ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΤΩΝ
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"
Σ' αυτή την Προπόνηση ξεκινήσαμε με την αφαίρεση της στομίδας από την Nικ, τον Ίππο που ιππεύουμε και επιχειρήσαμε να τον κατευθύνουμε απλά και μόνο με την χρήση ηνιών.
Για έναν ίππο που έχει συνηθίσει την εφαρμογή της στομίδας η μετάβαση αυτή έχει καθοριστική σημασία καθώς η αφαίρεση αυτή συνεπάγεται απουσία πόνου, ταυτόχρονα όμως μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων, πράγμα το οποίο οφείλει να διαχειριστεί ο αναβάτης.
Η χρυσή τομή βρίσκεται στο ότι ο Ίππος πρέπει να κατανοήσει ότι το βήμα αυτό γίνεται για την επαύξηση της αγαστής συνεργασίας μεταξύ ημών και του ιδίου, μία σχέση που βασίζεται σε πνεύμα αλληλεγγύης και όχι βίαιης διαχείρισης αυτού. Αφού αρχικά ίππευσα τον Νικ, επιχείρησα να τον μυήσω στο πνεύμα αυτό. Δεν φάνηκαν έντονα σημάδια αντίστασης η δυσφορίας. Παρά τις αρχικές μικρές αντιστάσεις στις εντολές, γρήγορα καταφέραμε να τον κατευθύνουμε προς την πορεία που θέλαμε.
Στην συνέχεια επικεντρωθήκαμε στην έφιππη τόξευση, πάντοτε με την απουσία στομίδας. Τοξεύσαμε σε βάδην και τροχασμό καλλιεργώντας περαιτέρω την σχέση μας με τον Ίππο.
Η έκπληξη ωστόσο ήρθε όταν τόξευσε η Αρετή εφίππως σε βάδην κατά την τρίτη της Προπόνηση. Διατηρώντας την ψυχραιμία και επιμονή, συνάμα και πείσμα προς επίτευξη του στόχου που είχαμε θέσει, που ήταν η κατεύθυνση του ανενστόμιστου Ίππου, κατάφερε όχι μόνο να τον διευθύνει αλλά και να τοξεύσει έφιππη σε βάδην.
Ζήτημα αυτοκυριαρχίας πρωτίστως, η έφιππη τόξευση πηγάζει από την θέληση και την επιμονή, η "παραίτηση" και η ηττοπάθεια δεν έχουν χώρο κατά την ίππευση. Και αυτό καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σε κάθε μας Προπόνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.