ΚΟΜΒΙΚΗ ΤΗΛΕΔΙΑΣΚΕΨΗ

 ΚΟΜΒΙΚΗ ΤΗΛΕΔΙΑΣΚΕΨΗ

     Με πρωτοβουλία του Αρχηγού των "Ελλήνων Κενταύρων" Εφιπποτοξότη Αντώνη Διαγούπη και με την συμμετοχή του Ιδρυτή των "Ελλήνων Κενταύρων", διεξήχθη σήμερα μια πολύ σημαντική τηλεδιάσκεψη με σκοπό την παροχή κατευθύνσεων επαναλειτουργίας του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος" προς τον επικεφαλής του, Συνασκούμενο Μάριο Γκέκα. Με διοικητικήν οξυδέρκεια, αλλά και πατρικά συναισθήματα ο (πρεσβύτερος) Αρχηγός κατηύθυνε τον (νεαρότερο) επικεφαλής του Παραρτήματος σε καίρια λειτουργικά ζητήματα, δίνοντας έμφαση στο όλο πλαίσιο της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων". Πραγματικά, μεταξύ πολλών άλλων, οι "Έλληνες Κένταυροι" μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι, κυρίως, για το επίπεδο των Στελεχών μας το οποίο διαμορφώνει υψηλότατο πλαίσιο επικοινωνίας και σχέσεων!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Σταθερή "συντήρηση" της επαφής με το Τόξο, η τελευταία Προπόνηση του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος".

     Αξιέπαινη επιμονή σε μια περίοδο που ο κανόνας της "χαράς στη παραλία" και οι "ρακέτες" κρατούν πολλούς μακριά από τις καθιερωμένες επιλογές τους.

     Κι αυτή η σταθερότητα είναι πάντοτε αξιοπρόσεκτη σε δύσκολες περιστάσεις δείχνοντας έστω και μιαν ασυνειδητοποίητη προσήλωση στο καθήκον.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Μετά από τις γνωστές εποχικές αντιξοότητες, το Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος" ξαναβρίσκει τη σχέση του με τον "στόχο", στον ανανεωμένο χώρο του, στο κέντρο της Χαλκίδος.

     Ο Αρχηγός του Παραρτήματος, Εφιπποτοξότης Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης, υπό συνθήκες τοπικού καλοκαιρινού καύσωνος επιμένει στο προπονητικό του καθήκον προάγοντας και τις δεξιότητες των Μελών του, παρά πάσα δυσκολία!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Στο εμβληματικό Κάστρο του Γενοβέζου Ιππότη Λικάριο, στο «Κάστρο των Φύλλων» όπως είναι γνωστό έγινε η τελευταία Προπόνηση των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος".

     Σ΄ αυτόν τον ιδιαιτέρως ενεργειακό, ιστορικό, χώρο ο οποίος μας έιναι πολύ οικείος από προηγούμενες δραστηριότητές μας σ΄ αυτόν, μία τριμελής προπονητική δραστηριότητα εν μέσω απηνούς διωγμού της Αθλήσεως, έδωσε ακόμη ένα στίγμα της επιθυμίας των Πολιτών που απαιτούν τη ζωή τους μακριά από ...βελόνες  και μπατονέτες.

     Πράγματι "θεραπευτική" η εμπειρία της ασκήσεως σε έναν τέτοιο χώρο, όπως και σε παρόμοια "περιβάλλοντα" όχι μόνον για το σώμα αλλά και για την ψυχή του Ανθρώπου και στους "Έλληνες Κενταύρους" αυτό το βιώνουμε σε κάθε δραστηριότητά μας.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Μετά από αρκετό χρονικό διάστημα έχοντας τον καιρό εχθρό προς την διεξαγωγή προπονήσεων βρεθήκαμε στο φιλόξενο κέντρο ιππασίας "Θέριππος" προκειμένου να προπονηθούμε στην ιππασία. Καθώς η άνοιξη έχει ήδη εισέλθει ο καιρός γίνεται ευνοϊκός για την διεξαγωγή ομαδικών προπονήσεων. Αρχικά; ρυταγωγήσαμε τον Νικ, το άλογο με το οποίο ασκούμαστε. Η Μαρίνα στην δεύτερη προπόνηση της καθοδήγησε τον ίππο μέσω ρυτήρα όπως της υπέδειξε ο Ιφικράτης. Σκοπός μας η καταπολέμηση του φόβου και η ανάπτυξη συνεργασίας με τον ίππο. Κατόπιν αυτού ιππεύσαμε και οι δυο, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στην Μαρίνα, η οποία εξοικειώθηκε στην έφιππη καθοδήγηση αυτού σημειώνοντας ελαχιστοποίηση των αρνητικών συναισθημάτων, όπως φόβο ή άγχος. Βελτιώνοντας την ισορροπία και το κάθισμα, βασική παράμετρος ορθής ίππευσης, κλείσαμε επιχειρώντας έναν πρώτο τροχασμό για την Μαρίνα, με σκοπό την επαφή με την ιδέα του τροχασμού αλλά και την σταδιακή επαύξηση της εμπειρίας της.

Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης

Αρχηγός "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος - Σχηματαρίου"

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Τις δικές τους προσπάθειες για την επανάκτηση της "επαφής" τους με τον στόχο, μετά τα γνωστά εμπόδια της επικρατούσης απαράδεκτης απαγορευτικής καταστάσεως των αθλητικών δραστηριοτήτων, επεχείρησαν οι "Έλληνες Κένταυροι Χαλκίδος", με την τελευταία τους Προπόνηση στον αύλειο περιβάλλοντα χώρο τους.

     Ευφυής η "εισαγωγή" στην "επανασύνδεση" με τον στόχο, με το επινόημα του Αρχηγού του Παραρτήματος Εφιπποτοξότη Γ. Σταυριανόπουλου - Ιφικράτη, δηλαδή ενός περιστρεφόμενου εκκρεμούς δύο διαφορετικά χρωματισμένων όψεων, του οποίου η εναλλαγή κινήσεων παρέσυρε σε ...βελτίωση τα αντανακλαστικά.

     Εκείνο που εοπώθηκε στην τελευταία τηλεδιάσκεψη των "Ελλήνων Κενταύρων", δηλαδή, η υποχρέωσή μας να παραμένουμε ζωντανοί μέσα σε μία συστημική "πομφόλυγα" που σύντομα θα διαλυθεί και η οποία, ωστόσο, μας θέλει νεκρούς, φαίνεται ότι όλη η Ομάδα μας το ενστερνίζεται και το κάνει πράξη!

     Και οι "Έλληνες Κένταυροι Χαλκίδος", με την τελευταία Προπόνησή τους δικαιώνουν την δράση ως τεκμήριο ζωής.

     Έτσι, όχι μόνον ωφελήθηκαν οι ασκηθέντες Χαλκιδείς Συνασκούμενοί μας αλλά και με την αναλυτικήν αναφορά του Αρχηγού του Παραρτήματος ωφεληθήκαμε και οι υπόλοιποι 'Έλληνες Κένταυροι" με ενδιαφέροντα συμπεράσματα από την εκτέλεση του ασκησιολογίου τους και, κυρίως, την τόξευση σε στάση πρηνηδόν.    

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Επιλέγοντας μια μεσαιωνική ενδυμασία με ανάλογο κράνος, επεχείρησα να τοξεύσω ώστε να μελετήσω τις συνθήκες που αντιμετώπιζαν οι τοξότες εκείνης της εποχής.

     Το κράνος απεδείχθη ο κρίσιμος παράγοντας του όλου εγχειρήματος και η αιτία διαμορφώσεως των πλέον σημαντικών επιδράσεων. Αυτό που επέλεξα εντάσσεται στην χορεία των σχεδιάσεων που, συνοπτικά, ονομάζονται «Crusader Helmets» (κράνη Σταυροφοριών), το δε συγκεκριμένο ονομάζεται «Great Helmet» («Μέγα κράνος» 12ος - 13ος αιώνας μ.χ.χ) όπως αυτά που χρησιμοποιήθηκαν από τους Ευρωπαίους λόγω της πληθώρας των πλεονεκτημάτων όπως το συμπαγές μέταλλο, το οποίο το έκανε αρκετά ανθεκτικό στα πλήγματα με τις μικρές οφθαλμικές οπές που απέτρεπαν διεισδύσεις εχθρικών επιθετικών μέσων. Ωστόσο, παράλληλα με τα πλεονεκτήματα ήσαν και τα μειονεκτήματα καθώς η συμπαγής κατασκευή επιβάρυνε  το κεφάλι ενώ οι μικρές οφθαλμικές οπές περιόριζαν δραματικά την ορατότητα και, βεβαίως, την περιφερειακή όραση υποχρεώνοντας σε διαρκή περιστροφή την κεφαλή με αποτέλεσμα την κόπωση του αυχένος. Σημειωτέον ότι η χρήση αυτού του συγκεκριμένου κράνους διακόπτεται τον 15^ο αιώνα. Το κράνος δεν εφέρετο σε απευθείας επαφή με την κεφαλή αλλά κάτω από το κράνος εφέρετο η «coiffe», δηλαδή, μία αλυσιδωτή καλύπτρα κεφαλής και κάτω από αυτήν, σε άμεση επαφή με την κεφαλή, ένα ενδιάμεσο προστατευτικό πίλημα προς απόσβεση κραδασμών αλλά και καθέτων πληγμάτων. Γίνεται, λοιπόν, αντιληπτό το πόσες δυσκολίες κοπώσεως του αυχένος αλλά και όλης της κεφαλής με αύξηση της σωματικής θερμοκρασίας και την ανάλογη εφίδρωση επέφερε όλη αυτή η προστασία της κεφαλής στον πολεμιστή και, αυτές τις επιδράσεις ένιωσα κι εγώ φέροντάς την με επίπτωση στην ευστοχία αλλά και στην διάρκεια της ωφέλιμης τόξευσής μου.

     Ο αλυσιδωτός θώρακας  άρχισε να χρησιμοποιείται από την ύστερη ρωμαϊκή περίοδο, με την χρήση του να καθιερώνεται ευρύτερα από τους επόμενους αιώνες και, δη,  από την εποχή του Καρλομάγνου ως των 11ο αιώνα. Από τον 11ο αιώνα προστίθενται μανίκια και κάλυπταν και τα χέρια. Κάτω από τον αλυσιδωτό θώρακα χρησιμοποιήθηκε το «gambeson» δηλαδή, ένας, συνήθως καπιτονέ, χονδρός επενδύτης, πάνω στον οποίο θα μπορούσε να σταθεί σωστά ο αλυσιδωτός θώρακας αλλά και να λειτουργήσει ως αποσβεστήρας πληγμάτων προστατεύοντας το σώμα. Τα μειονεκτήματα αυτών των προστατευτικών μέσων είναι, όπως αντιλαμβάνεται κανείς, η αύξηση της σωματικής  θερμοκρασίας του πολεμιστή και η εφίδρωση, με την παράλληλη αύξηση του συνολικού βάρους του φόρτου του και τις ανάλογες συνέπειες που συντείνουν στην πρόωρη κόπωση.

     Δυστυχώς, τόσο τα μέσα προστασίας της κεφαλής (κράνος, αλυσιδωτή καλύπτρα και πίλημα) όσο και του κορμού (αλυσιδωτός θώρακας και εσωτερικός επενδύτης) επιφέρουν απορρύθμιση της αναπνοής με αποτέλεσμα ο πολεμιστής να έχει ανάγκη διαλειμματικών περιόδων ώστε να αποκαθιστά την αναπνευστική λειτουργία του. Προσωπικά, έκανα διαλείμματα ανάνηψης ανά δέκα, περίπου λεπτά και σιγά-σιγά, με αυτά τα διαλείμματα, άρχισα να συνηθίζω τα επιπλέον «φορτία» κοπώσεως τα οποία αρχικά διακύβευαν την ευστοχία μου, βελτιώνοντάς την βαθμιαία.

      Συμπερασματικά θα έλεγα ότι οι πολεμικές ενδυμασίες εποχής, πέραν του αισθητικού τους παράγοντα, βοηθούν τον σύγχρονο ασκούμενο να αναπτύξει επιπλέον φυσικές αντοχές πολύ ωφέλιμες για την σωματική του κατάσταση.   

Εφιπποτοξότης Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης 

Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος"

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος" Εφιπποτοξότης Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης, μελετά την Πρηνή Τόξευση και σημειώνει:

     Η πρηνής τόξευση αποτελεί μία ξεχωριστή στάση, η οποία εφαρμόζεται για συγκεκριμένους λόγους ακόμη και σήμερα από τον τακτικό στρατό, με την χρήση ωστόσο όπλου αντί για τόξο. Εξυπηρετεί την κάλυψη και απόκρυψη σε ένα περιβάλλον πολεμικών επιχειρήσεων. Η δε εφαρμογή της απαιτεί διαρκή άσκηση καθότι το σώμα πρέπει να συνηθίσει δυσχέρειες που προκύπτουν κατά την διάρκεια αυτής. Το στέρνο, μοιραία, πιέζεται περισσότερο προκαλώντας δυσφορία κατά την αναπνοή, θεμελιώδης παράμετρος σε όλες τις πολεμικές τέχνες. Το χέρι που έλκει την χορδή δεν έχει το ίδιο εύρος προέκτασης, ενώ η σχέση μας ως προς τον στόχο, με δεδομένες όλες αυτές τις μεταβολές συν τον διαφορετικό τρόπο άρσης του Τόξου - το Τόξο βρίσκεται σε οριζόντια στάση και όχι κάθετη, απαιτεί μια εκ νέου επαφή με αυτόν. Η παράμετρος της αναπνοής μπορεί να βελτιωθεί έχοντας τα πόδια παράλληλα προς το σώμα και όχι ανασηκωμένα. Κατ' αυτόν τον τρόπο το κέντρο βάρους μετατοπίζεται αισθητά προς τα πίσω επιτρέποντας την ελάχιστη αλλά σημαντική δυνατότητα άρσης του στέρνου προς τα πάνω με συνεπακόλουθο την βελτίωση της αναπνευστικής διαδικασίας, διευκόλυνση της λαβής του τόξου, αμυδρά κλίση προς την πλευρά που κρατάμε το τόξο και βελτίωση του εύρους που μπορούμε να έλξουμε το βέλος. Η Τοξοβολία, ως πολεμική τέχνη, δεν μπορεί να περιοριστεί σε συγκεκριμένο αριθμό στάσεων και κανόνες εκ του ασφαλούς.  Πρέπει πάντοτε να μπορεί να προσαρμόζεται στις εκάστοτε συνθήκες "πολέμου", όσο και στο περιβάλλον που διεξάγεται.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

       Σ' αυτή την Προπόνηση ξεκινήσαμε με την αφαίρεση της στομίδας από την Nικ, τον Ίππο που ιππεύουμε και επιχειρήσαμε να τον κατευθύνουμε απλά και μόνο με την χρήση ηνιών. 

     Για έναν ίππο που έχει συνηθίσει την εφαρμογή της στομίδας η μετάβαση αυτή έχει καθοριστική σημασία καθώς η αφαίρεση αυτή συνεπάγεται απουσία πόνου, ταυτόχρονα όμως μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων, πράγμα το οποίο οφείλει να διαχειριστεί ο αναβάτης. 

     Η χρυσή τομή βρίσκεται στο ότι ο Ίππος πρέπει να κατανοήσει ότι το βήμα αυτό γίνεται για την επαύξηση της αγαστής συνεργασίας μεταξύ ημών και του ιδίου, μία σχέση που βασίζεται σε πνεύμα αλληλεγγύης και όχι βίαιης διαχείρισης αυτού. Αφού αρχικά ίππευσα τον Νικ, επιχείρησα να τον μυήσω στο πνεύμα αυτό. Δεν φάνηκαν έντονα σημάδια αντίστασης η δυσφορίας. Παρά τις αρχικές μικρές αντιστάσεις στις εντολές, γρήγορα καταφέραμε να τον κατευθύνουμε προς την πορεία που θέλαμε. 

     Στην συνέχεια επικεντρωθήκαμε στην έφιππη τόξευση, πάντοτε με την απουσία στομίδας. Τοξεύσαμε σε βάδην και τροχασμό καλλιεργώντας περαιτέρω την σχέση μας με τον Ίππο. 

     Η έκπληξη ωστόσο ήρθε όταν τόξευσε η Αρετή εφίππως σε βάδην κατά την τρίτη της Προπόνηση. Διατηρώντας την ψυχραιμία και επιμονή, συνάμα και πείσμα προς επίτευξη του στόχου που είχαμε θέσει, που ήταν η κατεύθυνση του ανενστόμιστου Ίππου, κατάφερε όχι μόνο να τον διευθύνει αλλά και να τοξεύσει έφιππη σε βάδην. 

     Ζήτημα αυτοκυριαρχίας πρωτίστως, η έφιππη τόξευση πηγάζει από την θέληση και την επιμονή, η "παραίτηση" και η ηττοπάθεια δεν έχουν χώρο κατά την ίππευση. Και αυτό καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σε κάθε μας Προπόνηση.

Εφιπποτοξότης Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης

Αρχηγός "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος - Σχηματαρίου"

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Σήμερα, κατευθυνθήκαμε προς το Ιππευτήριο προκειμένου να ασκηθούμε. Εκεί, δύο μέλη μας, η Μαρίνα, πραγματοποίησε το πρώτο της μάθημα στην Ιππασία και η Αρετή το δεύτερο. 

     Και οι δύο κοπέλες ρυταγώγησαν Ίππους και φροντίσαμε να γίνει κατανοητή η αιτία της κάθε κίνησής μας. Μυήθηκαν στον κύκλο προσεγγίσεως του Ίππου, ρυταγώγησαν τον Nικ, το άλογο που συνήθως ιππεύουμε και τον κατηύθυναν με αρκετή άνεση. Ξεκινήσαμε με την Μαρίνα η οποία ίππευσε σε δεύτερη φάση ξεκίνησε με την εφαρμογή ασκήσεων ισορροπίας επί της ράχης του Ίππου, αρκετά σημαντικές για την ανάπτυξη σχέσεως μεταξύ ημών και του ίδιου του Ίππου. 

     Αφού απέβαλε τυχόν αρνητικά συναισθήματα που συνδέονται με την πρώτη επαφή που έχει ο Άνθρωπος κατά το στάδιο αυτό, χαλάρωσε και προσαρμόστηκε στην κίνηση του Ίππου, προέκτεινε τα χέρια, έκλεισε τα μάτια και αφέθηκε να αφουγκραστεί τον ρυθμό του Ίππου. Και ενώ ο Ίππος καθοδηγείτο με ρυτήρα από τον Ιφικράτη, ο ρυτήρας κατά "μυστήριο" τρόπο εξαφανίστηκε και η όλη διεύθυνση του Ίππου άνηκε πλέον στην Μαρίνα! 

     Δείχνοντας της τις κινήσεις και τους χειρισμούς που απαιτούνται για την ορθή διεύθυνση πραγματοποίησε όλες τις ασκήσεις με αποτέλεσμα εντός λίγης ώρας να εκτελεί σωστά και πειθαρχημένα τα όσα της ζητήθηκαν. Συνεχίσαμε με την Αρετή η οποία, στο δεύτερο μόλις μάθημα ίππευσε και χωρίς ιδιαίτερες παροτρύνσεις ως προς την κατεύθυνση, έδωσε το εκατό τοις εκατό του εαυτού της, προκειμένου να επιβληθεί στον φίλτατο Νικ ο οποίος επίσης κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες να της αλλάξει γνώμη και να επιστρέψουν πίσω και να αφεθούν στην μάταιη ηρεμία και γαλήνη της αδράνειας! 

     Χαρούμενοι για τις επιδόσεις και των δύο το μόνο σίγουρο είναι ότι σύντομα θα ξανά επιστρέψουμε για να βελτιώσουμε αυτό που μόλις ξεκινήσαμε!

Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Στο επίκεντρο της "λευκής", εποχικής, πραγματικότητος κινήθηκε η τελευταία Προπόνηση των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος"! Ο Αρχηγός του Παραρτήματος, Εφιπποτοξότης Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης μας περιγράφει αυτή την ιδιαίτερη Προπόνηση-πρόβα της εξορμήσεως στη Δίρφυ που ετοιμάζει για την Ομάδα μας: 

Δοκιμασία τόξευσης σε συνθήκες ψύχους και χιονιού.

     Επιχειρώντας να δοκιμάσουμε αυτό που είχαμε ήδη προαναγγείλει στο πρόγραμμα διημέρου στο όρος Δίρφυς, το οποίο αναβάλλεται λόγω εγκλεισμού, τοξεύσαμε ευθύς αμέσως με το που η περιοχή Στενής και Δίρφυος ντύθηκε στα λευκά. 

     Σκοπός να προσεγγίσουμε το πως είναι δυνατή η πραγματοποίηση μιας προπόνησης υπό αυτές τις συνθήκες. Και ενώ σε κάποια σημεία το χιόνι έφτασε τους 30 πόντους, δεν αποτέλεσε ανασταλτικό παράγοντα, τουναντίον, μας προσέλκυσε περισσότερο. 

     Όσο αυξάνεται ο βαθμός δυσκολίας, τόσο περισσότερο βιώνουμε την δυσκολία του όλου εγχειρήματος. Σε ένα χιονισμένο χωριό με πλούσια ιστορία από την προϊστορική αλλά και την εποχή της οθωμανικής κατοχής, ένα γραφικό μέρος όπου κυριαρχεί σε μεγάλο βαθμό η πέτρα ως υλικό δόμησης, περιπλανηθήκαμε και προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε στον φωτογραφικό φακό τις ομορφιές αυτές. Σε καμία περίπτωση ωστόσο δεν μπορεί η φωτογραφία να αποτυπώσει το μεγαλείο που συλλαμβάνει το μάτι. 

     Έτσι, αφού βρήκαμε ένα ιδανικό σημείο με αρκετό χιόνι σε ένα στρέμμα γης, εκκινήσαμε τις βολές. Η κίνηση και το βάδην σε χιόνι, όπως όλοι γνωρίζουμε είναι δύσκολο επιτείνοντας την καταβαλλόμενη ενέργεια. Το δε χιόνι, ως στέρεα μορφή του υγρού στοιχείου, μπορεί να διαβρέξει το ξύλινο βέλος, το οποίο αμέσως μετά την προπόνηση πρέπει να αφεθεί εκτός φαρέτρας προκειμένου να στεγνώσει και να αποφευχθεί το σάπισμα αυτού και, τυχόν αστοχία μπορεί να δημιουργήσει απώλεια του βέλους εντός του πυκνού χιονιού. Με κατάλληλο σχεδιασμό αλλά και την απαραίτητη προσοχή όλοι αυτοί οι κίνδυνοι μπορούν να αποφευχθούν. 

     Σε περιπτώσεις ηλιοφάνειας με την παρουσία χιονιού, η υπεριώδης ακτινοβολία είναι έντονη με αποτέλεσμα να μειώνεται η διαύγεια της όρασης. Στην περίπτωση αυτή απαραίτητη είναι η χρήση ειδικής μάσκας προστασίας από την ακτινοβολία. 

     Εν κατακλείδι, η προπόνηση στο χιόνι και εν γένει υπό συνθήκες ψύχους απαιτεί περισσότερη προσήλωση στον στόχο, μεγαλύτερα ποσά ενέργειας, ανταμείβει ωστόσο με την ομορφιά του όλου τοπίου, την καθαρότητα του περιβάλλοντος και της ατμόσφαιρας οξυγονώνοντας καλύτερα τον άνθρωπο. Αποτελεί δε δοκιμασία, καθώς, απ' όσο γνωρίζουμε, καμία πολεμική τέχνη κατά τις ιστορικές περιόδους δεν διεξήγετο υπό ιδανικές συνθήκες.

Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης