ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΑΘΛΗΣΗ

 ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΑΘΛΗΣΗ

     Mε δεδομένο το τρισάθλιο επίπεδο της πανάκριβης όσο και τραγικώς υποτυπώδους "Παιδείας" που παρέχει σήμερα το παρακμιακό δημοκρατικό κράτος, θα μπορούσε να παρασχεθεί δωρεάν Παιδεία υψηλού επιπέδου μορφώσεως με την παράλληλη δυνατότητα δωρεάν Αθλήσεως άνευ της οποίας δεν νοείται ολοκληρωμένη διαμόρφωση χαρακτήρων νεολαίων; Θα μπορούσε, άραγε, να λειτουργήσει ένας αυτοδύναμος "ιμάντας" προσφοράς επαρκούς μορφώσεως, υψηλής καλλιεργείας αλλά και δυναμικής σωμασκίας ώστε να ολοκληρώνεται η παροχή υψηλής Παιδείας με την υλοποίηση του "Νους υγιής εν σώματι υγιεί!";

     Αυτά τα ερωτήματα είχε προς απάντηση ο Ιδρυτής της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων"  και, μετά από την εικοσαετή λειτουργία της μπορεί να βεβαιώσει ότι όλα τα παραπάνω μπορούν να ευοδωθούν εφ'  όσον, βεβαίως, οι εμπλεκόμενοι εμφορούνται από αρετή και ανιδιοτέλεια, όπως κατεδείχθη τόσο στην κεντρική μας Σχολή (Αθηνών) όσο και σε αυτές των Παραρτημάτων μας (Κύπρου, Καλαμάτας, Χαλκίδος, Κερκύρας, Σπάρτης και Σχηματαρίου).

     Ειδικώς θα θέλαμε να μνημονεύσουμε το "πείραμα" της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων Κύπρου" όπου, σε ένα ιδανικό σχολικό και φυσικό περιβάλλον ανεπτύχθη ένα πολυπρισματικό πρόγραμμα προσφοράς γραμματικής Παιδείας, αλλά και Αθλήσεως, σε   α ν η λ ί κ ο υ ς  (και μόνον!) εκπαιδευόμενους, υπό συνθήκες που θα ζήλευαν και τα πλέον ακριβοπληρωμένα Κολλέγια του εξωτερικού (διότι τα του εσωτερικού δεν είναι παρά ακριβοπληρωμένοι "τεκέδες").

     Σ'  αυτό το υπέροχο φυσικό περιβάλλον για το οποίο φρόντισε ο τοπικός Ιδρυτής Παύλος Χαραλάμπους, ο Κινεζικός Πολιτισμός "συναντούσε" τον Ελληνικό με όσα ευνόητα θετικά για τα παιδιά που φιλοξενούσε, διδάσκοντας, επί πλέον, περιβαλλοντικήν Αισθητική, απαραίτητη για κάθε νέο Πολίτη μιας κοινωνίας απαιτήσεων.

     Στην Σχολή του συγκεκριμένου Παραρτήματός μας, με άξονα τις έφιππες πολεμικές τέχνες και την Έφιππη Τοξοβολία, εκπονήθηκε και υλοποιήθηκε ένα πλήρες εκπαιδευτικό πρόγραμμα στοιχειώδους Εκπαιδεύσεως κατά έναν τρόπο όχι απλώς ευχάριστο αλλά καθηλωτικό για τους ανήλικους μαθητές μας οι οποίοι ένιωθαν δυσάρεστα όταν, αργά το απόγευμα, αναχωρούσαν για τα σπίτια τους, αφήνοντας πίσω τους την χαρά μιας ολόκληρης δημιουργικής ημέρας.

     Με αφιέρωση πολλών εργατωρών του υπευθύνου του Παραρτήματος και όλων των (ειδικών) υποστηρικτών του έργου του, οι μικροί εκπαιδευόμενοί μας δέχθηκαν γνώση και δεξιότητες και μας προσέφεραν τα παιδικά χαμόγελά τους ως την μεγαλύτερη ανταμοιβή που θα μπορούσαμε να απαιτήσουμε.

     Αυτά τα παιδιά απέδειξαν ότι μπορούν να ωφεληθούν παίζοντας, μαθαίνοντας και αθλούμενα, σε έναν χώρο ειδικώς διαμορφωμένο για την ανέλιξή τους, δίπλα σε Δασκάλους, Ανθρώπους και σχολικούς Ίππους αρτιότατα εκπαιδευμένους ώστε να αποφευχθεί το οιονδήποτε δυσάρεστο όπως και απεφεύχθη!   

     Κι ενώ οι συνδικαλιζόμενοι τακτικοί εκπαιδευτικοί επιδεικνύουν κατάπτυστην ευθυνοφοβία ακόμη και στην περίπτωση των απλών σχολικών εκδρομών, εμείς ανελάβαμε τεράστιες ευθύνες έναντι της ακεραιότητος των ανηλίκων μαθητών μας, αφιερώνοντας πάμπολλες εργατώρες κάτω από τον αφόρητο καλοκαιρινό ήλιο της Μεγαλονήσου μας, βασιζόμενοι στην υψηλή εκπαιδευτική τεχνογνωσία μας προκειμένου να αναδείξουμε με υπευθυνότητα τους δύο σχολικούς Ίππους των "Ελλήνων Κενταύρων Κύπρου" με άριστο τελικό αποτέλεσμα!   

     Όταν, δε, η υπακοή των δύο σχολικών Ίππων μας έφθασε σε κορυφαίο επίπεδο, μόνον τότε εμπιστευθήκαμε τους μαθητές μας στη ράχη τους!  

     Και, όπως καταλαβαίνει κανείς, τότε οι μικροί μαθητές μας άρχισαν έφιπποι να απολαμβάνουν τις ατελείωτες ώρες τους στην Σχολή μας, παίζοντας και γυμναζόμενοι, "απορροφώντας" το παιδευτικό τους αντικείμενο, όπως κανένας άλλος συνομήλικός τους μαθητής! 

     Με την βοήθεια ακόμη και εποπτικών μέσων διδασκαλίας κι εκγυμνάσεως οι ανήλικοι μαθητές μας μυήθηκαν στο ωραίο "μονοπάτι" μιας πολυσχιδούς διδασκαλίας κι απέδειξαν ότι είναι άξιοι κάθε θυσίας μας. 

     Σιγά-σιγά, τα παιδιά μας ξεπέρασαν κάθε εκπαιδευτική προσδοκία επιδεικνύοντας όχι μόνον επιδόσεις στα γράμματα αλλά και στην υψηλή τέχνη του Ξενοφώντος, την Ιππική, ασκούμενοι στο κορυφαίο της επίπεδο των εφίππων πολεμικών τεχνών, διαμορφώνοντας μαχητικό φρόνημα άνευ του οποίου δεν νοείται ισχυρό αίσθημα επιβιώσεως! 

     Κι όχι μόνον... Οι μαθητές μας επέδειξαν και τον ηρωικό χαρακτήρα της Ελληνικής καταγωγής τους όπως η ανήλικη Αρχηγός της τοπικής Σχολής Εφιπποτοξότρια Αναστασία Φ. Φωτίου η οποία ανεδείχθη επικεφαλής κατόπιν απαιτητικότατων εξετάσεων, βραβευόμενη ακόμη και σε διεθνή αγώνα του εξωτερικού!

     Το "πείραμα" της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων Κύπρου" απέδειξε ότι μπορούμε να προσφέρουμε ό,τι καλύτερο στα παιδιά μας επενδύοντας σ΄ αυτά την αρετή μας και την ανιδιοτέλειά μας διδάσκοντας, πρωτίστως, τάξη, αυτοσυγκέντρωση και ισορροπία, "βατήρες", κατά την άποψή μας, ευτάκτου βίου. 

     Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα παραπάνω τα θέσαμε υπ΄ όψη όλων ανεξαιρέτως των "πατριωτικών" κομμάτων και οργανώσεων, προτείνοντάς τους την ανάπτυξη σχετικών προγραμμάτων, μάλιστα, αρχής γενομένης από την ίδρυση συνοικιακών φροντιστηριακών Σχολών για την υποστήριξη εμπερίστατων υποψηφίων Ανωτάτων Σχολών, κάτι που έχουν ανάγκη πολλές οικογένειες, όμως, οι αποδέκτες των προτάσεών μας απεδείχθησαν "ώτα μη ακούοντα" ακόμη κι όταν τους προσφέραμε ευγενώς την υποστηρικτική μας τεχνογνωσία με την εκ μέρους μας και αφιλοκερδή διάθεση εργασιακού χρόνου. Και αυτό δεν το κάναμε για την "ψηφοθηρικήν" ενίσχυσή τους προς κατάκτηση της εξουσίας, αλλά αποβλέποντας στην καθιέρωση ενός ουσιώδους υποβάθρου έργου κοινωνικής ευποιίας που θα μπορούσε να εμπνεύσει αναλόγως και άλλους φορείς από τον ευρύτερο πολιτικό χώρο με απόληξη την ωφέλεια του κοινού, αδιακρίτως ταξικών και παραταξιακών διαφοροποιήσεων. Δυστυχώς, οι χρήσιμοι ηλίθιοι οι οποίοι ζήτησαν την "Πόλη" αλλά αρκέσθηκαν στο ...μπόλι, άξιοι της κακής μοίρας τους, ούτε καν που κατάλαβαν... και, αντιθέτως, λοιδορούν την τέχνη του Ξενοφώντος και, βεβαίως και εμάς ως "διασκεδάζοντες με αλογάκια"! Τόσον έκπτωτοι κάθε "ελληνικότητος"... 

     Κι ενώ η περιρρέουσα "Παιδεία" συνεχίζει την ανεξέλεγκτη κατηφόρα της, οι "Έλληνες Κένταυροι" επιμένουμε στις Αξίες μας επιτελώντας το καθήκον της κοινωνικής ευποιίας ανεξαρτήτως της πάνδημης "βαρυκοϊας" η οποία είναι απολύτως φυσική στα τυραννικά δημοκρατικά καθεστώτα. Άλλωστε, ξέρουμε πολύ καλά ότι το χαμόγελο εκείνων που αντιλαμβάνονται και ευτυχούν δεν εντοπίζεται στα πρόσωπα των ηλιθίων που προορίζονται να δυστυχούν!