Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2019


OI 
"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"
ΣΕ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ


     Όταν η δημιουργική ιδιωτική πρωτοβουλία πλαισιώνεται από εξίσου δημιουργικούς συνεργάτες τότε μια γόνιμη ιδέα καταλήγει σε ένα πολύ πετυχημένο φιλανθρωπικό αποτέλεσμα!


     Αυτό συνέβη όταν ο κερκυραϊκός Πολιτιστικός Σύλλογος «Ποταμός» συνεργάστηκε με τους «Έλληνες Κενταύρους Κερκύρας» σε μια τριήμερη φιλανθρωπική διοργάνωση (27-28 & 29 Δεκεμβρίου 2019) με τίτλο «ΠΟΤΑΜΟΥΠΟΛΗ 2019» προσελκύοντας εκατοντάδες επισκεπτών στις Αλυκές, Ποταμού Κερκύρας.


     Στην συγκεκριμένη φιλανθρωπική διοργάνωση, οι «Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας» με θερμοκρασία 3 βαθμών και πολύ μετά την δύση του ηλίου, επί τρεις ημέρες υπεστήριξαν την διοργάνωση παρέχοντας την δυνατότητα στους πάμπολλους επισκέπτες να μυηθούν στην Παραδοσιακή Τοξοβολία και να τοξεύσουν σε ένα άριστα οργανωμένο χώρο τον οποίο έστησαν με πολύ γνώση και κόπο οι Κερκυραίοι Συνασκούμενοί μας υπό την οργανωτική διεύθυνση του επικεφαλής του Παρατήματος, Συνασκουμένου Χριστόφορου Κασφίκη.


     Κατά το τριήμερο, όπως σημειώνει ο επικεφαλής του Παραρτήματος, μετρήθηκαν 2070 (!) τοξεύσεις βελών, με τοξότες και των δύο φύλων και όλων των ηλικιών.


     Και πάλι υπερήφανοι για την οργανωτικήν αρτιότητα που επέτυχαν οι «Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας» σε ένα τόσο κοπιαστικό τριήμερο, η ευγνωμοσύνη μας ακολουθεί όλους τους Κερκυραίους Συνασκουμένους που συνέβαλαν στην επιτυχία αυτής της φιλανθρωπικής εκδηλώσεως, τον Χριστόφορο, τον Γιώργο, τον Χάρη, τον Μάκη, την Κατερινα, τον Γιώργο, τον Ανδρέα και τον μικρό Αλέξανδρο! Και να μεταφέρουμε και τις ευχαριστίες του επικεφαλής του Παραρτήματος προς τους προαναφερθέντες Συνασκουμένους του για μία ακόμη επιτυχή συνεργασία που αναδεικνύει τον ανθρωπιστικό Πολιτισμό του νησιού τους!   


     Δεν θα παραλείψουμε να συγχαρούμε για την πρωτοβουλία αυτή τον Πολιτιστικό Σύλλογο «Ποταμός» και να τον ευχαριστήσουμε για την Τιμή της προσκλήσεως κα, μάλιστα, για δεύτερη συνεχή χρονιά, των Κερκυραίων Συνασκουμένων μας σε μια τόσο συναρπαστική αλλά και ανθρωπιστική διοργάνωση!


Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ
ΨΥΧΙΚΗ ΙΠΠΟΓΝΩΣΙΑ


     Η εξαιρετική ανάπτυξη του  ε ν σ τ ί κ τ ο υ  στα φυσικά πλάσματα τα οποία ζουν στο φυσικό τους περιβάλλον (μη δεσποζόμενα ζώα) τους επιτρέπει την ευχερέστερη αλλά και ακριβέστερην ερμηνεία του Κόσμου, υποσύνολο της οποίας είναι και η ερμηνεία της ψυχολογίας των, γύρω τους, πλασμάτων! Δυστυχώς, ο Άνθρωπος αφιστάμενος από πολλού χρόνου της, πλήρους, φυσικής καταστάσεώς του περιορίζει την ανάπτυξη του ενστίκτου του και υστερεί , έναντι των ζώων, στην ταχεία και ορθή ερμηνεία της ψυχολογίας των γύρω του πλασμάτων.

     Ανεξαρτήτως αυτών, όσοι ενασχολούμεθα με τον Ίππο, πρώτιστο καθήκον μας είναι η ευχέρεια αλλά και η ταχύτητα της κατανοήσεως των ψυχικών καταστάσεών του ώστε κάθε επαφή μας με αυτόν να διατηρεί σταθερές τις συνθήκες ασφαλούς αλλά και αποτελεσματικής συνεργασίας μαζύ του και αυτή είναι μία παράμετρος στην οποία δίνουμε μεγάλη έμφαση καθ΄ όλη την διδασκαλία στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ενώ, εκτενείς αναφορές, περιέχονται και στο έντυπο εκπαιδευτικό μας εγχειρίδιο του οποίου η ύλη διδάσκεται στους εκπαιδευομένους μας. 

     Δυστυχώς, στην πανταχόθεν υστερούσα ελληνόγλωσση βιβλιογραφία, δεν έχουμε ειδικές μελέτες Ψυχικής Ιππογνωσίας όπως αυτές αφθονούν στις αντίστοιχες ξενόγλωσσες. Παρά ταύτα, το κεφάλαιο ενός ειδικού εγχειριδίου που συνέγραψε ένας εκ των πλέον μορφωμένων Αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού επιχειρεί, αξιοπρεπώς, να περιορίσει το κενό! Πρόκειται για το κεφάλαιο "Ψυχική Ιππογνωσία" του βιβλίου που εξέδωσε το 1938 με τίτλο "ΓΕΝΙΚΗ ΙΠΠΟΓΝΩΣΙΑ Ή ΣΥΛΛΟΓΗ ΙΠΠΙΚΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ" ο, τότε, Συνταγματάρχης του Πυροβολικού, Στέφανος Κ. Γαλάτης και το οποίο περιλαμβάνεται εν μέσω πολλών άλλων στην Βιβλιοθήκη της Ομάδος μας.  

     Ο συγγραφέας, υπήρξε από τους ευνοημένους Αξιωματικούς οι οποίοι εστάλησαν προς εκπαίδευση στην Γαλλική στρατιωτικήν Ιππικήν Ακαδημία της Saumur, ενώ, μετά την επιστροφή του συνέγραψε και ένα, επίσης, σημαντικό εγχειρίδιο με τίτλο "ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΝ ΣΩΜΥΡ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΙΠΠΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝ ΑΥΤΩ ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΝΗΣ ΙΠΠΕΥΤΙΚΗΣ"  [1913] και το οποίο τηρείται, επίσης, στην Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Ακολουθεί το εν θέματι κεφάλαιο "Ψυχική Ιππογνωσία" και για την καλύτερη μελέτη του οποίου μπορεί ο αναγνώστης να "κλικάρει" επί των εικόνων των παρατιθέμενων σελίδων.
  












     Kαι θα συμπληρώναμε ότι κατά την εκτίμηση των συμπεριφορικών αντιδράσεων του Ίππου θα πρέπει να σταθμίζεται και η ηλικία του με την συνεπαγόμενη εμπειρία ζωής, φυσικής και σταυλικής την οποία κατανοούμε ευκολότερα εάν την συσχετίσουμε με την ηλικία του Ανθρώπου, όπως αυτός ο συσχετισμός εμφανίζεται στον πίνακα που ακολουθεί:


     Η σχέση του Ανθρώπου με τον Ίππο θα πρέπει, εκεί όπου υπάρχει, να είναι αφιερωματική και πλήρης! Σε αυτή την σχέση δεν πρέπει να εμφιλοχωρεί καμία "τσαπατσουλιά", καμία προχειρότητα με το απερτίσκεπτο "σκεπτικό" ότι η Ιππασία είναι ..."κέφι" ή "επίδειξη" και αυτό είναι όλο!... Η Ιππική, η οποία περιλαμβάνει και την Ιππασία αποτελεί πολυ-επιστήμη την οποία θα πρέπει να μελετά καθημερινώς ο καταγινόμενος με τον Ίππο διότι μόνον έτσι θα αποφύγει δυσάρεστες εκπλήξεις και την τελική εγκατάλειψη αυτού που μας προσφέρει γνώση, δεξιότητα και χαρά!

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2019

Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ 
ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"


     Η Έφιππη Τοξοβολία δεν αποτελεί, απλώς, μία πολεμική τέχνη αλλά την επιτομή των πολεμικών τεχνών, ως η πρώτη ακεραίωση της εννοίας του Πολέμου ο οποίος συντίθεται από το "πυρ" (Τόξο) και την "κίνηση" (Ίππος).


     Ως εκ των ανωτέρω, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία, πρώτη, εισήγαγε (2005) την Έφιππη Τοξοβολία στην Ελλάδα, εκ της ιδρύσεώς της αντιμετώπισε την Έφιππη Τοξοβολία ως πολεμική τέχνη και ποτέ ως "άθλημα".


     Αναφερόμενοι, όμως, σε "Σχολή πολεμικής τέχνης" (στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων") θα πρέπει να διευκρινίσουμε κάτι απολύτως απαραίτητο για την αποσαφήνιση ό,τι γενικόλογου μπορεί να εμφιλοχωρεί στον όρο "Σχολή πολεμικής τέχνης" αναφορικώς με την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων".


     Είναι γνωστό ότι, γενικώς, οι "Σχολές πολεμικών τεχνών" διαιρούνται σε δύο κατηγορίες: (α) στις "ανοικτές", στις οποίες αδιακρίτως οι ενδιαφερόμενοι προσέρχονται για να μάθουν την τεχνική μιας πολεμικής τέχνης χωρίς να τους απασχολεί τίποτε περισσότερο και (β) στις "εσωτερικές", στις οποίες προσέρχονται "υποψιασμένοι" μαθητές με πρόθεση να αφιερωθούν ώστε να εκμάθουν όχι μόνον την τεχνική μιας πολεμικής τέχνης, αλλά και την φιλοσοφία που την διέπει!


     Αυτή, καθαυτή, η Έφιππη Τοξοβολία εμπεριέχει μια σειρά τεχνικών οι οποίες, ασφαλώς, καταλήγουν στο στοχαστικό εφιπποτοξοτικό αποτέλεσμα, αλλά αυτό αποτελεί την προς τα έξω "εικόνα" αυτής της πολεμικής τέχνης η οποία διαθέτει ένα τεράστιο εσωτερικό, υποστηρικτικό, πλαίσιο άνευ του οποίου θα παρέμενε μια απλή, μαχητική, δραστηριότητα αλλά ποτέ "τέχνη"! Εκείνο το οποίο την κάνει "τέχνη" είναι το πολυδιάστατο εσωτερικό φιλοσοφικό της θεμέλιο το οποίο στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αναγνωρίζουμε και βιώνουμε μέσα από την καθημερινή σπουδή της μαθητείας μας.


     Ανέκαθεν, οι εσωτερικές Σχολές πολεμικών τεχνών επεδίωκαν να αναπτύξουν όχι μόνον την τεχνική δεξιότητα των μαθητών τους αλλά, κυρίως, την πνευματικότητα και την υπερβατικότητα της σκέψεώς τους ως το θεμελιακό υποστύλωμα επί του οποίου θα ανιδρυθεί το όλο οικοδόμημα της διδασκαλίας της τέχνης.


     Ομοίως και στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επιδιώκεται για τους μαθητές της η προϋπόθεση της αναπτύξεως της πνευματικότητός τους ώστε οι διάνοιές τους να τους επιτρέψουν μιαν υπερβατικότητα διεισδύσεως στην αντίληψη του Κόσμου ανελίσσοντάς τους σε ένα επίπεδο βέλτιστης αποδόσεως. Έτσι, με άξονα την ιστορική πορεία, την εποποιία και, κυρίως, το δίδαγμα πολεμικής αρετής των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" διεγείρει στους μαθητές της το φιλοσοφικό ερέθισμα ("αρετή") επιδιώκοντας να το ανελίξει σε τρόπο ζωής, ώστε, πλέον, ο μαθητής να καταστεί συνειδητός Εφιπποτοξότης κατακτώντας, πρωτίστως, την αυτογνωσία (γνώθι σαυτόν) αλλά και, δευτερευόντως, την τεχνική της Έφιππης Τοξοβολίας! 


     Εκείνο, λοιπόν, το οποίο επιχειρεί κατά προτεραιότητα η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι την  φ ώ τ ι σ η  των μαθητών της ώστε, επί τη βάσει αυτής, να καταλήξουν στο εξωτερικό, στοχαστικό, εφιπποτοξοτικό αποτέλεσμα. Όμως, μιλώντας για "φώτιση", τα μέσα και τον τρόπο επιτεύξεώς της, αναφερόμαστε σε κάποιον "πεφωτισμένο Δάσκαλο" ο οποίος θα μεταδώσει αλαζονικά και με δασκαλίστικην αυταρέσκεια την "σοφία" του σε ...άβγαλτα μαθητούδια τα οποία πρόκειται να προσηλυτισθούν; Μήπως, εννοούμε, το ξεσκόνισμα σκοροφαγωμένων παπύρων των οποίων θα πρέπει να αποκαλυφθούν τα φρικτά, αραχνιασμένα, "μυστικά"; Ή, μήπως, παραπέμπουμε σε ετοιμόρροπα στενόχωρα ...θρανία που τρίζουν ανατριχιαστικά, επάνω στα οποία θα βασανιστούν κάποιοι ακροατές για να ακούσουν παραληρηματικά ..."θέσφατα"; Τίποτε από όλα τούτα..., ασφαλώς, τίποτε! Πριν, όμως, αναφερθούμε στα μέσα και στον τρόπο της "φωτίσεως" των μαθητών της που υιοθετεί η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", κρίνεται απαραίτητο να αναφερθούμε στην ίδια την "φώτιση" ως κατάκτηση σοφίας από τον Άνθρωπο.


     Η ανέλιξη προς την σοφία του Ανθρώπου μέσω μιας πολεμικής τέχνης διέρχεται από τρεις "προθαλάμους" διότι, βεβαίως, η ίδια η "σοφία" δεν έχει πέρας, όριο ή μέτρο αποτελώντας έναν ατέρμονα "προθάλαμο" με πέρας τον θάνατο του ατόμου.


     Π ρ ώ τ ο  στάδιο, η εκπαίδευση στην τεχνική της πολεμικής τέχνης όπου ο εκπαιδευόμενος διδάσκεται να αναγνωρίζει και να σπουδάζει την εξωτερικήν "εικόνα" της, αναπαράγοντάς την με την "χειρωνακτική" δεξιότητά του. Σε τούτο το στάδιο αρκούνται οι πλείστες όσες Σχολές και οι πλείστοι όσοι μαθητές πολεμικών τεχνών σε όλο τον Κόσμο, με "Δασκάλους" να βιοπορίζονται και μαθητές να έχουν την ματαιοδοξία της κατακτήσεως μιας θέσεως σε ένα βάθρο όπου θα φωτογραφηθούν με ένα μετάλλιο να κρέμεται από τον λαιμό τους. Αυτό είναι το στάδιο στο οποίο παραμένουν εγκλωβισμένες όλες οι εξωτερικές Σχολές πολεμικών τεχνών! Κανείς δεν μπορεί να κακίσει ούτε αυτούς τους "Δασκάλους", ούτε αυτούς τους μαθητές για την ολιγάρκεια των προσδοκιών τους και ο οίκτος δεν είναι αίσθημα επιτρεπτό σε συνειδητά άτομα... Και η βιοποριστική ανάγκη και η ματαιοδοξία είναι απολύτως κατανοητές αδυναμίες.


     Δ ε ύ τ ε ρ ο  στάδιο η πυροδότηση της υποψίας του μαθητή περί του εσώτερου υποστυλώματος της πολεμικής τέχνης. Δυστυχώς σε αυτό το στάδιο υπεισέρχονται με πονηρές προθέσεις κερδοφόρου μάρκετιγκ αρκετές Σχολές οι οποίες θα έπρεπε να αρκεσθούν στο πρώτο στάδιο και, όμως, επιδιώκουν απατηλώς την επαύξηση της σημαντικότητός τους διαλαλώντας "σάπιο εμπόρευμα" κάτι το οποίο καθιστά αυτό το στάδιο ως το πλέον επικίνδυνο για την ανέλιξη προς την πραγματική φώτιση.Αντιθέτως, μια πραγματικώς εσωτερική Σχολή θα προσπαθήσει να αφυπνίσει την συνείδηση του μαθητή της, χωρίς καμία ιδιοτελή (για την ίδια) πρόθεση αλλά με μόνο κίνητρό της την απροσηλύτιστην ώθηση του μαθητή σε μία γραμμή εκκινήσεως της εσωτερικής του ερευνητικότητος ώστε να αρχίσει την ανελικτική του πορεία ψηλαφώντας το φιλοσοφικό υποστύλωμα της πολεμικής τέχνης που ο ίδιος επέλεξε να ακολουθήσει. Βεβαίως, κάτι τέτοιο μπορεί να το επιχειρήσει μία Σχολή η οποία δεν λειτουργεί κερδοσκοπικώς και στην οποία κανείς δεν πληρώνει κανέναν, άλλως, κάθε απόπειρα προσφοράς πνευματικής ανελίξεως προσκρούει στο "συναλλάσσεσθαι" με αποτέλεσμα την εμπορικοποίηση της σχέσεως Σχολής και μαθητή, την εμπορικοποίηση του ίδιου του -παρ΄ ολίγον- πνευματικού "αντικειμένου". Γι αυτό το στάδιο, η Helena Petrovna Blavatsky στο βιβλίο της "The voice of the silence" (Λονδίνο, 1889), υπογραμμίζει την επικινδυνότητά του και το παρομοιάζει με "πανέμορφα άνθη κάτω από τα οποία κρύβονται φίδια" εννοώντας τις ολέθριες επιπτώσεις σε περιπτώσεις Σχολών οι οποίες εξαπατούν τους μαθητές τους υποσχόμενες την πνευματική τους ανέλιξη στο φιλοσοφικό επίπεδο μιας πολεμικής τέχνης με ψευδείς διδασκαλίες. Και σε αυτό το στάδιο υπεισέρχονται και παράμετροι διδασκαλίας πολύ ιδιαίτερες, όπως η διδασκαλία της αναπνοής, του ελέγχου του καρδιακού ρυθμού και των ρυθμιστικών αναπροσαρμογών του νευρικού συστήματος, πράγματα τα οποία συχνά κουράζουν μη συνειδητούς μαθητές απομακρύνοντάς τους οριστικώς και εκτός της ιδίας της πολεμικής τέχνης κάτι για το οποίο κάθε σωστή Σχολή θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη για να το δέχεται με ευγνωμοσύνη, απαλλασσόμενη από μη συνειδητοποιημένους μαθητές. Εν ολίγοις, αυτό το στάδιο λειτουργεί εν είδει φυσικού "φίλτρου" τόσο για τον μαθητή ο οποίος θα ανακαλύψει εάν πραγματικώς είναι κατάλληλος για την διείσδυση στην βαθύτερη φιλοσοφική διάσταση της πολεμικής τέχνης κι έτσι εάν είναι φύσει ικανός να καταστεί αληθινός κοινωνός της, όσο και για την ίδια την Σχολή ώστε να αποφορτίζεται από "βαρίδια" τα οποία εισροφούν, σπαταλώντας, την ενέργειά της χωρίς την προοπτική της ηθικής ανταποδοτικότητος έναντι της προσφοράς διδασκαλίας της Σχολής! 


     Τ ρ ί τ ο  στάδιο είναι η είσοδος, πια, του μαθητή στο "θάλαμο" της φωτίσεως όπου, πλέον, θα καταστεί άρτιος κοινωνός της πολεμικής τέχνης προσεγγίζοντας το επίπεδο του Δασκάλου το οποίο ο μεν μαθητής  υποχρεούται να υπερβεί, η δε Σχολή υποχρεούται να τον βοηθήσει να το επιτύχει, άλλως, δεν αποτυγχάνει ο μαθητής αλλά η ίδια η Σχολή και ο Δάσκαλος. Κι αυτό τα στάδιο θα διαρκέσει για τον μαθητή όσο και ολόκληρο το υπόλοιπο της ζωής του επιπροσθέτοντας ενσυναίσθηση των διαστάσεων και, κυρίως, του βάθους της πολεμικής τέχνης του επί της οποίας θα βαδίζει προς την τελείωσή του.


     Υπ΄ αυτές, λοιπόν, τις, ...ιδρυτικώς, σταθμισθείσες προϋποθέσεις, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" λειτούργησε, λειτουργεί και θα λειτουργεί ως εσωτερικό "εργαστήριο" υπηρετήσεως της Έφιππης Τοξοβολίας και αναδείξεως συνειδητών Εφιπποτοξοτών, εκτιμώντας απεριορίστως και αυτούς οι οποίοι ανθίστανται στην υπέρβαση του δευτέρου σταδίου και εκείνους οι οποίοι απεφάσισαν ότι δεν ήσαν σε θέση να αντέξουν την δοκιμασία του 


     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" με επιλεγμένη την αφιλοκέρδεια της λειτουργίας της, ως κύριο μέσο χειραγωγήσεως των μαθητών της προς την φιλοσοφική φώτιση στα ενδότερα της πολεμικής τέχνης της Έφιππης Τοξοβολίας χρησιμοποιεί μια πολυδιάστατη τεχνογνωσία που αποκτήθηκε σε κορυφαία ομόλογα Κέντρα του εξωτερικού και στη συστηματικήν εργασία επί καθημερινής βάσεως του συντονιστή της και Ιδρυτή της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" ο οποίος θεωρεί εαυτόν εσαεί αρχάριο μαθητή, απλώς, μεταφέροντας δίκην "ηλεκτρικού παροχής ηλεκτρικής ενεργείας" γνώση στην κοινή σχολική "αίθουσα" του Ιππευτηρίου και της Γραμμής Βολής.


     Αναφορικώς με τον τρόπο τον οποίο η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" κήδεται της φωτίσεως των μαθητών της είναι η επιλογή μιας μυητικής διδασκαλίας η οποία συνεχώς, σε κάθε μάθημα, σε κάθε εκπαιδευτικήν ημερίδα, ανασύρει κι επαναλαμβάνει ανελλιπώς τα τέσσερα θεμελιώδη στοιχεία των πολεμικών τεχνών και, εν προκειμένω, της Έφιππης Τοξοβολίας: (α) την  Μ α γ ε ί α, (β) την  Σ τ ρ α τ η γ ι κ ή, (γ) την  Τ α κ τ ι κ ή και (δ) την  Τ ε χ ν ι κ ή.  


     Η  Μ α γ ε ί α  αποτελεί το βασικό συστατικό στοιχείο των πολεμικών τεχνών και των εσωτερικών Σχολών τους. Το στοιχείο αυτό "μεταφράζεται" σε μία εσωτερική δύναμη η οποία αναπτύσσεται βαθμιαίως μεγεθύνοντας την δύναμή της μέχρις εκεί που δεν μπορεί να αντιληφθούμε.Καθορίζει τόσο αυτούς που μπορούν να κατευθύνουν μια πολεμική Σχολή η οποία μπορεί να ευεργετήσει και αντιστοιχεί σε εκείνους που γεννιούνται με το χάρισμα να την αντιλαμβάνονται έστω και εάν δεν μπορούν να την προσδιορίσουν. Γι αυτό και όσοι δεν είναι γεννημένοι με αυτό το χάρισμα θα πρέπει να αρκούνται σε εξωτερικές Σχολές (πολεμικών τεχνών) και να μην χάνουν τον χρόνο τους προσπαθώντας να ωφεληθούν από την διδασκαλία μιας εσωτερικής Σχολής οπισθέλκοντες και τους συνασκουμένους τους.


     Η  Σ τ ρ α τ η γ ι κ ή  κεφαλαιοποιεί την διδασκαλία του εσωτερικού πολέμου και διοχετευόμενη στον μαθητή τον εξελίσσει σε στρατηγό του εαυτού του κυριαρχώντας επ΄ αυτού! Εκπαιδεύει στην αποφυγή λαθών και στην εξερεύνηση του ανώτερου "εγώ". Σπουδάζεται καθ΄ όλ την διάρκεια του βίου έξω από το πεδίο της μάχης διότι μέσα σ΄ αυτό υπάρχουν πρακτικές και μόνον προτεραιότητες για την εφαρμογή αποτελεσματικών τακτικών. 


     Η Τ α κ τ ι κ ή  αποτελεί την σύνθεση των πρακτικών αζιμουθίων που οδηγούν σε ένα αποτελεσματικώς επιθυμητό πέρας, κάτι απαραίτητο για την δικαίωση της προσπαθείας.


     Η  Τ ε χ ν ι κ ή  συνοψίζει την Μαγεία, την Στρατηγική και την Τακτική σε ένα αμάλγαμα το οποίο υποστηρίζει την διεξαγωγή και την εξέλιξη της πολεμικής τέχνης αλλά δεν την καθορίζει. Εκείνα που καθορίζουν την πολεμική τέχνη είναι τα προηγούμενα τρία στοιχεία, ήτοι, η Μαγεία, η Στρατηγική και η Τακτική άνευ των οποίων ουδεμία Τεχνική μπορεί να συντεθεί. Και για την κατάκτηση μιας καλής Τεχνικής προϋποτίθεται η αυτοπειθαρχία, η εσωτερική ενέργεια και η ανάπτυξη ενός καλώς δομημένου σώματος (νους υγιής, εν σώματι υγιεί). 


     Ε σ ω τ ε ρ ι κ ή,  λοιπόν, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και όλη η παραπάνω ανάλυση προς αποφυγήν παρεξηγήσεων από όσους θεωρούν αρκετό να μάθουν να τοξεύουν καλπάζοντας! Εκτιμάμε την όποια ολιγάρκεια των όποιων ολιγαρκών, αλλά στην μη κερδοσκοπική Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επιθυμούμε να προσφέρουμε πολλά περισσότερα στους αγαπημένους Συνασκουμένους μας.


     Διότι εάν περιορισθούμε στην απλή προσφορά της γνώσεως για την απλή διεκπεραίωση της κορυφαίας των πολεμικών τεχνών, όπως η Έφιππη Τοξοβολία, θεωρούμε ότι βλασφημούμε και προς το μεγαλείο της και προς τις προσωπικότητες των Συνασκουμένων μας και προς τις δυνατότητες της ίδιας της Σχολής μας!


     Και επειδή στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν υπάρχουν "μυστικά", ούτε ..."απόρρητα", όλα τούτα προς γνώση των Συνασκουμένων μας και παντός ενδιαφερομένου!



Όλες οι φωτογραφίες του κειμένου που αφιερώνεται σε όλους τους Συνασκουμένους μας, αποτελούν μέρος των μαθημάτων Ιππευτηρίου της διανυόμενης Προπονητικής Περιόδου 

Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2019


ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΟΛΙΓΟΥΣ!


     Όλα, φυσικώς ερμηνεύσιμα! Διότι, οι μάζες προορίζονται να χειραγωγούνται από τους εκμεταλλευτές τους, τους ευτελιστές της ζωής τους και όχι από τους ευεργέτες τους κι αυτό είναι ευθέως ανάλογο της αναξιότητός τους.


     Διαφορετικά, οι μάζες δεν θα ήσαν "εγκιβωτισμένα", σε αστικές ανθρωποχωματερές, περιτρίμματα, αλλά θα ήσαν επίλεκτα σώματα και στη φύση η πλατίνα είναι σε ελαχιστότατη ποσότητα έναντι του σιδήρου...


     Γι αυτό και η αρμονία δεν βρίσκεται στις μποτιλιαρισμένες νυχτερινές «εορταστικές», αγχωσικές, λεωφόρους με τον κακαίσθητο, δήθεν, «στολισμό», αλλά στα Ιππευτήρια όπου το κυρίαρχο στοιχείο είναι (…όταν είναι!) η ευγένεια των σχέσεων, όπως στο Ιππευτήριο των «Ελλήνων Κενταύρων»!


     Κι όταν όλες οι συνθήκες συντρέχουν τόσο θετικά για την επιτυχία μιας ακόμη εκπαιδευτικής ημερίδος όπως η σημερινή, κανένας δισταγμός για να ανεβάσουμε τον ...πήχη! 


     Και το ανέβασμα του πήχεως σήμερα σήμανε την προσεκτική επιμέτρηση βημάτων μέσα στην οποία θα έπρεπε, για τους δύο συνεκπαιδευομένους μας, να "ανακαλυφθεί" η αρμονία στην όλη διαδικασία της Έφιππης Τοξοβολίας και σ΄ αυτό τους βοήθησαν οι δύο, διαφορετικού tamperamento, Ίπποι τους οποίους ίππευσαν μέσα στο Κυκλοτερές όπου όλα ήσαν συγκεντρωτικότερα αλλά και δυσκολότερα, μία εκπαίδευση "in vitro" με διδακτική "διαφάνεια" σε όλους τους εκπαιδευομένους, με πρώτον εκπαιδευόμενο τον ίδιο τον ...Εκπαιδευτή, τους Ίππους και τους εκπαιδευομένους!


    Εν αρχή, λοιπόν,, ο ενδεκάχρονος Χάρης βοηθήθηκε να αντιληφθεί τις συγκριτικές διαφορές του γυμνιππευτικού "καθίσματος" από την έδραση επί σέλλας μέσα από ένα ειδικώς "σχεδιασμένο" ασκησιολόγιο, κατόπιν δε, του δόθηκε ο "λόγος" ώστε να διατυπώσει τις ορθότατες παρατηρήσεις του.


     Οι δύο διαφορετικοί Ίπποι τους οποίους σήμερα ίππευσε, όπως και ο συνεκπαιδευόμενός του Απόστολος, συνεισέφεραν εξαιρετική σχετική "πληροφόρηση", πολύ αδρή, θα λέγαμε, σε όλους! 


     Ομοίως και ο Απόστολος συνήγαγε τα δικά του συμπεράσματα αναφορικώς με τα δύο διαφορετικά "καθίσματα", ιππεύοντας τους δύο διαφορετικούς Ίππους δείχνοντας ότι, πλέον, μετά από ελάχιστα μαθήματα, κινείται στην ασφαλέστερη και βέλτιστη "τροχιά" της υψηλής Φυσικής Ιππασίας!


     Πράγματι, σε όλο το πρώτο μέρος της σημερινής εκπαιδευτικής ημερίδος ο Απόστολος έκανε ένα θεαματικό άλμα προόδου με αποτέλεσμα να αποτολμήσει και την δύσκολη εφίππευση δι εφάλσεως με σέλλα, την οποία εξετέλεσε με ακρίβεια και με άνεση!


     Οι έφιππες τοξεύσεις κατ'  αυτό το πρώτο μέρος της σημερινής εκπαιδευτικής ημερίδος διεξήχθησαν με ιδιαίτερην άνεση και για τους δύο εκπαιδευομένους.


     Και είναι χαρακτηριστικό ότι, σήμερα, ο Απόστολος, πλην της εφιππεύσεως δι εφάλσεως με σέλλα, τόξευσε για πρώτη φορά σε τροχασμό, τόσο ανοικτό στα όρια του καλπασμού και, μάλιστα, με στοχαστικήν ακρίβεια! 


     Και τούτο το κατάφερε ο Απόστολος εξίσου σωστά και με τους δύο Ίππους που ίππευσε.


     Το ίδιο εύστοχος και ο νεαρός Χάρης ο οποίος καθ΄ όλες τις καλπαστικές τοξεύσεις του υπήρξε υπόδειγμα "εικόνος" του ορθού "καθίσματος" και της εξίσου ορθής τεχνικής.


     Αξιοπρόσεκτο το επίπεδο της συνεργασίας των δύο εκπαιδευομένων με τον μεγαλύτερο να υπηρετεί τον μικρότερο και τον μικρότερο να βρίσκεται πάντα στην ετοιμότητα του μεγαλυτέρου μαζεύοντας τα βέλη του κλπ.


     Αυτή η παράμετρος, σημαντικότατη κατά την άποψή μας, της άριστης "χημείας" των "Ελλήνων Κενταύρων" μεταξύ μας διατηρείται σταθερή καθ΄ όλη την μακροχρόνια λειτουργία της Ομάδος μας και δεν περιορίζεται μεταξύ του ανθρώπινου δυναμικού αλλά επεκτείνεται και στις σχέσεις μας με τους Ίππους μας, αν όχι κυρίως με αυτούς.


     Γι αυτό και η φροντίδα των Ίππων, πλέον, επαφίεται στους εκπαιδευομένους μας οι οποίοι αναλαμβάνουν και όλη την σταυλική διαδικασία της προετοιμασίας με την χαλίνωση και επίσαξη.


     Και αυτή η σχέση ευγνωμοσύνης προς τους Ίππους μας οι οποίοι προηγούνται στα συναισθήματά μας ολοκληρώνεται κάθε φορά στο πλυντήριο του Σταύλου όπου οδηγούνται οι Ίπποι από τους Ιππείς τους για το κλασικό υδρομασάζ στους τένοντες των ποδών τους αλλά και για ό,τι επιπρόσθετο χρειάζονται!


     Για μας ποτέ δεν θεωρείται αρκετή η μετά την εργασία φροντίδα του Ίππου και μέχρι την αποχώρησή μας από το σταυλικό περιβάλλον η ευημερία των Ίππων μας συνιστά τον "επίλογο" κάθε εκπαιδευτικής ημερίδος μας.


     Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, από την έναρξη της διανυόμενης ΙΒ' Προπονητικής Περιόδου, απεδείχθη ακόμη εμφανέστερα ότι η ποιότητα έναντι του "όγκου" είναι έννοιες αντιστρόφως ανάλογες και παρά το ότι εκ της ιδρύσεως της Ομάδος μας η επιλογή μας ήταν υπέρ της ποιότητος, από τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν άρχισε η παρούσα Προπονητική Περίοδος, επικεντρούμενοι ακόμη περισσότερο στην ποιότητα, δηλαδή, στους ολιγίστους των ...ολίγων, διαπιστώνουμε ότι τα αποτελέσματα της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι, πράγματι, εντυπωσιακότατα! Είναι δε γεγονός ότι δεν υπάρχει τίποτε που να μπορεί να μας κάνει να αποστούμε από τις αριστοκρατικές Αξίες μας.