ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΣΚΛΗΡΟ ΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΕΙΝ...

     Μπορεί παιδαγωγική της γνώσεως και των δεξιοτήτων να είναι μια πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση, όμως, η παιδαγωγική του Ήθους και, κυρίως, του…σθένους είναι ό,τι δυσκολότερο και υπευθυνότερο. Και αυτό είναι το κυριότερο μέλημα στην εκπαίδευση των «Ελλήνων Κενταύρων».

     Η νέα μας μαθήτρια έφτασε στο Ιππευτήριο πολύ φοβισμένη για τον Ίππο και την Ιππασία, χωρίς καν να το κρύβει. Ένα ακόμη εξαιρετικό παιδί που αναπτύσσεται μέσα σε μία φοβική κοινωνία η οποία μεταδίδει επιδημικώς τα κουσούρια της στα μέλη της αλλά και σε αυτό το επίμαχο σημείο, η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» επιμένει στον ρόλο του «αναχώματος»!

     Ο λατρευτός μας επιβήτορας-ΔάσκαλοςSepp περίμενε, όπως πάντα ελεύθερος «δεσμών» την μαθήτριά του για το εισαγωγικό της μάθημα και τον Κύκλο Προσεγγίσεως με την αίσθηση της πλήρους ελευθερίας που εδραιώνει σχέσεις αγαστής και ασφαλούς συνεργασίας!

     Την ίδια αίσθηση ένοιωσε και η μαθήτριά μας Κωνσταντίνα προσεγγίζοντας τον τετράποδο Δάσκαλό της και παρατηρώντας τον να την περιμένει υπομονητικά και ακίνητος στη θέση του με τις ηνίες …περιφρονητικώς ριγμένες ελεύθερες κατά γης. Μόνον οι ελεύθερες βουλήσεις συνεισφέρουν έργο Πολιτισμού και ο ιππικός Πολιτισμός όπως και κάθε Πολιτισμός το πρώτιστο που απαιτεί είναι την ελευθερία του ατόμου, είτε διπόδου είτε τετραπόδου διότι η διαφορετικότητα της Φύσεως δεν διαταράσσει την ισοτιμία των πλασμάτων της.

     Τόσο σφιγμένη τις πρώτες στιγμές της εφιππεύσεώς της, έδειχνε να σκέφτεται σοβαρά αν πρέπει να ακολουθεί τον Ίππο ή να …σαλτάρει προς…εξορκισμό των φόβων της, όμως παρέμεινε ρυταγωγούμενη ώσπου «έσπασε» τον πρώτο «πάγο» και κατάφερε να αφήσει το ένα χέρι της από την σελλίσκη.

     Σε ελάχιστο χρόνο είχε αφήσει και τα δύο χέρια της από τις χειρολαβές και ένα χαμόγελο έδειξε στο πρόσωπό της ότι το παραπέτασμα του φόβου είχε αρχίσει να παραμερίζει!  

     Απόφαση δύσκολη αλλά παιδαγωγικώς απαραίτητη η πρόκληση της πτώσεως του μαθητή και η Κωνσταντίνα μας οδηγήθηκε σε μία πρώτη, αναγκαστικήν, αφίππευση και σε μία μάλλον αιφνιδιαστική πτώση. Και στις δύο περιπτώσεις, όπως ήταν προβλεπόμενο, η μαθήτρια χωρίς καμία αντίρρηση επανεφίππευσε αμέσως και το μάθημα συνεχίστηκε κανονικά μέχρι την ολοκλήρωσή του, ενώ η μαθήτριά μας επιβεβαίωνε συνεχώς ότι πια δεν την βασάνιζε ο φόβος της πτώσεως.

     Όταν, τέλος, της ζητήσαμε να εκτελέσει το κλασικό καταληκτικό ορθοστάδην κάθε εισαγωγικού μαθήματος μας δήλωσε αδυναμία όχι ένεκεν φόβου αλλά συναισθανόμενη τις εκτελεστικές δυσκολίες της συγκεκριμένης ασκήσεως. Την καθησυχάσαμε λέγοντάς της ότι το ίδιο ακούμε συνεχώς από κάθε νέο μαθητή… Σε λίγο το ευγενέστατο κορίτσι στέκονταν όρθιο επάνω στον  γαλήνιo και ελεύθερο συγκρατήσεως Sepp με τα χέρια στην έκταση.

     Σκληρή η απόφαση του διακυβεύματος, ιδίως ενός τόσο ρισκαδόρικου διακυβεύματος, αλλά και τόσο καρποφόρου. Σκληρό να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου ιδίως όταν πρόκειται ανιδιοτελώς να συνεισφέρεις στην βελτίωση του άλλου αλλά αν αυτός δεν είναι ο ρόλος ενός Στελέχους των "Ελλήνων Κενταύρων" τότε, ποιος άλλος είναι; Εμείς, δεν αποτελούμε παράμετρο του περιρρέοντος συστήματος αλλά μέτρο της Φύσεως και της ζωής!