Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ελληνες κενταυροι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ελληνες κενταυροι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 13 Απριλίου 2025

KOΡΥΦΩΣΗ!

 K O Ρ Υ Φ Ω Σ Η!


     


     Αληθώς "επετειακή", για τα εικοσάχρονα της λειτουργίας της Σχολής μας, η παρούσα ημερίδα Ιππευτηρίου όπου εκ του μηδενός και χωρίς καμία προηγούμενη εισαγωγική διαδικασία, Ίππος και μαθητής καταλήγουν στην Έφιππη Τοξοβολία με την εφαρμογή νεοείσακτων "οδηγιών" προς τον Ίππο διαρκείας 30'' (δευτερολέπτων) που συνοψίζουν με ακρίβεια προς τον Ίππο όλα τα "θέλω" του Εκπαιδευτή, εξοικονομώντας τον χρόνο μυήσεως του σχολικού Ίππου στην Έφιππη Τοξοβολία και αυξάνοντας την ασφάλεια της συνεργασίας και της συμπεριφοράς του ζώου με τον Εκπαιδευτή και τον εκπαιδευόμενο! Το λίκνο εκπαιδεύσεως Έφιππης Τοξοβολίας και Εφίππων Πολεμικών Τεχνών το οποίο επί μία εικοσαετία λειτουργεί συνεχώς ως Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" παράγοντας Ιππικό Πολιτισμό αισθάνεται την πλήρη δικαίωση του έργου του από το αποτέλεσμα της σημερινής εκπαιδευτικής ημερίδος και όχι μόνον χάρη στην ωριμότατη, πολυετή, εμπειρία που αποκτήσαμε αφιερώνοντας τη ζωή μας στο Ιππευτήριο αλλά και χάρη σε έναν τυχαίο Ίππο καθώς και σε δύο αξιολογότατους εκπαιδευομένους οι οποίοι, με τον πειθαρχημένο χαρακτήρα τους και την εμφανή εσωτερικότητά τους συνέπραξαν σε ένα πρωτοποριακό εφιπποτοξοτικό αποτέλεσμα!     


     Πολύ αντίξοη ημέρα από πλευράς καιρικών συνθηκών με ηλιοφάνεια και παράλληλη ...βροχή που άρχισε με ψεκάδες και κατέληξε σε καταιγίδα! Ο Ίππος, o 103ος κατά σειράν Ίππος που εκπαιδεύουμε από την αρχή της λειτουργίας της Σχολής μας, ζωηρότατος, χωρίς καμία εμπειρία Φυσικής Ιππικής, εργαζόμενος μέχρι τώρα με στομίδα κλασικής χαλινώσεως και επισεσαγμένος, σήμερα ανέλαβε ρόλο σχολικού Ίππου με την αφαίρεση της στομίδος και της σέλλας του, χωρίς καμία εξοικείωση με το Τόξο και την Τοξοβολία, χωρίς καμία προηγούμενη "γνωριμία" με τους χειριστές του! Και οι δύο εκπαιδευόμενοι χωρίς καμία προηγούμενη επαφή με την Ιππική και την Έφιππη Τοξοβολία. Δηλαδή, όλα ...ιδανικά(!) για την εκτέλεση ενός μυητικού μαθήματος αρχαρίων στο πλέον επικίνδυνο είδος Ιππικής, την Έφιππη Τοξοβολία με πρόσημο την φοβικότητα του Ίππου και το δέος του Ανθρώπου έναντι του Ίππου! 

     "Κλειδί" στην σχεδίαση της σημερινής ημερίδος ήταν η σχέση των δύο εκπαιδευομένων, η σχέση Πατέρα και γιού με ό,τι αυτό σημαίνει. Έτσι, ο Εκπαιδευτής εκμεταλλεύτηκε αυτή την σχέση η οποία a priori υπόσχεται υπευθυνότητα διαδράσεως και, βασιζόμενος, στα πλεονεκτήματά της, στήριξε επάνω της το πρώτο μέρος της ημερίδος που ήταν η ευσταθής "εγκαθίδρυση" των δύο εκπαιδευομένων στη ράχη του Ίππου με την παράλληλη "κατάκτηση" των ενδεδειγμένων, βασικών, χειρισμών ελέγχου του ζώου. Και τούτο ήταν το "θεμέλιο" αυτής της ημερίδος!

     Όπως τηρούμε ευλαβικώς πάντοτε, η αφετηρία μας ήταν ο Κύκλος Προσεγγίσεως και η ρυταγώγηση του Ίππου από τους δύο εκπαιδευομένους οι οποίοι, με την πειθαρχημένη συνεργασία τους υπήρξαν οι ανεκτίμητοι αρωγοί της επιτυχίας του σημερινού εγχειρήματός μας!  

     Τόσο ο Πατέρας (γλύπτης και αστρονόμος) όσο και ο γιος (φοιτητής) με ισορροπημένη σκέψη η οποία αποκαλύπτεται στην Ιππασία περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, δεν χρειάστηκαν παρά ελάχιστο χρόνο ώστε να αποδεχθούν τον Ίππο και την (φυσικώς αδιάφορη) έφιππη ισορροπία, ανελίσσοντάς την σε ευσταθή με το ασκησιολόγιο που ακολούθησε.

      Ο νεαρός Λεωνίδας με τον σαρωτικό χαρακτήρα του δεν χρειάστηκε καμία ώθηση για να διεκπεραιώσει σε χρόνο "dt" την εισαγωγική ενότητα ασκήσεων καλού "καθίσματος" και βασικών χειρισμών ελέγχου. 

     Με ελάχιστη προσπάθεια, ο Λεωνίδας έμαθε και να ακινητοποιεί τον Ίππο αν και η τελειοποίηση αυτού του χειρισμού, βεβαίως, απαιτεί αρκετήν, ακόμη, εξάσκηση.   

       Και μόνον όταν ο Λεωνίδας "κάθισε" με ασφάλεια επί της ανεπίσακτης ράχεως του Ίππου συνεχίσαμε με τον Πατέρα του. 

     H ωριμότητα της ηλικίας με την συνεπαγόμενη υπόμνηση των ευλόγων κινδύνων που μεταφράζεται σε συμπεριφορικήν επιφύλαξη ή και φόβο, δεν εμπόδισε και τον Κυριάκο να χαλαρώσει, τελικώς και να χαρεί την Ιππασία, καταλήγοντας στους ίδιους επιτυχείς χειρισμούς ελέγχου που λίγο πριν κατάφερε κι ο γιος του, μάλιστα, με αξιοπρόσεκτο καλό "κάθισμα", στάση κορμού και ισορροπία ιππεύσεως.

     Και μόνον τότε, έχοντας εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις ευσταθούς "καθίσματος" και βασικών χειρισμών ελέγχου του Ίππου, ήρθε η σειρά της μεταδόσεως του "θέλω" της Έφιππης Τοξοβολίας στον Ίππο από τον Εκπαιδευτή ο οποίος σε χρόνο, όπως προείπαμε, τριάντα δευτερολέπτων, επιστρατεύοντας την ακρίβεια και την λακωνικότητα της "γλώσσας του σώματος" κι επιδεικνύοντας στο ζώο την ακινδυνότητα και φιλικότητα του Τόξου και των βελών, μετέδωσε στον Ίππο αυτό που ήθελε, ο Ίππος το αντελήφθη κι επιβεβαίωσε ότι κατάλαβε το "θέλω" του Εκπαιδευτή κι ο Λεωνίδας ανέλαβε Τόξο και βέλη! 

     Ήταν η κρίσιμη στιγμή κατά την οποία ο Άνθρωπος μετατρέπεται σε ένα μόνιτορ ελέγχου ακριβείας της αδρεναλίνης του, της σεροτονίνης του, της ντοπαμίνης του, της ωκυτοκίνης του και των ενδορφινών του. Και από την προσπάθεια και ακρίβεια αυτού του "μόνιτορ" εξαρτάται η όλη επιτυχία συνεννοήσεως Ανθρώπου και Ίππου ο οποίος, φύσει, παραμένει και ο ακριβέστερος αποτιμητής του επιπέδου υπάρξεως αυτών των ορμονών στον χειριστή του ώστε να τον εμπιστευθεί ή όχι!

     Ναι, ελάχιστος χρόνος χρειάζεται για την διάπραξη ενός εγκλήματος γενοκτονίας όπως στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, ενώ ελάχιστος χρόνος χρειάζεται και για ένα πραγματικό θαύμα, όπως αυτό της αναβαθμίσεως της ψυχολογίας ενός εντελώς διαφορετικού και ιδιότυπου, ταξιδερμικώς, πλάσματος, όπως του Ίππου, από το επίπεδο του φοβικού ζώου (θηράματος) που επιλέγει την άτακτη φυγή σε ένα αυτοκυρίαρχο πλάσμα που κατανοεί και συνεργάζεται με ένα, επίσης, διαφορετικό ταξιδερμικώς πλάσμα όπως ο Άνθρωπος (θηρευτής) σε μία δραστηριότητα εντελώς ξένη προς το φάσμα των ιππείων εμπειριών και ενασχολήσεων. Επί τούτου, αλλά και εκ των συνθηκών, γι αυτά τα ζωτικότατα τριάντα δευτερόλεπτα δεν τηρήθηκε οπτικοακουστικό υλικό προς ανάρτηση, όπως συνηθίζουμε. Εκ των συνθηκών διότι δεν υπήρχε έμπειρος χειριστής κάμερας ώστε να απαθανατίσει την σκηνή. Επί τούτου, διότι δεν θα θέλαμε κάποιος να μιμηθεί, απλώς, την "εικόνα" χωρίς προηγούμενη βιωματική ενσυναίσθηση των παραμέτρων που εμπεριέχει διότι θα ήταν απολύτως επικίνδυνο. 

     Αυτά τα τριάντα δευτερόλεπτα περικλείουν εμπειρία δύο δεκαετιών στην οποία συμποσούται ένα πλήρες "απόσταγμα" ασφαλούς εκπαιδεύσεως νεολέκτου Ίππου! Και κατέληξαν στις ασφαλέστατες και μαχητικότατες τοξεύσεις του νεαρού Λεωνίδα, όπως αποτυπώθηκαν στο οπτικοακουστικό υλικό τούτης της ημερίδος!

     Και ο Λεωνίδας, ούτω πως, για πρώτη φορά και μόλις στο πρώτο του μάθημα,  άρχισε να τοξεύει έφιππος και εν κινήσει, μάλιστα, επανοπλίζοντας αρκετές φορές το Τόξο του.

     Ο νεαρός Λεωνίδας σ΄ αυτό το "βάπτισμά" του στην Ιππασία τόξευσε 38 φορές εν κινήσει, ακόμη και σε παρθία τόξευση και με απόλυτη άνεση ενώ ο Ίππος του με την όλη συμπεριφορά του συνεργάσθηκε τόσο άψογα με τον Κυριάκο ο οποίος τον οδηγούσε αλλά και με τον αναβάτη του στον οποίο, με την ηρεμία του, εξασφάλισε πλήρη αυτοσυγκέντρωση και ανάπτυξη έφιππης τοξευτικής τεχνικής. Μια "επένδυση" τριάντα δευτερολέπτων που προηγήθηκε, εξασφάλισε μιαν αποτελεσματικότατην εκπαιδευτικήν ημερίδα.

Σήμερα, θυμηθήκαμε και την παρατήρηση κάποιου, προ τετραετίας, αναγνώστη της σελίδος μας, του κ. Vladimiros Gavakis τον οποίον δεν γνωρίζουμε προσωπικώς και ο οποίος μας έψεξε για την μη τήρηση κανόνων ασφαλείας τους οποίους, παρά την παράκλησή μας απέφυγε, στα χρόνια που μεσολάβησαν, να προσδιορίσει, ενώ δεν παρέλειψε και να μας απειλήσει ότι θα βρεθούμε στη ...νοσοκομείο ή στο ...κρατητήριο «με αυτά που κάνουμε».

Και δεν μας εξήγησε και υπό ποία ιδιότητα διατυπώνει παρόμοιους ισχυρισμούς σε μία Σχολή η οποία λειτουργεί επί 20 συνεχή χρόνια με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, έχοντας πρώτη εισαγάγει (2005) στην Ελλάδα την Έφιππη όσο και την Παραδοσιακή Τοξοβολία, κατακτώντας και πρώτα παγκόσμια βραβεία σε διεθνείς αγώνες του εξωτερικού! Δυστυχώς, ο επικριτής μας δεν μας τίμησε με κάποιαν απάντησή του και πολύ θα θέλαμε να έχε αντιληφθεί τον δικό μας τρόπο αποφυγής ατυχημάτων και, γενικώς, απροόπτων ώστε να τον υιοθετήσει κι εκείνος, ανεξαρτήτως με το "τι" τελικώς ασχολείται.

Το "κλου" όμως, αυτής της ημερίδος κατεγράφη όταν στο τέλος της, ο Κυριάκος, απληροφόρητος προφανώς ότι η Σχολή μας δεν εισπράττει χρήματα για τα παρεχόμενα μαθήματά της, ευγενέστατα προέτεινε στον έκπληκτο Εκπαιδευτή να τον ...πληρώσει(!) ενώ ο Εκπαιδευτής, αναπολώντας την υπέροχην ημερίδα, προσπαθούσε να του εξηγήσει ότι και ο Κυριάκος και ο γιος του, με την εξαιρετική συνεργασία τους του είχαν ήδη προσφέρει έναν ανεκτίμητο θησαυρό, επιτρέποντάς του να εφαρμόσει για πρώτη φορά στην γνωστό, τουλάχιστον, πεδίο της Εκπαιδεύσεως Νεολέκτου Ίππου την πλέον ρηξικέλευθη "γλώσσα του σώματος"! Τώρα, που ο φίλτατος Κυριάκος θα διαβάζει αυτές τις επεξηγηματικές αράδες θα καταλάβει τι εννοούσε ο ιδιόρρυθμος Εκπαιδευτής υπό τον όμβρο που έπεφτε στον Σταύλο! Kαι οι μνήμες του Εκπαιδευτή ξαναγύρισαν στον πρώτο Ίππο που ο ίδιος εκπαίδευσε το 2005, επστρέφοντας από την δική του εκπαίδευση στον Οργανισμό "KASSAI" και ιδρύοντας την Ελληνική Σχολή, όπως διασώθηκαν στην φωτογραφία που ακολουθεί.


Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

Παρασκευή 11 Απριλίου 2025

ΟΙ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΚΟ ΤΗΣ "MEDUSA VISUALS"

 ΟΙ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΚΟ ΤΗΣ "MEDUSA VISUALS"



     Eπετειακόν έτος είναι το 2025 για την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", γιορτάζοντας τα 20 χρόνια συνεχούς λειτουργίας μας και δεν μπορούμε παρά να θυμηθούμε τον φακό της "Medusa Visuals" με χειριστή τον εξαιρετικό Γιάννη Καπρούλια ο οποίος απαθανάτισε περιγραφικότατα την καθημερινότητά μας λόγος για τον οποίο του είμεθα ευγνώμονες! 

Τρίτη 18 Μαρτίου 2025

ΩΔΗ ΣΤΗΝ ...ΙΠΠΙΚΗ ΤΕΧΝΗ

 ΩΔΗ ΣΤΗΝ ...ΙΠΠΙΚΗ ΤΕΧΝΗ


  *   


Μ
ε αυτοσεβασμό και προσήλωση στην προαγωγή του ιππικού πολιτισμού, ως "Έλληνες Κένταυροι" αποδίδουμε την δέουσα σημασία στην ασφάλεια και στην ωφέλεια των δράσεών μας έναντι όλων των συμμετεχόντων. Έτσι, προσπαθούμε πάντοτε να σχεδιάζουμε τα μαθήματά μας κατά το πλέον ασφαλές και ωφέλιμο "πνεύμα" ώστε το αποτέλεσμα να διατηρείται ευεργετικό για τον σχολικό Ίππο, τους εκπαιδευομένους, αλλά και τον ίδιο τον Εκπαιδευτή αφού ο πρώτος και εσαεί αρχάριος μαθητής παραμένει ο Εκπαιδευτής!

     


O ΙΠΠΟΣ & Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΙΔΟΣ: Μία από τις πλέον δύσκολες, σύνθετες αλλά και ωφέλιμες εκπαιδευτικές ημερίδες στην εικοσαετή λειτουργία της Σχολής μας απεδείχθη η παρούσα η οποία δεν υπήρξε, απλώς, εξαιρετική και απολαυστική για τον Ίππο, τον Εκπαιδευτή και τους εκπαιδευομένους μας, αλλά και ασφαλέστατη και, οπωσδήποτε, διδακτικότατη για ολόκληρη την Ιππική, αποδεικνύοντας ότι ένας Ίππος που επί χρόνια ιππεύεται με στομίδα και με τα βοηθήματα της ακαδημαϊκής Ιππικής, μπορεί  α μ έ σ ω ς  να ιππευθεί με ασφάλεια και ακρίβεια αφαιρουμένων της στομίδος και του χαλινού και γυμνιππευτικώς, ακόμη και από έναν εντελώς αρχάριο, πρωτοείσακτον, Ιππέα! Και ο συγκεκριμένος Ίππος (φορβάδα) τον οποίο σήμερα αναλάβαμε για πρώτη φορά και μάλιστα ως "σχολικό" Ίππο προοριζόμενο να εκπαιδεύσει δύο εντελώς αρχαρίους (Εύη και Γεώργιο) εκ των οποίων ο δεύτερος είναι και παιδί, διακρίνεται για την αιματώδη ιδιοσυγκρασία του! Συνεπώς, κατ΄ οικονομίαν χρόνου, τόσο η εκπαίδευση του Ίππου ως πρωτοεισάκτου στην Φυσικήν Ιππική, όσον και η εκπαίδευση των λοιπών εκπαιδευομένων θα έπρεπε να διεξαχθούν ταυτοχρόνως και παραλλήλως! 

     


Ο ΒΑΣΙΛΗΣ: Προχωρημένος Ιππέας με άριστη σχέση με τον Ίππο αλλά και εν γένει την φύση, πειθαρχημένος χαρακτήρας με μόνο μειονέκτημά του το "βαρύ κάθισμα" που οφείλεται στην αναγκαστικώς καθιστική, ως φοιτητή, καθημερινότητά του, κάτι που για τις ανάγκες του ρόλου του στην υπό προετοιμασία ταινία θα πρέπει να διορθωθεί με την "γομολάστιχα" του "καθίσματος επί του κόκκυγος". Περισπασμοί ζωής, αυτή την περίοδο, δυσκολεύουν τον Βασίλη μας να επικεντρώνεται συνεχώς στην προτεραιότητα των διαρκώς αναφυομένων περιβαλλοντικών κεντρισμάτων κάτι που επιτείνεται από την ευγενώς ονειροπόλο ιδιοσυγκρασία του, παρά ταύτα τον χαρήκαμε διότι επέμενε να εκτελεί αμέσως και με ακρίβεια κάθε οδηγία φθάνοντας σε ελάχιστο χρόνο στο πολυπόθητο αποτέλεσμα του "ελαφρού" αλλά και ασφαλούς "καθίσματος" όπως σχεδίασε για την περίπτωσή του ο Εκπαιδευτής.  

     


Η ΕΥΗ: Πρωτοείσακτη, σήμερα, στην Ιππασία με κύρια προσόντα την πειθαρχία του χαρακτήρος της και την πολύ καλή αντίληψη και ερμηνεία των περιβαλλοντικών ερεθισμάτων, κατάφερε να συνεργασθεί αμέσως με τον Ίππο ο οποίος έδειξε και να την εμπιστεύεται εξ αρχής παρά το ότι το ευφυέστατο τετράποδο έδειξε να αντιλαμβάνεται αμέσως την αρχαριότητα της αναβάτιδός του. Αυτή η λεπτομέρεια αυξάνει πάντοτε τους κινδύνους αρνητικών αντιδράσεων του Ίππου αλλά, προνοητικότατα, ο Εκπαιδευτής είχε προτάξει τον Κύκλο Προσεγγίσεως για όλους, του εαυτού του συμπεριλαμβανομένου, ώστε να αποτραπεί παρόμοιο ενδεχόμενο.     



Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ: Δεκατριών, μόλις ετών αλλά ιδιαιτέρως αυτοπειθαρχημένος (και ευγενέστατος!) ο νεαρός, πρωτοείσακτος κι αυτός, ανταποκρίθηκε αμέσως σε κάθε εντολή του Εκπαιδευτή με ακρίβεια εκτελέσεως ολίγον σπάνια για ένα παιδί της ηλικίας του. Αξίζει να σημειωθεί ότι "δοκιμάσθηκε" σε ακραίες ισορροπιστικές καταστάσεις για έναν εντελώς αρχάριο μαθητή Ιππασίας ανταποκρινόμενος σε όλες με τον καλύτερο τρόπο και χωρίς καμιάν ένδειξη δυσφορίας η οποία, άλλωστε, θα ήταν και φυσική. Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε η οξύνοιά του η οποία τον βοήθησε στην εκτέλεση "χειρουργικών" διευθυντικών χειρισμών!     


Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ: Βιωματικός μαθητής, ο οποίος τελεί εν επιγνώσει ότι αυτά που γνωρίζει είναι ασήμαντα κι αμελητέα προ αυτών που αγνοεί και πρέπει να μάθει σε όσα χρόνια του απομένουν στην ηλικία των 73 χρόνων του. Και, "ευτυχώς" ή "δυστυχώς" η Ιππική είναι η επιστήμη των επιστημών η οποία δεν παρέχει προσδοκία κατακτήσεως του πλήρους περιεχομένου της ακόμη και από τον πλέον νοήμονα Άνθρωπο έστω και εάν της αφιερώσει ολόκληρη την ζωή του και, μόνη, εν προκειμένω, προσδοκία μας είναι να φανούμε αντάξιοι των Δασκάλων μας προς τους οποίους οφείλουμε το "ευ ζειν" μας.


     Και, όπως προαναφέραμε, αναλαμβάνοντας έναν, μέχρι τώρα, εντελώς άγνωστο για μας Ίππο, προηγείται η εφαρμογή του "Κύκλου Προσεγγίσεως" από όλους και πρώτου του Εκπαιδευτή ο οποίος ήλεγξε και την θερμοκρασία των οπλών, είναι εκ των ουκ άνευ! 


     

Δεύτερος, κατά σειρά, "σπόνδυλος" της σημερινής ημερίδος ήταν, όπως προβλέπεται, η Ιπποκομία στην οποία έλαβαν όλοι μέρος, περιποιούμενοι, προ εργασίας, τον Ίππο και καθαρίζοντας προσεκτικά τα πέλματα. Κρίσιμη αυτή η φάση για κάθε μάθημα Ιππασίας και ζωτικότατης σημασίας αφού κατ΄ αυτήν ο Ίππος αισθάνεται κοντύτερά του τον μέλλοντα χειριστή του και αναπτύσσει μαζύ του ακόμη καλύτερη σχέση, ενώ ο χειριστής του μειώνει την ταξιδερμική "απόσταση" που τον χωρίζει από το ζώο με πολλά οφέλη που, κάτι τέτοιο συνεπάγεται.



Τρίτος "σπόνδυλος" η ρυταγώγηση ώστε ο Ίππος να συνδεθεί με τον Άνθρωπο σε σχέση συνεργασίας από του εδάφους. Μια διαδικασία με κανόνες αυστηρούς οι οποίοι παραπέμπουν σε μία σχέση χωρίς καταναγκασμούς για τον Ίππο ο οποίος ενώ θα εκτελέσει τις εντολές του Ανθρώπου-χειριστή του θα παραμείνει με την αίσθηση ότι είναι ελεύθερος επιβολών και με την πρωτοβουλία της εργασίας που θα ακολουθήσει σαν να ήταν δική του. 


     

Τέταρτος, κατά σειρά, "σπόνδυλος" η συραγώγηση του Ίππου προς διάγνωση του χαρακτήρος του, της κινησιολογίας του και της εν γένει ψυχολογίας του με την παράλληλη άσκησή του και στους τρεις βηματισμούς. Από αυτό το σημείο ο Ίππος έδειξε ότι είναι "μαθημένος" σε ...γρήγορους  ρυθμούς, κάτι όχι και τόσο ...ιδανικό για μαθήματα αρχαρίων και δη πρωτοεισάκτων, όμως η αγάπη, η υπομονή και η απαραίτητη τεχνογνωσία μπορούν να βοηθήσουν τον Ίππο να αντιληφθεί τάχιστα τι νοείται ως επιθυμητό για την περίπτωση και να προσαρμοσθεί! Όπως και ...προσαρμόσθηκε! 


     

Με ελάχιστο κόπον επιδείξεως της συραγωγήσεως από τον Εκπαιδευτή, οι τρεις εκπαιδευόμενοι κατάφεραν αμέσως να συραγωγήσουν "διδακτικά" και να χαλαρώσουν τον Ίππο ο οποίος εξετέλεσε και τους τρεις βηματισμούς λες και υπάκουε σε ...μετρονόμο, με τον Βασίλη, την Εύη και τον Γεώργιο να τον ελέγχουν άριστα! 


     
Η δομή της κυρίως ημερίδος ήταν η ...αυτονόητη, με προηγούμενο τον εμπειρότερο εκπαιδευόμενο οποίος θα εκτελούσε το ασκησιολόγιό του διατηρώντας ήρεμο τον Ίππο σε βάδην και τροχασμό χωρίς να τον ωθήσει σε καλπασμό ...δι ευνοήτους λόγους διότι οι επόμενοι δύο εκπαιδευόμενοι θα έπρεπε να βρουν έναν ήρεμο και, ως εκ τούτου, ασφαλή  Ίππο. Ακολούθως οι δύο επόμενοι εκπαιδευόμενοι θα εμυούντο στην Ιππασία με ασφάλεια, όπως και έγινε. Κι απ΄ την στιγμή της εφιππεύσεως δι εφάλσεως, όπως προβλέπεται στη Σχολή μας και την οποία εξετέλεσε με άνεση ο Βασίλης, ξεκίνησε το πρόγραμμα  της εκπαιδεύσεώς του με στόχο την βελτίωση της ισορροπίας και του καθίσματός του.




Μία διαρκής συσχέτιση, "καθίσματος", ταχύτητος και ισορροπίας ως πλαίσιο των ασκήσεων στις οποίες, εν συνεχεία, υπεβλήθη ο Βασίλης, σιγά-σιγά τον έφεραν σε μία καλή εννόηση (πλήρη συνείδηση) του "επικέντρου του κόκκυγος" επί του οποίου, αργότερα, θα έπρεπε να επανέλθει. Με τα πόδια να απομακρύνονται από τα πλευρά του Ίππου και να μην εμπλέκονται στην στήριξη του αναβάτη αλλά αυτός να επαφίεται ολοένα και περισσότερο στην έδραση επί του κόκκυγος, ο Βασίλης έφθασε στο επιθυμητό ζενίθ του μαθήματος στους χαλαρούς βηματισμούς, με την ολοκλήρωση του ασκησιολογίου του μετά τα δύο  μυητικά μαθήματα αρχαρίων που θα ακολουθούσαν. 


     Ήδη, μια ιδανική εικόνα "στάσεως κορμού" και "καθίσματος" αποτυπώνει ο Βασίλης στην κάμερα και όλα τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν! Κυρίως, μια υπέροχη εικόνα ανενστόμιστου και αχαλίνωτου Ίππου χειριζόμενου ακριβέστατα, απλώς, με χαλαρές ηνίες ενώ μέχρι τώρα ο Ίππος αυτός διευθύνετο με στομίδα και κανονική χαλίνωση, επιβεβαιώνει έναν Kassai, έναν Nevzorov, έναν Hempfling, έναν Parelli, έναν Roberts, έναν Levinson, όπως και την ίδια την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων"!


     

Με την πολύτιμη βοήθεια του Βασίλη, ξεκίνησε και το εισαγωγικό μάθημα της Εύης, με έμφαση στην συνειδητή αντίληψη της κινήσεως του Ίππου και της ισορροπιστικής στάσεως επί της ράχεώς του και η Εύη, παρά τις εμφανείς αρχικές "επιφυλάξεις" της, σύντομα έδειξε ότι τις παρέκαμψε  και άρχισε να απολαμβάνει την πρώτην εμπειρία ιππεύσεως. 


     

Σήμερα, η Εύη μας, έμαθε να ξεκινά, να ακινητοποιεί και να  στρίβει και προς τις δύο κατευθύνσεις τον Ίππο της. Κυρίως, έμαθε να τον απολαμβάνει και να χτυπά ανέμελα και ...παλαμάκια πίσω απ΄ την πλάτη της, χωρίς να έχει ανάγκην στηρίξεως επί των ηνιών! Και όλα, η ικανότατη Εύη, τα έκανε ...αδίστακτα και με ακρίβεια. Και για κάθε επιλήσμονα, δεν θα παραλείψουμε μια σοφή διαπίστωση η οποία επιμένει στο ότι "Δια γυναικός πηγάζει τα κρείττω!". 


     

Με πρωτοστάτη τον ακούραστο Βασίλη, ο νεαρός Γεώργιος βρέθηκε σαν σίφουνας στη ράχη του Ίππου και ξεκίνησε ένα ασκησιολόγιο μυήσεως στην Ιππασία δίνοντάς μας την εντύπωση ότι έκανε parkour στη γειτονιά του. Η ζωηρή ιδιοσυγκρασία του δεκατριάχρονου μας παρέσυρε όλους (ε, δεν θέλαμε και πολύ!...) και όπως εκτελούσε και πολύ καλά ότι του υπεδεικνύετο, μας χάρισε ωραία στιγμιότυπα ενός ιδανικού εισαγωγικού μαθήματος επάνω σε έναν εξίσου ιδανικό Ίππο, όπως η φορβάδα μας είχε, εν τω μεταξύ, ανελιχθεί.


     


Ταχύτατα ο Γεώργιος ανεκάλυψε το ασφαλές "κάθισμα" και αφέθηκε στην απόλαυση μιας ευσταθούς ισορροπίας νιώθοντας την κίνηση του Ίππου χωρίς καμιάν ανάγκη στηρίξεως. Και, βεβαίως, σήμερα έμαθε να θέτει σε κίνηση τον Ίππο του, να τον ακινητοποιεί και να τον στρέφει προς τα δεξιά και αριστερά εκτελώντας τις οδηγίες του Βασίλη. Είναι αξιοπρόσεκτο το πόσο, τα νέα παιδιά που παραμένουν, ακόμη, ανέγγιχτα από την νοσηρή κοινωνία που τα περιβάλλει, αντιδρούν τόσο φυσικά και αρμονικά κοντά σε ένα ζώο συνεργαζόμενα αγαστά με ένα πλάσμα πολλαπλασίως δυνατότερο από αυτά.


     

Και το ...parkour του Γεωργίου εξακολούθησε χαριτωμένο και ζωηρό καθ΄ όλη την εκτέλεση του έφιππου ασκησιολογίου του μέχρι την ωραιότατην αφίππευσή του όταν του δόθηκε η εντολή της εγκαταλείψεως του Ίππου η οποία είναι και η "πύλη εισόδου"  στην εκμάθηση της ασφαλούς, ενστικτώδους, εγκαταλείψεως του Ίππου στην περίπτωση ανάγκης και προς αποφυγή οδυνηρών τραυματισμών ανεξέλεγκτης πτώσεως. Είναι το ειδικό κεφάλαιο που διδάσκουμε στην Σχολή μας και μας διασφαλίζει από ανεπιθύμητες "εξελίξεις" ατυχημάτων σε πτώσεις που είναι αναμενόμενες σε μία δραστηριότητα όπως η Ιππασία. Και με την ενστικτώδη εκμάθηση της ασφαλούς πτώσεως μπορούμε να ξεπερνάμε την ανάγκη του προστατευτικού κράνους διατηρώντας τον μηδενικό δείκτη ατυχημάτων της Σχολής μας επί εικοσαετία!


     Τώρα, πια, ήρθε και η ώρα της ολοκληρώσεως του ασκησιολογίου και του Βασίλη με τον τελικό καλπασμό με έδραση επί του κόκκυγος, αφού, ο Ίππος, έχοντας εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του απέναντι στους δύο αρχαρίους, θα μπορούσε πλέον να καλπάσει! 


     

Και κάλπασε, με τον Βασίλη επί του κόκκυγος σε άψογο "κάθισμα" και σταμάτησε με ασφάλεια όταν ο Βασίλης απεφάσισε να κλείσει τον καλπασμό! Ω! Ναι, είναι αλήθεια! Δεν μπορεί να ανήκεις στον κύκλο της Φλωρεντινής αριστοκρατίας, να είσαι φίλος του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη να αναλαμβάνεις για πρώτη φορά έναν εντελώς άγνωστο Ίππο, να του αφαιρείς την στομίδα υποχρεώνοντάς τον να εργασθεί για πρώτη φορά αχαλίνωτος και να μην καλπάσεις απολύτως ελεγχόμενα και με ιδανικό κάθισμα, όπως σήμερα τα κατάφερε ο Βασίλης Ζομπανάκης, εκπαιδευόμενος για τον ρόλο του στην ταινία μεγάλου μήκους που ετοιμάζουμε! Τόσο απλά και για όποιον γνωρίζει από Ιππασία κι έμεινε με χαίνουσες ...σιαγώνες θα τον βοηθήσουμε να τις κλείσει!

      Στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ...μετράμε και σταθμίζουμε τα πάντα και με αριθμητικά εξαγόμενα, σεβόμενοι τα στατιστικά δεδομένα της Ιππικής. Και σήμερα, μετρήσαμε τον 102ο σχολικό Ίππο μας το ίδιο ιδανικό όσο και οι προηγούμενοι 101! Θα λέγαμε ότι η επιμονή μας στο ότι όλοι οι Ίπποι είναι  κ α λ ο ί  επιβεβαιώνεται κατά ...102%. Όχι, δεν είναι η δική μας "δουλειά" που τους κάνει καλούς, από φυσικού τους είναι καλοί ΟΛΟΙ! οι Ίπποι κι εμείς, απλώς, αυτό μπορούμε να το ανακαλύπτουμε. Κι αυτή την φορά στο ίδιο συμπέρασμα καταλήξαμε! 

Τέλος, οι στομίδες, οι εγκεντρίδες, τα μαστίγια και όλα τα παρόμοια μέσα βασανιστικού υποχειριασμού του Ίππου, στην Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» έχουν θέση μόνον όχι στον Ίππο, αλλά στο Μουσείο μας, ως παραδείγματα προς αποφυγή και αποδοκιμασία!

Και όπως μας δίδαξε και ο Δάσκαλός μας Kassai Lajos, πρέπει να ακολουθούμε αυτό που ακολουθούσαν οι Πρόγονοί μας χωρίς να διστάζουμε να διορθώσουμε και τα δικά τους λάθη λόγος για τον οποίον τολμούμε να διορθώσουμε ακόμη και τον αρχαίο Ξενοφώντα ως προς το λάθος της χρήσεως στομίδος, εγκεντρίδων και μαστιγίου, αποδεικνύοντας ότι χωρίς αυτά ο Ίππος συνεργάζεται με τον Άνθρωπο κατά πολύ ασφαλέστερα, αρμονικότερα και αποτελεσματικότερα!

*  Ευχαριστούμε τον Πατέρα (Εκπαιδευτικό-Γυμναστή) του νεαρού Γεωργίου ο οποίος μας προσέφερε την φωτογραφία και απόλαυσε τον εξαιρετικό γιο του να ανταποκρίνεται με ακρίβεια στο ιππικό ασκησιολόγιο αυτής της δυσκολότατης ημερίδος.