ΣΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗ ΖΟΥΛΑ ΕΧΕΙ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ Η ...ΣΟΥΛΑ ΟΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΙ Η ΒΑΒΟΥΡΑ ΑΔΕΤΑΙ ΑΠ΄ ΤΗ ΒΑΖΟΥΡΑ!

 ΣΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗ ΖΟΥΛΑ

ΕΧΕΙ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ Η ...ΣΟΥΛΑ

ΟΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΙ Η ΒΑΒΟΥΡΑ

ΑΔΕΤΑΙ ΑΠ΄ ΤΗ ΒΑΖΟΥΡΑ!

     Η φωτογραφία είναι σαφέστατη, ένας Ίππος εν κινήσει, π ε ρ π α τ ά ελεύθερος με τον αναβάτη του και φέρει προστατευτικά περισφύρια ("γκέτες") ώστε κατά τον καλπασμό να μη χτυπούν τα πόδια του μεταξύ τους. Επίσης, ο Ίππος είναι  α ν ε π ί σ α κ τ ο ς  και ελεύθερος  σ τ ο μ ί δ ο ς,  κάτι πολύ σπάνιο στην Ιππασία, που δείχνει πόσο πολύ ο Ίππος αυτός προστατεύεται από τον Άνθρωπο που τον ιππεύει και, βεβαίως, όταν ο Ίππος δεν φέρει στομίδα δεν υποφέρει και από κανέναν πόνο στο στόμα του όπως φαντάζεται η κάθε Σούλα η οποία ούτε ξέρει τι βλέπει, ούτε έχει μυαλό να σκεφτεί και απλώς αναμασά ανοησίες! Και όμως, η ...Σούλα, λαϊκή αΗδός, έχει και παραισθήσεις και διατυπώνει γνώμη παρά την ασχετοσύνη της, εκλαμβάνοντας τα περισφύρια ως ...δεσμά(!) που εμποδίζουν τον Ίππο να κινηθεί παρά το ότι ο Ίππος  κ ι ν ε ί τ α ι, παραβλέποντας ότι ο Ίππος δεν φέρει στομίδα ώστε να πονά το στόμα του από την χρήση της, αγνοώντας Ιππασία, Ιππογνωσία και, γενικώς, Ιππική, ξεδιπλώνοντας όλο το φάσμα της  α ν ο η σ ί α ς  της, μιλώντας υστερικά για ..."απανθρωπιά", για "κτηνωδία", "αισχρότητα" και "δεσίματα ποδιών", "παρανοϊκούς βασανιστές", "δυστυχισμένα πλάσματα" και ..."δικαστήρια"!

    Ονομάζεται Βαζούρα "Σούλα", προφανώς δεν έχει πλησιάσει Ίππο ούτε για να τον χαϊδέψει, όμως, στη δημοκρατική ζούλα έχει γνώμη και η ...Σούλα την οποία, κατά δήλωσή της, την παρέσυρε το ρέμα! 

     Στη Σούλα απαντήσαμε και θεωρήσαμε περιττό ο,τιδήποτε επιπλέον για τα όσα συκοφαντικά και ανόητα ξεστόμισε, νομίζοντας ότι βρίσκεται σε κάποια εμποροπανήγυρη από εκείνες που βγάζει το μεροκάματό της παρέα με τους ομοίους της αΗδούς! Όμως, είναι σημαντικό να ανατάμουμε το πρόσωπο, την Σούλα, η οποία δηλώνει "καλλιτέχνις", "τραγουδίστρια", "συνθέτις" και "στιχουργός" μηδεμία σχέση έχουσα με τον Ίππο, προς εξαγωγή κοινωνιολογικών συμπερασμάτων που αφορούν στην τάλαινα εποχή μας! Και επ΄ αυτού θα επικαλεσθούμε την αρωγή του προσωπικού της λογαριασμού του Facebook που, άλλωστε, αποτελεί και το "δακτυλικό αποτύπωμα" της εποχής μας!

     Ένα άτομο, λοιπόν, που δεν μπορεί να εννοήσει ότι ένας Ίππος που κινείται δεν μπορεί να έχει ...δεμένα πόδια, δεν μπορεί παρά να είναι δ η μ ο κ ρ ά τ η ς. Και η Σούλα από τα Γρεβενά είναι μία δεδηλωμένη και αναμφισβήτητη οπαδός της δημοκρατίας και, δη, της  α μ έ σ ο υ!

      Οπαδός της δημοκρατίας, λοιπόν, η Σούλα από τα Γρεβενά και όχι μόνον! Είναι και ...κασσελίστρια, θαυμάστρια του Στέφανου Κασσελάκη και όσων ο αμερικανόφερτος επαμφοτερίζων Στέφανος κομίζει από την άλλη όχθη του Ατλαντικού! Και η Σούλα, όλα τούτα τα "θαγμάζει" διότι στα Γρεβενά, αλλά και στα υπόλοιπα Βαλκάνια, τα δολλάρια, οι βίλες, οι πισίνες και τα ξεκάλτσωτα loafers είναι πολιτιΖΖΖΖμός! Και η Σούλα μας, απαιτεί όχι μόνον δημοκρατία αλλά και ...ά μ ε σ η  δημοκρατία (Κασσελάκης), υποκύπτοντας στην ...γοητεία της όψιμης λεξιπλασίας που θέλει  ά μ ε σ η  την  τ υ ρ α ν ν ί α,  όπως ο Πλάτων την όρισε!

     Όμως, η Σούλα δεν περιορίζεται στον θαγμασμό μόνον του Στέφανου, αλλά επεκτείνει τα εσώτερα συναισθήματά της σε ολόκληρη την έκταση του ...ζεύγους, διεκδικώντας, ποιος ξέρει τι και αναρτώντας το σε κοινή θέα!

     Άλλωστε, η Σούλα είναι εμφανές ότι ψάχνει να βρει την ...χαρά χωρίς να προσδιορίζει "πού ακριβώς", αφήνοντας την φαντασία μας να κατευθυνθεί ακόμη και σε ..."πολυσυλλεκτικότητες", τόσο συνήθεις για τους καιρούς που ζούμε! 

     Και, όπως κάθε σωστός δημοκράτης, η Σούλα είναι και αντιφασίστρια νομίζοντας ότι ο Ezra Pound κι ο Luigi Pirandello αποτελούν απαξιωτικές ύβρεις! Και χαρακτηρίζει ως ...Φασίστα οποιονδήποτε εκπίπτει της ...ευαρεσκείας της με την επικατάρατη φασιστική νοοτροπία να ...ξεπερνά το δυσθεώρητο μεγαλείο της νοημοσύνης της. Αμ' πώς;...

     Δυστυχώς, η Σούλα δεν αναφέρει στο βιογραφικό του λογαριασμού της τις ...σπουδές της, τα Ωδεία στα οποία φοίτησε, τα διπλώματα αντιστίξεως και φούγκας που κατέχει... Θα είναι τόσα πολλά που δεν θα τα θυμάται, όμως, απεριφράστως δηλώνει "τραγουδίστρια", "συνθέτις" και "στιχουργός" εξάπτοντας την φαντασία μας στο να ερευνήσει την σχέση της με την Μουσική, τις εμφανίσεις της στην Σκάλα του Μιλάνου, στο Μέγαρο Μουσικής, στο Ηρώδειο (έστω, όπως το κατήντησαν...) αλλά ...πουθενά η Σούλα! Αντιθέτως, η Σούλα εντοπίζεται στα Τρίκαλα (όχι στα δυο στενά όπου ξέκαναν τον ...Σακαφλιά!) και σε πάλκα αναλόγου περιωπής και καλλιτεχνικής κορυφώσεως... με τσιφτετέλια και άλλες οσμανλίδικες ζεμπεκιές, ανεξαρτήτως αμερικανολαγνικών ιδιαιτεροτήτων! 

      "Γαρύφαλλο στ΄ αφτί", λοιπόν, ή μάλλον ...μαργαρίτα, ενώ η Σούλα αποφαίνεται επί παντός ...επιστητού, της Ιππασίας συμπεριλαμβανομένης κι ας μην έχει πλησιάσει ούτε καν περίφραξη Σταύλου! Για το ρωμιό, όταν κατέχει το τσιφτετέλι είναι δεδομένο και το δικαίωμα να έχει γνώμη και επί της ...Πυρηνικής Φυσικής!

     Και κάπως έτσι, καταλήγουμε στην βαθμολόγηση του ...IQ της Σούλας, της δημοκράτισσας, της αντιφασίστριας κλπ κλπ..., εκείνης που χωρίς να γνωρίζει τι εστί "Ίππος" έχει ...άποψη περί του ...Ίππου, εκείνης που χωρίς να έχει γνώση, έχει ...γνώμη, εκείνης που επιβεβαιώνει πλήρως την φράση του Πλάτωνος στο η' βιβλίο της "Πολιτείας": 

ΟΥΚ ΕΞ ΑΛΛΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΥΡΑΝΝΙΣ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ 

Ή ΕΚ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ! 

Η "ΜΑΓΕΙΑ" ΤΗΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

Η "ΜΑΓΕΙΑ" ΤΗΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

     Η συστηματική διοργάνωση μιας σοβαρής παραγωγής ταινίας μεγάλου μήκους είναι σίγουρο ότι αποτελεί ένα πολυπρισματικό μάθημα πολυειδών γνώσεων για όποιον την επιχειρεί και η όλη διαδικασία παραπέμπει σε μια διαρκή σύζευξη όλων των αισθήσεών του προς την τελική δημιουργία. Αυτό ακριβώς που συμβαίνει και κατά την άσκηση μιας πολεμικής τέχνης όπου όλες οι αισθήσεις συναρμόζονται προς επίτευξη του τελικού πλήγματος, βεβαίως δε, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Έφιππη Τοξοβολία όπου ο Εφιπποτοξότης εναρμονίζει όλες τις αισθήσεις του πριν απελευθερώσει την χορδή του Τόξου του ενώ βρίσκεται στην φάση απογειώσεως ενός καλπαστικού διασκελισμού.

     Πολύ ωραίες προσπάθειες, γύρω μας, εντυπωσιακότατες θα λέγαμε, με επίκεντρο την πρακτική της Έφιππης Τοξοβολίας, με συναρπαστικές εικόνες Εφιπποτοξοτών εν δράσει σε αγωνιστικές διαδρομές και διεθνή "events", με λαμπρούς πρωταθλητές που διδάσκουν με τις τεχνικές τους την εφιπποτοξοτική "μαγεία" που αναδεικνύεται μέσα από τον κονιορτό του καλπασμού όταν το βέλος εγκαταλείπει το Τόξο... Όμως, πόσοι έχουν αναρωτηθεί εάν η ίδια εφιπποτοξοτική "μαγεία" μπορεί να εντοπισθεί σε όλες τις εκφάνσεις μιας αρμονικής καθημερινότητος από κάποιον που κατάφερε να διδαχθεί πραγματικά από την Έφιππη Τοξοβολία και να την κάνει βίωμα ζωής;

     Μια πολεμική τέχνη δεν μπορεί να συνιστά "απασχόληση ελευθέρων ωρών" σε έναν συγκεκριμένο χώρο προγραμματικής ασκήσεως κάποιου που θέλει να "ξεφύγει" από μία μίζερη πραγματικότητα διότι κάτι τέτοιο μοιάζει με μία απελπισμένη διάθεση αναμορφώσεως ενός τσαλακωμένου παρουσιαστικού με την πρόσκαιρη ένδυση ενός καλοσιδερωμένου υποκαμίσου. Αντιθέτως, μια πολεμική τέχνη είναι το καλοβαλμένο περίβλημα μιας διευθετημένης υπάρξεως η οποία, απλώς, ενδύεται το ανάλογον και το ευάρμοστον αυτής της ιδίας. Και το "ζήτημα" είναι, βεβαίως, εσωτερικό και όχι εξωτερικό!

     Όλα τούτα είναι σημαντικά να τα κατέχουμε όσοι αφιερωθήκαμε σε μία πολεμική τέχνη και, πολύ περισσότερο, όσοι είχαμε το προνόμιο να εμβαθύνουμε στην Έφιππη Τοξοβολία υιοθετώντας την ως τρόπο ζωής, ως διαρκές βαθμονόμιον  ε α υ τ ώ ν  και όχι ως πρόσκαιρο βαθμολόγιο ανταγωνιστικότητος με τους άλλους. Και αυτό είναι και το πνεύμα της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".

ΟΠΩΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΝΟΣ ...ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ, ΕΣΤΙΑΣ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ!

 

ΟΠΩΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ 

ΕΝΟΣ ...ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ,

 ΕΣΤΙΑΣ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ!

     Κατά την πρόοδο της προετοιμασίας της ταινίας μεγάλου μήκους «Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης» που προετοιμάζουμε, με ευχαρίστηση παρατηρούμε εκδηλώσεις ενδιαφέροντος συμμετοχής αξιολόγων Συνελλήνων οι οποίοι, υπό διάφορες ιδιότητες, προσφέρονται να συνεισφέρουν και είναι θέμα χρόνου και συνεννοήσεων ο εμπλουτισμός του ήδη υπάρχοντος δυνατού «cast» με επιπλέον συνεργάτες. Eπ' αυτού, όμως, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε κάτι:

     Αυτή η ταινία έχει εξ αρχής ένα τεχνικό πλεονέκτημα που ανελίσσεται και σε ...ηθικό: Είναι "χειροποίητη", ίσως δε και ..."αχειροποίητη"!

     Αυτή η ταινία δεν δομείται επάνω στην οθόνη ενός υπολογιστή με τα δάχτυλα να πληκτρολογούν κατεβάζοντας πληροφορίες και στοιχεία...

     Ο "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης" συντίθεται μπροστά σε μια "ζωντανή" Βιβλιοθήκη με αυθεντικές εκδόσεις εποχής οι οποίες περιέχουν στις κιτρινισμένες σελίδες τους την αλήθεια του χρόνου και, από εκεί αντλούνται τα μικρά "λιθαράκια" που δομούν αυτή την ταινία όντας όλα τους "στιβαρά", όπως πρέπει να είναι τα δομικά υλικά ενός σοβαρού έργου!

     Κι όσο κι αν ο σκοπός μας δεν είναι η κατάληξη σε ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, εν τούτοις, επιμένουμε στον χαρακτήρα ενός τεκμηριογραφήματος το οποίο θα αποδώσει την ιστορική προσωπικότητα του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη όπως ακριβώς και ο χρωστήρας του Alessandro di Mariano di Vanni Filipepi που τον γνωρίσαμε και ως Sandro Botticelli.

      Έτσι «πορευόμαστε» στην προετοιμασία και δημιουργία αυτής της ταινίας: Με «μέτρο» την αλήθεια του χρόνου και της Ιστορίας!

"ΠΡΟΣΩ, ΜΕΘ' ΟΡΜΗΣ ΑΚΑΘΕΚΤΟΥ"

 "ΠΡΟΣΩ, ΜΕΘ'  ΟΡΜΗΣ ΑΚΑΘΕΚΤΟΥ"

     Ωσεί παρόντες και οι ασθενήσαντες και, δικαιολογημένως, απόντες αυτής της καθοριστικής συνάξεως για την προετοιμασία των γυρισμάτων της ταινίας μεγάλου μήκους "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης" και η βραδιά γεμάτη εκπλήξεις! Διότι αυτή η "νύχτα"   ...γέννησε και Ευφροσύνη και ...Πατριάρχη!

     Από νωρίς στην έδρα των "Ελλήνων Κενταύρων"  η Γιούλη (Ευφροσύνη) και η Αλεξάνδρα (Alessandra) για να παραλάβουν τις τσάντες με τις φορεσιές τους και η εντελώς άσχετη με την υποκριτική (καθηγήτρια Φιλολογίας, άλλωστε...) Γιούλη, μόλις πρόβαρε την εσωτερική της φορεσιά, το εσωτερικό μισοφόρι, αυτό που θα καλύπτεται απ΄ το πανωφόρι, με αχτένιστο κεφάλι και χωρίς τα υπόλοιπα παραφερνάλια, ξάφνου έδειξε μιαν αυθεντικότατη "Ευφροσύνη" με ένα ανθρώπινο πρόσωπο, ώστε να μας βάλει στον πειρασμό να της ζητήσουμε να μας πει, a prima vista, χωρίς καν διδασκαλία, την πρώτη ατάκα του ρόλου της: "Μπήκανε;".

     Κι η Ευφροσύνη, η Γιούλη, κρύφτηκε πίσω από την εξώπορτα (όπως και στην πραγματική σκηνή) και, χωρίς καμιά πρόβα, με φωνή που διέχεε μιαν εναγώνια ανάσα, ακούστηκε στο πειστικότερο ερώτημα: "Μπήκανε;" Την θαυμάσαμε και την ακούσαμε να μας θυμίζει πόσα μπορούμε να κρύβουμε χωρίς να το ξέρουμε, πόσα ιαματικά για την ύπαρξή μας όπως το βίωμα ενός υποκριτικού ρόλου... Ήταν το ωραιότερο ξεκίνημα αυτής της βραδιάς. 

     Κατόπιν, στο γνωστό στέκι, τα "κλειδιά" της ταινίας γύρω από τον εξαιρετικό Γιώργο Κλήμη - Καλλίμαχο, τον σκηνοθέτη μας, συμπλήρωναν τα "κουτάκια" των εκκρεμοτήτων της ατζέντας.

     Πάντα εκρηκτικός ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης, ο αιματώδης Τάκης Βογόπουλος που νομίζεις ότι θα σε πυροβολήσει ακόμη κι όταν σε ...καλημερίζει, δείχνει ολοένα και πιο τέλεια επιλογή για τον πρωταγωνιστικό ρόλο και από τώρα τον φανταζόμαστε πλάι στον ...Βλαντ Τσέπες...

     Ιδανικές μορφές και όλοι οι υπόλοιποι του cast, σιγά-σιγά ..."δρομολογούνται" για τους on camera ρόλους τους, μαζύ, βεβαίως με την εξαιρετική Αλεξάνδρα Μπαλτιμά στον συμπρωταγωνιστικό ρόλο της Alessandra Scala. Αλλά γι αυτή θα υπάρξει ειδική αναφορά...   

     Όμως, το ελλοχεύον "αρπακτικό" καθισμένο στο κλαρί του, παρατηρούσε με ένα "ευρυγώνιο" μάτι που ήταν καρφωμένο στον ανυποψίαστο διπλανό του ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον εικονολήπτη της ταινίας μας, τον ικανότατο Νεκτάριο ο οποίος συνεργάζεται σταθερά σε όλες τις ταινίες του Τάκη Βογόπουλου. Κι ο Νεκτάριος δεν κατάλαβε ότι το "αρπακτικό" ζυγιάζονταν να εφορμήσει και ...εφόρμησε! 

     Ήταν η στιγμή που το "αρπακτικό" ένιωσε ότι ανεκάλυψε τον Πατριάρχη του σεναρίου στο πρόσωπο του Νεκταρίου κι ανεφώνησε: "Δύο σε ένα και εικονολήπτης και Πατριάρχης! Τι λέτε;" Και τότε όλοι στράφηκαν στον αιφνιδιασμένο Νεκτάριο και συμφώνησαν αμέσως! Ναι, δύο σε ένα, άλλωστε και το "αρπακτικό" σερβίρει μέχρι και καφέδες στα γυρίσματα! Σε μιαν ομαδική προσπάθεια όλοι είναι για όλους και για όλα!

     Νύχτα υπέροχη και γονιμότατη! Νύχτα γεμάτη εκπλήξεις και πρόοδο ώστε, "μεθ'  ορμής ακαθέκτου", να βγάλει σπίθες η καινούργια υπερσύγχρονη κάμερα στα χέρια του Νεκταρίου κι ο ίδιος να υπερβεί φυσικούς νόμους προκειμένου να την χειρίζεται κινηματογραφώντας τον εαυτό του! Ε, να το δούμε κι αυτό και τι στο κόσμο! Άλλωστε, στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" έχουμε διαπράξει τα ...χειρότερα!

Η ΣΧΟΛΗ ΤΥΦΛΩΝ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΩΝ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ" ΣΤΟ 10ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

 Η ΣΧΟΛΗ ΤΥΦΛΩΝ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΩΝ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

ΣΤΟ 

10ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

     

Με μεγάλη προσέλευση κοινού άνοιξε η "αυλαία" του 10ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου στο Αμφιθέατρο "Θεόδωρος Αγγελόπουλος" της Καλαμάτας, με πρώτο το ντοκιμαντέρ "ΠΕΡΑ ΑΠ΄ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ", μια παραγωγή της Τζίνας Πετροπούλου, επικεφαλής του "Κέντρου Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας" και της Σκηνοθέτιδος Αντωνίας Πτερνέα. Στο εναρκτήριο, αυτό, ντοκιμαντέρ, περιγράφονται η καθημερινότητα, οι προκλήσεις αλλά και οι υπερβάσεις της ζωής των τυφλών συνανθρώπων μας οι οποίοι, ξεπερνώντας δεινές αβελτερίες καταφέρνουν ακόμη και να ...ιππεύουν και να ...τοξεύουν, κατακτώντας εμπειρίες και απολαύσεις σπάνιες ακόμη και σε βλέποντες! Με τον "λαλίστατο" φακό της Σκηνοθέτιδος καταγράφεται, έτσι, μια "καθημερινότητα" γεμάτη δυσκολίες η οποία, όμως, με την δύναμη της θελήσεως μπορεί να αναχθεί σε "επίγευση" υπαρξιακής ευδαιμονίας για κάθε ...επιμένοντα! 

     Στον χώρο της προβολής ένα διόλου "¨παθητικό" αλλά έντονα "διαδραστικό" κοινό έδειξε να ενδιαφέρεται γι αυτό το εναρκτήριο ντοκιμαντέρ, αλλά και για το ίδιο το Φεστιβάλ, συζητώντας ζωηρά τις πτυχές αυτής της διοργανώσεως η οποία προσέφερε πολύ περισσότερα ερεθίσματα από αυτά μια απλής προβολής παραστατικών έργων.

      Με την συμμετοχή δύο μαθητών της μοναδικής, παγκοσμίως, "Σχολής Τυφλών Εφιπποτοξοτών" των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", του Γιάννη και της Γεωργίας, το ντοκιμαντέρ αυτό ...σόκαρε την κατάμεστην αίθουσα με την ενάργεια και την καταγραφικότητά του, ματαφέροντας τον κάθε θεατή στη θέση του "μη βλέποντος" και αποδίδοντας τον αγώνα του τυφλού για επιβίωση μέσα σε ένα εν πολλοίς, ας μη κρυβόμαστε..., εχθρικό περιβάλλον!

     Αποφεύγοντας συγκινησιακές υπερβολές και συναισθηματικές υπερ-φορτίσεις, η κάμερα αποδίδει το "χνάρι" κάποιων ..."άσπρων μπαστουνιών" στις διαδρομές τους μέσα σε μιαν επαρχιακή πόλη, ανάμεσα σε μικρότερα και μεγαλύτερα εμπόδια, διαδρομές που μπορούν, όμως, να φτάσουν και σε έναν Σταύλο για να δώσουν την χαρά σε δύο τυφλούς να αγγίξουν και να ιππεύσουν ένα αλογάκι νιώθοντας την χαρά μιας φυσικής δραστηριότητος που καταλήγει, με την Έφιππη Τοξοβολία, στην επικύρωση ικανοτήτων που, διαφορετικά, θα παρέμεναν άγνωστες κι ανεξερεύνητες!

     Ίσως, σε αυτό το ντοκιμαντέρ επικυρώνεται και η ωφελιμότητα της δικής μας πολεμικής τέχνης, της Έφιππης Τοξοβολίας η οποία δείχνει να εισχωρεί πολύ περισσότερο απ΄ όσο νομίζουμε στις πτυχές της ανθρώπινης φυσιολογίας και να ενδυναμώνει τον Άνθρωπο εκεί που η φύση τον δείχνει αδύναμο...

     Και όταν βλέπεις αυτόν που λίγο πριν, με την βοήθεια ενός άσπρου μπαστουνιού, προσπαθούσε διστακτικά να διασχίσει έναν δρόμο, τώρα να ιππεύει και να τοξεύει, δεν μπορεί παρά να νιώσεις το μεγαλείο ενός "μονοπατιού" που, τύχη αγαθή, προσφέρεται ως θείο δώρο σε όποιον θέλει να το περπατήσει! 

     Εδώ, ο Σταύλος του Πάνου Μανιάτη που φιλοξενεί την "Σχολή Τυφλών Εφιπποτοξοτών" των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" με τους υπέροχους Ίππους που διαθέτει, είχε την καλύτερη παρουσίασή του, μια παρουσίαση που δικαιώνει μιαν ουμανιστική αλληλεγγύη τόσο σπάνια για την ατομικιστική εποχή μας.

 

     

Εδώ, όμως, δικαιώνονται οι θυσίες και η πρωτοβουλία της ιδρύσεως και λειτουργίας της "Σχολής Τυφλών Εφιπποτοξοτών" των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" που αποτελεί προσωπικό δημιούργημα του Αθανασίου Ψωρομύτη ο οποίος, εκτός από ικανότατος Εκπαιδευτής μιας πολεμικής τέχνης απέδειξε ότι είναι κι ένας άξιος οραματιστής ανθρωπιστικής αλληλεγγύης προς τον συνάνθρωπο! Ένας ανιδιοτελέστατος "εργάτης" ανθρωπιστικού Πολιτισμού ο οποίος, παρά τις βαρύτατες οικογενειακές υποχρεώσεις του ως οικογενειάρχης και πατέρας δύο παιδιών, αλλά και ως επαγγελματίας πυροσβέστης-διασώστης με πολύωρη καθημερινή υπηρεσία, εν τούτοις, ανακαλύπτει χρόνο για να τον αφιερώσει στον "διπλανό" του! 

     Κορυφαία στιγμή της προβολής όταν οι δύο τυφλοί μαθητές μας ανεκλήθησαν επί σκηνής και πήραν το μικρόφωνο για να μεταφέρουν στο κοινό το περίσσευμα της αισιοδοξίας τους για τη ζωή, εισπράττοντας το θερμό χειροκρότημα των θεατών του αμφιθεάτρου! 

     Η "Σχολή Τυφλών Εφιπποτοξοτών" των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" παράγει Πολιτισμό με, ήδη, παγκόσμια εκτίμηση και αναγνώριση. Το εγκυρότερο διεθνές, ειδικό, περιοδικό "Traditionell Bogenschiessen" (τ. 84), αλλά και πολλές άλλες πηγές του εσωτερικού της αποδίδουν εύσημα κάνοντάς μας υπερήφανους κι αυτό το ντοκιμαντέρ συνοψίζει παραστατικότατα τη νίκη της ανθρώπινης θελήσεως σε έναν τομέα "ειδικής ανάγκης" ο οποίος, εκ των προτέρων φαίνεται ανυπέρβλητος! 

     Όμως, το 10ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου δεν παρέλειψε να εκφράσει την συστράτευσή του με την παγκόσμια οργή κατά του σιωνιστικού εγκλήματος που διαπράττεται εις βάρος του Παλαιστινιακού λαού από τον διεθνή ταραξία ο οποίος κρύβεται πίσω από την πονηρή ρητορική του "ολοκαυτώματος" για να παραπλανήσει αφελείς και να συνεχίσει μια συστηματική γενοκτονία!   

H σιωνίστρια Εβραία πολιτικός Shulamit Aloni παραδέχεται "on camera" ότι το "ολοκαύτωμα" χρησιμοποιείται από τους ομοφύλους της ως κόλπο για να αποκρύψει τα εγκλήματα που διαπράττουν οι Εβραίοι κατά των Παλαιστινίων!

     Έτσι, κατά την διάρκεια της πρώτης ημέρας αυτού του Φεστιβάλ, ένα ανατριχιαστικό ντοκιμαντέρ αφιερώθηκε στα δεινά του Παλαιστινιακού λαού ο οποίος αποδεκατίζεται συστηματικά από τον εβραϊκό στρατό ο οποίος, δια των όπλων, "ανοίγει έδαφος" για την επιδιωκόμενη παγκόσμια εξάπλωση του εβραϊσμού η οποία στρέφεται εναντίον ολόκληρης της ανθρωπότητος!

     Στο ειδικό, αυτό, ντοκιμαντέρ, αποτυπώθηκε η φρίκη της γενοκτονίας των Παλαιστινίων από τους διεθνείς εγκληματίες σιωνιστές για τους οποίους οι μέχρι τώρα σκανδαλωδώς "σιωπήσαντες" ...καθ΄ ύλην αρμόδιοι, εξαναγκάζονται να στείλουν εντάλματα συλλήψεως! 

     Η οθόνη του 10ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου έγινε μάρτυρας της γενοκτονίας των Παλαιστινίων από τον εγκληματικό σιωνισμό ο οποίος παραμένοντας ατιμώρητος από την εποχή της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι και υπό διάφορα προσωπεία, εξακολουθεί να γενοκτονεί την Ανθρωπότητα.

     Άλλωστε, είναι γνωστό ότι και οι ίδιοι οι Εβραίοι αναγνωρίζουν την  ε γ κ λ η μ α τ ι κ ό τ η τ α  του λαού τους παραδεχόμενοι δημόσια το ψεύδος (όπως το αναγνωρίζουν) του "ολοκαυτώματος" το οποίο και προσπαθεί να την συγκαλύψει!

     Και αυτά τα φρικιαστικά πλάνα που μας μετέφερε η οθόνη του 10ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου ανανέωσαν την οργή μας για την εγκληματικότητα των σιωνιστών και επέτειναν την ετοιμότητά μας για την επικείμενη πανανθρώπινη απάντηση στους ιταμούς αμφισβητίες του δικαιώματος της υπάρξεως όχι μόνον των Παλαιστινίων αλλά και όλων των υπολοίπων λαών! 

      Άλλωστε, αυτό ήταν και το μήνυμα το οποίο έστειλαν σε όλους και οι δύο τυφλοί μαθητές μας! 

     Είθε, πρωτοβουλίες όπως το 10ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου να πολλαπλασιάζονται συνεισφέροντας στον Πολιτισμό κοινωνιών που μαστίζονται από την πολυαίμακτη βία και τους πολέμους μιας παραπαίουσας ανθρωπότητος που δείχνει να έχει χάσει καθοριστικές Αξίες επιβιώσεως μαθαίνοντας να συζεί με το "τέρας"! 

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ