ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ...
...ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΜΕ ΣΤΑ ΔΕΝΔΡΑ!
Τι κι αν, γύρω μας, τα απαστράπτοντα αετώματα του Λυσάνδρου Καυταντζόγλου καταυγάζουν την λευκότητα του πεντελικού μαρμάρου υπό τον καταγάλανο αττικόν ουρανό; ...
Τι κι αν πλάι μας ο Δισκοβόλος του Κωνσταντίνου Δημητριάδη ετοιμάζεται να εκσφενδονίσει τον δίσκο του επί των ανίερων κεφαλών των αποδομητών αυτής της χώρας;...
Eμείς, αναχωρητές μιας αυτοθέλητης υπερορίας (sic, με όμικρον) μακράν ανυπτοπόδων γραικύλων, προτιμήσαμε την επιστροφή στα ...δένδρα, όπου η αναψυχή της νωπής χλωροφύλλης προσμένει κάθε τολμηρό να του προσφέρει στιγμές αναζωογονητικής οξυγονώσεως!
Σε ένα προπονητικό χώρο έως και ...μαγικό, τον οποίο επέλεξε η Αρχηγός της Ομάδος μας Εφιπποτοξότρια Χρυσούλα Ηλιάδη και τον οργάνωσε άρτια και τάχιστα ο Υπαρχηγός μας Πρωτεσίλαος - Σπυρίδων Νικόλης και τούτη η τακτική εβδομαδιαία Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας θα μας μείνει αξέχαστη.
Σε ένα απομεμονωμένο κατάφυτο "αεροδρόμιο" με απέραντους χλοοτάπητες και μακράν ...Πολιτισμού, η πολυπρόσωπη Γραμμή Βολής έμοιαζε με μία διακριτική μικρή και ασήμαντη "πινελιά" στον νατουραλιστικό καταπράσινο πίνακα.
Και, βεβαίως, ο Αρχηγός Βολής, ο Πρωτεσίλαος, με το καινουργιοφερμένο από την άπω Ανατολή ολοκέντητο πανωφόρι του, επίκεντρο αυτού του πίνακος με όλο το "ειδικό βάρος" μιας υψηλής Αισθητικής όπως ενθαρρύνουμε τα Μέλη της Ομάδος μας να υιοθετούν στη καθημερινότητά τους και, βεβαίως, στις δράσεις τους ως "Έλληνες Κένταυροι".
Μέσα σε οκτώ λεπτά, πολύ πριν αφιχθούν οι υπόλοιποι Συνασκούμενοι της ημερίδος, ο Υπαρχηγός μας είχε στήσει το πεοστατευτικό δίχτυ, προβλέποντας την χρησιμότητά του στις μακρινές βολές αυτού του προγράμματος.
Αρκετά βαρύ το δίχτυ, απαιτεί για να στηθεί αρκετό κόπο αλλά και τεχνική ευφυία, στοιχεία τα οποία διαθέτει εν υπερεπαρκεία ο Πρωτεσίλαός μας. Και βεβαίως τον βοήθησε και ο νεαρός Ορφεύς βάζοντας "πλάτη" για την ανύψωση του διχτυού.
Έτσι, το δίχτυ μαζύ με τον στόχο ήσαν στη θέση τους όταν άρχισαν να καταφθάνουν οι υπόλοιποι Συνασκούμενοι!
Εκτός των Μελών μας, σήμερα είχαμε την χαρά να υποδεχθούμε και τρεις νεοείσακτους οι οποίοι μυήθηκαν στην χρήση του Τόξου από την Αρχηγό μας.
Τους νεοείσακτους τους χαρήκαμε να "ανοίγουν" με αξιοθαύμαστη ικανότητα την χορδή και ξαναθυμηθήκαμε την μεγάλη αλήθεια: η Τοξοβολία είναι εγγεγραμμένη στη μνήμη της Ανθρωπότητος και αρκεί μια 'σπίθα" για να την φέρει στην επιφάνεια της καθημερινής πρακτικής..
Και, βέβαια, ουδεμία διάκριση μεταξύ ανδρών και γυναικών στη Τοξοβολία και στην ...Ομάδα μας! Όλοι ισότιμοι στο εφιπποτοξοτικό αντικείμενο!
Οι τρεις νεοείσακτοι όχι μόνον κατάφεραν να χειρισθούν ικανοποιητικώς το Τόξο αλλά και δεν δυσκολεύθηκαν καθόλου, στο τέλος της ημερίδος να τοξεύσουν στη Γραμμή Βολής εναρμονιζόμενοι με τους υπόλοιπους Συνασκουμένους, όπως συνηθίζουμε.
Όπως πάντα, "μασκώτ" της ημερίδος ο Μηνάς μας ο οποίος κατέφθασε εποχούμενος για να ξανατιμήσει την αρχέγονη τοξευτική ...τελετουργία με την φωτογενή ύπαρξή του!
Πολλές οι ασκήσεις, πολλά τα βέλη, πολλές οι παραλλαγές του σημερινού ασκησιολογίου που εφήρμοσε ο Πρωτεσιλαος.
Βολές κάθε είδους με αφθονία τοξεύσεων μιας κι ο χώρος προκαλούσε με την φιλόξενη ατμόσφαιρά του.
Ευθείες, πλάγιες, πάρθιες τοξεύσεις, όλες με την απαιτούμενη "ποιότητα" αποτελέσματος.
Τοξεύσεις επί κοντινών βεληνεκών αλλά και επί μακρών χωρίς να μας απασχολεί το ..."ρολόι", με έναν Πρωτεσίλαο διατεθειμένο ακόμη και να ...ξενυχτήσει σ΄ αυτό το απομεμονωμένο και ήρεμο, κατάφυτο κι επίπεδο, κτήμα των υπέρ-δέκα στρεμμάτων.
Βολές ακόμη και με κλειστά μάτια προς ανάπτυξη του ενστίκτου και την καλύτερη "εγκόλπωση" του στόχου.
Κι όλα τούτα ενώ, συγχρόνως, οι νεοείσακτοι, υπό την διδασκαλία της Αρχηγού μας εμάχοντο κατά του ...χρόνου, ώστε να καταφέρουν στο τέλος να συν-τοξεύσουν με την κυρίως Γραμμή Βολής, όπως και τα κατάφεραν!
Το θριαμβευτικό "φινάλε" της ημερίδος μας βρήκε όλους να μη θέλουμε να φύγουμε... Η χαλάρωση όλων μας πλήρης κι αυτό έδειξε ότι η επιστροφή στα ...δένδρα έχει τη χάρη της!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.