ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΠΡΟΒΑ 

"ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΟΥΛΛΟΥ ΤΑΡΧΑΝΙΩΤΗ"

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΓΟΝΙΜΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΒΡΑΔΥ

     Ένας "χρονισμός" μεταξύ του σκηνικού Διδασκάλου και του Εκπαιδευτή Ιππευτηρίου, "χρονισμός" που δεν θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως "τυχαίος" , έθεσε την προτεραιότητα της εισχωρήσεως στο γραπτό κείμενο των μαθητών της Σχολής Ιππικού Θεάτρου, τόσον κατά την έφιππη όσο και κατά την θεωρητική διδασκαλία.

     Κι ενώ στο Ιππευτήριο υπερυψώσαμε τον "πήχυ"  εισάγοντας τους ιππεύοντες μαθητές στην διαδικασία "αγγίγματος" και του λόγου, απόψε, ο διδάσκων τα θεωρητικά μαθήματα ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Δρίτσας "κλώτσησε να πέσουν για κολύμπι" τους μαθητές της Σχολής Ιππικού Θεάτρου με το σενάριο ανά ...χείρας.

     Μία συντονιστική, της "ομηγύρεως", άσκηση προηγήθηκε, πάντοτε υπό την προσεκτική διεύθυνση του διδάσκοντος μέσα στον χώρο της "Βίλας Marguerite".

     Κατόπιν, πρώτη "κολυμβήτρια" η Χρυσούλα μας η οποία επί είκοσι λεπτά μας έδωσε ένα δείγμα της δικής της προσεγγίσεως στο σενάριο.

     Χαρακτήρας με ιδιαίτερες δεξιότητες η αγαπημένη μας Χρυσούλα, ανεξαρτήτως των φυσικών, άλλωστε, ελλείψεων τεχνικής αφού για πρώτη φορά επιχειρεί απόδοση θεατρικού κειμένου, απέδειξε ότι με την συστηματική της επιμονή, όπως κατακτά βαθμιαίως την Ιππική, μπορεί να κατακτήσει και την θεατρική τέχνη.

     Η "πρωτόλεια" αυτή προσέγγιση της Χρυσούλας μας μπορεί να μην αντέχει σε βαθμολόγηση αποτελέσματος ως σκηνική εργασία, όμως, παρέχει όλες εκείνες τις εγγυήσεις ότι η σκηνική "δράστις" μπορεί να επιτύχει θεαματικά αποτελέσματα εάν, βεβαίως, καταφέρει να υπερβεί την παρορμητικότητά της, εκεί που οι ικανότητές της παραμένουν αναμφισβήτητες.

     Βεβαίως, όλοι μας έχουμε εμφανέστατα καθώς και ...αφανέστατα μειονεκτήματα χαρακτήρος, σημασία όμως έχει να παραμένουμε ειλικρινείς ενώπιον εαυτών και αλλήλων και καθημερινώς να επιχειρούμε την αυτοβελτίωση αλλά και την ετεροβελτίωση των ατελειών μας, έχοντας κατά νου την ρήση του Πλάτωνος ο οποίος επεσήμανε ότι η μεγαλύτερη νίκη του ανθρώπου είναι η ...εαυτού κατανίκηση!

     Και προς αυτό το μονοπάτι η αλτρουιστική και ανιδιοτελέστατη διδασκαλία του Γιάννη Δρίτσα για όλους μας, είναι ακόμη ένα δώρημα της "μοίρας" των "Ελλήνων Κενταύρων"  στα Μέλη μιας τόσο ιδιαίτερης "Οικογενείας".

     Αυτές οι ψυχο-ιαματικές βραδυές στη "Βίλα Μarguerite" αφήνουν πίσω τους μιαν ανείπωτη ωφέλεια συμφιλιώνοντάς μας με τις εαυτών ατέλειες οι οποίες είναι πάντα μαχητές για βελτίωση.

     Τούτες οι ...μεταμεσονύκτιες εμπειρίες ζωής, έρχονται, σιγά-σιγά, να ακεραιώσουν την σμίλευση ψυχής που μας προσφέρει η Έφιππη Τοξοβολία και η έφιππη μαχητική εμπειρία με μία καλλιέργεια Ήθους η οποία συμπληρώνει τον άνω θρώσκοντα και τον ανυψώνει πέραν της χαμοζωής μιας μαζοκρατικής παρακμής. Αφού, έτσι "φτιάχνονται" χαρακτήρες, ...σκηνικοί και ..."άλλοι"!