ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΠΑΘΟΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ

     Επάνω στη κορύφωση του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου (1941), στην Αθήνα, ένα βιβλίο του Stefan Zweig  περίμενε στο πιεστήριο τη σειρά του να βρει την ελληνόγλωσση έντυπη "υπόστασή" του. Θέμα του η νιτσεϊκή σκέψη, αυτό το ελεύθερο δώρημα του 19ου αιώνος στην Ανθρωπότητα!

     Κάπου στη μέση των ογδόντα σελίδων του, ένα κεφάλαιο με τον τίτλο "ΠΑΘΟΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ" ...φρενάρει τον αναγνώστη με τον προτρεπτικό υποτιτλισμό "Μια μόνη εντολή υπάρχει για σένα: νάσαι αγνός"! Και στη συνέχεια ένα καθοριστικό συμπέρασμα ζωής που μας τονίζει ότι το βίωμα είναι ανώτερο μιας ...συγγραφής.

     Το παραπάνω συμπέρασμα που μας το δίνει τόσο πιστά, μεταφέροντας το πνεύμα και το γράμμα του συγγραφέως ο Κ. Μεραναίος, αποδίδει κατά τον καλύτερο τρόπο και την φιλοσοφία της Σχολής Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία δεν επιδιώκει, απλώς, την ανάδειξη σκηνικών χαρακτήρων αλλά πραγματικών εφίππων πολεμιστών οι οποίοι, εκ του πεδίου μάχης, εξαίρονται πνευματικώς ώστε να αποδώσουν την ιδιοσυστασία τους επί σκηνής.

     Και τούτο διότι ο εμπνευστής αυτής της Σχολής θεώρησε ότι η βιωματική ενσυναίσθηση των υποκριτικών συνιστωσών ενός σκηνικού χαρακτήρος βοηθούν τον επί, ρεαλιστικής καθημερινότητος, ..."δράστη" να λειτουργήσει συνειδητότερα και αποτελεσματικότερα!

     Δύο οι συνιστώσες, λοιπόν, της δικής μας θεατρικής Σχολής: το βίωμα και η σκηνική απόδοσή του, με κυρίαρχο το πρώτο και την δεύτερη να ακεραιώνει το πρώτο. 

     Έτσι, η θεατρική "παρεμβολή" όχι μόνον δεν αφίσταται της κυρίας αποστολής της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία είναι η προαγωγή της Έφιππης Τοξοβολίας και των εφίππων πολεμικών τεχνών, αλλά και την συμπληρώνει.

     Αυτό το ρηξικέλευθο "σκεπτικό" το οποίο ήδη απέδωσε, τάχιστα, εφίππους Τοξότες υψηλού επιπέδου σε ελάχιστα μαθήματα μας ενθαρρύνει να εντείνουμε την όλη προσπάθειά μας τόσο προς την κατεύθυνση της υπηρετήσεως της Έφιππης Τοξοβολίας όσο και της θεατρικής Τέχνης.

     Ήδη, τα μαθήματα θεάτρου τα οποία ευγενώς μας προσφέρει ο καταξιωμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Δρίτσας έχουν "δρομολογήσει" την θεατρική Παιδεία των μαθητών μας οι οποίοι, βαθμιαίως, εισάγονται στο πνεύμα της ερμηνείας όχι ενός απλού ρόλου αλλά του δικού τους ρόλου ως Εφιπποτοξοτών επί της καλπαστικής διαδρομής, με το "βίωμα" της μάχιμης δράσεως να υποστηρίζει την ερμηνεία της σκηνικής δράσεως και με την σκηνική δράση να ολοκληρώνει την ακεραίωση της μάχιμης!

     Για την επομένη Τετάρτη, λοιπόν, ημερίδα κατά την οποία οι μαθητές της Σχολής του Ιππικού Θεάτρου  των "Ελλήνων Κενταύρων" εκπαιδεύονται έφιπποι, θα απολαύσουν μιαν, ειδικώς "σχεδιασμένη" προπονητική διδασκαλία βασισμένη στην "διάκριση" και "αφομοίωση" ...λεπτοφυών παραμέτρων εφιπποτοξοτικής και όχι μόνον, δράσεως, αφού, εδώ και καιρό, ένας μεγάλος αλληγορικός "καθρέπτης" έχει στηθεί στο Ιππευτήριο, αθέατος μεν, δραστικότατος δε για ό,τι επακολουθήσει!

     Διότι, παραμένοντας αγνοί, όπως μας προέτρεψε ο, παραπάνω, υποτιτλισμός, δεν μπορεί παρά να σκεπτόμεθα διαρκώς και να οραματιζόμαστε την πρόοδο των μαθητών μας πέραν κάθε συμβατικότητος, με ολοένα και πιο μακρόθωρο πλάνο ενισχύσεως των ικανοτήτων τους.

     Και δεν έχουμε σκοπό να κρύψουμε το παραμικρό... Άλλωστε, κανείς δεν μπορεί και να μας "αντιγράψει" (τουλάχιστον, επιτυχώς) αφού το πειραματικό εργαστήριο της Ομάδος μας έχει προχωρήσει επί 13 χρόνια σε εκπαιδευτικά μονοπάτια "αχαρτογράφητα" ακόμη και στους πλέον προηγμένους ομοειδείς διεθνείς Οργανισμούς! Και τούτο δεν υποδηλώνει κανέναν κομπασμό και καμία "διαφημιστική" πρόθεση, προς τι άλλωστε για μία Ομάδα που "σχεδιάσθηκε" για μονοψήφιο αριθμό Μελών, φτάνοντας σε σημείο να διαθέτει ...τριψήφιο! Αυτό, απλώς, υποδηλώνει το "πάθος ειλικρινείας" που μας χαρακτηρίζει, όπως τιτλοφόρησε και το σχετικό κεφάλαιό του ο Stefan Zweig.