ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ
Tον τελευταίο καιρό, ολοένα και περισσότερες Οικογένειες μας δίνουν την χαρά να έρχονται στη Σχολή μας για να χαρούν τον Ίππο και την Τοξοβολία, κάτι που συνέβη και σήμερα, με την προσέλευση μιας συμπαθέστατης τετραμελούς Οικογενείας.
Τον πρώτο που αναλάβαμε για ένα έφιππο "βάπτισμα", ή μάλλον μας ...ανέλαβε αυτός, ήταν το υπέροχο βρέφος το οποίο, με ένα διάπλατο χαμόγελο, βολεύτηκε στη ράχη του ίππου από την οποία δεν έδειξε διόλου ότι θα ήθελε να ...ξεκολλήσει! Αληθινά, πολύ ελάχιστες φορές έχουμε παρατηρήσει παιδιά με τέτοιαν "έλξη" από τον Ίππο και η χαρά μας όποτε τα συναντούμε είναι απερίγραπτη!
Αφού, με ναπολεόντεια άνεση και αρχηγική "στάση" χαιρετούσε τους ...θαυμαστές του τελικώς ...αφίππευσε, αφήνοντάς μας όλους κατάπληκτους με την σχέση του με τον Ίππο όπως έδειξε καθ΄ όλη την διάρκεια του "βολταρίσματός" του από τον προσεκτικότατο Παντελή μας. Κι αυτή ήταν η πρώτη έκπληξη της ημέρας!
Σειρά είχε η μικρότερη κόρη της Οικογενείας η οποία στην αρχή έδειχνε πολύ επιφυλακτική έως και αντιθετική με τον Ίππο ακόμη και από το έδαφος. Ακόμη και στον εναρκτήριο Κύκλο Προσεγγίσεως το παιδί, με το διστακτικό βάδισμά του και την επιφυλακτική προσέγγισή του προς τον Ίππο έδειχνε μία σοβαρότατην ένσταση για κάθε ενδεχόμενο εφιππεύσεως...
Προτιμήσαμε για το μάθημα αυτό τον εξαιρετικό επιβήτορά μας, τον Sepp o oποίος έχει αποδεχθεί άριστος Δάσκαλος και, κυρίως, απαθής έναντι επιφυλακτικών, ανθρωπίνων, συμπεριφορών προς τις οποίες άλλοι Ίπποι παρασύρονται σε "αντανακλαστικές" επιφυλάξεις ή και αντιδράσεις που, συχνά, καταλήγουν σε δυσάρεστα απρόοπτα.
Κινήσεις περιορισμένες, αρχική διάθεση "γκρίζα" έως και αρνητική για κάθε σκέψη εφιππεύσεως, αλλά όλα έρχονται σιγά-σιγά με την σειρά τους για να αποκαλύψουν πολλές δυνάμεις που κρύβουμε μέσα μας και χωρίς να φαίνονται αναμένουν την κατάλληλη στιγμή για να παρουσιαστούν μπροστά μας.
Έτσι και η μικρή μας φίλη σιγά-σιγά, με την προοδευτικότητα του ασκησιολογίου του συστήματός μας, υπερέβη κάποιους αρχικούς φόβους της και απεφάσισε να ανταποκριθεί στις ασκήσεις εδάφους με μία αξιοπρόσεκτη εγκεφαλική πειθαρχία που δεν δυσκολευθήκαμε να προσέξουμε.
Αυτό το ευγενικό παιδί, αφέθηκε βαθμιαία στην σαγήνη της επαφής με τον Ίππο διαπιστώνοντας ότι ετούτο το τεράστιο πλάσμα που την τρόμαζε όταν το πρωτοσυνάντησε θα μπορούσε να έχει μια παιδική καρδιά, όπως η δική της και να καταδεχθεί τελικώς να ...παίξει μαζύ της, κάτι που εν τέλει έγινε!
Και η μικρή μας μαθήτρια όχι μόνον εφίππευσε αλλά και ...ξεχάστηκε εγκαταλείποντας αργά - αργά πολλές επιφυλάξεις της, όταν την παρασύραμε να μας μιλήσει για το σχολείο και τα μαθήματά της.
Κάπως έτσι ανταποκρίθηκε και στο βασικό διατατικό ασκησιολόγιο το οποίο εξετέλεσε χωρίς να δείξει καμία αδυναμία και...
...και το επόμενο "κεφάλαιο" ήταν η διδασκαλία της σημασίας του ρυθμού στην Ιππασία, με την παράλληλη απαγκίστρωση από, φυσικές, φοβικές σκέψεις, ώστε το παιδί να ξεχάσει την όποια ανησυχία ασταθείας και να ξεκινήσει να τραγουδά, μετρώντας ανά δύο τα βήματα του Ίππου της και παίζοντας "τύμπανο" με τα χεράκια της ώστε να ξεπερνά κάθε ανάγκη στηρίξεως στις χειρολαβές της σελλίσκης.
Λίγο πιο μετά, τα χέρια για την μικρή μας δεν αποτελούσαν μέσα στηρίξεως και άρχισε να ανακαλύπτει την ισορροπία "καθίσματος".
Είναι η στιγμή που ο αρχάριος μαθητής κάθεται ασφαλέστερα και απελευθερώνεται από ένα μεγάλο φορτίου φόβου για το ενδεχόμενο πτώσεως,τόσο μυθοποιημένου στην ανθρώπινη συνείδηση που αγγίζει ...βασανιστικά όρια χωρίς να το αξίζει.
Και, κάπου, εκεί η μικρή μας μαθήτρια, συνειδητοποιώντας ότι, πια, μπορούσε να σταθεί επάνω στον Ίππο χωρίς την ανάγκη της στηρίξεως των χεριών της, ενθουσιάστηκε και φώναξε "Μπαμπά, μπαμπά δες με πως στέκομαι!"! Είναι το σημείο που "σπάει ο πάγος" των επιφυλάξεων και ο αρχάριος μαθητής της Ιππασίας περνά την "ωραία πύλη" της ισορροπίας.
Το μάθημα ολοκληρώθηκε με την διεύθυνση του Ίππου από την μικρή μας φίλη η οποία τον χειρίσθηκε με τον αναμενόμενο τρόπο διατηρώντας το καλό της "κάθισμα" που αντανακλούσε μία θετική ψυχική διάθεση, εντελώς διαφορετική με εκείνη με την οποία είχε ξεκινήσει την σημερινή της εμπειρία.
Η σειρά της μαμάς είχε έρθει για να μας δείξει από μακριά έναν γενναιόψυχο ηγετικό χαρακτήρα ο οποίος, όσο κι αν δεν είχε σχέση με την Ιππική είχε με την δυναμική στάση ζωής και αυτό ακριβώς θελήσαμε να υποδείξουμε προς το τέλος του μαθήματος μας στη συγκεκριμένη μαθήτριά μας ώστε να το έχει υπ΄ όψη της ώστε πάντα να ξεπερνά με επιτυχία κάθε δυσκολία βίου, μετά το σημερινό της μάθημα.
Η μαθήτριά μας "κάθισε" αρκετά ικανοποιητικά στον Ίππο και με πολύ καλή διάθεση εξετέλεσε όλες τις διατατικές ασκήσεις ευκαμψίας σε στάση και κίνηση.
Πειθαρχημένη απολύτως, με αυτοπεποίθηση αλλά και προσεκτική στην εκτέλεση των οδηγιών που της δίδονταν, η φίλτατη Μαρία έδειξε έναν ισορροπημένο χαρακτήρα απολύτως συμβατό με τον Ίππο και την Ιππασία
Σημειωτέον ότι, αυτό το πρώτο, μυητικό, μάθημά της έφιππης "πρωταγωνίστριάς" μας σε μια νέα και ασυνήθιστη εμπειρία όπως η Ιππασία δεν περιορίσθηκε στον αυστηρό χρόνο που προλαμβάνει την κόπωση του μαθητή αλλά επεκτάθηκε αρκετά περισσότερο βάσει των αντοχών της.
Κάπου λίγο πριν το τέλος του μαθήματος ο Εκπαιδευτής αξιοποίησε το "κουμπί" που κάνει τον Ίππο μας να ανορθώνεται εντυπωσιακά και δεν είναι παρά ένα σημείο στην αριστερή οσφύ του. Με την Μαρία μας σε καλή συγκράτηση των χειρολαβών της σελλίσκης, ο Εκπαιδευτής "ενεργοποίησε" το "κουμπί" συγκρατώντας σταθερά τον Ίππο από τον χαλινό και ο Ίππος μη μπορώντας να ανορθωθεί αρκέστηκε σε μία τετράδα αναπηδήσεων επί των τεσσάρων (αναπηδήσεις "αιγάγρου") με την Μαρία να παραμένει αποφασιστικά επί του Ίππου παρά την σοβαρή διατάραξη της ισορροπίας της, ενώ μόλις στην πέμπτην αναπήδηση η Μαρία απεφάσισε να αφιππεύσει "συντεταγμένη" και να σταθεί όρθια επί του εδάφους πλάι στον Ίππο αποσπώντας τις επευφημίες και τα χειροκροτήματα όλων μας για τις απολύτως ελεγμένες αντιδράσεις της. Δυστυχώς, ο μακράν ιστάμενος "φωτογράφος" μας Παντελής, απροειδοποίητος για την "φάση" δεν κατάφερε να την απαθανατίσει αλλά, πράγματι, ήταν εντυπωσιακή.Και, βεβαίως, μετά από αυτό το απροσδόκητο περιστατικό, η Μαρία εφίππευσε και πάλι ολοκληρώνοντας επιτυχώς, με επιπλέον ασκήσεις, το μάθημά της.
Τέλος και, πάντοτε, με τα αναμενόμενα λάθη, οι πρώτες προσπάθειες διευθύνσεως του Ίππου έδειξαν το καλό ιππικό ένστικτο της Μαρίας μας στην οποία ευχόμαστε καλή συνέχεια στην σχέση της με τον Ίππο και την Ιππική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.