ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΤΡΟΧΑΣΤΙΚΗ ΡΥΤΑΓΩΓΗΣΗ 

ΕΠΙ ΑΣΦΑΛΤΟΥ

     H Oμάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" δημιουργήθηκε ως μη κερδοσκοπική, για έναν ελάχιστο αριθμό ατόμων, αλλά, ενώ παραμένει μη κερδοσκοπική, έφτασε σε ένα λίαν ευάριθμο αριθμό Μαλών, σε σχέση με τους αρχικούς προγραμματισμούς του Ιδρυτή της. Οι "Έλληνες Κένταυροι",  λοιπόν, μοιάζουν με την πόλη των Αθηνών κατά το ..."υπεράριθμον"  δοθέντος ότι και η πρωτεύουσα σχεδιάσθηκε για να φιλοξενήσει 200.000 κατοίκους με σχέδιο πόλεως μέχρι την ...οδό Σόλωνος ενώ σήμερα φιλοξενεί 6.000.000, επεκτεινόμενη μέχρι την ...Χαλκίδα! Έτσι, καταλαβαίνει κανείς ότι η Ομάδα μας δεν έχει καμία βλέψη προσελκύσεως πελατειακού κοινού αλλά αυτό δεν γίνεται κατανοητό από τα εμποράκια της Ιππασίας που παριστάνουν τους "εκπαιδευτές-προπονητές" της Ομοσπονδίας, φοβούμενοι ότι θα τους αποσπάσουμε ..."πελάτες"  κι ένας από αυτούς τους οποίους η Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας έχει βαφτίσει "προπονητές" στέλνοντάς τους "μποναμά" το "πτυχίο" άνευ σπουδών και εξετάσεων μας έκανε ...παρατήρηση (!) ότι ..."δεν πρέπει να τρέχουμε το άλογο στην άσφαλτο"! Και ευτυχώς, το συγκεκριμένο πρόσωπο ουδεμία σχέση έχει με το ανθρώπινο περιβάλλον της Ομάδος μας αλλά η κακή του μοίρα τον εξέθεσε"βλέποντας φως και ...μπαίνοντας"!

Από  το βιβλίο του Άρη Τασούλη "Σε θέση Μάχης"

     Βεβαίως, σε ασχέτους με την Ιππική δεν προτιθέμεθα να κάνουμε μάθημα Εργασίας Εδάφους η οποία τους είναι terra incognita, χάρη όμως όσων ενδιαφέρονται για την Ιππική θα σημειώσουμε τα παρακάτω:

     Η Εργασία Εδάφους αποτελεί ένα βασικότατο και ευρύτατο κεφάλαιο εκπαιδεύσεως του Ίππου αλλά και του Ιππέως κατά το οποίο ο μεν Ίππος εκπαιδεύεται στην σχέση του με τον Άνθρωπο και στην κίνησή του γενικώς, ο δε Άνθρωπος εκπαιδεύεται, αντιστοίχως, στην σχέση του με τον Ίππο χειριζόμενος τον τελευταίο από το έδαφος χωρίς να τον ιππεύει.

     Η Εργασία Εδάφους περιλαμβάνει πολλούς γνωστικούς τομείς τους οποίους γνωρίζουμε και εφαρμόζουμε όσοι ακολουθούμε την Φυσική Ιππική. 

     Δυστυχώς όμως, όσοι είναι παγιδευμένοι στην ημιμάθεια της "δυτικής  ιππικής", όσοι ακολουθούν τις "Ομοσπονδίες", το μόνο που γνωρίζουν -και, μάλιστα, λαθεμένα!-  είναι την συραγώγηση και τίποτε περισσότερο.

     Ο παρατηρητής  ενός δικού μας μαθήματος θα προσέξει ότι  π ο τ έ  ο μαθητής μας δεν εισέρχεται έφιππος στο Ιππευτήριο και, πριν εφιππεύσει, θα εκτελέσει μια σειρά ασκήσεων από το έδαφος μαζύ με τον Ίππο του! Αντιθέτως, ο παρατηρητής ενός μαθήματος οποιουδήποτε Ομίλου της Ομοσπονδίας θα προσέξει ότι όλοι οι μαθητές του εισέρχονται έφιπποι στο Ιππευτήριο και θα ξεκινήσει αμέσως το ασκησιολόγιό του. Στη δική μας περίπτωση θα προηγηθεί η Εργασία Εδάφους η οποία, συντονισμένα, θα προθερμάνει σωματικώς από το έδαφος Ίππο και Ιππέα, θα τους διασυνδέσει ως συνεργάτες του μαθήματος που θα ακολουθήσει και θα αποτρέψει και για τους δύο κάθε ενδεχόμενο "ασυμβατότητος" που θα μπορούσε να προκαλέσει δυσάρεστες καταστάσεις! Όλα τούτα, για τους ασχέτους "προπονητές" της "δυτικής ιππικής" είναι ...κινέζικα, με αποτέλεσμα εμείς να μην έχουμε ατυχήματα όσο εκείνοι συντηρούν τους προϋπολογισμούς νοσοκομείων!

     Ένας βασικότατος τομέας της Εργασίας Εδάφους είναι και η   ρ υ τ α γ ώ γ η σ η,  δηλαδή, ο από εδάφους χειρισμός και διεύθυνση του Ίππου από τον Ιππέα. Με την ρυταγώγηση ο Ιππέας, χρησιμοποιώντας τον ρυτήρα, αναδεικνύεται σε "κύριο" του Ίππου αλλά και αναπτύσσει την κινητική αντίληψη του ζώου ενισχύοντας την ασφάλεια της συνεργασίας τους. 

     Οι απαιτήσεις υψηλής κινητικής αντιλήψεως για τον Ίππο κάθε άλλο παρά εξαντλούνται στον χώρο του Ιππευτηρίου όπου αυτός εργάζεται καθημερινώς, αλλά εκτείνεται και έξω από αυτό όπου ο Ίππος καλείται πολύ συχνά να εργασθεί (εξωτερική περιίππευση) κινούμενος επί παντοειδούς εδάφους. Και, μιλώντας για παντοειδές έδαφος, ασφαλώς συμπεριλαμβάνουμε και επιφάνειες πεπλατυσμένων λίθων ή βραχωδών τμημάτων που χαρακτηρίζονται από μεγάλη ολισθηρότητα κυρίως, για την διέλευση Ίππων που φέρουν ολικήν ή μερική πετάλωση.

     Tα αυτά ισχύουν και σε οποιανδήποτε περίπτωση κατά την οποία ο Ίππος βρεθεί οπουδήποτε και χρειασθεί για τον οποιονδήποτε λόγο να τροχάσει, όπως παρατηρούμε και στο βίντεο που ακολουθεί όπου αρχάριος μαθητής μας τροχάζει επί μεταβλητού εδάφους, από χωμάτινο ορεινό μονοπάτι σε ασφάλτινο οδόστρωμα. Και πολύ θα θέλαμε να ξέρουμε, αυτός ο θλιβερός "ομοσπονδιακός προπονητής" τι θα έκανε εν προκειμένω;...

     Όλοι οι Ίπποι, λοιπόν, κυρίως δε αυτοί οι οποίοι φέρουν ολικήν ή μερική πετάλωση θα πρέπει να εκπαιδεύονται  ρ υ τ α γ ω γ ο ύ μ ε ν ο ι  ώστε να ενισχύεται το ένστικτο αυτοελέγχου της ολισθηρότητός τους κατά την κίνησή τους με ασφάλεια επάνω στις προαναφερθείσες, ολισθηρές, φυσικές επιφάνειες. Και αυτή η εκπαίδευση στην συγκεκριμένη, επιμέρους, Εργασία Εδάφους θα πρέπει να αποτελεί συχνό μέλημα του Ιππέως που ενδιαφέρεται για την ασφάλεια του Ίππου του αλλά και την δική του.

     Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτής της επιμέρους ρυταγωγικής εκπαιδεύσεως, ο Ιππέας από το έδαφος και με τη βοήθεια του ρυτήρος θα τροχάσει προσεκτικά και ελεγχόμενα επί  α σ φ ά λ τ ο υ  τον Ίππο του και θα τον ακινητοποιήσει αρμονικώς μερικές φορές, ακολουθώντας τους κανόνες της ρυταγωγήσεως της Φυσικής Ιππικής. Βασική προϋπόθεση είναι αυτή η ρυταγωγούσα κίνηση (τροχασμός) να μην γίνει με κατεύθυνση   π ρ ο ς  τον Σταύλο αλλά με αντίθετη κατεύθυνση, απομακρύνσεως από αυτόν ώστε ο Ίππος να μην εθίζεται να αναπτύσσει ταχύτητα επιστρέφοντας στον Σταύλο, φυσική τάση που ήδη έχει αγωνιώντας να φάει μετά από μία εργασία εξωτερικής περιιππεύσεως.

     Έτσι όποιος πει σε έναν Ιππέα ο οποίος ρυταγωγεί τον Ίππο του τροχάζοντάς τον επί ασφάλτου  ότι δεν πρέπει να το κάνει, είναι, απλώς, άσχετος με την Ιππική, είναι ακόμη πιο άσχετος, δε, αγνοώντας ότι η εξάσκηση σε τροχαστική ρυταγώγηση είναι απαραίτητη για κάθε Ιππαγωγό και Ιππέα διότι αυτή η κίνηση απαιτείται και κατά την εξέταση  χ ω λ ό τ η τ ο ς  από τον Ιππιατρό ο οποίος, προκειμένου να διαγνώσει πρόβλημα απαιτεί να κινηθεί  τ ρ ο χ ά ζ ο ν τ α ς  ο Ίππος επί  επίπεδης και  σ κ λ η ρ ή ς  επιφανείας, κατά προτίμηση τσιμέντινης ή ασφάλτινης όπου κάθε ενδεχόμενο πρόβλημα χωλότητος αναδεικνύεται ευκρινέστερα στην παρατήρηση του Ιππιατρού.  Και όλα τούτα τα βασικά για την ευημερία του Ίππου, ο εντελώς αστοιχείωτος ομοσπονδιακός "προπονητής"-ποδηλατάς έδειξε να τα αγνοεί!

     Τέλος, η από το έδαφος τροχαστική ρυταγώγηση είναι και επιβεβλημένη ικανότητα στις επιδείξεις Ίππων, σε δημοπρασίες και ιπποδρομιακές διοργανώσεις, κάτι εντελώς αδιάφορο στην Φυσική Ιππική αλλά, πάντως, θεσμό! Και αυτή η τροχαστική ρυταγώγηση σε διοργανώσει δημοπρασιών ή ιπποδρομιακές δεν εκτελείται από τους χειριστές -κατ΄ ανάγκη-  στο μαλακό χώμα του στίβου αλλά επάνω σε σκληρήν επιφάνεια η οποία, ως προανεφέρθη, αναδεικνύει την ποιότητα της κινήσεως.

     Αλλά γιατί σημειώνουμε όλα τα παραπάνω; Μήπως ο αστοιχείωτος ομοσπονδιακός "προπονητής" θα τα διαβάσει ή θα τα καταλάβει, μήπως ο ίδιος θα μάθει ποτέ ότι η προϊσταμένη του Αρχή, η F.E.I., εδώ και χρόνια έχει απαγορεύσει το "Rollkur", δηλαδή την εγκληματική υπέρκαμψη του αυχένος του Ίππου για τον υποχειριασμό του την οποία εφαρμόζει ο εν λόγω αστοιχείωτος μη γνωρίζοντας ούτε καν να διευθύνει τον ατυχή Ίππο του; Aσφαλώς, όχι! Όλα τούτα τα σημειώνουμε για τους δικούς μας μαθητές οι οποίοι, βεβαίως, δεν τα αγνοούν -αν και μαθητές και όχι "προπονητές" με πτυχίο σταλέν ...ταχυδρομικώς!- αλλά χρειάζεται πάντοτε να τα έχουν υπ΄ όψη και να μην εξευτελίζονται όπως την έπαθε ο αστοιχείωτος ομοσπονδιακός "προπονητής"!

     Και η αναγνωρισμένη ως η καλύτερη διεθνώς, του είδους της, Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" με πρώτες παγκόσμιες διακρίσεις και δύο εγχειρίδια εκπαιδεύσεως για τους μαθητές της (όταν, ολόκληρη η "Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας" που "καταπίνει" δημόσιο χρήμα, δεν διαθέτει ούτε ένα!) δεν θίγεται από τους "πουθενάδες" ομοσπονδιακούς "προπονητές"-ποδηλατάδες όσο εκείνοι θίγουν εαυτούς με, παρόμοιες, ανόητες συμπεριφορές που αποκαλύπτουν εαυτούς ασχέτους με την Ιππική!