ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑΜΑΤΑ ΤΟΝ ΗΛΙΟ...
Μια Γραμμή Βολής της οποίας το "βάρος" ανέλαβε ο ευγενέστατος Μηνάς και πάλι στον γνωστό λόφο για να φανεί και πάλι ότι στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" η συμπαγής ομαδικότητα μπορεί, ταυτοχρόνως, να αναπτυχθεί σε μία διακριτήν ατομικότητα προκειμένου όλοι να προοδεύουν.
Με δύο νεοείσακτους διαφορετικών ηλικιών στην ευθύνη του, ο Μηνάς και σήμερα απέδειξε ότι μπορεί ψυχραιμότατα να διαχειρισθεί κάθε δυσκολία και να καταλήξει σε ένα επιτυχέστατο αποτέλεσμα προτάσσοντας το Ήθος και την εργατικότητα που τον χαρακτηρίζουν.
Η υψηλή αντιληπτικότητα του νεοείσακτου Αντώνη αλλά και η ικανότητα αυτοσυγκεντρώσεώς του επέτρεψαν στον Μηνά να τον μυήσει στην Τοξοβολία σε ελάχιστο χρόνο! Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Μηνάς επέδειξε ιδιαίτερην ικανότητα προσοχής των λεπτομερειών τεχνικής και διόρθωσε αμέσως κάθε απόκλιση στον Αντώνη με αποτέλεσμα έναν νέο Τοξότη σε ελάχιστο χρόνο.
Απρόσμενο δείγμα υπερκεράσεως, φαινομενικώς, ανυπέρβλητων δυσκολιών όπως η ..."σμίκρυνση" ενός επινωτίου προοριζόμενου για ενήλικες ώστε να προσαρμοσθεί στο ...μέγεθος εξάχρονου παιδιού, από τον Μηνά ο οποίος, τηρώντας τους κανονισμούς, επεδίωξε ώστε η μικρή εκπαιδευόμενή του να συνάδει εμφανισιακώς με την "εικόνα" των "Ελλήνων Κενταύρων".
Κι έτσι η εξάχρονη μαθήτρια του Μηνά άρχισε να εισάγεται στην μαγική τέχνη της Τοξοβολίας καταχαρούμενη για την νέα της ανακάλυψη ώσπου ήρθε η ώρα να αλλάξει Εκπαιδευτή διότι η ακεραίωση της διδασκαλίας αποτελεί την σταθερή προσδοκία της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων". Άλλωστε,ο Μηνάς θα έπρεπε να επιστρέψει στη Γραμμή Βολής για να συνασκηθεί.
Και αυτή την "ακεραίωση" την ανέλαβε η καλότατη Ναυσιστράτη μας με το ίδιο υψηλό Ήθος και ικανότητες του Μηνά, μεταφέροντας την γνώση στη μικρή εκπαιδευόμενή της,ενώ ο Μηνάς κατελάμβανε την θέση της στη Γραμμή Βολής.
Αλλά, ο ...παντεπόπτης παππούς, παρατηρώντας την μικρούλα να σαστίζει με την αστάθεια του βέλους της προς τόξευση, απεφάσισε, ως παππούς να της πει ένα σύντομο παραμυθάκι για την δύναμη του ανθρώπινου νου που μπορεί να καθηλώσει κάθε αντιξοότητα και να την μετατρέψει σε ένα παιγνιδάκι για μικρούς και ...μεγάλους.
"Μια φορά κι έναν καιρό"... είχαμε ένα μυαλό μέσα σ΄ ένα τόσο δα κουτάκι, ένα μυαλό που ήταν τόσο όμορφο γιατί κανείς δεν μπορούσε να το δει αλλά όλοι ήξεραν ότι υπάρχει...κάτι σαν τον θεό που όλοι τον ψάχνουμε στον ουρανό αν και τον έχουμε μέσα μας...
Κι αυτός ο θεός έχει τέτοια δύναμη που αν πει στον κόσμο "κάνε αυτό..." ο κόσμος θα το κάνει κι αν πει στο ..βέλος "κάτσε στη θέση σου" εκείνο υπακούει κι εμείς το τοξεύουμε...Και το τοξεύουμε με τόση σταθερότητα ακόμη κι αν ακυρώνουμε τον νόμο της βαρύτητος ...χορεύοντας, γιατί εκείνο υπακούει στο θεό όπως όλοι πρέπει να υπακούμε σ΄ αυτό τον θεό που κουβαλάμε μέσα μας...
Η Γραμμή Βολής ασχολήθηκε σήμερα με ένα ιδιότυπο πρόγραμμα "θεραπείας" του πανικού στόχου. Κάποιοι θεώρησαν αδικαιολόγητο τον εαυτό τους για ανεξήγητη απώλεια βέλους αλλά "πίσω" από αυτό υπήρχε εξήγηση και μάλιστα πολύ συγκεκριμένη.
Εξαιρετικός απεδείχθη στις τοξεύσεις του και ο μόλις ενταχθείς Αντώνης ο οποίος, μάλιστα, συνειδητοποίησε εγκαίρως και τις επιπτώσεις του πανικού στόχου αν και μόλις είχε αναλάβει Τόξο στα χέρια του.
Η Τοξοβολία αποκαλύπτει πολλά για τον ανθρώπινο χαρακτήρα και οργανισμό και είναι ευχάριστη έκπληξη ότα ανακαλύπτουμε άτομα τα οποία έχουν ιδιαίτερες στοχαστικές ικανότητες αλλά, πολύ περισσότερο, γενικά αντιληπτικές ή και προσαρμοστικότητα, όπως ο Αντώνης τον οποίο σήμερα καλωσορίσαμε.
Ο Μηνάς ως Εφιπποτοξότης και Εξκπαιδευτής υπό επίβλεψη είναι Στέλεχος μιας Ομάδος η οποία βραβεύθηκε ως η, διεθνώς, καλύτερα οργανωμένη Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας! Και όπως όλα τα Στελέχη αυτής της Ομάδος, έτσι και ο Μηνάς μας κοσμεί την Ομάδα με Ήθος και ικανότητες ανάλογες ενός τέτοιου Οργανισμού. Και...
Οι "Έλληνες Κένταυροι" έχουμε κάθε λόγο να χαμογελάμε και το χαμόγελό μας δεν χάνεται π ο τ έ αφού τολμάμε να κοιτάζουμε τον Ήλιο κατάματα, καθοδηγούμενοι από τον δολοφονημένο Γάλλο διανοούμενο Robert Brasillach:«Λένε πως το θάνατο, όπως και τον Ήλιο, δεν μπορεί κανείς να
τους αντικρίσει κατάματα. Παρά ταύτα προσπάθησα». Γι αυτό και ο "επίλογος" των προσπαθειών μας επικυρώνει το "άριστον τέλος" με ωφέλεια των ψυχών μας! Το προσπαθούμε και τα καταφέρνουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.