ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

Π  Ι  Σ  Τ  Η

     Πίστη, είναι η άνευ επιφυλάξεως παραδοχή μιας Αξίας ή ο,τιδήποτε ανάγεται σε Αξία.

     Μεταξύ πίστεως και απιστίας δεν εμφιλοχωρεί μονολεκτικό "ενδιάμεσο", συνεπώς, η πίστη δεν εμφανίζει "διαβαθμίσεις", "επιμερισμούς", ή "κλίμακες αποχρώσεων γκρίζου", αλλά χαρακτηρίζεται από μίαν ακεραιότητα η οποία και την ολοκληρώνει.

     Ανάμεσα στην πίστη και στην απιστία, ασφαλώς εντοπίζονται περιφράσεις "αποχρώσεων" εντάσεως, αλλ΄ αυτές αποτελούν αυτοτελείς καταστάσεις πλήρως αφιστάμενες της πίστεως.

     Η εδραίωση της πίστεως προϋποθέτει την διανοητικήν επάρκεια του ατόμου ώστε να δυνηθεί να σταθμίσει όλες εκείνες τις παραμέτρους που αφορούν στην, υπό παραδοχήν, Αξία. Τουτέστιν, το άτομο το οποίο πρόκειται να εδραιώσει πίστη προς μιαν Αξία θα πρέπει να είναι  φ υ σ ι κ ώ ς ικανό για μια τέτοια "δικαιοπραξία" της οποίας το βάρος αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου, επαφιέμενο στην συνείδησή του.  

     Σε μια τέτοια περίπτωση το άτομο θα πρέπει, πέραν της καλλιεργημένης συνειδήσεως, να διαθέτει ωριμότητα και στοχαστικήν "αμφιθέαση" των πραγμάτων ώστε να μην παραλείψει την επισκόπηση καμιάς παραμέτρου προς εξαγωγή σωστής αποφάσεως και να μην διαλάθει της επισκοπήσεώς του καμία ιδιότητα της υπό κρίση Αξίας πριν την παραδεχθεί ή την απορρίψει.

     Εν πάση περιπτώσει, το ώριμο και σκεπτόμενο άτομο, εδραιώνοντας την πίστη του προς μιαν Αξία θα την διατηρήσει μέχρι θανάτου, άλλως, με δεδομένο το αναλλοίωτο των πραγματικών Αξιών, το άτομο ακυρώνοντας την πίστη του προς μιαν Αξία την οποία ήδη παρεδέχθη, αποδεικνύει ή την εξ αρχής ανωριμότητα και αδυναμία ορθοκρισίας του, ή την αλλοίωση της προσωπικότητός του τη παρόδω του χρόνου.

     Αναλόγως και στις περιπτώσεις εμψύχων Αξιών (ατόμων) δυνατόν οι μεθύστερες αλλοιώσεις των προσωπικοτήτων τους να τα καθιστούν έκπτωτα της ιδιότητος της Αξίας οπότε, εν προκειμένω, η απόσυρση της πίστεως προς αυτά εκ μέρους ατόμου το οποίο τα επίστευσε είναι ορθή επανεκτίμηση μη συνιστώσα απιστία.

     Η πίστη στη ζωή του ανθρώπου αντιστοιχεί με την σημαία ενός στρατού κατά την διάρκεια της μάχης  και όπως η σημαία εκφράζει τον μαχόμενο στρατό έτσι και η πίστη του κάθε μαχομένου ανθρώπου εκφράζει τον ίδιο και την ποιότητά του. Και όπως ένας στρατός που επιμένει στη νίκη του δεν επιτρέπεται να εγκαταλείψει την σημαία του έτσι και ο άνθρωπος ο οποίος διεκδικεί την νίκη του στη ζωή δεν επιτρέπεται να απεμπολήσει την πίστη προς τις Αξίες του.

     Κάθε μάχη τρομάζει, κουράζει, αλλά ο σημαιοφόρος είναι υποχρεωμένος να στέκει ορθός, να προελαύνει κρατώντας τη σημαία αναφαίρετη απ΄ το χέρι του. Κι ο καθημερινός άνθρωπος, το ίδιο είναι υποχρεωμένος να κάνει, να προελαύνει στη καθημερινότητά του κρατώντας αναφαίρετη κι απαράγραπτη τη πίστη στις Αξίες του παρά τις απειλές, τους εκβιασμούς και τον κάματο της ψυχής που μπορεί να τον εξουθενώνουν.

     Στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" καταστατική η πίστη μας στην πλατωνική "Πολιτεία" και στην πολεμική τέχνη μας την "Έφιππη Τοξοβολία". Και όταν ο Δάσκαλος Kassai Lajos λέει "Έφιππη Τοξοβολία μέχρι θανάτου!" αυτό ακριβώς εννοεί, την υποχρέωση όλων όσων επιλέξαμε την Έφιππη Τοξοβολία ως "μονοπάτι" ζωής να το ακολουθήσουμε μέχρι τέλους, παραμένοντας  π ι σ τ ο ί  μέχρι θανάτου, αδιαφορώντας αν όλα γύρω μας γκρεμίζονται και πολλοί σημαιοφόροι "γονατίζουν" παραδίδοντας σημαίες... Δικό μας χρέος η οικτίρμων κατανόηση της αδυναμίας των άλλων κι η ενδυνάμωση των δικών μας αντιστάσεων ώστε, ποτέ, πριν κλείσουμε τα μάτια μας, να μη χάσουμε τη σημαία των Αξιών μας κρατώντας την ψηλά και υπερήφανοι γνωρίζοντας ότι η δική μας Τιμή ονομάζεται "πίστη"!