ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

RIPOSTES*

ΜΑΘΗΜΑ ΣΧΟΛΗΣ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

Αν ένας άνθρωπος δεν είναι σε θέση 

να αγωνισθεί για τις ιδέες του

ή οι ιδέες του δεν αξίζουν

ή δεν αξίζει ο ίδιος!

Ezra Pound**

     Στο υπαίθριο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων" του οποίου ο φυσικός στίβος έχει χαραχθεί από καλπασμούς οπλών, η σεπτή μορφή του Ezra Pound ήταν και πάλι μαζύ μας και σ΄ αυτό το μάθημα Ιππικού Θεάτρου, ζωντανεύοντας στίχους για τον Πάνα και τον θάνατο, από την συλλογή "Ripostes" (1912).

     Αυτή την φορά οι δύο μαθητές ξαναζωντάνεψαν έφιπποι το ποίημα  του μεγάλου διανοητή "Ο Μέγας Παν"  και, παρά την δυσκολία του έργου και οι δύο ήσαν επαρκέστατοι.

     Κάτι ένας αξιολάτρευτος Ίππος, κάτι ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης, κάτι ο Ezra Pound, κάτι δυο εξαιρετικοί Συνασκούμενοι, έδωσαν και σήμερα στο Ιππευτήριο ιδανικές εικόνες εφίππων Τοξοτών αλλά και εφίππων ηθοποιών, με σκηνική πρόζα και εύστοχες καλπαστικές τοξεύσεις.

      Οι δύο Γεώργιοι, αφού ξεκίνησαν να προπονούνται στη Τοξοβολία, έστειλαν τη φωνή τους σε όλη την έκταση του Ιππευτηρίου "ξεκουφαίνοντας" τους βαρήκοους μαζανθρώπους μ'  εκείνη την διαπίστωση του ποιητή: " ...σε μια τέτοιαν άγονη εποχή βάλθηκε το θεό να μας στερήσει;"...

     Κι ίσως μαζύ τους, γερμένος στη κουπαστή κάποιου γεφυριού της Βενετίας, ο ίδιος ο Ezra Pound σιγοψιθύριζε : "...ποτές ο θάνατος δεν είχε τρόπους..."!

     Σήμερα και πάλι, δια της Υποκριτικής βελτιώθηκε η Ιππική και δια της Ιππικής η Υποκριτική.

     Μια σχέση αμφίδρομη για την Σχολή Ιππικού Θεάτρου όπου μαθαίνουμε να "διαβάζουμε" τη ζωή αλλά και να συνομιλούμε ολοένα και βαθύτερα με τον Ίππο μας καταλαβαίνοντας απειροελάχιστες λεπτομέρειες που τον καθιστούν ακόμη πιο ευχείριστο και ευτυχή από την συνεργασία του μαζύ μας.

     Σήμερα, επί παραδείγματι, μάθαμε γιατί θα πρέπει να τον διευθετούμε με ακρίβεια χιλιοστού επί του ίχνους που θέλουμε να διανύσει και γιατί όταν εκείνος προσπαθεί να υποκλέψει ένα χιλιοστό εκτός της ορθής διευθετήσεως εμείς πρέπει να επιμένουμε σε αυτήν...

     Σήμερα μάθαμε, ακόμη ότι επιτυγχάνοντας καλήν επικοινωνία με τον Ίππο εκείνος μας το ανταποδίδει με ευγένεια έτσι ώστε εάν χάσουμε το καλό μας κάθισμα επί τόξου στροφής καλπάζοντας, εκείνος από μόνος του θα ανακόψει ταχύτητα και θα ανακτήσει την καθετότητά του ώστε εμείς να μην κινδυνεύσουμε να πέσουμε...

     Σήμερα, τέλος, μάθαμε πως μπορούμε να τον κατευθύνουμε σε καλοχρονισμένη κίνηση με ισομήκεις διασκελισμούς, ξεκινώντας τον από στάση και με τα χέρια χιαστί επί του στήθους μας κατανοώντας και πόσο ...άχρηστες είναι οι ηνίες για έναν Εφιπποτοξότη!. 

     Και με την αμφίδρομη διάδραση υποκριτικής και Ιππικής οι δύο Γεώργιοι δεν άργησαν να καταλήξουν σε δύο έξοχους έφιππους Τοξότες και στο σημερινό τους μάθημα.

     Θεσπέσιοι καλπασμοί και τοξεύσεις με 5 στις 6, επιτυχίες για τον καθένα, ήταν ο επίλογος κι αυτής της εκπαιδευτικής ημερίδος.

     Ένας Ίππος με τον (...ηλεκτρονικό) εγκέφαλό του ρυθμισμένο στο επίπεδο της τελειότητος, ήταν πραγματικό χάρμα ιδέσθαι να εκτελεί ισόχρονες εξόδους και να σταματά, απλώς, με την ήρεμη φωνή του Ιππέως του.

     Και η τελειότητα του Ίππου συντελεί στην άνεση έως και τελειότητα της τεχνικής των Ιππέων του, ορατές ακόμη και στις πιο ακροτελεύτιες ενέργειές τους μετά την ολοκλήρωση των τοξεύσεών τους.

     Διότι, όπως έχουμε συχνά τονίσει, στόχος μας είναι η κατάληξη σε ένα τέλειο εφιπποτοξοτικό αποτέλεσμα κι όσα "μονοπάτια" διασχίζουμε ο δικός μας "μαγνητικός βορράς" γράφει σταθερά: "Έφιππη Τοξοβολία"!

     Αυτές οι χειμωνιάτικες εκπαιδευτικές ημερίδες είναι,πραγματικά, μαγικές!

     Η ποιότητα του εφιπποτοξοτικού αντικειμένου λαμπρυνόμενη από την ποιότητα των "Ελλήνων Κενταύρων" που την υπηρετούν αλλά και υπό τις ιδανικές συνθήκες μέσα στις οποίες όλοι δημιουργούμε, κάθε φορά που αποχωρούμε από το Ιππευτήριο αισθανόμαστε μιαν απέραντη ευδαιμονία την οποία δεν θα μπορούσαμε με κανένα υλικό κεφάλαιο να εξαγοράσουμε.

      Και πόσο υπερήφανοι είμαστε όταν ο άνεμος "φυλλομετρά" τις σελίδες που γράφτηκαν από τον μεγάλο Ezra Pound και τις κάνει να κυματίζουν πάνω στον στόχο του Ιππευτηρίου μας. 

     Ομογενοποιώντας την Έφιππη Τοξοβολία με την Ποίηση καταφέρνουμε να ανελίξουμε μία πολεμική τέχνη σε ...ποιητική, όπως ο ίδιος ο πόλεμος παραμένει το αιματηρότερο, ερεβώδες, ποίημα της ζωής!

* Αποκρίσεις

** Ο Έζρα Ουέστον Λούμις Πάουντ (Ezra Weston Loomis Pound, 30 Οκτωβρίου 1885 – 1 Νοεμβρίου 1972) ήταν Αμερικανός, πολυβραβευμένος, ποιητής και δοκιμιογράφος. Μαζί με τον Τ.Σ. Έλιοτ θεωρείται ο σημαντικότερος ποιητής του αγγλοαμερικανικού λογοτεχνικού ρεύματος του μοντερνισμού.. Λαμπρός νιους καθώς ήταν προέβλεψε εγκαίρως τον καταστροφικό, για την Ανθρωπότητα, ρόλο των αγγλοαμερικανών και των συμμάχων τους και επέλεξε να στρατευθεί στο πνευματικό στρατόπεδο του Ιταλικού Φασισμού, υποστηρίζοντας τον αγώνα του Μπενίτο Μουσσολίνι, λόγος για τον οποίο, αμέσως μετά την λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου οι εγκληματίες αμερικανοί τον ενέκλεισαν και τον βασάνισαν σε υπαίθριο κλουβί (!) όπου μεθόδευσαν την διατάραξη της ψυχικής του ισορροπίας χωρίς ποτέ να δώσουν λόγο γι αυτό το έγκλημά τους, όπως και σε πλείστες άλλες περιπτώσεις οι εγκληματίες «σύμμαχοι» ως νικητές παρέμειναν ατιμώρητοι!