ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΤΟ "ΟΡΑΜΑ" ΚΑΘΕ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

     Για τον "παθιασμένο" Εκπαιδευτή, κάθε μάθημα έχει ως αφετηρία του ένα "όραμα", δηλαδή, μιαν "οροφή" στην οποία πρέπει να καταλήξει και για την οποία προηγείται προσεκτική "σχεδίαση" πολύ πριν ξεκινήσει το μάθημα.

     Ο Σταύρος μας είναι γενναίος χαρακτήρας αλλά, δυστυχώς, έχοντας υποστεί πολλές επεμβάσεις κατόπιν τροχαίων ατυχημάτων, ούτε η σωματοδομή του, ούτε η ευκαμψία του συνωδά τη ηλικία, τον βοηθούν να σταθεί άνετα επάνω στον Ίππο. Κι όμως, στην Ιππασία δεν υπάρχουν "χαμένες περιπτώσεις" και σήμερα, αυτό επαληθεύτηκε.

     Μια μικρή διαδρομή διαγωνίων βαλβίδων χαμηλού ύψους ήταν το σημείο αναφορά του σημερινού μαθήματος. Και ο Σταύρος, αφού ρυταγώγησε κατά την εισαγωγή του μαθήματός του επί του στίβου, κατόπιν του ζητήθηκε να διέλθει υπεράνω αυτής της διαδρομής ρυταγωγώντας τον Ίππο σε βάδην και τροχασμό ενώ του υπεδείχθη να παρατηρεί ότι ο Ίππος του, διερχόμενος υπεράνω των υπερυψωμένων βαλβίδων ήταν τόσο ελεγχόμενος ώστε ούτε καν έδειχνε να πηδά το ο,τιδήποτε.. Προς τι αυτό;  Μα, είπαμε, "όραμα". Κάπως έτσι ο Σταύρος μας εφίππευσε...

     Σ' αυτό το τέταρτο, μόλις, μάθημά του, ο αρχάριος Σταύρος, εν συνεχεία, διδάχθηκε ένα χειριστικό "ραφινάρισμα" της διευθύνσεως του Ίππου του επί εναλλασσομένων κύκλων, στάσεων και εκκινήσεων.

   

     Και για μεγαλύτερη σιγουριά αποτελεσματικής διευθύνσεως, ο μαθητής εξετέλεσε και "σερπαντίνες" τις οποίες κατέγραψε ο φακός για να απολαύσουμε την ακρίβεια εκτελέσεως αλλά και την ήδη βελτιωθείσα ευκαμψία του, ουσιαστικώς, πολυτραυματία μαθητή. 

     Δια των συνεχών διευθυντικών επαναλήψεων, σιγά-σιγά, ο Σταύρος υπεβοήθησε την μυική "μνήμη" να εντοπίσει ακόμη περισσότερα "μυστικά" ισορροπίας ανακαλύπτοντας από μόνος του και χωρίς καμία υπόδειξη από πλευράς του Εκπαιδευτή του, του κανόνος του "Ώμου, εντός" τον οποίο, ασυναισθήτως, εφήρμοσε και όχι μόνον...

     Κατάφερε να βελτιώσει την προς τα πίσω κλίση του κορμού του βαθαίνοντας το "κάθισμά" του κι έτσι να αποκτήσει περισσότερην ευστάθεια.

     Τώρα ο Σταύρος είχε μυηθεί ακόμη περισσότερο ώστε να υλοποιηθεί το ..."όραμα" αυτού του μαθήματος με την επιστροφή του μαθητή στην διαδρομή των υπερυψωμένων διαγωνίων βαλβίδων όπου του ζητήθηκε να τις διέλθει επί ευθείας και πάνω από το χαμηλότερο ύψος τους.

     Κατόπιν, ο Σταύρος εξετέλεσε διελεύσεις διερχόμενος επί ευθείας και πάνω από το υψηλότερο ύψος τους.

     Τέλος ο μαθητής διήλθε υπεράνω διαδρομής βαλβίδων επί γης με το ένα χέρι στην ανάταση και το "όραμα", βήμα με βήμα και με εκπαιδευτική προοδευτικότητα και μεθοδικότητα είχε υλοποιηθεί. Ποιο ήταν αυτό; Η συγκρότηση μιας πρώτης εισαγωγικής ενσυναισθήσεως, μυητικής, στην υπερπήδηση εμποδίων. Και ο Σταύρος, στο τέλος του μαθήματος αυτό το είχε κατακτήσει.

     Τεκμήριο των αποτελεσματικών προσπαθειών του κάθε μαθητή μας το ...παντελόνι του, με τα ίχνη της τριβής του επί του Ίππου. Αυτά τα ίχνη τα χαιρόμαστε πάντοτε γιατί επικυρώνουν την όλη προσπάθεια.

     Μπορεί ο Σταύρος, όπως και όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι" να μην προορίζονται για την Υπερπήδηση Εμποδίων, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να κατέχουν και την δεξιότητα αυτού του ιππικού δόγματος.

     Και η Ομάδα αυτή απέδειξε ότι δεν υστερεί σε κανέναν ιππικό τομέα.

     

     Μία νεαρή, νεόλεκτη, διετής φοράδα, στην συνέχεια, ήταν η χαρά μας σε εργασία εδάφους.

     Πλάσμα ευγενέστατο, ευφυέστατο, συνεργασιμότατο, όπως όλοι οι Ίπποι οι οποίοι "εισπράττουν" την αγάπη και τον σεβασμό του Ανθρώπου, η νεόλεκτη, αυτή, φοράδα, καθ΄ όλη την διάρκεια της εκπαιδεύσεώς της στην συραγώγηση συμπεριεφέρθη ως ο νοημονέστερος Άνθρωπος.

     Και στο τέλος της υπέροχης εμπειρίας αυτό το τετράποδο "κόσμημα" ...εισέπραξε τα "δέοντα", όπως όλα τα ομοειδή της πλάσματα που αποσπούν την ευγνωμοσύνη και την αγάπη μας για όσα ανεκτίμητα μας προσφέρουν.

     Συνεχίζοντας τη δουλειά που είχε ξεκινήσει η μαθήτρια Μαριλένα έτσι ώστε να επανέλθει γρήγορα και αποτελεσματικά στην Έφιππη Τοξοβολία, τις Έφιππες Πολεμικές Τέχνες και τον χορό, όπως εκείνη έχει εκφράσει ότι ποθεί, αναπτύξαμε το ασκησιολόγιο της έτσι ώστε να καταφέρει η ίδια να κάνει ένα βήμα παραπέρα. Kαι ένα βήμα παραπέρα είναι το λιγότερο που θα πρέπει ένας μαθητής να καταφέρνει να προχωράει σε κάθε μάθημά του, έτσι ώστε ο κόπος του να μην πηγαίνει χαμένος.

     Η Μαριλένα αφού γνωρίστηκε με ένα καινούριο πάλι για εκείνη Ίππο σήμερα, αμέσως εφίππευσε ώστε να εκτελέσει μερικές προθερμαντικές ασκήσεις που τις υπέδειξε ο Εκπαιδευτής της, χρησιμοποιώντας σέλα, συραγωγούμενη βεβαίως από τον ίδιο.

     Εν συνεχεία, η Μαριλένα αφίππευσε από τον «μικρούλη» με τη σέλλα, και αμέσως ανέβηκε στον πλέον γνωστό μας Sepp, άνευ στομίδος, σέλας και γενικώς «άνευ»…

     Προχωρήσαμε, σε ασκήσεις εμβαθύνσεως καθίσματος και σωστής, κάθετης στάσης του σώματος, σε ασκήσεις διευθύνσεως αλλά και σωστού κρατήματος των ηνιών, που φαίνεται πως έχει ανάγκη η μαθήτρια, καθώς προ ολίγων μηνών σχεδόν δε χρειαζόταν καν να τις χρησιμοποιήσει, και κατά συνέπεια η μνήμη της πρέπει να αποκατασταθεί.

     Η Μαριλένα αφού έλυσε και έδεσε τις ηνίες εν κινήσει και εφόσον «ξεκλείδωσε» πάνω στον Sepp, τρόχασε αρκετές φορές επί του στίβου, κάνοντας τοξευτικές προσομοιώσεις…

     Και, ολοκληρώνοντας με μια καλπαστική έξοδο, η Μαριλένα απέδειξε πως επανήλθε δυναμικά.

Mάριος Ευθυμιάδης 

Εκπαιδευτής