ΣΤΟΝ (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ) ΣΤΙΒΟ, ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΚΑΛΠΗΣ

 ΣΤΟΝ (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ) ΣΤΙΒΟ,

ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΚΑΛΠΗΣ

     Τελικώς, κοινωνική πρόοδος είναι ο συνωστισμός στο Ιππευτήριο κι όχι στην κάλπη! Μετά από μιαν ακόμη «χορταστικήν» εκπαιδευτικήν ημερίδα στο Ιππευτήριο καταλάβαμε πόσα ωφέλιμα έχασαν όσοι, τη μέρα τούτη των «ευρωεκλογών», στήθηκαν στις κάλπες! Κι ο δικός μας ...συνωστισμός, σήμερα,  στο Ιππευτήριο ανέδειξε μια δυναμικότατην ομάδα Συνασκουμένων που υπηρέτησαν όχι εξουσιαστές-αφεντάδες αλλά τον ευγενή Ίππο και την Ιππική.

     Αυτή η τόσο "γεμάτη" ημερίδα ξεκίνησε με το καλωσόρισμα ενός τετράποδου ...έργου Τέχνης που μας εμπιστεύθηκε η Ιππαγωγός της, η καλή μας Μυρτώ, προκειμένου να μυηθεί στη διδασκαλία της ρυταγωγήσεως κατά τους κανόνες της Φυσικής Ιππικής. Αξίζει να σημειωθεί ότι η νεαρή φορβάδα, λόγω μικρής ηλικίας (4 ετών), παραμένει ανίππευτη και μόλις ξεκινά η διαδικασία αποδοχής της ιπποσαγής.

     Kαι το όνομα αυτού του υπέροχου τετράποδου πλάσματος ισλαμικό, "Nur", δηλαδή "Μεταλλικό Φως της Νύχτας" με την καλλιγραφία του ονόματος όπως φαίνεται παραπάνω. Όμως, αυτό το πλάσμα αν και εξέπεμπε φως, κάθε άλλο παρά "νυχτερινό" θα το χαρακτηρίζαμε διότι το δικό του φως και η θέρμη της ιδιοσυστασίας του ήσαν εμφανέστατα!

     Έτσι, η "Nur" εισήχθη σε ρυταγώγηση επί του στίβου μας σύμφωνα με τους κανόνες της Φυσικής Ιππικής και όπως ήταν φυσικό, αρχικώς αντιμετώπισε δυσκολία "επαφής" με την νέα διδασκαλία. 

     Όπως συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις, η τετράποδη καλλονή δυσκολεύτηκε να τηρήσει την "ευθεία" κάνοντας συνεχώς κύκλους γύρω από τον χειριστή της ο οποίος, με αγάπη και υπομονή, επιστρατεύοντας την "γλώσσα του σώματος" την επανέφερε συνεχώς στην επιθυμητή πορεία. 

     Αν και σε αυτή την ηλικία το ένστικτο του ζώου είναι σε θέση  να αντιληφθεί την "γλώσσα του σώματος" ενός επαρκούς Εκπαιδευτή, εν τούτοις, συχνά παρεμβάλλεται η εύκολη διάσπαση της προσοχής λόγω εξωτερικών ερεθισμάτων που εξάπτουν το ενδιαφέρον, κυρίως, ενός νεαρού ζώου, αλλά και η διάθεσή του για "παιγνίδι" οπότε, στην περίπτωση της ακμαιότατης "Nur", όλα αυτά έγιναν ένα "αμάλγαμα" για την υπέρβαση του οποίου ο χειριστής της απεφάσισε και την εισαγωγή του Ανδρέα μας του οποίου η ωριμότητα θα βοηθούσε την νεαρή φορβάδα να ενταχθεί ευκολότερα στο πνεύμα της νέας διδασκαλίας, όπερ και ...εγένετο! 

     Τα δύο ζώα αλληλο-ταυτοποιήθηκαν με έναν ελεγχόμενο ενθαρρυντικό χειρισμό και η διδασκαλία επανελήφθη, αυτή την φορά με πολύ καλό αποτέλεσμα για την νεαρή φορβάδα.  

     Στο τέλος του εικοσαλέπτου, όπως προβλέπεται, για συγκεκριμένους λόγους, ο ζωτικός χρόνος κάθε παρομοίου μαθήματος η αξιολάτρευτη "Nur" είχε εμπεδώσει αρκετά την ρυταγώγηση της Φυσικής Ιππικής και όχι μόνον. Κατά τον "επίλογο" του εικοσαλέπτου, ο Εκπαιδευτής δοκίμασε την αντίληψη και την αυτοπειθαρχία της ακινητώντας την λίγα εκατοστά προ του ...πειρασμού, δηλαδή, στοίβας αχυρόμπαλων, αρχικώς, αποτρέποντάς την από το να ενδώσει κι άλλοτε επιτρέποντάς της μόνον μία μπουκιά και το ...ερωτεύσιμο τετράποδο ανταποκρίθηκε επακριβώς! Αν οι Άνθρωποι είχαν την αντίληψη των Ίππων, τέτοιαν ημέρα δεν θα στήνονταν στις κάλπες αλλά θα γέμιζαν τα Ιππευτήρια! Τουλάχιστον, στα Ιππευτήρια σερβίρεται φρέσκος σανός κι όχι ο σάπιος που πασάρουν οι δημοκρατίες!

     Και να που ο Μάνος μας, διαχειρίστηκε σήμερα μπάλες ολόφρεσκου σανού για τις ανάγκες του μαθήματός του που δεν ήταν άλλο από μια "προεξεταστική"  της, κυρίως, πρακτικής εξετάσεώς του που, όπως έχει εξαγγελθεί, θα πραγματοποιηθεί το προσεχές Σάββατο.

     Με αχυρόμπαλες, λοιπόν, ο Μάνος διεμόρφωσε τον στόχο για να κάνει μόνον 4 καλπαστικές εξόδους (αντί των 6, όπως θα είναι στις εξετάσεις του) και να καταμετρηθεί το αποτέλεσμα. Και "4" εξόδους μόνον, αφού η σημερινή υψηλή θερμοκρασία μας υποχρεώνει να επιμείνουμε στους κανόνες της "Διαλειμματικής Εξασκήσεως" (ΔΙΑΛ. ΕΞΑ.) κηδόμενοι της ευημερίας του σχολικού Ίππου μας. Ωστόσο τα ποσοστιαία εξαγόμενα θα μας έδιδαν, όπως και έδωσαν, την "εικόνα" της επιτυχίας του Μάνου στις επικείμενες εξετάσεις του.

     Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Εκπαιδευτής ζήτησε από τον Μάνο, πριν ξεκινήσει τοι μάθημά του, να υπερπηδήσει ο ίδιος, άνευ Ίππου, ...κάθετο εμπόδιο και ο ευπειθέστατος εκπαιδευόμενος το έκανε πολλές φορές νομίζοντας ότι υπεβλήθη σε αυτό χάρη ...προθερμάνσεως. Αυτόν τον Εκπαιδευτή κανείς δεν τον καταλαβαίνει!...

     Ο λόγος για τον οποίον ο Εκπαιδευτής έδωσε εντολή στον Μάνο να υπερπηδήσει εμπόδια ήταν ένα "στοίχημα" που είχε βάλει με τον εαυτό του, πεπεισμένος εξ αρχής ότι ο εκπαιδευόμενός του θα διέπρεπε και οι υπερπηδήσεις αυτές ήσαν, απλώς, προπομποί πανηγυρισμού!

     Και, κατά κανόνα, αυτός ο Εκπαιδευτής δεν χάνει στοιχήματα που βάζει (μόνον) με τον εαυτό του...

     Προηγήθηκε η καλπαστική προθέρμανση του Μάνου σε "στάση προσευχομένου", κάτι που ρυθμίζει την ορθή στάση κορμού και αυχένος αλλά και την ενδεδειγμένη ταχύτητα καλπασμού του Ίππου ο οποίος θα πρέπει να παραμένει σταθερώς ελεγχόμενος χωρίς την επενέργεια των βοηθημάτων των ηνιών, με τις χείρες αφοσιωμένες στην επιτέλεση της τοξεύσεως. Και, βεβαίως, ο Μάνος ξεκίνησε άψογα! 

    (α) Σωστός ρυθμός με σωστό, ασφαλές, "κάθισμα" καλπασμού.

     (β) Σωστή τεχνική τοξεύσεως.

     (γ) Ευστοχία.

     Οι παραπάνω τρεις παράγοντες είναι οι παράμετροι βαθμολογίας της δεξιότητος του Εφιπποτοξότη και ο Μάνος και στους τρεις διέπρεψε και στις τέσσερις καλπαστικές τοξευτικές εξόδους του. Με μαχητικό "πνεύμα" και πλήρως αφομοιωμένος από την έφιππη πολεμική δράση, έχοντας χειριστεί αρκετά όπλα και αποκομίζοντας πολύ περισσότερην εμπειρία της απαιτουμένης για το επίπεδό του, ολοκλήρωσε τάχιστα τις τέσσερις καλπαστικές τοξευτικές εξόδους του τοποθετώντας και τα τέσσερα(!) βέλη του επί του στόχου!

Το ποσοστό επιτυχίας του Μάνου σ΄ αυτή την "προεξεταστική" ημερίδα ήταν 100%(!) και το στοίχημα του Εκπαιδευτή του με τον εαυτό του, πλήρως δικαιωμένο! Η Ιππασία ως κορυφαία δραστηριότητα με ...αποκορύφωμά της τις έφιππες πολεμικές τέχνες συνιστά διακύβευμα ζωών και ακεραιοτήτων και η ευθύνη του Εκπαιδευτή είναι τεράστια ώστε να μη συγχωρείται ούτε ένα λάθος του αφού το πρώτο μπορεί να είναι και το ...τελευταίο! Κι έτσι ο μεν Μάνος σήμερα, μετά από αυτή την προ-εξέτασή του είχε κάθε λόγο να είναι ευτυχής, ειλικρινώς ευτυχέστερος ήταν ο Εκπαιδευτής του όχι μόνον από τις επιδόσεις των εκπαιδευομένων του αλλά, κυρίως, από το Ήθος τους! 

     Εξαιρετικός και ο Αλέξανδρος στο, τρίτο του, σημερινό μάθημα, με την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του να τον υποστηρίζουν στην πλήρη "επαφή" του με την νοοτροπία και το πλαίσιο ασφαλούς εκπαιδεύσεως της Σχολής μας η οποία κάθε άλλο παρά "εύκολη" μπορεί να θεωρηθεί! Κι όμως, ο Αλέξανδρος στα δύο προηγούμενα μαθήματά του κατάφερε τόσα πολλά... 

     Το σημερινό πρόγραμμα του Αλεξάνδρου πάντοτε επί τη βάσει των "επιταγών" της ΔΙΑΛ. ΕΞΑ., προέβλεπε διορθώσεις τοξευτικής τεχνικής σε συνδυασμό με την απο-ενοχοποίηση της στηρίξεως επί των ηνιών και, βεβαίως, την εκπαίδευση του Ίππου σε έλεγχο και διεύθυνση δια περιλαιμίου και μόνον.

        Κατακτώντας ένα τέλειο "κάθισμα" με ιδανική στάση κορμού, ο Αλέξανδρος κατάφερε να καλπάσει τον Ανδρέα, απλώς, δια του περιλαιμίου και μόνον. 

     Και, αφού, η καλπαστική κίνηση χαρακτηρίστηκε επιτυχώς, καθώς όλα μπαίνουν σε τάξη με τη σειρά τους, τώρα ξεκίνησε εν στάσει, η βελτίωση της τεχνικής της τοξεύσεως του Αλεξάνδρου, ο οποίος με ελάχιστες υποδείξεις αντελήφθη την γεωμετρία της διαδικασίας,

   Τώρα, ο εκπαιδευόμενος θα μπορούσε να επαναλάβει τις καλπαστικές τοξευτικές εξόδους του με βελτιωμένη τεχνική, όπως και έγινε. 

     Κι όπως όλα τα κομμάτια του παζλ μπαίνουν ένα-ένα στη θέση του συνθέτοντας το προσδόκιμο τελικό αποτέλεσμα, έτσι και στη διδασκαλία της Σχολής μας διαρθρώνουμε σιγά-σιγά τους "σπονδύλους" των αντικειμένων μας ώστε, όπως και σε αυτή την περίπτωση, να χαρούμε το επιδιωκτέο με τον Αλέξανδρο στην σωστότερη "εικόνα" καλπαστικών τοξεύσεων.

     Αξιοπρόσεκτη και η ευστοχία του Αλεξάνδρου κατά τις καλπαστικές τοξευτικές εξόδους του, μια ευστοχία που πέτυχε χωρίς να χαλάσει τίποτε από τον αρμονικό καλπασμό και την ενδεδειγμένη τεχνική.

     Κι όπως όλα γίνονται ...γήινα και χαλαρά στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" είπαμε και να φρεσκάρουμε την μυική μνήμη της Μυρτούς στην Έφιππη Τοξοβολία...

     Βεβαίως, η Μυρτώ δείχνει ότι απορροφά την γνώση και δεν ξεχνά τίποτε, οπότε κι απόψε την χαρήκαμε να τοξεύει εν κινήσει και με αρκετά καλή τεχνική για μία αρχάρια.

    Λαμπρό "φινάλε" της ημερίδος μας η καλότατη Ελπίδα η οποία, σήμερα, υπεβλήθη, σε μία εδραίωση του ορθστάδην της που αποτελεί ισορροπιστικό κομβικό σημείο για ένα ασκησιολόγιο που την περιμένει για να αναδείξει όλα τα πανέμορφα που της προσέφερε ο χορός με τον οποίον ασχολήθηκε αλλά και η σκηνική κίνηση, μέρος των επαγγελματικών σπουδών της.

     Σεβόμενοι το "πλαίσιο καθημερινότητος" μέσα στο οποίο κινείται ο κάθε εκπαιδευόμενός μας και αποφεύγοντας να αλλοιώσουμε τις κατακτήσεις του σε άλλους τομείς δραστηριοτήτων, προσαρμόζουμε το ασκησιολόγιό του αναλόγως, όπως και στην περίπτωση της Ελπίδος που την θέλουμε όχι μια "δύσκαμπτη" Αμαζόνα αλλά μία έφιππη χορεύτρια η οποία, παραλλήλως να μπορεί και να μάχεται.

     Έτσι, κατά την σημερινή ημερίδα μας ενθαρρύναμε την Ελπίδα να αναπτύξει την έφιππη, θα λέγαμε, "πλαστικότητά" της και να αφεθεί σε μια "ροή κινήσεως", περισσότερο, σκηνικής ..."κολορατούρας" παρά στίβου Ιππευτηρίου και, αφού σηκώθηκε σε ένα ασφαλές ορθοστάδην, της ζητήσαμε  να χαλαρώσει και, με το Τόξο και το βέλος ανά χείρας, να επιτρέψει στην όρχηση να την ...εμπνεύσει!

     Ακολούθως, της ζητήσαμε να τοξεύσει από ορθοστάδην επί στόχου κάτι το οποίο έκανε κατ'  επανάληψη επιτυχέστατα και με άψογη τεχνική. Αξιοπρόσεκτη, για πολλοστή φορά, η απάθεια του σχολικού μας Ίππου Ανδρέα, ο οποίος παρέμενε ακίνητος καθ΄όλη την διάρκεια της ασκήσεως και, μάλιστα, χωρίς να τον ελέγχει κανείς, παντελώς ελεύθερος!

     Εν τέλει, η Ελπίδα υπεβλήθη σε μία σύνθετη άσκηση, εν κινήσει, στοχαστικής έφιππης τοξεύσεως, στην οποία θα έπρεπε να ελέγξει τον Ίππο της και να προβεί σε ελιγμό επί βραχείας διαδρομής ώστε να βρεθεί και να τοξεύσει επί του στόχου, δηλαδή, συνδυαστικός χειρισμός ηνιών και Τόξου, κινήσεως, διευθύνσεως και τοξεύσεως, άσκηση δυσκολότατη για μία αρχάρια με εμπειρία μόλις τριών μαθημάτων αλλά η Ελπίδα όχι μόνον τα κατάφερε αλλά και τα επί του στόχου βέλη της τεκμηριώνουν την απόλυτην ευστοχία της!

     Αυτά τα ευγενέστατα παιδιά με την υπαρξιακή ποιότητά τους και με τις ιδιαίτερες δεξιότητές τους, κάτι που χαρακτηρίζει όλα τα Μέλη μας, είναι η επικύρωση ενός πλαισίου λειτουργίας που θέσαμε εξ αρχής ώστε οι περιορισμένες δυνατότητες έργου και χρόνου που διαθέτουμε να βρίσκουν αξίους αποδέκτες και να μη "σκορπίζουν" σε "μάζες" και "πλήθη", κάτι που θα έκανε υπερήφανο τον Πλάτωνα.

     Τέλος, ο ...ακόρεστος Μάνος ζήτησε να ασκηθεί, δίκην ...αποθεραπείας, σε καλπαστικόν Ιππακοντισμό κι επειδή κανείς δεν τολμά να αρνηθεί στον Μάνο ...πολεμικές εκτονώσεις (ειδικώς τώρα, τελευταίως, που διασκεδάζει με μουσικά ..."βαρέα μέταλλα" τα οποία τον απο-εξαγριώνουν) ο Μάνος μετέτρεψε τον στόχο σε ...παραδιδόμενο εχθρό! Μετά ταύτα και αφού η "εκλογική νύχτα" σκέπασε και το Ιππευτήριο, αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στην φροντίδα των ...Ίππων αφού ..."Και μες στην Τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι από τη δούλεψή της..."

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ!

 ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ!

     Καθοριστική σύναψη της μέχρι τώρα προόδου της αρχάριας Εύας μας, η παρούσα εκπαιδευτική ημερίδα την οδήγησε σε ένα τέλειο "κάθισμα" ιππεύσεως και στην πλήρη βελτιστοποίηση του καλπασμού μετά από πολύ λιγότερα των είκοσι μαθημάτων! Αυτή την φορά η Εύα υποχρεώθηκε να καλπάσει με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος και τα κατάφερε κατά τον καλύτερο τρόπο επιτρέποντας στον Ίππο της να αναπτύξει τον ταχύτερο καλπασμό του και, χωρίς οχλήσεις ηνιών, να απογειωθεί κυριολεκτικώς σαν "αέρας" επάνω από το έδαφος!

     Άψογη Αμαζόνα, πλέον η Εύα, επέτυχε να "σταθεροποιηθεί" επί του Ίππου κατά τον ασφαλέστερο τρόπο και να επιτρέψει στο αγαπημένο μας τετράποδο να αποδώσει, άνετο και "πανάλαφρο", έξι εισαγωγικούς, "άοπλους" όσο και ωραιότατους, ισοτονικούς, καλπασμούς, πριν η Εύα αναλάβει το Τόξο της!

     Κι όπως στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ο Εκπαιδευτής δεν διαθέτει "χρονόμετρο" και δεν επιτρέπεται στον μαθητή να αφιππεύσει αν δεν ολοκληρώσει το προβλεπόμενο ασκησιολόγιο της κάθε εκπαιδευτικής ημερίδος, η Εύα μας ανέλαβε το Τόξο της μόνον όταν κατέκτησε την τελειότητα "καθίσματος" στις άοπλες καλπαστικές εξόδους της.

     Διότι, εμείς δεν θα θέλαμε ποτέ να καταντήσουμε στο αποτέλεσμα της παραπάνω "εικόνας"! 

     Αναλαμβάνοντας το Τόξο της και κατά την διάρκεια των έξι, ακόμη, καλπστικών εξόδων της με ισάριθμες τοξεύσεις, η Εύα, πλέον, "μετέφερε" την τελειότητα του "καθίσματός" της ενώ ο Ίππος της διατηρούσε τον ταχύτατο όσο και "ανάλαφρο" ισοτονικό καλπασμό του, διευκολύνοντάς την στην στοχαστική διαδικασία κατά τον ωραιότερο τρόπο όπως έδειξαν και τα αποτελέσματα.

     Η τεχνική της Εύας, πράγματι, υποδειγματική, μας έκανε να εκπλαγούμε για τα αποτελέσματα των τοξεύσεών της!

     Ο στόχος, πολύ μικρότερος του προβλεπομένου στις εξετάσεις, έδειξε ότι αν η Εύα, σήμερα, έδινε εξετάσεις διαπιστεύσεως θα ήταν εκείνη που θα αποσπούσε την μεγαλύτερη βαθμολογία από όσους μέχρι σήμερα εξετάσθηκαν στην Σχολή μας! Όμως, εν αντιθέσει προς τα ...αστεία "καθιερωμένα" των συγχρόνων "Σχολών πολεμικών τεχνών", στην δική μας Σχολή το ζητούμενο είναι η απόκτηση βιωματικής μαχητικότητος και όχι, απλώς, η ...ομαδική αναμνηστική φωτογραφία "κυτίων κενών περιεχομένου" που επιδεικνύουν στον φακό "διπλώματα" και "περγαμηνές" για "κορνιζάρισμα εσωτερικής καταναλώσεως"! Έτσι, η Εύα έχει ακόμη "δρόμο" για τις εξετάσεις της...

     Η αυστηρή τήρηση των κανόνων ευημερίας του Ίππου συνωδά τη διαλειμματική εξασκήσει (ΔΙΑΛ.ΕΞΑ.) του Ίππου, με την επιτυχάστατην ολοκλήρωση των δώδεκα προηγηθέντων αόπλων και ενόπλων καλπασμών, επέβαλε την έξοδο του Ίππου σε φυσικό έδαφος εκτός Ιππευτηρίου για την χαλάρωση και την αναψυχή του.

     Ομοίως, οι ίδιοι λόγοι αφορούν και στην Αμαζόνα μας, οπότε, το "ζεύγος" Ίππος και Αμαζόνα βρέθηκαν στην πανέμορφη φυσική έκταση που περιβάλλει το Ιππευτήριό μας.

     Κι εδώ, επί φυσικού πεδίου, τα όσα κατεκτήθησαν εντός Ιππευτηρίου παρέμειναν ως είχαν, με τον Ίππο και την Αμαζόνα μας ανάλαφρους και αποθερμαινόμενους υπό, επίσης, ιδανικές συνθήκες "αποθεραπείας"!

     Μια ακόμη εκπαιδευτική ημερίδα η οποία άγει προς την τελειότητα ολοκληρώθηκε και ο ατελέστατος ανθρώπινος νους μπορεί να παρεκκλίνει σε ατόπημα, αποδίδοντας εύσημα στον Εκπαιδευτή! Λάθος! Διότι, πίσω από τις τακτικές του Εκπαιδευτή κρύβονται οι πραγματικοί Δάσκαλοι οι οποίοι, πέραν του φυσικού Δασκάλου, είναι η  π α ρ α τ ή ρ η σ η  του περιβάλλοντος κόσμου και η  μ ε λ έ τ η των παραμέτρων της φυσιολογίας του.

     Αναφορικώς με την παρατήρηση του κόσμου είναι δεδομένο ότι το εξασκημένο "μάτι" μας έχει συλλάβει την τραγικότητά του της οποίας τις "συντεταγμένες" έχουμε, εκ της ιδρύσεως της Σχολής μας, καταστήσει παραδείγματα προς αποφυγήν της μαζοκρατικής ασκήμιας του με επίγνωση του "δέον γενέσθαι"!  Και γι αυτό επιλέξαμε εξ αρχής την Πλατωνική προσέγγιση των επί μέρους "ζητημάτων" που αποτρέπουν "εξωλισθήσεις"! Γι αυτό, επιλέξαμε τον δικό μας φυσιοκεντρικό προσανατολισμό και την αφομοίωσή μας από την Φύση!   

     Επιπλέον, όπως και αδιαλείπτως, δεν θεωρήσαμε ότι τα ..."ξέρουμε όλα" και πολύ πριν, σήμερα, βρεθούμε στο Ιππευτήριο καταφύγαμε στην Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων" για να συμβουλευθούμε έναν ογκώδη περγαμηνό τόμο του 1648 ο οποίος μας "φώτισε" ζωτικές απορίες επί της φυσιολογίας του Ανθρώπου.   

     Σ΄ αυτές τις σελίδες εντοπίσαμε τον συντελεστή της επιτυχίας της σημερινής μας εκπαιδευτικής ημερίδος ξεπερνώντας αντικειμενικές δυσκολίες υπερβάσεως της ανθρώπινης φυσιολογίας! Kι όσην αλήθεια περιέχει η καταγεγραμμένη ανθρώπινη σοφία του παρελθόντος καμία μελλοντική δεν μπορεί να την υποκαταστήσει, εκτός, του να την συμπληρώσει!

     Τέλος, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ο φυσικός Δάσκαλός μας είναι πολύ μακριά, στην Ουγγαρία, ωστόσο η παιδαγωγική, κυρίως, διδασκαλία του καθοδηγεί τα "βήματά" μας! Και σ΄ αυτή την διδασκαλία πιστώνεται η πρόοδός μας και όχι στον Εκπαιδευτή ο οποίος, απλώς, εφαρμόζει τα παρά του Δασκάλου "δεδιδαγμένα". Έτσι, ακριβώς σε αυτά τα "δεδιδαγμένα" επιμένουμε, σε μιαν "εστία" ψυχωφελών εφαρμογών όπως η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" με αποτελέσματα όπως τα προαναφερθέντα τα οποία όλοι χαιρόμαστε και χωρίς ούτε  μ ί α  πτώση!