ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΑΝΕΤΑΙ Η ΑΘΩΟΤΗΤΑ...
Και να που η παιδική φωνή "χαμηλώνει" κατά ένα τόνο και μπορεί να μην κατακτά την ρώμη του ιπποδαμαστή του Coustou αλλά, σίγουρα, κατατείνει προς αυτήν. Και να που η παιδική φωνή, χωρίς να χάνει τίποτε από την αθωότητά της, κάνει ένα βήμα προς την φύση του σκηνικού χαρακτήρος που θα αποδώσει και γίνεται πιο "πειστική". Πρόβα Ιππικού Θεάτρου και σήμερα, με τον Χρυσοβαλάντη μας, όπως πάντα, μελετηρό και βελτιωμένο.
Σήμερα μας "εξομολογήθηκε" ότι αναζητά στην ετυμολογία των λέξεων την νοηματική τους "θωριά" κι έτσι διαβάζει. Κι αυτό το είδαμε καθαρά στην αποψινή του εκφορά όπου η κατανόηση του περιεχομένου των λέξεων τον βοήθησε και να τις ξεστομίσει φυσικά αλλά και να τις "χρωματίσει" καλύτερα. Ευτυχώς που υπάρχουν και 19χρονοι μακράν των "θυρών" των ...Π.Α.Ε. και των πετάλων των γηπέδων, αφιερώνοντας τον χρόνο τους στον Ίππο, στο Τόξο και στον Μιχαήλ Μάρουλλο Ταρχανιώτη.
Καθώς ο χρόνος της παραστάσεως ζυγώνει κι αύριο πρόβα θα έχουμε και είναι βέβαιο ότι ο Χρυσοβαλάντης θα δώσει χαρά στον Δάσκαλο-αρωγό μας Αλέξανδρο Χατζιάρα ο οποίος θα μας αφιερώσει τον πολύτιμο χρόνο του για να "περπατήσει" τούτη η προσπάθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.