"ΚΑΠΙΣΤΡΙ ΑΛΥΣΙΔΩΣ" (SIC)

"ΚΑΠΙΣΤΡΙ ΑΛΥΣΙΔΩΣ" (SIC)

     "Χαίρετε! Μπορεί ο κάθε έμπορος να φτιάχνει καπίστρια που προκαλούν βασανισμό στο άλογο απλά και μόνο για να πουλήσει; Είναι δυνατόν να φτιάχνουμε ότι μας κατεβαίνει για μερικά ευρώ χωρίς να σκεφτόμαστε τι πόνο μπορούμε να προκαλέσουμε σε ένα άλογο που χειριζόμαστε; Δεν υπάρχει έλεγχος αγοράς και δεν υπάρχει ένας εισαγγελέας να βλέπει τι κυκλοφορεί στην αγορά για να επέμβει; H αλυσίδα στο καπίστρι είναι ότι πιο βασανιστικό για το άλογο γιατί οι κρίκοι της παράγουν μεγάλη τριβή και κακώσεις σπάζοντας δόντια κι αφήνοντας πληγές είναι δυνατόν στην εποχή μας να φτιάχνονται τέτοια μέσα βασανισμού και να διαφημίζονται στην αγορά  ενώ μιλάμε για προστασία ζώων κλπ κλπ; Κάντε κάτι και σεις γιατί η κατάσταση έχει παραγίνει στην Ελλάδα."

     Αυτά μας γράφει στο μήνυμά του επιστολογράφος μας και σε ό,τι αφορά στις επιπτώσεις της αλυσίδας στη φορβειά έχει απόλυτο δίκιο! Η αλυσίδα, σε αυτή την περίπτωση, είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ! και ποτέ και από κανέναν δεν έχει νομιμοποιηθεί σε παρόμοια χρήση. Στη προκειμένη περίπτωση ο κατασκευαστής ΑΥΘΑΙΡΕΤΗΣΕ χωρίς, προηγουμένως, να συμβουλευθεί  κανέναν ειδικό καταλήγοντας σε κάτι που σε κανέναν κατάλογο σοβαρής εταιρείας δεν εντοπίζεται!Δυστυχώς, η σαγματοποιία στην Ελλάδα δεν παρακολουθείται από το επίσημο κράτος και, κατά περιόδους εμφανίζονται "προϊόντα" τα οποία όχι μόνον είναι αναξιόπιστα, αλλά και συχνά, επικίνδυνα για τον Ίππο και τον αναβάτη. Οι έμποροι, στην προσπάθειά τους να κερδοφορήσουν δεν διστάζουν να επιστρατεύσουν την φαντασία τους παράγοντας "ελκυστικές" σχεδιάσεις αδιαφορώντας, όμως, για οδυνηρές συνέπειες επί των ζώων και παρά το ότι η σαγματοποιία είναι μία παραδοσιακή τέχνης που χαίρει εκτιμήσεως σε όλο τον κόσμο όταν, βεβαίως, σέβεται την βασική αρχή της ευημερίας του Ίππου.

     Εμείς, ανταποκρινόμενοι στην προτροπή του επιστολογράφου μας, μιλήσαμε με τον πωλητή αυτής της "αλυσιδοφόρου" φορβειάς (και με τον γιο του) στους οποίους εξηγήσαμε ότι θα πρέπει να την αποσύρουν για λόγους σεβασμού της ευημερίας του Ίππου, τονίζοντάς τους ότι είναι κρίμα να αμαυρώνεται το κύρος του Οίκου που εκπροσωπούν για ένα προϊόν το οποίο, κατά τεκμήριο, είναι βασανιστικό για τον Ίππο. Άλλωστε οι ίδιοι εμπορεύονται άλλα, πολύ αξιόλογα, προϊόντα και μία αστοχία δεν θα ήταν καλό να βαραίνει την επιχείρησή τους! Και, βεβαίως, το πλούσιο υλικό της Βιβλιοθήκης της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας" με την ιστορία και την εξέλιξη της ιπποσαγής μέχρι σήμερα, είναι στη διάθεση παντός ενδιαφερομένου που θα ήθελε να αντλήσει ιδέες ανακατασκευής παραδοσιακών προϊόντων τα οποία δεν θέτουν τον Ίππο σε κίνδυνο.

     Γεγονός, πάντως, είναι ότι στη σημερινή Ελλάδα η γνώση ιπποσαγής (όπως και εν γένει της Ιππασίας) είναι στο ναδίρ, με αποτέλεσμα να παρατηρούμε (ειδικώς στην επαρχία) εκτρωματικές "εικόνες" χαλινώσεως και επισάξεως που προκαλούν, επιεικώς, οργή!

     Οι κάτοχοι Ίππων, δυστυχώς, νομίζουν ότι τα γνωρίζουν όλα και μέσα στον χαοτικό "ξερολισμό" τους, ούτε τον Ίππο τους χαίρονται ενώ, οι περισσότεροι νομίζουν ότι για την αδυναμία τους να χειρισθούν αποτελεσματικώς τον Ίππο τους ευθύνεται το ...ζώο και όχι η άγνοιά τους!

     Και τα δραματικά στιγμιότυπα των οποίων γινόμαστε, συχνά, μάρτυρες σε εκδηλώσεις "αλογατάρηδων" της επαρχίας θα έπρεπε να προβληματίσουν και τους ίδιους και το Υπουργείο Γεωργίας ως καθ΄ ύλην αρμόδιο.  

     Σε κάθε περίπτωση πιστεύουμε ότι όσοι ασχολούνται με τον Ίππο και την Ιππασία εκτιμούν την σημασία αυτού του ευγενούς ζώου και τα οφέλη της προσφοράς του προς τον ανθρώπινο Πολιτισμό, ειδικώς σε μία εποχή ΄στην οποία αναπτύσσεται ραγδαία ένα παγκόσμιο κίνημα υπέρ της ευημερίας του Ίππου (Natural Horsemanship) και το οποίο "έχει παντού τα μάτια του" ώστε ο Ίππος να απολαμβάνει της ζωής που δικαιούται ως φυσικό πλάσμα!