ΜΕ "ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ" ΤΟΝ ΣΥΡΑΓΩΓΕΑ

 ΜΕ "ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ" ΤΟΝ ΣΥΡΑΓΩΓΕΑ

     Aν δεν καταφέρεις να εμπνεύσεις γαλήνη και σιγουριά σε ένα Ίππο κάνοντας τον να νιώθει ασφάλεια δίπλα σου ακόμη και με κλειστά μάτια, τότε, έχεις αποτύχει όχι μόνον ως αλογατάρης αλλά και σαν Άνθρωπος αφού, από τον Άνθρωπο προσδοκά την ασφάλειά της ολόκληρη η φύση και τα πλάσματά της!

     Κι αν δεν καταφέρεις να συντονίσεις, ταυτοχρόνως, όλους τους μαθητές της Σχολής σου, δίποδους και τετράποδους, σε μια κοινή εκπαιδευτική προσπάθεια και χωρίς την άσκηση κανενός ελέγχου, τότε, δε μπορεί να λέγεσαι "Εκπαιδευτής", νομίζοντας ότι "εκπαιδεύεις"... 

     Και στη σημερινή, δύσκολη ημερίδα, όλα τα παραπάνω κρίθηκαν εξ αρχής απαραίτητα γιατί, σήμερα, τόσο ο νεόλεκτος Ίππος μας όσο και οι Συνασκούμενοι θα έπρεπε να συνεργασθούμε υπό συνθήκες πολύ υψηλών θερμοκρασιών και ένα τρίωρο, ώστε να καταλήξουμε σε ένα ωφέλιμο αποτέλεσμα, όπως και, τελικώς, τα καταφέραμε!

     Τούτη τη φορά, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ήταν πολύ απαιτητικό με προσδόκιμο αποτέλεσμα την ανέλιξη του Ίππου, αλλά και των Συνασκουμένων και με κατάληξη την αποδοχή της προσωπικότητος και των "νεανικών" συμπεριφορών του Ίππου μας πριν οδηγηθούμε στο επιστέγασμα ποιοτικών έφιππων τοξεύσεων.

     Aυτή η τόσο γόνιμη και συναρπαστική από πλευράς περιεχομένου εκπαιδευτική ημερίδα, ποτέ δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί εάν οι χαρακτήρες και των τριών εκπαιδευομένων, του Αντώνη, της Φοίβης και της Μαρίας δεν ήσαν τόσον αυτοπειθαρχημένοι αλλά και αλληλένδετοι, διαμορφώνοντας ένα ομογενοποιημένο κλίμα συντονισμού που μπορούσε να υποστηρίξει το πρόγραμμα μικρομετρικής ακριβείας ασκήσεων που εφαρμόσθηκε με "πρωταγωνιστή" τον συραγωγέα και την συραγώγηση!

    Τρεις υπέροχες ώρες, η χθεσινή μας εκπαιδευτική ημερίδα, με τέσσερα πλάσματα που συνεργάσθηκαν αρμονικότατα για να χαρούν τελικώς και οι ...πέντε, του Εκπαιδευτή συμπεριλαμβανομένου! Πραγματική απόλαυση στο δροσερό περιβάλλον του Ιππευτηρίου μας και, κυρίως, απόλαυση εκπαιδευτικού περιεχομένου που υπήρξε ωφέλιμο για όλους, με Έφιππη Τοξοβολία, πολύ καλπασμό και, κυρίως, ανάταση ψυχής που τόσο έχουμε ανάγκη σε μια εποχή όπου το βιτριόλι έχει αντικαταστήσει τον ...αγιασμό!

     "Άξονας" εκπαιδευτικός της σημερινής ημερίδος ήταν ο συραγωγέας με τον οποίο ξεκινήσαμε και τελειώσαμε, "διδάσκοντας" στον νεαρό κι ανεκπαίδευτον Ίππο μας την βελτίωση του βηματισμού του, στον Αντώνη μας την αποενοχοποίηση της καλπαστικής ταχύτητος και το βαθύτερο κάθισμα στην Έφιππη Τοξοβολία και στην Φοίβη και στη Μαρία μας την εμπιστοσύνη προς τον τετράποδον Αλέξανδρο και την απερίσπαστην αφιέρωσή τους στην Έφιππη Τοξοβολία.

     Αρχικώς, ο Αλέξανδρος με αναβάτη τον Αντώνη και ελεγχόμενος τόσο από τον αναβάτη του όσο και από συραγωγέα βραχύτατου μήκους (ξεκινήσαμε από τα δύο μέτρα σε αμφίπλευρο βάδην για να τον αναπτύξουμε βαθμιαίως...)  έμαθε να ελέγχει τον βηματισμό του και να μην εκτρέπεται σε πρωτοβουλίες ενστικτωδών επιταχύνσεων στις οποίες υποκύπτουν οι ανεκπαίδευτοι Ίπποι.

     Με την άψογη συνεργασία και τον συντονισμό του Αντώνη, ο Ίππος κατενόησε τα "σινιάλα" των ηνιών και του συραγωγέως, ρυθμίζοντας αναλόγως τον βηματισμό και την ταχύτητά του, περιμένοντας, πρωτίστως από τον Εκπαιδευτή (συραγωγέα) προς τον οποίο έχει "αδυναμία" κάθε μεταβολή για να υπακούσει.

     Η διακριτικότητα των "χειρών" αναβάτη κι Εκπαιδευτή, πράγματι, οδήγησε σε ένα "μαγικό" αποτέλεσμα βελτιώσεως της κινητικής συμπεριφοράς του Ίππου με αποτέλεσμα οι συνθήκες, γρήγορα να γίνουν κατάλληλες για την έναρξη εφίππων τοξεύσεων από τον Αντώνη.

     Τώρα, ο συραγωγέας επιμηκύνθηκε ενώ οι ηνίες εγκατελείφθησαν για να αναληφθεί το Τόξο και τα βέλη και να αρχίσει η Έφιππη Τοξοβολία επί στόχου.

     Για τον Αντώνη, η άσκηση δεν ήταν απλή Έφιππη Τοξοβολία, αλλά, όπως το διαγραφόμενο ίχνος συραγωγήσεως ήταν κυκλικό, θα έπρεπε να "συγχρονίζεται" έτσι ώστε να βρίσκεται να τοξεύει επί του στόχου όπου ενδείκνυται η άφεση της χορδής για κλάσματα δευτερολέπτου.

     Και χάνοντας "γύρους" στην αρχή, αλλά βελτιώνοντας τους χειρισμούς του, ο Αντώνης δείχνει ότι ήδη θα μπορούσε να βγει σε αγωνιστικές πίστες όπου καλπάζουν "κουρδισμένα" αλογάκια σε προκαθορισμένο ευθύγραμμο ίχνος... Όμως, ο Αντώνης, μπορεί να περιμένει...! 

     Κάπου εδώ ολοκληρώθηκε το πρώτο μέρος του προγράμματος του Αντώνη που ήταν απαραίτητο όχι μόνον για τον ίδιο αλλά και για την προετοιμασία του Ίππου ώστε να γίνει κατάλληλος και για τα δύο μαθήματα της Φοίβης και της Μαρίας που θα ακολουθούσαν. Πάντα ένα ευγενές αρσενικό πρέπει να κουράζεται και για την διευκόλυνση των θηλέων της Ομάδος μας και ο Αντώνης μας, για κάτι τέτοιο είναι και ιδανικός και ...ακούραστος!

     Στην συνέχεια, ο Αντώνης "δοκιμάσθηκε" σε ωκύτατο καλπαστικό κύκλο συραγωγήσεως όπου το ...vertigo ήταν το ...φυσικότερο για τον αναβάτη.

     Αλλά, η επικείμενη ημερίδα της εξοικειώσεως του Ίππου με τα ερπετά, μας θύμισε ότι θα έπρεπε να "φρεσκάρουμε" την μνήμη του τετράποδου Αλέξανδρου κατά την προσομοιωτική φάση στην οποία ήδη τον έχουμε μυήσει και που θα αποτελεί την "εισαγωγή" της ημερίδος.

     Έτσι και για να τον ξεκουράσουμε από τα τρεχαλητά (πάντοτε ακολουθούμε τους κανόνες της διαλειμματικής εξασκήσεως προς ανάνηψη και αποφυγή υπερκοπώσεως του Ίππου) τον "παραπέμψαμε" και πάλι στο σχήμα και στη κίνηση των ερπετών, χρησιμοποιώντας ένα σωλήνα.

     Άριστες οι αντιδράσεις του Αλέξανδρου έναντι του περιεχομένου της προσομοιωτικής φάσεως και είμαστε βέβαιοι ότι θα συμπαθήσει τον ...πύθωνα που θα συναντήσει σ΄ αυτή την ημερίδα η οποία επιχειρείται για πρώτη φορά, τουλάχιστον, στην Ελλάδα. 

     Η συνέχεια στη Φοίβη η οποία προετοιμάσθηκε τάχιστα για τις έφιππες τοξεύσεις της οι οποίες ήσαν και τεχνικώς πολύ καλές αλλά και εύστοχες!

     Τίποτε πιο διδακτικό για όλους μας να παρακολουθούμε έναν πανεπιστημιακό Δάσκαλο να εφαρμόζει στον ίδιο τον εαυτό του την υψηλή ανθρωπιστική διδασκαλία που παραδίδει στους φοιτητές του, στο πανεπιστημιακό αμφιθέατρο: την αυτοπειθαρχία η οποία άγει στην κατάκτηση της εσωτερικής ισορροπίας και στη δρέψη των καρπών ενός θετικού βίου! Αυτά μας δίδαξε στη τελευταία εκπαιδευτική ημερίδα μας η Φοίβη Σπέη, η πανεπιστημιακή καθηγήτρια Ψυχολογίας η οποία, με αίσθημα αυτοπειθαρχίας και αυταπαρνήσεως, ξεπέρασε φυσικούς φόβους και αναστολές, καταλήγοντας σε ιδανικές έφιππες τοξεύσεις των οποίων τα βέλη δε καρφώθηκαν, απλώς, στον στόχο του Ιππευτηρίου αλλά σε στόχους ζωής!

     Μόνο πρόβλημα της Φοίβης η σεμνότητά της που την κάνει πάντα να έχει ένα ερωτηματικό για τις επιδόσεις της, αλλά, πια, την συνηθίσαμε... και την αφήνουμε να πείθεται από το οπτικοακουστικό υλικό των προσπαθειών της.

     Γι αυτό και φροντίζουμε πάντοτε να κρατάμε ένα εκτενές οπτικοακουστικό υλικό από τις Προπονήσεις της όπως και σήμερα που καταγράψαμε την άριστην αφίππευσή της εν κινήσει του Ίππου, διότι, ο,τιδήποτε και αν της λέγαμε δεν θα το ...πίστευε! Ιδού, λοιπόν!

     Επίσης σεμνή κι ευγενέστατη η Μαίρη μας με έναν χαρακτήρα ευχάριστο και παιδικό που όταν, όμως, εφιππεύσει "μεταχρωματίζεται" σε πραγματική αρχηγό του Ίππου της.

      Αυτά κι άλλα παρόμοια σχολιάζαμε με τον Αντώνη για την Μαίρη όσο αυτή προθερμαίνονταν για να ξεκινήσει το εφιπποτοξοτικό πρόγραμμά της και χαιρόμασταν για το ότι στην Ομάδα μας έχουμε αξιόλογα και ικανότατα κορίτσια. Και η Μαίρη, σήμερα, μας έκανε να το πιστέψουμε αυτό, ακόμη περισσότερο. 

     Αποφασιστικότητα και διατήρηση της προσοχής της επικεντρωμένης στο εκπαιδευτικό αντικείμενο για πολύ περισσότερη της αναμενόμενης ώρας, ακρίβεια χειρισμών και, κυρίως, τάχιστη και επιτυχής διανοητική επεξεργασία των εξωτερικών παραγόντων με αντίστοιχη αποτελεσματική αντιμετώπιση των προκλήσων, τα χαρακτηριστικά της Μαίρης.

     Και, κάπως έτσι, η Συνασκούμενή μας κατέληξε σε εξαιρετικές έφιππες τοξεύσεις, κάτι που δεν εκπλήσσει όσους την ξέρουμε αυτή την χαριτωμένη κοπελίτσα που μεταμορφώνεται σε ...Μογγόλο όταν ανεβαίνει σε αλογάκι!

     Δεν ξέρουμε, τελικώς, αν το αλογάκι μας, μας συνόδευσε ή εμείς το συνοδεύσαμε στη φάτνη του μετά την ολοκλήρωση και αυτής της ημερίδος.

     Στην όποια περίπτωση, ο τετράποδος Αλέξανδρος, αφού χάρηκε τα αγαπημένα κυλίσματά του στην άμμο του Ιππευτηρίου, επέστρεψε γαλήνιος χωρίς κανέναν έλεγχο, χωρίς ρυτήρα ή κάτι άλλο, στη φάτνη του όπου τον περίμενε το ...δείπνο του και η ανάπαυση, όπως κάθε βράδυ.  

     Και η μεγαλύτερη «πληρωμή» του Εκπαιδευτή έρχεται στο τέλος του μαθήματος όταν ο εκπαιδευόμενος Άνθρωπος χαμογελά και ο συν-εκπαιδευόμενος Ίππος χώνεται στην αγκαλιά του για να εισπράξει τα εύσημα που του αξίζουν. Μοναδικές στιγμές που μόνον στο Ιππευτήριο μπορεί να τις νιώσει κανείς…και ευδαίμονες όσοι τις απολαμβάνουμε!

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos,  λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").

Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!

Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".

Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.

Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών.