ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ME ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΗΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΓΛΩΣΣΑΣ

     Είναι  φ ρ ι κ ι α σ τ ι κ ή  η ειλικρίνεια της γλώσσας της Φύσεως και των αυθεντικών πλασμάτων της, μεταξύ των οποίων και ο Ίππος! Είναι η γλώσσα που σε καθηλώνει να την ακούσεις χωρίς να σου επιτρέπει την ιεροσυλία του όποιου αντιλόγου. Κι αυτή την γλώσσα απολαύσαμε και πάλι στο Ιππευτήριο ακούγοντας τον ευγενικό μας επιβήτορα να μας αφηγείται σοφές παραινέσεις νοσταλγικής αριστοκρατικότητος περί την επικοινωνία με την θεϊκή του υπόσταση. Πόσο προνομιούχοι όσοι βρήκαμε στη ζωή μας το "μονοπάτι" προς τον Σταύλο, παρακάμπτοντας την χθα,αλότητα του -δήθεν- "Άνω θρώσκοντος" ο οποίος, ως μόνος εφευρέτης δόλου, δεν φθέγγεται φυσικώς αλλά θορυβεί κακόηχα...

     Και, να, ο Sepp που σήμερα μας εξομολογήθηκε με τι λεπτότητα αλλά και ευφυία απαιτεί από τον Άνθρωπο να τον χειρίζεται ώστε να του ανταποδίδει την υλοποίηση των προσδοκιών συνεργασίας που, κάθε φορά τον σπρώχνουν ως εδώ, στο αναπεπταμένο Ιππευτήριο όπου δεν κινούνται, απλώς, πλάσματα, αλλά ...συνομιλούν.

     Μετά από πολύ καιρό αποχής από τα "εγκόσμια" του Ιππευτηρίου, κυρίως λόγω κακών καιρικών συνθηκών που επιμένουν επί μήνες, ο Παντελής, σήμερα πέρασε και πάλι προς τα μέσα την "Ωραία Πύλη" του ασκητηρίου χώρου των ιδαλγών της Ιππικής και...

     ...Και, ο Παντελής μας άφησε άφωνους με την ωραιότερη συραγώγηση που έχουμε απολαύσει!

     Αυτή η συραγώγηση ήταν, πραγματικά, μία μυσταγωγία επικοινωνίας Ίππου και Ανθρώπου, συραγωγούμενου και συραγωγούντος, ορχήστρας και μαέστρου.

     Ο Ίππος εξετέλεσε τους "καθαρότερους", τρεις, βηματισμούς αμφιπλεύρως και πάντοτε με την πρωτοβουλία των εντολών του συραγωγούντος άνευ και μετά μάστιγος, παρά το συγκεκριμένο τετράποδο συραγωγείται πάντοτε με μάστιγα και κατευθείαν σε καλπασμό και μόνον!

     Αλλά, μέχρι εδώ! Διότι η "απιστία" προς το Ιππευτήριο "πληρώνεται" και το τίμημα είναι βαρύ, τουτέστιν, αδυναμία ακόμη και των βασικών!

     Κι έτσι, ο Παντελής μας κατάλαβε πολύ καλά ότι στην Ιππασία δεν αρκεί το άριστο "feeling" αλλά χρειάζεται και η συστηματική επαφή με το "αντικείμενο", κάτι που θα τον ωφελήσει στο επόμενο μάθημα...

     Άψογη στο εισαγωγικό της μάθημα και η καλή μας Λίλιαν που ξεκίνησε σήμερα μαζύ μας την δική της ιππική "περιπέτεια", παραμένοντας αυτοσυγκεντρωμένη και τηρώντας το Σχολείο Σιωπής μέχρι σημείου να εμπνεύσει τον ...Λουκιανό να θυμηθεί την σιγή ως νόμο του Πυθαγόρου (Περί Ορχήσεως). 

     Με "βακτηρία" της την Παιδεία Αθλήσεως από σχετικές σπουδές στο εξωτερικό, η Λίλιαν απέσπασε την εμπιστοσύνη και την συνεργασιμότητα του Ίππου της ήδη από το έδαφος με την πολύτιμη καθοδήγηση του Παντελή.

     'Αψογη η εκτέλεση των ασκήσεων του πρώτου μαθήματος όπως διδάσκεται στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", σε μία ρουτίνα 14 χρόνων χωρίς κανένα δυσάρεστο απρόοπτο, απ΄ αρχής μέχρι τέλους.

     Διότι, εμείς, σ΄ αυτή τη Σχολή δεν μιάμε "ανθρώπινα" αλλά μιλάμε την γλώσσα της Φύσεως με την φρικιαστικήν ειλικρίνειά της αλλά, συνάμα, μια μοναδικήν ευκρίνεια που μας κάνει κατανοητούς στον αδελφό Ίππο ο οποίος μας ανταποδίδει τα όσα του ζητούμε.

     Δει δε Παιδείας της ψυχής (όπως επιμένει ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων"), δει δε τε και Αθλήσεως θα έπρεπε να συμπληρωθεί... Και το αποτέλεσμα, ό,τι αρμονικότερο!

     Διότι, εάν η ιππασία δεν είναι Παιδεία ψυχής αλλά και πλήρης άθληση, τότε, τι είναι;