ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΣΚΗΝΙΚΗ ΣΠΑΘΑΣΚΙΑ

     H σκηνική Σπαθασκία αποτελεί μιαν «εικαστική» χορογραφικήν αναπαράσταση πραγματικής σπαθιστικής εμπλοκής η οποία δεν έχει καμία σχέση με μαχητικό ρεαλισμό.

     Ο ειδικός, δάσκαλος Σπαθασκίας και συγγραφέας Νick Evangelista, στο βιβλίο του  "The Art and Science of Fencing"  αφιερώνει, μόνον, τις δύο τελευταίες, από τις 288, σελίδες του, στη σκηνική Σπαθασκία (Theatrical Fencing) σημειώνοντας τα εξής:

     «Η Σπαθασκία επί σκηνής θεάτρου ή στην κινηματογραφική κάμερα δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική Σπαθασκία. Το μεγαλύτερο μέρος της δράσεώς της δραματοποιείται με την ακραία υπερβολή και μεγαλοποίηση. Ο δάσκαλος της σκηνικής Σπαθασκίας Fred Cavens που διηύθυνε τις σκηνές μονομαχίας σε κλασικές ταινίες όπως "The Adventures of Robin Hood" (1938) και το "The Mark of Zoro" (1940), κάποτε παρετήρησε: "Στην οθόνη οι σκηνές μονομαχίας για να επιτύχουν άριστη "φωτογραφία" και να γίνουν αποδεκτές από τους θεατές θα πρέπει να παρουσιάζονται υπερθετικά μεγαλοποιημένες"»

     Συνεπώς, η επί σκηνής θεάτρου ή κινηματογραφικής κάμερας μονομαχητικών ή σπαθιστικών στιγμιοτύπων δεν προϋποθέτει καθόλου την τήρηση των κανόνων Σπαθασκίας αλλά την ανάπτυξη χορογραφικής φαντασίας ώστε ο θεατής να εντυπωσιασθεί και όχι να βαθμολογήσει την σπαθιστική ακρίβεια των αντιδράσεων των εμπλεκομένων, δοθέντος, άλλωστε ότι ο θεατής δεν παρακολουθεί ένα θέαμα ως ειδικός Σπαθιστής αλλά μόνον για την προσωπική του ψυχαγωγία.

     Η μεγαλοποίηση κι ο εντυπωσιασμός του θεατή είναι, λοιπόν, ο στόχος, της σκηνικής Σπαθασκίας και όχι η ακριβής απόδοση σπαθιστικών τεχνικών και κανόνων και όποιος αποφασίσει να πάει στον κινηματογράφο για να δει μία ταινία του ...Ζορό προκειμένου να μάθει Σπαθασκία και Μονομαχητική αντί να πάει σε μία ειδική Σχολή, θα παραμείνει θεατής χωρίς ποτέ να γίνει Σπαθιστής.