ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ...ΤΣΟΥΚΝΙΔΟΧΟΡΤΑ!

     Mπορεί η "Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας" να δωρίζει πτυχία προπονητών α' τάξεως χωρίς εξετάσεις, όμως, στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" , όλοι, μα όλοι, Ίπποι, Εκπαιδευτές και μαθητές, δίνουμε συνεχώς καθημερινές εξετάσεις προοδεύοντας στην Ιππική, στην Τοξοβολία και στην Έφιππη Τοξοβολία ώστε να "είμαστε" και όχι, απλώς, να "φαινόμαστε".

     Σήμερα ήταν μία ημέρα ανατροπής των εξωραϊσμένων οραματισμών της Χρυσής μας η οποία σχεδίαζε να ιππεύσει στο ιδανικό περιβάλλον της Κοιλάδος μας και να χαρεί εκεί τους εφιπποτοξοτικούς καλπασμούς της. Άλλα μεν βουλαί Χρυσής, άλλα δε ο Εκπαιδευτής της κελεύει... και ο τελευταίος την οδήγησε, προς μεγάλη απογοήτευσή της σε ένα πεδίο γεμάτο χόρτα δίνοντάς της εντολή, ...άμα τη εισόδω, να ...καλπάσει!

     Μέσα στα τσουκνιδόχορτα, λοιπόν,η αυτοπειθαρχημένη Χρυσή ξεκίνησε τους καλπασμούς της προσέχοντας να μη βρεθεί στο ...έδαφος, οπότε, εξ αρχής πέτυχε και διατήρησε το άριστο κάθισμά της που την ανέδειξε σε μία άριστη Αμαζόνα!

     Οι αρχικοί καλπασμοί της, σιγά-σιγά ανέδειξαν την άνεση της ιππεύσεως της Χρυσής με αποτέλεσμα η εκπαιδευόμενη να παρουσιάσει ιδανικές εικόνες Αμαζόνας επί φυσικού πεδίου τις οποίες θα "πάρει" μαζύ της όταν, αύριο, συνεχίσουμε την εκπαίδευσή της στη Κοιλάδα!

     Και, βεβαίως, κανένα εμπόδιο εδαφικής επιφανείας δεν της χάλασε ούτε το καλό "κάθισμα", ούτε τους άψογους χειρισμούς του Τόξου, εκτελώντας εφιπποτοξοτικούς καλπασμούς!

      Εν όψει των επικείμενων εξετάσεών της ως Εφιπποτοξότριας, σήμερα, η Χρυσή μας διέπρεψε στις "εξετάσεις" αυτοπειθαρχίας και αυτοσυγκεντρώσεως που την ανέδειξαν για άλλη μια φορά επαρκέστατη.

     Η Ειρήνη μας είχε την ευκαιρία να επανασυνδεθεί με την Ιππική μετά από μία αναγκαστική αποχή οκτώ μηνών λόγω μόνιμης εγκαταστάσεώς της στο εξωτερικό. Και η επανασύνδεσή της αυτή ήταν όχι απλώς επιτυχημένη αλλά κατέληξε και σε πολλά φιλιά με την εξαιρετική φοράδα μας της οποίας οι συνεχείς "εξετάσεις" στα καθήκοντά της την βαθμολογούν κι αυτή με άριστα.

     Απαιτητική από τον εαυτό της η αγαπημένη μας Ειρήνη κατάφερε να τιθασεύσει κάμποσες "εξάρσεις" της καταλήγοντας, σχεδόν αμέσως, να συνεργασθεί με έναν Ίππο που τον ίππευε για πρώτη φορά, αλλά και να συγχρονισθεί μαζύ του επιτυγχάνοντας άριστο ιππευτικό αποτέλεσμα.

     Η Ειρήνη ίππευσε επικεντρωμένη στις εντολές που της δόθηκαν σαν πραγματικός στρατιώτης! Τρόχασε αρκετά επί συγκεκριμένων διαδρομών διατηρώντας αμετάβλητο το καλό της "κάθισμα" και στο τέλος, γεμάτη αγωνία, ζήτησε να δει το οπτικοακουστικό υλικό του μαθήματός της ώστε να αποκτήσει "εικόνα" της στάσεώς της, νομίζοντας ότι τα "Εύγε!" που εισέπραττε όσο ίππευε ήσαν, απλώς, ενθαρρυντικά.

     Όμως, όταν ένας Εκπαιδευτής επαινεί αντί να διορθώνει, απλώς δεν αγαπά ούτε την αποστολή του, ούτε τον μαθητή του και αυτό δεν συμβαίνει στη σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων"! Και κατά τεκμήριο, η Ειρήνη, εφαρμόζοντας αμέσως τα όσα της υπαγόρευε ο Εκπαιδευτής της έκανε το ωραίο "άλμα" επανασυνδεόμενη με τον Ίππο και την Ιππική.

     Από μόνη της ζήτησε, σε κάποια στιγμή, να τοξεύσει προκειμένου να βοηθηθεί στην ηρεμία, αυτοσυγκέντρωση κι επανεύρεση του καλού "καθίσματος" και όπως ήταν φυσικό της δόθηκε Τόξο και βέλος. Άλλωστε, αυτό το συνηθίζουμε και "αυτεπαγγέλτως" όταν βλέπουμε ότι κάποιος εκπαιδευόμενος το χρειάζεται, συχνά, χωρίς ο ίδιος να το ζητήσει. Η Ειρήνη, όμως, έδειξε να έχει και σωστή ενσυναίσθηση της ανάγκης της στιγμής...

     Οι τοξεύσεις της συνέβαλαν αμέσως στη γαλήνευσή της και στην εμβάθυνση του "καθίσματός" της. Και η ίδια, καλλιεργώντας ευφυώς μιαν αμφοτεροχειρία, τόξευσε και προς τις δύο πλευρές το ίδιο αποτελεσματικά.

     Το μάθημά της είχε ως επίλογο την επιστροφή στους εδραίους τροχασμούς και, πράγματι, εξετέλεσε επαρκέστατα μέχρι που ο Εκπαιδευτής της αντελήφθη την κόπωσή της και της έδωσε εντολή αφιππεύσεως. Η Ειρήνη επέμεινε να εκτελέσει ακόμη ένα εδραίο τροχασμό και, ώ του Εικπαιδευτή, η κόπωση της μαθήτριας επιβεβαιώθηκε με την απώλεια της ισορροπίας της και την έναρξη της πτώσεώς της στα ...αγκαθοτσούκνιδα. Ο Εκπαιδευτής είχε μόλις δώσει κι αυτός τις "εξετάσεις" του, διαγιγνώσκοντας εγκαίρως την κόπωση του μαθητή η οποία είναι απαρχή ατυχήματος, αλλά, ευτυχώς, η αυτοκυριαρχία της Ειρήνης την βοήθησε να ανακόψει την πτώση της, να κρατηθεί σε γωνία 90 μοιρών πάνω στη σέλλα και σιγά-σιγά να επανέλθει και να αφιππεύσει χωρίς πτώση. Έτσι, η Ειρήνη κατάλαβε ότι όταν ο Εκπαιδευτής "μιλά" θα πρέπει να ...εισακούεται!

     Και έχοντας δώσει όλοι τις "εξετάσεις" μας ολοκληρώσαμε ακόμη μία ιππικήν ημερίδα ανακουφίζοντας και φροντίζοντας την υπέροχη φοράδα μας.

     Βγαίνοντας από τον Σταύλο "ξανατρακάραμε" τα "αγλαίσματα" της δημοκρατικής νεογραικύλικης "μάζας", αυτά που, συνήθως, χαμογελάνε ειρωνικά στο άκουσμα της Έφιππης Τοξοβολίας και της Ιππικής! "Πώς να κρυφτείς απ΄τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα..." τραγούδησε ο Διονύσης Σαββόπουλος κι απ΄ αυτά τα "παιδιά"  ουδεμία διάθεση έχουμε να κρυφτούμε διότι οι επικείμενες ...ανατροπές θα τα κάνουν να κρύβονται αυτά!

     Εμείς, πάντως, ανανεώσαμε το rendez-vous μας για αύριο σταθερά, στον Σταύλο. Ε, τι να κάνουμε, καθείς με τις επιλογές του κι εμείς  με το "περνάμε ωφέλιμα" κι όχι με το "περνάμε καλά"!