MANY RIVERS TO CROSS...
Πόσοι, άραγε, ακόμη κι από τους "φτασμένους" Τοξότες αναλογίσθηκαν από πόσα "σταυροδρόμια" πέρασαν μέχρι να φτάσουν σε ένα υψηλό επίπεδο αναδείξεως του Τόξου σε ένα αποτελεσματικό όπλο;
Πόσοι εκσφενδόνισαν με το χέρι, πριν πιάσουν Τόξο, βέλη προς τον στόχο ώστε να "συμφιλιωθούν" με την παραβολική κίνηση αυτού το οποίο, πλέον, θα αποτελεί το "έτερον ήμισυ" μιας τοξεύσεως;
Πόσοι θυμήθηκαν από τι πέρασαν μέχρι να κρατήσουν, π.χ., χ α λ α ρ ά ένα Τόξο πριν καν το "ανοίξουν" ώστε να μην επιβαρύνουν τον ώμο της φέρουσας χείρας με μεταφερόμενους κραδασμούς κι εντάσεις;
Πόσοι αναπόλησαν τη βασική άσκηση αυτού του χαλαρού κρατήματος και πόσοι την επαναλαμβάνουν ακόμη και στο "φτασμένο" επίπεδό τους, μαζύ με πολλές άλλες;
Πόσοι εμβάθυναν στην "Τοξοβολία εξ επαφής" ακόμη και πολύ μετά την κατάκτηση των πρώτων τους διακρίσεων;
Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" συχνά τραγουδάμε το "Many rivers to cross..." μ' ένα ιδιαίτερο ...νόημα! Διότι, πολύ πριν την ομαδική Γραμμή Βολής μύρια προηγούνται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.