ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

     Το καθαγιασμένο Σεπούκου του Γιούκιο Μίσιμα είχε ως μήνυμά του την καταγγελία της εκπτώσεως των παραδοσιακών Αξιών της Ιαπωνίας και την ίδιαν ανησυχία εξέφρασε και  εξαιρετικό Μέλος της Ομάδος μας αναφορικώς με την υπέλιξη αυτών των Αξιών στην σύγχρονη ιαπωνική κοινωνία!

 

     Δυστυχώς, ο μεταπολεμικώς εκφυλισμένος κόσμος ο οποίος διαμορφώθηκε από εκείνους που πολέμησαν λάθος εχθρό, επέφερε παντού την κατάπτωση του ανθρώπινου Πολιτισμού, καταθάπτοντας τις Αξίες κάτω από μια παρελκυστική τεχνολογία και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει αυτή την αδήριτη πραγματικότητα.

 

     Όμως, οι «ζωτικές αρτηρίες» της παραδοσιακής «αιματώσεως» του Κόσμου παραμένουν ενεργές ώστε να εγγυάται η διαιώνιση του ανθρώπινου πολιτισμού εις το διηνεκές, παρέχοντας πίστωση χρόνου επαναξιολογήσεως των «ημαρτημένων»! Και μία από αυτές τις «ζωτικές αρτηρίες» είναι και οι παραδοσιακές πολεμικές τέχνες όλων των λαών, συμπυκνώνοντας την σοφία και τις Αξίες της Ανθρωπότητος.

     Και, αυτός είναι και ο λόγος της διακονίας αυτών των πολεμικών τεχνών από όσους πιστεύουμε στην αναγκαιότητα της διασώσεως των Αξιών και την αναστήλωσή τους μέσα στο άνυσμα του χρόνου.

     Είναι, αμιγώς, πολιτική πράξη η υπηρέτηση των πολεμικών τεχνών και όχι «αθλητική ενασχόληση»! Γι αυτό και όσοι φλυαρούν περί του πρακτέου της πολιτικής έχουν πάρει ήδη, εκ των πραγμάτων, απάντηση!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Η προπονητική "διαχείριση" παιδιών και, μάλιστα, σε μιαν απαιτητικότατη πολεμική τέχνη όπως η Τοξοβολία, προϋποθέτει την ανάληψη υψηλών ευθυνών από τον Εκπαιδευτή και την εκ μέρους του επίδειξη υψηλής προσοχής αλλά και διάθεση υψηλής προπονητικής εμπειρίας.

     Και όλα τα προαναφερθέντα μεγιστοποιούνται υπό δύσκολες καιρικές συνθήκες, όταν ο Εκπαιδευτής λειτουργεί σε τόπο και χρόνο που το εκπαιδευόμενο παιδί, πλην των άλλων, κινδυνεύει ακόμη και μία παροδική εφίδρωση η οποία μπορεί να έχει σοβαρό κόστος υγείας.

     Ο εμπειρότατος επικεφαλής των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" Συνασκούμενος Χριστόφορος Κασφίκης όλα τούτα τα έχει πολύ καλώς υπ΄ όψη, όχι μόνον αναλαμβάνοντας υπευθύνως της εκπαίδευση παιδιών στην Σχολή του αλλά και ωφελώντας τα  τόσο με τα οφέλη της Τοξοβολίας αλλά και της διαμορφώσεως γαλήνιων, αυτοπειθαρχημένων και φυσικών χαρακτήρων.

     Αυτό που δεν μπορεί να επιτευχθεί στην Οικογένεια, στο Σχολείο, στον Στρατό, ασφαλώς κι επιτυγχάνεται σε μια σοβαρή Σχολή μιας πολεμικής τέχνης, όπου ο Εκπαιδευτής αναλαμβάνει την τεράστιαν ευθύνη της διαμορφώσεως ενός χαρακτήρος ο οποίος θα μπορεί να διαχειρίζεται κατά τον αποτελεσματικότερο τρόπο τον εαυτό του και τις δυναμικές παραμέτρους του.

     Γι αυτό και η ένταξη παιδιών σε σοβαρές (και μόνον!) Σχολές πολεμικών τεχνών συνιστά μιαν οικογενειακή υποχρέωση η οποία επενδύεται με μακροχρόνια "κερδοφορία" στην  παιδαγωγική εκείνων που αποτελούν την "συνέχειά" μας στο διηνεκές του αιώνιου χρόνου.

ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

     Η πολεμική τέχνη της Έφιππης Τοξοβολίας όπως διακονείται από την Ελληνική της Σχολή, των "Ελλήνων Κενταύρων", υποστυλώνεται από ένα καθοριστικό φιλοσοφικό θεμέλιο το οποίο ο Ιδρυτής της εξέθεσε παλαιότερα (2015) ως προσκεκλημένος σύνεδρος στο 6ο Παγκόσμιο Φιλοσοφικό Φόρουμ το οποίο διοργάνωσε το Σουηδικό Ίδρυμα "Tallberg Foundation". Ήταν η πρώτη φορά κατά την οποία η Έφιππη Τοξοβολία προσέλαβε, διεθνώς, μία φιλοσοφική "διάσταση" με την εισήγηση του Έλληνος Εφιπποτοξότη που είχε ως εξής:

 

     Η υπόσχεση για την  ε π ι λ ε κ τ ι κ ή  σωτηρία  μ ό ν ο ν των  α ν τ ι λ η π τ ι κ ώ ν όντων και όχι όλων, αποτελεί σταθερό ιδρυτικό προσανατολισμό της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων", δοθέντων των φυσικών περιορισμών που κρίνουν ότι οι δυνατότητες ενός οιουδήποτε εγχειρήματος δεν είναι απεριόριστες και δεν αρκούν ...λαϊκίζοντες ευσεβείς πόθοι, αλλά επιτάσσεται η διαμόρφωση ρεαλιστικής συνειδητότητος για την πραγμάτωση κάθε οράματος.

     Συμβολή στο ιδρυτικό όραμα των "Ελλήνων Κενταύρων" το περιεχόμενο σχετικού κεφαλαίου ενός ζενικού μελετήματος το οποίο αναλύει αυτή την υπόσχεση σωτηρίας των αντιληπτικών όντων η οποία περικλείεται στο βουδδιστικό δόγμα Μαχαγιάνα:

      Περί αυτών και μόνον, των αντιληπτικών όντων, η προσπάθεια και η υπόσχεση σωτηρίας κατά την χορεία της διδασκαλίας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" και ουδέν πέραν αυτών. Και τούτο όχι εκ περιφρονήσεως αλλά ένεκεν αποφυγής περισπασμού της προσπαθείας με κίνδυνο αναποτελεσματικότητος έναντι ακόμη και των ολιγίστων!

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΟΡΩΝ

      Από το ειδικό "ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΏΝ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΟΡΩΝ"  του Κωνσταντίνου Ν. Μαλεβίτη (2010), αντλούμε τις παρακάτω ερμηνείες των όρων του κειμένου:

ΤΕΧΝΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ …ΑΝΘΟΚΟΜΙΑ

     Γιατί όχι? Συνύπαρξη ακραίων δράσεων με όλη την σκληρότητα και την τρυφερότητα να διασυνδέονται αρμονικά στην καθημερινότητα των «Ελλήνων Κενταύρων» και μετά το φύτεμα αναρριχητικών κισσών ήρθε και η σειρά του φυτέματος των καταρριχητικών κισσών, βάσει του σχεδίου αναβαθμίσεως του φυτικού περιβάλλοντος του προπονητικού μας χώρου.

     Από το Άλσος της Χωροφυλακής οι αναρριχητικοί κισσοί, από τον Λυκαβηττό οι καταρριχητικοί μιας και διαπιστώσαμε ότι, κατά έναν περίεργο τρόπο, στα δένδρα του Λυκαβηττού δεν εμφανίζονται αναρριχητικοί κισσοί με «γυμνούς» τους κορμούς τους, εν αντιθέσει με τα πολλά «δείγματα» κορμών δένδρων στο Άλσος της Χωροφυλακής που είναι «τυλιγμένα» με αναρριχητικούς κισσούς.

     Με στόχο την, συνεχώς, βελτιούμενη «εικόνα» της αυλής της έδρας της Ομάδος μας, στα διαλείμματα των κυρίως δραστηριοτήτων μας, ο εξωραϊσμός του προπονητικού μας χώρου θα συνεχισθεί με πολλά-πολλά, ακόμη.

ΜΕ ΔΟΡΥΠΕΛΕΚΥ ΑΝΤΙ ...ΤΟΞΟΥ

     Ο δορυπέλεκυς (αλεβάρδα) είναι όπλον αγχέμαχο, νύσσον και τέμνον, με "λίκνο γεννήσεώς" του τον 15ο μ.χ.χ. αι. Η Ομάδα μας το χρησιμοποιεί σε διάφορες εκπαιδευτικές εφαρμογές, εφίππως και μη, όχι μόνον μέσα στο πλαίσιο της χρήσεως όπλων όπως διαλαμβάνεται στον κύκλο του Ιππηλασίου αλλά και ως μέσο υποβοηθητικό της αναπτύξεως ευκαμψίας των καρπών, ζωτικότατο σημείο της Τοξοβολίας ως επιδρόν επί της αφέσεως της χορδής. 

     Πέραν αυτών, ο δορυπέλεκυς, έχει αποδειχθεί ότι αναπτύσσει την στοχαστική αντίληψη του χρήστη του και σε άνυσμα χρόνου και αποστάσεως, ενώ γυμνάζει χέρια και πόδια κατά την λαβή, την διεύθυνση και την κίνηση, παράμετροι τις οποίες αξιοποιεί η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" στην εκπαίδευση των μαθητών της.

     Αυτή η εξάσκηση είχε ως σκοπό της να γυμνάσει τον Εφιπποτοξότη Μηνά στον χειρισμό του δορυπελέκεως αλλά και να τον εξοικειώσει με την σχέση διευθύνσεως, αποστάσεως και χρόνο συλλαμβάνοντας με αυτό το αγχέμαχο ζεύγη εκτινασσομένων δακτυλίων.

     Επιβαρυνόμενος, για εκπαιδευτικούς λόγους, με αλυσιδωτό χιτώνιο, ο Μηνάς ξεκίνησε με τον χειρισμό ενός ελαφρού δορυπελέκεως ο οποίος αποτελεί μια νεώτερη ανακατασκευή.

     Άριστο κατασκεύασμα για εισαγωγή στη χρήση δορυπελέκεως η συγκεκριμένη, ελαφρά, ανακατασκευή, "έδειξε" στον Μηνά το σωστό κράτημα, την σωστή διεύθυνση αλλά και την σωστή συνολική διαχείριση για ένα εύστοχο αποτέλεσμα.

     Μια "Τοξοβολία" με άλλα ...μέσα και, γιατί όχι, ένα παραπλήρωμα για την ακόμη βαθύτερη κατανόηση της ...Τοξοβολίας.

     Μετά την εισαγωγή του με την ελαφρά εκδοχή του νεοκατασκεύαστου δορυπελέκεως, ο Μηνάς ανέλαβε έναν αυθεντικό δορυπέλεκυ ηλικίας μερικών ...αιώνων, κατά πολύ βαρύτερο του προηγουμένου, προοριζόμενο για πραγματική πολεμική χρήση!

     Οι δακτύλιοι συνέχισαν να εκτινάσσονται με γρήγορους ρυθμούς και ο Μηνάς δεν έχανε ούτε ένα...

     Η επικέντρωση στους ιπτάμενους στόχους, η αποτελεσματική προσβολή (σύλλυψή) τους και η επιμονή στην επανάληψη της διαδικασίας επί μισή ώρα, "ζέστανε" αρκετά τον Μηνά ενδυναμώνοντας τους καρπούς του και βελτιώνοντας την ευκαμψία τους. 

  

     Όταν τα μουσειακά αντικείμενα βγαίνουν από τις παγερές προθήκες τους και παίρνουν ζωή στα χέρια των νεωτέρων, ανακτούν την πραγματική τους αξία η οποία δεν αποτιμάται σε χρήμα αλλά σε αναγνώριση του δημιουργού τους και της ίδιας της Ιστορίας. 

     Έτσι και σήμερα, ο δημιουργός των παμπάλαιων δορυπελέκεων που διατηρούμε στη μουσειακή συλλογή της «Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας» θα ένιωσε πολύ υπερήφανος παρακολουθώντας τον Μηνά να χειρίζεται το δημιούργημά του, δίνοντάς του ζωή μετά από αιώνες!  

     Και παρά το μεγάλο βάρος αυτού του ιστορικού αγχεμάχου αλλά και το δύσχρηστό του, θα ήταν πολύ άτυχος εκείνος που θα είχε την έμπνευση να βρεθεί προ του ...δορυπελεκυφόρου Μηνά! Μα, πολύ άτυχος…!

ΠΕΡΙ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΩΝ ΚΑΙ ...ΑΛΛΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ

     Όταν εισάγεις στη χώρα σου μία πολεμική τέχνη, την Έφιππη Τοξοβολία, αλλά και την Παραδοσιακή Τοξοβολία η οποία. τότε (2005) ήταν άγνωστη ακόμη και στην εθνική Ομοσπονδία Τοξοβολίας, κήδεσαι του αντικειμένου με υπευθυνότητα και υποχρεούσαι να το προστατεύσεις από νοθεύσεις, αλλοιώσεις, παραχαράξεις που διάφοροι "μετέπειτα" θα ήθελαν κατά το δοκούν να το προσαρμόσουν στα "μέτρα" τους λόγω αδυναμίας να το σπουδάσουν και να το υπηρετήσουν με την επιμέλεια που το ίδιο αυτό το αντικείμενο, απαιτεί! 

     Βεβαίως, για τους γνωρίζοντες, επειδή οι πολεμικές τέχνες έχουν ως βασική προϋπόθεση της αυθεντικής τους διδασκαλίας την μη "εμπορικοποίηση" και την μη "μεσολάβηση" χρηματικών δοσοληψιών, είναι εξ αρχής εμφανές ποιος ασχολείται εντίμως με μία πολεμική τέχνη και ποιος "απατεωνίστικα"! Παρά ταύτα, περιστασιακοί "εμπορικοποιητές" ή και "ευτελιστές" της Παραδοσιακής Τοξοβολίας εμφανίζονται κατά καιρούς και συχνά, κατά την άσκηση των αυτεπαγγέλτων υποχρεώσεών μας, βρεθήκαμε σε αντιπαράθεση μαζύ τους.

     Ευτυχώς αυτό συμβαίνει μόνον με την Παραδοσιακή Τοξοβολία διότι με την Έφιππη Τοξοβολία δεν ασχολείται κανείς άλλος στην Ελλάδα, δεκατέσσερα χρόνια μετά την εισαγωγή της, ενώ όσοι ασχολούνται και αποτελούν ανεξάρτητους από την Ομάδα μας "πόλους", προέρχονται από τους "Έλληνες Κενταύρους" και το κάνουν με την δεδιδαγμένη προσοχή και σεβασμό αλλά και την δική μας εκτίμηση στη προσπάθειά τους.

     Στην Κοιλάδα του Οργανισμού "Kassai" υπάρχει οργανωμένη τραπεζαρία όπου εκατοντάδες συναδαιτυμόνων συντρώγουν και διασκεδάζουν μετά από κάθε προπονητικήν ημερίδα, όμως η τραπεζαρία αυτή βρίσκεται  μ α κ ρ ά ν  του προπονητικού πεδίου και των, αξίων σεβασμού, στόχων διότι η "τσίκνα" σε έναν τέτοιο χώρο αποτελεί και ασέβεια και κακαισθησία!

     Διότι, ούτε η Έφιππη, ούτε η Παραδοσιακή, Τοξοβολίες αποτελούν δραστηριότητες "καταυλισμού" αλλά διέπονται από τη τάξη και το πλαίσιο που οι αιώνες προσέδωσαν απευθυνόμενες σε "θεράποντες" με Παιδεία και Αισθητική ικανούς, τουλάχιστον, να διαχωρίσουν τον χώρο αυτοσυγκεντρώσεως από τον χώρο ευωχίας, γνωστού όντος ότι όσο και εάν το ...τσιφτετέλι αποτελεί παραδεδεγμένη όρχηση δεν συνδυάζεται, επ΄ ουδενί, με τον ...διαλογισμό!

     Βεβαίως, η ενασχόληση με μία πολεμική τέχνη προϋποθέτει ότι ο ενασχολούμενος με αυτήν μετέχει της φιλοσοφίας της και δεν την "διεκπεραιώνει" μηχανικά ως "ενεργούμενο" όπως θέλουν οι άσχετοι και η παραδοσιακή Τοξοβολία δεν είναι απασχόληση ελευθέρων ωρών, δεν είναι "άθλημα", είναι η αρχέγονη ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ η οποία στήριξε τον Άνθρωπο στην επιβίωσή του δια των αιώνων, είτε μέσα στους ευρψωπαϊκούς παγετώνες, είτε στις αφρικανικές σαβάνες, είτε στις ασιατικές στέπες, οπουδήποτε! 

     Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε ότι μπορεί, κατά κανόνα, τα πάντα σε τούτη την άτυχη χώρα να διάγουν ...αθιγγανοπρεπώς, όσοι όμως κηδόμεθα υψηλών πολιτισμικών Αξιών όπως οι πολεμικές τέχνες, είμεθα υποχρεωμένοι να τις προστατεύουμε από καταυλισμικές αθιγγανοποιήσεις οι οποίες μπορεί να εμπεριέχουν το στοιχείο της γραφικότητος για τους συμπαθέστατους αθιγγάνους αλλ΄ ουδεμία σχέση έχουσες με την υπηρέτηση και προαγωγή πολεμικών τεχνών. Διότι η διαφορετικότητα είναι διακριτότατη όσο και σεβαστή στην ανθρώπινη κοινωνία κι έτσι πρέπει να παραμένει!.  

ΑΣΚΗΣΗ, ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ...ΑΣΚΗΣΗ!

     Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" λειτουργεί μέσα σε ένα πλαίσιο αναπτύξεως της πνευματικότητος των Μελών της δια της διευρύνσεως των νοητικών τους "οριζόντων" και ως εκ τούτου, μέσα σε αυτήν, δεν αναπτύσσονται ούτε ανταγωνιστικές, ούτε πελατειακές σχέσεις. Η Διοίκηση της Ομάδος επιδιώκει ώστε τα Μέλη της να ωφελούνται δια της διανοίξεως πολυσχιδών "ατραπών" γνώσεως και ασκήσεως με εφαλτήριο μία πολεμική τέχνη η οποία, όπως κάθε πολεμική τέχνη, διδάσκεται ανιδιοτελώς χωρίς καμία κερδοσκοπική επιδίωξη κανενός και από το υστέρημα του χρόνου των εμπλεκομένων Στελεχών,.Και μόνη παρότρυνση προς όλα τα Μέλη μας ο εμπλουτισμός των γνώσεών τους καθώς και η επαύξηση των δεξιοτήτων τους, συνιστώντας τους ανεπιφυλάκτως αξίους και προσεκτικώς επιλεγμένους Δασκάλους εκτός της δικής μας Σχολής ώστε να μορφώσουν μια σφαιρική και όσον το δυνατόν πληρέστερη εικόνα του Κόσμου και της ζωής, πέραν των δικών μας γνωστικών αντικειμένων.

     Εν αντιθέσει με παρόμοια "σχήματα" τα οποία εμφανίζονται υπό "αθλητικό" ή "πολεμοτεχνικό" μανδύα, οι "Έλληνες Κένταυροι" όχι μόνον δεν επιδιώκουμε τον "εγκλωβισμό" των Μελών μας, αποκλειστικώς, στο "δικό μας μαντρί", αλλά και τα παρωθούμε να αναπτύσσουν ενδιαφέροντα και να μετέχουν της διδασκαλίας και άλλων πολεμικών τεχνών των οποίων η γνώση συνεπικουρεί στην ψυχοπνευματικήν ισορροπία του ατόμου, διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντές του και βελτιστοποιεί τις δεξιότητές του!

     Και αισθανόμαστε ιδιαιτέρως ικανοποιημένοι όταν βλέπουμε τα Μέλη μας μέσα σε αίθουσες σοβαρών Σχολών, να ασχολούνται με διάφορες συναφείς πολεμικές τέχνες, πλάι σε καταξιωμένους Δασκάλους, όπως τον Εκπαιδευτή μας υπό επίβλεψη Μηνά να παρακολουθεί συστηματικώς Ισπανική Σπαθασκία πλάι στον εξαιρετικό Δάσκαλο Γεώργιο Ζαχαρόπουλο. Εν ολίγοις, πάντα θυμόμαστε τον σοφό μας Δάσκαλο Kassai Lajos να μας υπενθυμίζει το καθήκον του Εφιπποτοξότη "AΣΚΗΣΗ, ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ...ΑΣΚΗΣΗ"!

     Έτσι, επικροτούμε τις προσπάθειες του επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας", Συνασκουμένου Χριστόφορου Κασφίκη ο οποίος, μετέχοντας Ιαπωνικών πολεμικών τεχνών πολύ σωστά συνιστά στοθς μαθητές του την ίδια συμμετοχή η οποία αναδεικνύεται ωφελιμότατη και στην περίπτωση της Παραδοσιακής Τοξοβολίας, όπου ο ασκούμενος ενισχύεται κατά την αυτοσυγκέντρωση και την κιναισθησία. 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ 

ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ

     Ο παγκόσμιος φιλοσοφικός Οργανισμός της "Νέας Ακροπόλεως" μπορεί να είναι ένα αμφιλεγόμενο κέντρο παραγωγής ιδεών, όμως, σε κάθε περίπτωση οι ιδέες που παράγει είναι άξιες προσοχής.

     Σε μία παλιά αλλά και εμπεριστατωμένη έκδοση του Ελληνικού τμήματος της "Νέας Ακροπόλεως" παρακολουθούμε ένα πολύ ενδιαφέρον "σκεπτικό" εσωτεριστικής προσεγγίσεως των πολεμικών τεχνών με σημαντικές αποσαφηνίσεις οι οποίες, συνήθως, περνούν απαρατήρητες.

     Η διαμόρφωση του χαρακτήρος του πολεμιστή, πέραν των αστικών αγκυλώσεών του που μπορεί να τον οδηγήσουν στην οικτρή κατάληξη μιας "παντομίμας" αντί της τέχνης του πολέμου, είναι ένας παράγων ο οποίος διαφεύγει της "εστιάσεως" πολλών συγχρόνων "πολεμικών" σχολών και "δασκάλων"...

     Στις παραγράφους που ακολουθούν αποσαφηνίζεται το πραγματικό μεγαλείο του χαρακτήρος που θα πρέπει να κοσμεί τον πολεμιστή ως "καθημερινό" άτομο, απολύτως "γειωμένο" και διόλου "απογειωμένο" με φλύαρες επάρσεις τεχνητής δυνάμεως και "εκτυφλωτικών" δεξιοτήτων προοριζομένων να συγκινήσουν ένα, έτσι κι αλλιώς, ευσυγκίνητο φιλοθεάμον κοινό.  

     Προς ευχερέστερη μελέτη, κλικάρετε επάνω στις εικόνες οι οποίες θα μεγεθυνθούν.

     Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ο προσανατολισμός μας για την διαμόρφωση των χαρακτήρων των μαθητών μας ως πολεμιστών συμπίπτει ακριβώς με το πνεύμα του συγγραφέως του παραπάνω κειμένου και τούτο χωρίς ακαδημεικές "διδασκαλίες" αλλά μέσω ενός πνεύματος το οποίο "χορηγείται" ανεπαισθήτως αλλά και αποτελεσματικώς.