ΖΟΥΜΕ ΕΝ ΜΕΣΩ ΗΛΙΘΙΩΝ

 ΖΟΥΜΕ ΕΝ ΜΕΣΩ ΗΛΙΘΙΩΝ

     Το λήμμα "Καλέντζης" υπάρχει σε όλες τις μεγάλες εγκυκλοπαίδειες, σε έγκριτες ιστορικές εκδόσεις, σε πάμπολλες πηγές και αυτό το λήμμα τεκμηριώνει ότι η Επανάσταση των Ελλήνων κατά του Οθωμανικού ζυγού με την πρώτη μόνιμη απελευθέρωση εθνικού εδάφους έγινε τον ιη' αιώνα και όχι τον επόμενο, ιθ', όπως θέλει το αφήγημα που έχει καθιερωθεί ως επίσημο πανηγυρικό ...σενάριο! 

     Το συγκεκριμένο λήμμα είναι σαφές και η συνεχής επανάληψή του σε αμέτρητες εγκυκλοπαιδικές εκδόσεις, συμπεριλαμβανομένης και της "Μεγάλης Στρατιωτικής Εγκυκλοπαιδείας" ορίζει ότι ο προεστώς του Αλποχωρίου της Ηπείρου, τον ιη' αιώνα, επανεστάτησε (κατά των Οθωμανών κατακτητών) και με την βοήθεια των Σουλιωτών απελευθέρωσε εθνικό έδαφος, ήτοι, οκτώ χωριά της Λάμαρης όντας εκείνος που υπέβαλε και την ιδέα της σουλιωτικής αυτοδιοικήσεως. Δηλαδή, εκείνος ο Καλέντζης, της Οικογενείας των Στρατιωτών της Δύσεως Καλέντζη κατάφερε την Επανάσταση έναν αιώνα π ρ ι ν  εκείνη την ψευδή που μας σερβίρουν του "1821".

     Όμως, αν και το συγκεκριμένη λήμμα φιγουράρει παντού, το "επίσημο κράτος" επιμένει στο παραμύθι του "1821" το οποίο φιλοτέχνησε στα μέτρα της η φαναριώτικη εβραιοχριστιανική εκκλησία η οποία είχε αφορίσει κάθε Έλληνα επαναστάτη για να εμφανισθεί, καιροσκοπικότατα, ως ..."σκέπη του σεναρίου της" όταν πια η ζυγαριά έκλινε υπέρ των εξεγερμένων! Και αυτό διότι εκείνος ο επαναστάτης Καλέντζης δεν είχε κανένα δεσμό με την τουρκοπροσκυνημένη εκκλησία του Φαναρίου και τα τερτίπια της ως τοποτηρήτριας του Ελληνισμού διορισμένης από τον Μωάμεθ τον Πορθητή!

     Ζούμε εν μέσω ηλιθίων και προδοτών, διότι οι μεν ηλίθιοι αναπαράγουν την αλήθεια αλλά δεν είναι ικανοί να καταλάβουν τι αναπαράγουν ενώ οι προδότες συνεχίζουν να κρατούν υπόδουλους όχι μόνο τα στίφη των ηλιθίων αλλά και ελάχιστους σκεπτόμενους οι οποίοι, όμως, δεν είναι αριθμητικώς επαρκείς για να σφάξουν τους ανόμους. Άλλωστε, ο Φαλμεράιερ κι εδώ δικαιώθηκε! 

Περισσότερα ΕΔΩ

ΥΠΕΡ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

 ΥΠΕΡ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

     Η πρόσφατη ανάρτηση υπό μορφή pdf προς ελεύθερην ανάγνωση και κριτική του βιβλίου μας «Η ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ‘ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ’», αποδίδει καρπούς και η Δήμητρά μας στέλνει το ερώτημά της:  

     «Στη σελίδα 42 γράφεις ότι δεν διάλεξες τους καλύτερους ιππείς μας για ένα γύρισμα που έκανες. Γιατί; Πάντα δε δείχνουμε το καλύτερο σε μια τέτοια περίπτωση; Και ποιος ήταν ο καλύτερος ιππέας μας;»

     Αρχικώς, δεν έκανα εγώ το «γύρισμα» αλλά η εξαιρετική σκηνοθέτις Ελένη Βλάσση η οποία μου εμπιστεύθηκε τις σκηνές έφιππης δράσεως και εφίππων συγκρούσεων, καθώς και μία σκηνή κλειστού χώρου. Πολύ σοφά η διακεκριμένη σκηνοθέτις ανέθεσε τις ιππικές σκηνές σε κάποιον που γνωρίζει τον Ίππο και αυτό επιβεβαιώνει μιαν άλλη θέση μου η οποία αναφέρεται σε άλλη σελίδα του ίδιου βιβλίου, σύμφωνα με την οποία ο σκηνοθέτης του Ιππικού Θεάτρου θα πρέπει να είναι Ιππογνώστης και Ιππέας.

     Το ερώτημα περί της μη επιλογής του καλύτερου Ιππέως θα μπορούσε να απασχολεί έναν οιονδήποτε εκτός των «Ελλήνων Κενταύρων» αλλά για ένα Μέλος είναι αρκετό να έχει κατά νου τους δύο άξονες της, πλατωνικής, Σχολής μας, την ΑΛΗΘΕΙΑ και την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, εν προκειμένω δε, τίθεται θέμα αληθείας και συγκεκριμένα:

     Στο Ιππικό ενός τακτικού στρατού δεν είναι όλοι οι Ιππείς άριστοι διότι είναι άνισες οι ανάγκες εν σχέσει με τις δυνατότητες εκπαιδεύσεως. Και όποιος έχει μελετήσει το βιβλίο του Στέφανου Γαλάτη για την Γαλλική Σχολή της Saumur αυτό το καταλαβαίνει καλύτερα. Έτσι, είναι φυσικό οι Ιππείς ενός τακτικού στρατού και, μάλιστα, σε περίοδο πολέμου, να μην συγκρίνονται με Ιππείς επιπέδου Υψηλής Σχολής, ή, έστω, αρίστους ή και πολύ καλούς, όπως αυτοί νοούνται στην ακαδημαϊκήν Ιππική.     

     Υπ΄αυτές, λοιπόν, τις προϋποθέσεις και προς απόδοση της αληθείας των περιστάσεων, επιλέξαμε τους Ιππείς των συγκεκριμένων σκηνών με κριτήριο ότι δεν θα παρουσιάσουμε εξιδανικευμένες «εικόνες» …Ιππικής Δεξιοτεχνίας ή Caroussel στο Ιππευτήριο της Ισπανικής Σχολής Ιππασίας της Βιέννης, αλλά σκηνές συμπλεκομένων εφίππων εν πολέμω. Είναι πολύ σημαντικό να επιμένουμε στην αλήθεια σε κάθε φάση της ζωής μας και να περιφρονούμε τον εντυπωσιασμό του όχλου ψευδόμενοι διότι η αλήθεια μας στέκει απείρως πολύ πιο ψηλά από την οιανδήποτε "δημοφιλία"! 

     Ποιος ήταν ο καλύτερός μας Ιππέας εκείνη την εποχή; Μα βεβαίως, ο εικονιζόμενος, ανήλικος τότε, Γεώργιος (γιος της κ. Γαβριέλας Ζαμόσοβα η οποία μας παρεχώρησε Ίππους και χώρο για το «γύρισμα»).

     Η καλή μας Δήμητρα, λοιπόν, δικαιώνει και την επιμονή μου να μελετήσουμε Πλάτωνα και την «Πολιτεία» του. Την ευχαριστούμε γι αυτό όπως και για την υποβολή του ερωτήματός της. Ιδιαιτέρως δε, ευχαριστούμε και τους αναγνώστες του βιβλίου μας.

Φ Ω Σ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ...ΔΕΟΣ! [ΜΕΡΟΣ ΙΑ'] Ε Σ Π Ε Ρ Ι Ν Ο Σ

Φ Ω Σ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ...ΔΕΟΣ!

[ΜΕΡΟΣ ΙΑ']

Ε Σ Π Ε Ρ Ι Ν Ο Σ

     Εφαρμοσμένη πολεμική τέχνη η Έφιππη Τοξοβολία για την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και εφαρμοσμένες στην καθημερινότητα των μαθητών της όλες οι παράμετροί της! Βεβαίως και είναι λογική η βαθμοθηρία επιδόσεων σε μια πολεμική τέχνη αλλά υπεράνω αυτής, για μας, τίθεται η ωφέλεια που η Έφιππη Τοξοβολία μπορεί να προσφέρει στην καθημερινή ζωή μας, αναπτύσσοντας το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεώς μας και διευρύνοντας την ικανότητά μας προς ορθότερη και πληρέστερη κατανόηση του περιβάλλοντος κόσμου!

     Στο πλαίσιο αυτής της εφαρμοσμένης ωφελείας διοργανώνεται την ερχόμενη Κυριακή, 8η Οκτωβρίου 2023, στην έδρα της Ομάδος μας και στις οκτώ το βράδυ η ειδική εκδήλωση-εκπαίδευση στη νυκτερινή Τοξοβολία ώστε, την ίδια ημέρα που οι δημοκράτες ψηφοφόροι θα στραβώνονται ενώπιον της κάλπης αστοχώντας και πάλι, εμείς οι πλατωνικοί "Έλληνες Κένταυροι" να εξασκήσουμε ακόμη περισσότερο το ένστικτό μας και την όρασή μας ώστε να ευστοχούμε στη καθημερινότητά μας!

     Όλοι καλοδεχούμενοι!

Σελίδα Εκδηλώσεως στο Fecebook ΕΔΩ     

ΠΟΣΟ ΕΥΓΝΩΜΩΝ...

 ΠΟΣΟ ΕΥΓΝΩΜΩΝ...

     Mε ποιαν, λοιπόν, έπαρση θα μπορούσες να οικειοποιηθείς το όφελος και της σημερινής εμπειρίας όταν γνωρίζεις πολύ καλώς ότι, πίσω απ΄ αυτήν, βρίσκεται το μεγάλο Διδακτήριο του Οργανισμού "KASSAI", η αγαπημένη Κοιλάδα με τον μεγάλο Δάσκαλο Kassai Lajos;...

     Mε ποιαν, λοιπόν, αναίδεια θα μπορούσες να πατρονάρεις το μέγα ψυχο-σωματικό κέρδος με το τεράστιο θετικό πρόσημο όταν βιώνεις την καθοριστική διαλογιστική διδασκαλία της Μεγάλης Παγόδας του Δάσους της Vincennes να χειραγωγεί το πνεύμα σου;

     Kαι μπορεί ο ίδιος να έχεις εντοπίσει το μεγάλο πλεονέκτημα της Στάσεως του Ίππου την οποία με κόπους κι επιμονή να έχεις "γεωμετρήσει", να έχεις βαθύτατα διερευνήσει και να έχεις αναγάγει σε βασικό "σπόνδυλο" μιας διαδικασίας τοξευτικής εξασκήσεως, όμως, πίσω απ΄ όλα τούτα παραμένουν οι διδασκαλίες που ευτύχησες να έχεις με αέναο χρέος ευγνωμοσύνης προς τους Δασκάλους σου!

     Πόσο κρίμα για τους άφωτους που παριστάνουν τους ..."αυτόφωτους" υπό την χλεύη των επαϊόντων, περιφρονώντας ως αγνώμονες εκείνους που, ανιδιοτελώς, τους προσέφεραν λόγον υπάρξεως...

ΕΠΙ ...ΑΙΘΕΡΟΣ!

 ΕΠΙ ...ΑΙΘΕΡΟΣ!

H, εν κινήσει και υπό ανεξέλεγκτες αυξομειώσεις ταχύτητος, συνεχής διατήρηση πλήρως ευσταθούς ισορροπίας, χωρίς υποστηρικτικό μέσο, χαρακτηρίζει τον Εφιπποτοξότη ο οποίος ιππεύει και καλπάζει γυμνιππευτικώς και με τα χέρια του απασχολημένα με τον χειρισμό του Τόξου! Και τούτο σημαίνει ότι ο Εφιπποτοξότης διατηρεί την πλήρως ευσταθή ισορροπία του ενώ κινείται ακολουθώντας τον καλπασμό του Ίππου του "καθήμενος επί ...αιθέρος"! Και, αυτός ο αιθέρας ο οποίος δεν αποτελεί επιπρόσθετη κοστοβόρα ανάγκη του Ανθρώπου, προσφέρεται ...δωρεάν παντού και πάντοτε, εναπόκειται δε στην ευφυία του ιδίου του Ανθρώπου να τον αξιοποιεί ακόμη και στην περίπτωση της διατηρήσεως μιας πλήρως ευσταθούς ισορροπίας υπό τις προαναφερθείσες προϋποθέσεις.

Πολεμική τέχνη η Έφιππη Τοξοβολία, αρχέγονη και, μάλιστα, η κορυφαία, ως η μοναδική για την επιτέλεση της αποστολής της οποίας συμπράττουν δύο, ταξιδερμικώς, διαφορετικά πλάσματα με απόλυτη συνταύτιση έργου... Μια τέχνη της οποίας το μέγα δίδαγμα αναδύεται από το βάθος αιώνων για να μας υπενθυμίσει ότι το απαραιτήτως ζητούμενο προσφέρεται φύσει, χωρίς καμιάν απαίτηση ανταλλάγματος κι αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από τον διάχυτον αιθέρα! Κι αυτόν τον αιθέρα μαθαίνουμε να αξιοποιούμε για την συνεχή διατήρηση της πλήρως ευσταθούς ισορροπίας στην καθημερινότητά μας, εντός και εκτός Ιππευτηρίου, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" διατηρώντας τους εαυτούς μας ανέγγιχτους από την περιρρέουσα φθοροποιό παρακμή η οποία σαρώνει τα πάντα γύρω μας.

ΕΝΑ ΚΕΡΙ

 ΕΝΑ ΚΕΡΙ

ΕΝΑ ΚΕΡΙ

 

Ορθή η φλόγα του κεριού λικνίζεται

σά νάγια ορχούμενη στου σουραβλιού τους ήχους

αναρριπίζει κλέος, αντιφεγγίζεται

στα μάτια των εχθρών της μπήζει ήλους.

 

Ορθή η φλόγα του κεριού αναδύεται

το ζόφο σαβανώνει μ' ένα χάδι

κι ολόγυρα το μήνυμά της πέμπεται:

"Ένα κερί είν' αρκετό να σπάσει το σκοτάδι!"

[Μια μελοποίηση του Κωνσταντίνου Στυλιανου]

     Είναι πολύ σημαντικό ένα κερί στο σκοτάδι... Τόσο σημαντικό, όσο και το σκοτάδι που σε καλεί να ανακαλύψεις το ...κερί! Μια σχέση αμφίδρομα δημιουργική, χωρίς την οποία το φως δεν θα είχε καμιάν αξία! Σχέση που κάποτε υπαγόρευσε και την ίδρυση της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" ως απάντηση σε ένα περιρρέον πολιτιστικό σκότος με γνώμονα την διακριτήν ανάδειξη του φωτός μέσα από το εύρος των δράσεών της!

     Τίποτε το σπουδαίο όταν λειτουργείς υπέρ αυτονοήτων! Και για τους "Έλληνες Κενταύρους", τίποτε το αιφνιδιαστικό, ούτε το σκότος, ούτε το κερί, παρά μόνον το φώς που διεκδικούμε να φωτίσει τους λογισμούς μας με τις γλαυκές ανταύγειές του.

     Όλες τούτες τις μετεικασματικές αντιμεταθέσεις θα προσπαθήσουμε να χαρούμε στην ειδικήν ημερίδα του δικού μας "Εσπερινού" που διοργανώνουμε σε λίγες ημέρες, με την βοήθεια πολλών ...κεριών και αφθόνου ...σκοταδιού για την υπερεπάρκεια του οποίου μεριμνά η δημοκρατία των διεφθαρμένων και που θα συνιστούσαμε σε όσους ενδιαφέρονται για την βαθύτερη Ενστικτώδη Τοξοβολία, να παρευρεθούν.

Υστερόγραφο:

     Σαν χθες (10/7/2020), ο μετρητής αναρτήσεων του Ιστολογίου μας, μας ενημέρωνε για 3.000 αναρτήσεις και, σήμερα, μας δείχνει 4.000 αναρτήσεις. Θα λέγαμε, 4.000 και όχι, απλώς, ένα ..."κερί", 4.000 κανονιοβολισμοί εκεί που τα πυροβόλα ...σιγούν κι οι "Έλληνες Κένταυροι", με ίδιες και μόνον δυνάμεις, παράγουμε μια δράση με εφαλτήριο την κορυφαία των Πολεμικών Τεχνών, την μόνη που απαιτεί συνεργασία δύο πλασμάτων για την επίτευξη νικηφόρου αποτελέσματος με ό,τι αυτό σημαίνει!  Κι αυτή η τετράκις χιλιοστή ανάρτησή μας δεν θα μπορούσε παρά να αναφέρεται στο σκότος και στο φως πού φέρει ο Εωσφόρος! Στον 18ο χρόνο συνεχούς λειτουργίας, λοιπόν, με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων στο Ιππευτήριο και στη Γραμμή Βολής και ...συνεχίζουμε!

ΟΙ ΚΡΩΓΜΟΙ ΤΗΣ ΠΑΠΙΑΣ

ΟΙ ΚΡΩΓΜΟΙ ΤΗΣ ΠΑΠΙΑΣ

     Τι σημασία έχει αν ζούμε στην ασχημότερη τσιμεντούπολη της Ευρώπης, σ΄ αυτή όπου, διάφοροι μητραλοίες πολιτικοί, αρχής γενομένης από τον αλήστου μνήμης Κωνσταντίνο Καραμανλή μέχρι τους μεταπολιτευτικούς αλητήριους δημόσιους "άρχοντες", επιφέρουν συστηματική καταστροφή της απομένουσας "ομορφιάς" της, εισπράττοντας μίζες; 

     Εμεις, σήμερα, αποφασίσαμε να αποδράσουμε και να βρεθούμε στη πανέμορφη λίμνη Κερκίνη, ή σε κάποιαν από τις υπέροχες λίμνες του Δάσους της Vincennes (κοντά είναι, άλλωστε...) και να βιώσουμε την ψυχολογία της ...πάπιας χωρίς ποτέ να διανοηθούμε να την ...παραστήσουμε, όπως άλλωστε δείχνει και η προηγηθείσα ...πρότασή μας!

     Σήμερα, λοιπόν, καταφέραμε να διεισδύσουμε στην ψυχολογία της πάπιας αλλά και σε έναν βασικό τομέα της υπάρξεώς της, στην γλώσσα επικοινωνίας της και στη ...φωνή της. Μια φωνή πολύ χαρακτηριστική, αλλά και πολύ ακριβολογούσα και ...εύηχη. Πώς;

     Αφεθήκαμε στην πληθωρική πληροφόρηση του Κυνηγετικού Μουσείου του Παρισιού μέσα στο οποίο, μια προσεγμένη κονσόλα σε καθοδηγεί να διακρίνεις την χροιά των κελαηδισμών των πτηνών κατά είδος και κατά γένος. Αφεθήκαμε, επίσης και στη βοήθεια μιας ειδικής κυνηγετικής σφυρίχτρας που αναπαράγει τους κρωγμούς της πάπιας όχι, βεβαίως, για να προσελκύσουμε κάποιο φτερωτό θύμα των ανθρώπινων θηρευτικών απωθημένων, αλλά για να εξασκήσουμε νου και ένστικτο! Διότι και τα δύο εκγυμνάζονται και βελτιώνονται τη εξασκήσει! 

     Έτσι, καταγράψαμε στη μνήμη μας δύο διαφορετικούς κρωγμούς της πάπιας και μετατρέψαμε τον εγκέφαλό μας σε ένα εργαστήριο επεξεργασίας ήχου και εξωτερικών ερεθισμάτων με στόχο την ανάπτυξη συντονισμού και προοδευτικώς, την μείωση χρόνου αντιδράσεως.

     Μετά τις προθερμαντικές διαδικασίες η ανάπτυξη ετοιμότητος βολής προϋπέθετε την διαδοχική και ισόχρονη ήχηση τριών ομοίων συριγμών (κρωγμών πάπιας) κατά τους τρεις χρόνους της τοξεύσεως, ώστε στον τρίτο να αφεθεί η χορδή. Σε περίπτωση παρεμβολής "ετερόχροου" συριγμού η βολή δεν θα έπρεπε να εκτελεσθεί. Οι αποχρώσεις των δύο συριγμών πολύ λεπτές και ο νους θα πρέπει να είναι σε εγρήγορση με παράλληλο συντονισμό των χειρών...

     Πολλά τα ευτράπελα της βολής και ο νους, δίκην περγαμηνώου παλιμψήστου, απαιτεί "διαγραφές" κι "επανεγγραφές" προς αποφυγή κοπώσεων κι αυτό το κάναμε με συχνές επαναλήψεις.  

     Με την ουσία της παρατηρήσεως των ηχοχρωμάτων των κρωγμών και την ετοιμότητα των χειρών αμείωτη, συνεχίσαμε και σε άλλες στάσεις και αποστάσεις.

     Αλλά, η σφυρίχτρα ..."Ιανός" με τα δύο "πρόσωπα" (σφυρίγματα) έδειξε ότι εγκέφαλος εκγυμνάζεται, το ένστικτο εξασκείται, οι δεξιότητες αναπτύσσονται απ΄ τη μιά στιγμή στην άλλη, αρκεί να συνεχίζεται αδιάκοπη η δράση!

     Όμως η πάπια είναι ωοτόκος και ο στόχος προσαρμόσθηκε στην ...τοκοφορία της! 

     Δυστυχώς, αν και οι βολές ήσαν καλές, ...ομελέτα δεν φάγαμε! Τα αυγά της πάπιας ζήλεψαν τα αυγά του ...φιδιού που αποδεικνύονται συν τω χρόνω άτρωτα και παρέμειναν άθραυστα από τα βέλη αυτής της ημερίδος! Αρκεί, πάντως, που οι Συνασκούμενοι χαλάρωσαν μετά από μία ...ένταση προσοχής, αυτοσυγκεντρώσεως και συντονισμού χειρισμών.

     Σήμερα, ο πάντοτε γενναιόδωρος Πολυδεύκης μας προσέφερε στη Σχολή μας μιαν αιχμή κι έναν σαυρωτήρα για το δόρυ που προετοιμάζουμε για τις ασκήσεις Ιππηλασίου αλλά και για το Ιππικό Θέατρο.

     Ευγνώμονες ευχαριστίες από όλους μας προς τον Πολυδεύκη ο οποίος πάντοτε σπεύδει να καλύψει ομαδικές ανάγκες αλλά και προς τις συμπαθέστατες ...πάπιες, που σήμερα μας δάνεισαν τους κρωγμούς τους αλλά όχι την στάση ζωής τους η οποία μας είναι ασύμβατη! Είπαμε...

ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ CERNUSCHI

 ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ CERNUSCHI

     H μυσταγωγία της επαφής με το περιεχόμενο ενός Μουσείου αρχίζει από την διαδικασία της εξωτερικής προσεγγίσεως της υποδομής.

     Στην περίπτωση του Μουσείου Cernuschi που στεγάζει την συλλογή της ύστερης Ανατολικο - Ασιατικής Τέχνης του πολιτικού και τραπεζίτη Enrico Cernuschi (1821-1896), η έξοδος του επισκέπτη από τον σταθμό του μετρό και η μέθεξή του με το πάρκο Monceau απ΄ όπου θα μπει στο Μουσείο, τον αποφορτίζει από το "άγος" κάθε ευρωπαϊκής μοντερνικότητος, εισάγοντάς τον στην χαλαρότητα που θα τον βοηθήσει να βιώσει τα περιεχόμενα αυτής της σημαντικής ασιατικής συλλογής. 

     Άλλωστε, η όλη διαμόρφωση του πάρκου Monceau, εκτάσεως εννέα εκταρίων, μας γυρίζει πίσω στον 18ο αιώνα όταν το 1778, ο Δούκας της Chartres (κατόπιν, της Ορλεάνης) έδωσε παραγγελία στον ζωγράφο, συγγραφέα και σχεδιαστή υπαιθρίων χώρων Louis Carmontelle να δημιουργήσει τον κήπο των ονείρων του...

     Αλλά, τι το ενδιαφέρον για μας τους ταπεινούς αλογατάρηδες, προσφέρει το Μουσείο Cernuschi και προς "τι" αυτή η επίσκεψη στο 7 της Λεωφόρου Velasquez;

     Πέραν της "κοινωνίας" με την ασιατική τέχνη, το Μουσείο αυτό παρέχει σπουδαία πληροφόρηση για την κινεζική Ιππική και Ιπποκομία κι ενώ αυτά ήσαν τα κύρια αντικείμενα των ενδιαφερόντων μας, απολαύσαμε και πολλά άλλα σημαντικά κι εξίσου ενδιαφέροντα.   

     H ακριβής χρονολογική διάταξη των περιεχομένων στις διάφορες αίθουσες και οι επεξηγηματικότατες πινακίδες που αναφέρονται σε κάθε έκθεμα, αλλά και στις ιστορικές περιόδους, όπως και στις δυναστείες, βοηθούν τον επισκέπτη να "χαρτογραφήσει" την εκτιθέμενη συλλογή εξάγοντας συμπεράσματα.

     Και, βεβαίως, μέσα σε έναν ιδανικό χώρο, τα εκθέματα αυτής της εντυπωσιακής συλλογής προσλαμβάνουν άλλο ιστορικό και καλλιτεχνικό "ειδικό βάρος". 

     Πολλά και ποικίλα τα ιππικού ενδιαφέροντος εκθέματα από πολλές ιστορικές περιόδους.

     Πραγματικά, η μελέτη αυτών των εκθεμάτων συναρπάζει τον ερευνητή των απω-ασιατικών ιππικών "πραγμάτων" και η λεπτομερής έκθεσή τους"σαστίζει" κάθε ενδιαφερόμενο.

     Πολύ καλά στοιχεία προσφέρονται και για την μελέτη των αμαξών οι οποίες υπήρξαν μέσα πολέμου αλλά και μετακινήσεων. 

      Βεβαίως, "πανδαισία" και τα γενικότερα εκθέματα ασιατικής τέχνης σε όλες τις αίθουσες, όπως τα αγγεία.

     Ομοίως και τα λατρευτικά, όσο και τα τελετουργικά εκθέματα "απλώνονται" ολόγυρα κατά τέτοιον τρόπο ώστε να αισθάνεται ο επισκέπτης ότι "συνομιλούν" μαζύ του κι όχι ότι αποτελούν ψυχρά μουσειακά αντικείμενα.

     Εδώ, η επίσκεψη διαρκεί πολύ περισσότερο απ΄ όσο μπορεί να υπολογίσει κανείς διότι ο όγκος και η ποικιλία πραγματικά αιφνιδιάζουν.

     Όπως, δε, είναι φυσικό, εδώ ο Βουδισμός κατέχει μιαν εξέχουσα θέση.

     Κι εκείνο το οποίο τελικώς θα "πάρει" μαζύ του ο επισκέπτης είναι μιαν άριστην εντύπωση, όχι απλώς για την ποιότητα των εκθεμάτων αλλά και για την όλη μουσειολογική προσέγγιση αυτού του εξαιρετικού Μουσείου.  

     Κι όταν βγει ξανά στο παρακείμενο πάρκο Monceau, πάλι οι αισθήσεις του θα πλημμυρίσουν ομορφιά από την χάρη ενός χώρου που χαρακτηρίζεται από φυσικότητα και καλαισθησία. 

     Θα μπορούσαμε να πούμε ότι, στ΄ αλήθεια, ο Louis Charmontelle κατάφερε να δημιουργήσει ένα πραγματικό ονειρεμένο άλσος όπως το θέλησε ο εντολοδότης του Δούκας!

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ