Η ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ...ΑΓΟΡΑ!

Η ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ...ΑΓΟΡΑ!

     Θυμόμαστε με ιδιαίτερη συγκίνηση τις χιλιάδες ατέλειωτες ώρες διδασκαλίας την Τοξοβολίας που προσφέραμε εντελώς δωρεάν στους 632 μαθητές της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" και όσες συνεχίζουμε να προσφέρουμε χωρίς ποτέ να διανοηθούμε να ζητήσουμε το οποιοδήποτε ηθικό ή υλικό αντάλλαγμα, αφού αποτελεί κανόνα μία πραγματικά πολεμική τέχνη να διδάσκεται αφιλοκερδώς... Θυμόμαστε την συγγραφική προσπάθεια αμέτρητων ωρών ώστε να μπορούμε να προσφέρουμε εντελώς δωρεάν στους μαθητές μας αρκετά εκπαιδευτικά εγχειρίδια που να τους βοηθούν στην βελτίωσή τους και αναρωτιόμαστε αν η διαφήμιση που βλέπουμε παραπάνω είναι πραγματική ή μας γελούν τα μάτια μας; Κυρίως, διότι προέρχεται από κάποιον που, χωρίς να έχει καμία σχέση με την Τοξοβολία, μας δήλωσε "φωτογράφος" και μας ζήτησε την άδεια να παρακολουθήσει μία Προπόνησή μας για να την φωτογραφίσει κι εμείς, βεβαίως, τον καλοδεχτήκαμε παρατηρώντας ότι την "επομένη"  δήλωσε "Δάσκαλος Τοξοβολίας" και άνοιξε ..."Ακαδημία"!

     Πραγματικά, ευχάριστη εξέλιξη να παρατηρείς μια τόσο γρήγορη πρόοδο σε κάποιον επισκέπτη σου που δεν διστάζει και να δηλώσει ότι "ξέρει και τι σημαίνει δάσκαλος"(!) ενώ σε καλεί να σου ...ξυπνήσει και τα αρχέγονα ένστικτα (ωιμέ!) όμως, πού να το φανταστούμε ότι η "ελεύθερη αγορά" θα έκανε τόσο ...ακριβή την Τοξοβολία έτσι που αν αντιστοιχίσουμε την ταρίφα του με τις ώρες που εμείς προσφέραμε και προσφέρουμε δωρεάν στους μαθητές μας να ..."ζαλιζόμαστε" αναλογιζόμενοι τι χάνουμε... Δεν πειράζει όμως, διότι ξέρουμε ότι κερδίσαμε πρώτα παγκόσμια βραβεία και διακρίσεις που στερείται ο επισκέπτης μας ..."ακαδημαϊκός" και τα οποία, με όλα τα λεφτά του κόσμου δεν θα μπορούσαν να αγοραστούν!

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ... ...ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΛΗΣ

 ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ... 

...ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΛΗΣ

     Όπως εδώ κι αιώνες, οι λατρευτές και σήμερα ανηφόρησαν για προσκύνημα στο Ναό της πολιούχου Αθηνάς Παλλάδος, προσπερνώντας αδιάφοροι τα εβραιοχριστιανικά "ιερά" της Μητροπόλεως, του "Αγίου" Διονυσίου, της "Αγίας" Ειρήνης και άλλων ανθρωποκατασκεύαστων "περσονών" μιας "αγιοκατατάξεως" που επιχειρούν κατά το δοκούν αμαρτωλοί ρασοφόροι προς προώθηση συνδικαλιστικών συμφερόντων.

     Και οι λατρευτές δεν ήσαν μόνον γηγενείς Έλληνες αλλά και προσκυνητές του Ελληνισμού απ΄ όλο τον κόσμο, ερχόμενοι να τεθούν υπό την αιγίδα του Ξενίου Διός για να τιμήσουν το επίκεντρο του πανανθρώπινου Πολιτισμού, επάνω στον, πράγματι, Ιερό Βράχο!

     Εν αντιθέσει με τον χρόνο που σεβάσθηκε την αλήθεια αυτού του μνημείου, οι παραχαράκτες της Ιστορίας ασέλγησαν επ΄ αυτού, χρησιμοποιώντας το ως "καμβά" μιας παραπλανητικής ρητορικής υπέρ μιας πλαστογραφημένης "δημοκρατίας" την οποίαν "αγιογράφησαν" προκειμένου να στήσουν ένα μαζοκρατικό αφήγημα που εξαπατά επί αιώνες τους αφελείς και εργαλειοποίησαν αυτό το μνημείο ώστε να το πιστώσουν στην "δημοκρατία" όπως αυτοί την θέλουν για τους δημαγωγικούς σκοπούς τους!

     Ο Παρθενώνας υπήρξε έργο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας η οποία δεν είχε ουδεμία συνάφεια με την "δημοκρατία" όπως την εννοεί ο όχλος μετά την ολέθρια "Γαλλική Επανάσταση"! Ούτε οι Ξεναγοί, ούτε τα σχολεία, ούτε οι επίσημες γλώσσες τολμούν να αναφέρουν την μεγάλην αλήθεια ότι, η τότε Αθηναϊκή Δημοκρατία είχε (α) θεσμοθετημένη την δουλεία και (β) δεν ανεγνώριζε σε όλους τους πολίτες της το δικαίωμα του "εκλέγειν και εκλέγεσθαι" αλλά εξαιρούσε από αυτό τις γυναίκες, τους ξένους (όσους είχαν γεννηθεί εκτός Αθηνών) και τους σκλάβους! Άρα και μόνον με αυτά τα δύο εμβληματικά χαρακτηριστικά της, η Αθηναϊκή Δημοκρατία ουδεμία σχέση έχει με την μετέπειτα πλασαριζόμενη ως "ιδανικό πολίτευμα" δημοκρατία, οι δε ριζικές διαφορές τους καταγράφονται λεπτομερώς στον πίνακα που ακολουθεί ώστε ο αναγνώστης μας να μπορεί να μορφώσει την πλήρη εικόνα της βερμπαλιστικής συγχύσεως που υφίσταται νομίζοντας ότι η αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν ο μύθος που του σερβίρουν:

      Και αυτή η αρχαία Δημοκρατία, απολύτως διάφορη της δημοκρατίας όπως εννοείται σήμερα και όπως εμφαίνεται στον παραπάνω συγκριτικό πίνακα, είχε εφαρμογή σε περιορισμένες Ελληνικές πόλεις-κράτη και για πολύ περιορισμένα χρονικά διαστήματα. Και αν αναπολήσουμε την εύστοχη σύμπτυξη της Αθηναϊκής Δημοκρατίας σε μία και μόνον φράση του Θουκυδίδη «Εγίγνετό τε λόγω μεν δημοκρατία, έργω δε υπό του  π ρ ώ τ ο υ  ανδρός αρχή» θα αντιληφθούμε αμέσως ότι και η Αθηναϊκή Δημοκρατία δεν ήταν τίποτε άλλο από μία πεφωτισμένη ΜΟΝΑΡΧΙΑ!   

     Η μεγάλη αγκαλιά της Ακροπόλεως και πάλι άνοιξε διάπλατη για να μας δεχθεί, όπως επί αιώνες υποδέχεται τους λατρευτές της, φιλοφρόνως, ανιδιοτελώς και χωρίς να προσμένει τάματα, κεριά απ΄ το παγκάρι ή λαμπάδες ...sur mesure!

     Kι εμείς, ανάμεσα σ΄ όλους, νιώθοντας τη θαλπωρή του μαρμάρου , σαν να βρισκόμασταν για πρώτη φορά σ΄ ετούτο το κλέος προγονικής σμίλης, χαρήκαμε την ξεναγό μας να μας αφηγείται μύθους, ιστορήματα και ψιθύρους ενός παρελθόντος που είναι και παρόν και μέλλον, όχι μόνον δικό μας αλλά κι ολόκληρης της Ανθρωπότητος.

     Ναι, τούτη η ξενάγηση της εξαιρετικής μας Ξεναγού, ήταν χειμαρρώδης αλλά και πνευματώδης, δεν μετέφερε, "ακαδημαϊκά", απλώς, μια πληροφόρηση αρχαιολογικής ναοδομίας, αλλά προσεπάθησε να "φιλοτεχνήσει" εποχές, χρώματα κι ..."οσμές" που εξακολουθούν να αιωρούνται στον χώρο και τα κατάφερε καλά...

     Προ παντός, αυτή η ελληνομέθεξη, μας βοήθησε να εμβαθύνουμε στο μνημειακό λίκνο και να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας ακόμη βαθύτερα κι ουσιαστικότερα, πέραν από τα αρχαιολογικά "επιφαινόμενα"! Τα δικά μας προσκυνήματα είναι διαφορετικά και διόλου ...αρχαιοπληκτικά, αφού στα μνημεία δεν βαραίνει ο "χρόνος" αλλά η σημασία! Δυστυχώς, όμως...

     ...Ήδη από το εξωτερικό περιβάλλον του Ιερού Βράχου ο επισκέπτης αντιλαμβάνεται την αναξιότητα των αρχαιολογικών υπηρεσιών και, κατ' επέκταση ολόκληρου του νεοελλαδικού "κράτους" να διαχειριστεί την πολιτιστική μας κληρονομιά. Επί παραδείγματι, ενώ στην νεώτερη διαμόρφωση του διαδρόμου του Ηρωδείου διεξάγονται "έργα" πολλών εκατομμυρίων ευρώ και ...αγνώστων "μιζών", δίπλα ακριβώς, παραπεταμένα, κείτονται "τῇδε κἀκεῖσε" αρχαία μέλη τα οποία θα έπρεπε να είχαν αποκατασταθεί στις θέσεις τους και όχι να προσφέρονται ως "ουρητήρια" διερχομένων.

     Το ίδιο τραγικό φαινόμενο της "τῇδε κἀκεῖσε" ε γ κ α τ α λ ε ί ψ ε ω ς   α ρ χ α ί ω ν   μ ε λ ώ ν  παρατηρούμε και προ του Παρθενώνος στην κορυφή του Ιερού Βράχου! Τεκμήρια καταισχύνης των αθλίων που διεκδικούν τα Ελγίνεια Μάρμαρα ως κομματικά λάφυρα, ενώ εγκαταλείπουν τον Ίδιο τον Παρθενώνα ως επίκεντρο μιας περιβάλλουσας ντροπής(!) για τους αναξίους επιγόνους... Όχι, τα Ελγίνεια πολύ καλώς εκτίθενται στο Βρεταννικό Μουσείο και θα πρέπει να παραμείνουν εκεί, όσο οι γραικύλοι δεν είναι άξιοι να τα προστατεύσουν, όπως αποδεικνύονται ανάξιοι και της προστασίας αυτού τούτου του Παρθενώνος!

     Αντί, δε, οι αρμόδιες αρχαιολογικές υπηρεσίες οι οποίες επί δύο αιώνες καταταλαιπωρούν τον Παρθενώνα με σειρά μιζαδόρικων παρεμβάσεων χωρίς τέλος, "φασκιώνοντάς" τον συνεχώς με σκαλωσιές, να επιδείξουν στοιχειώδη σοβαρότητα, αναπαράγουν μια αρχαιολογίζουσα τεχνοκρατική μπουρδολογία προς καθησυχασμό ενός κοινού που αναρωτιέται αν, τελικώς, πρέπει να καταργήσουμε τους ιθαγενείς αχρείους και να παραδώσουμε το μνημείο στην φροντίδα ακόμη και αλλοφύλων προκειμένου να το διασώσουμε!

     Η σύγχρονη διεφθαρμένη δημοκρατία, ασεβής προς κάθε έννοια Αισθητικής και σεβασμού προς την Τέχνη, βεβήλωσε δια χειρός της "υπουργού Πολιτισμού" Λίνας Μενδώνη (γνωστής και ως "τσιμεντώνει") τον Ιερό Βράχο ...τσιμεντοστρώνοντας το φυσικό του έδαφος υπό το πρόσχημα της ...διευκολύνσεως κινήσεως των επισκεπτών του κάτι, σαν λέμε ότι ο Άγιος Πέτρος του Βατικανό έβαλε εσωτερικό ...τρενάκι για την διευκόλυνση των επισκεπτών του! Αλλά, δεν είναι μόνον αυτό, η αισθητική αυτής της δημοκρατικής βυζαντινόπληκτης κυράτσας έφθασε μέχρι σημείου ανοησίας να δημιουργήσει ...τ ρ ύ π ε ς  στην τσιμεντόστρωση για λόγους ..."αισθητικής" παραβλέποντας ότι αυτές οι τρύπες αποτελούν επικίνδυνες παγίδες για τα πόδια των επισκεπτών οι οποίοι βαδίζουν βασανιστικά γύρω από αυτές!

     Η αθλιότητα των παρεμβάσεων "Λίνας Μενδώνη", με κορυφαία την βαρβαρότητα της τσιμεντοστρώσεως του εδάφους της Ακροπόλεως, είναι εμφανής με τα κακόγουστα αλλά και επικίνδυνα σημεία όπου αφήνεται προεξέχον μικρό μέρος του φυσικού εδάφους εν μέσω της νέας τσιμεντοστρωμένης επιφανείας, με αποτέλεσμα να διαμορφώνονται παγίδες εμπλοκής των ποδιών των διερχομένων, αλλά και απρόβλεπτης ολισθηρότητος, με αποτέλεσμα οι επισκέπτες, αντί να έχουν το βλέμμα στραμμένο ψηλά στα μνημεία, να προσέχουν χαμηλά "πού" θα βάλουν τα πόδια τους ώστε να αποφεύγουν αυτά τα επικίνδυνα σημεία εμπνεύσεως "Λίνας Μενδώνη"-Τσιμεντώνει! 

     Τέλος, είναι εξοργιστική η μετατροπή του μνημείου σε αποθηκευτικό χώρο αχρησιμοποίητων ...σκαλωσιών, μάλιστα, εν ...κρυπτώ ανεξαρτήτως εάν προσβάλλουν την ιερότητα του χώρου και τον επισκέπτη. 

     Με "ψυχολογία" καταυλιζόμενου γύφτου, οι "ιθύνοντες" του σημερινού "υπουργείου πολιτισμού" με επικεφαλής τη Λίνα Μενδώνη θα έπρεπε  να αισχύνονται αντιμετωπίζοντας τον Παρθενώνα ως αποθηκευτική παράγκα και νομίζοντας ότι η προσβλητική για την Ακρόπολη "αισθητική" τους περνά απαρατήρητη! Η σημερινή δημοκρατική δημοσιοϋπαλληλική α λ η τ ε ί α  μπορεί να μετατρέψει σε χωματερή τα μνήματα των απροσδιορίστων γεννητόρων τους αλλά όχι σε χωματερή ένα Ελληνικό μνημείο που ανήκει στην Ανθρωπότητα, όπως ο Παρθενώνας! Κι αν είναι ανάξιοι ας αναθέσουν την προστασία του στην Τουρκία η οποία σέβεται τις ελληνικές αρχαιότητες στο έδαφός της και τις αναδεικνύει πεντακάθαρες και κατά τον καλύτερο τρόπο στους επισκέπτες τους!

     Ως Έλληνες δεν μπορούμε παρά να εκτιμήσουμε την μεγάλη προσφορά προς την Ελληνικήν Αρχαιολογία του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και προς τον Ιερό Βράχο του ΙΙΙ Reich το οποίο τον σεβάσθηκε, αφήνοντάς τον ανέγγιχτο από κάθε βάρβαρη επέμβαση όπως πλειστάκις διέπραξαν οι αντιφασιστικές δημοκρατίες και προστατεύοντας την Αθήνα ως ανοχύρωτη πόλη! 

     Ως Έλληνες δεν μπορούμε παρά να εκτιμήσουμε τον σεβασμό του III Reich προς τον Ιερό Βράχο του οποίου την πρόσβαση άφησε ελεύθερη σε όλους τους Έλληνες επισκέπτες εν αντιθέσει με την αθλία αντιφασίστρια Μελίνα Μερκούρη η οποία δια της υπογραφής της επέβαλε για πρώτη φορά στους Έλληνες πληρωμή εισιτηρίου εισόδου στην Ακρόπολη! 

     Μια απλή ματιά, δε, προς την πολεοδομικήν εξαλλαγή του, πάλαι, κλεινού άστεως των Αθηνών, στην νέα και δημοκρατικώς κακάσχημη "Αθήνα" θα επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές του αειμνήστου Φιλέλληνος Jakob Philipp Fallmerayer και των όσων έχει καταμαρτυρήσει για τους συγχρόνους κατοίκους της πάλαι Ελλάδος, για τους γραικύλους οι οποίοι, πλην ελαχίστων υπαρχόντων Ελλήνων, κηλιδώνουν με τα πεπραγμένα τους τον Ελληνισμό και την Ιστορία του!

      Εκεί όπου χ ρ έ π ι α, ξ έ κ ω λ α, π ο υ τ ά ν ε ς  και  θ ε ο ύ σ ε ς  με μυστριά βυσσοδομούν κατά της Παραδόσεως, εκεί έχουμε δημοκρατία όπως αυτή της σημερινής γραικίας, η οποία πάντοτε θα σούρνεται ταπεινωτικά υπό την σκιά και την περιφρόνηση της Ιστορίας! Και το μέλλον επιφυλάσσει την καταδίκη αυτής της δημοκρατικής παρακμής, κάτι αισθητό ή δ η από το παρόν! Αυτό είναι το μόνο βέβαιο!

     Η συνέχεια τούτης της ημέρας μας βρήκε προσκεκλημένους Μέλους των "Ελλήνων Κενταύρων", Στρατηγού και καθηγητή της Σχολής Ευελπίδων, για γεύμα στο "Σαρόγλειον" (Λ.Α.Ε.Δ.) πριν συνεχίσουμε το πρόγραμμά μας. Υπέροχος ο ευπατρίδης συνδαιτυμών μας, δεν μας προσέφερε μόνον ένα υπέροχο γεύμα, αλλά και συναρπαστικές αφηγήσεις από την μεγάλη σπηλαιολογική του εμπειρία!

     Όμως, ο Παναγιώτης μας ήρθε από την επαρχία όχι μόνον για την ξενάγηση της Ακροπόλεως αλλά και με πολλά ερωτηματικά για την Τοξοβολία με την οποία, μόνος του και χωρίς καθοδήγηση καταγίνεται και γι αυτό ο επίλογος της σημερινής ημέρας γράφτηκε στη Γραμμή Βολής όπου, κατά παράκαμψη των τηρουμένων κατ΄ αυτή την περίοδο στην Σχολή μας, θεωρήσαμε υποχρέωσή μας να δώσουμε κάποιες κατευθυντήριες οδηγίες στον εξαιρετικό Συνέλληνα και ολιγόωρο επισκέπτη του κλεινού άστεώς μας.

     Με άρτια προσωπικότητα που τον κατατάσσει στην χορεία των διακεκριμένων νέων της εποχής μας, παραδοσιοκράτης και σκεπτόμενος με ηθικές Αξίες, ο Παναγιώτης στον επαρχιακό τόπο του δεν παραλείπει και την Παιδεία της ψυχής του δια της Τοξοβολίας, επιβεβαιώνοντας ότι και ακόμη εν μέσω παρακμής εξακολουθούν να κοσμούν την κοινωνία μας λαμπροί χαρακτήρες!

     Κι όλα αυτά φάνηκαν αμέσως με το που κράτησε το Τόξο του κι άνοιξε την χορδή του, αφού, η Τοξοβολία δεν είναι απλώς μία πολεμική τέχνη αλλά κι ο "εξομολόγος" ...χαρακτήρων! Κι έτσι, με ποιότητα αρμόζουσα σε "Έλληνες Κενταύρους" σε αρνητές της παρακμής και διεκδικητές μιας ποιοτικής ευημερίας που αναλογεί σε κάθε Έλληνα, αυτό το σούρουπο μας άφηνε γαλήνιους κι ευτυχείς όταν ο όχλος προετοιμάζονταν για την επομένη, 17η Νοεμβρίου, ημέρα κομματικών παθών και μίσους ' τι να πούμε, ας ...πρόσεχε! 

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Επιμένοντας στον "δρόμο του Τόξου", οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" ναυλοχούν, πλέον, σιγά-σιγά στο λιμάνι του προορισμού της μεγάλης τέχνης της Τοξοβολίας εξάγοντας ουσιώδη συμπεράσματα, κυρίως, ότι τα "άγια" ούτε προορίζονται, ούτε δίδονται τοις ...κυσί.

     Ως φαίνεται, η εντρύφησή τους με το πλαίσιο των πολεμικών τεχνών αλλά και ειδκώς της Ενστικτώδους Τοξοβολίας, ανέδειξε το γόνιμο έδαφος της ψυχής τους με την βαθύτερη εννόηση του γνωστικού, τοξευτικού, αντικειμένου, ωριμάζοντας την σχέση τους με το "ευστοχείν" και στην χθεσινή Προπόνησή τους, μια Προπόνηση ζενική καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα το οποίο μεταφέρουμε, αυτολεξεί, από την προπονητική Αναφορά τους,  ως εξής:

"Η προπόνηση ανέδειξε ότι η τέχνη της τοξοβολίας δεν είναι άθροισμα τεχνικών αλλά μια κατάσταση ύπαρξης. Όταν ο ασκούμενος παύει να αναζητά το “σωστό” και απλώς παρίσταται, τότε η κίνηση βρίσκει τη δική της αρμονία.

Το βέλος φεύγει όταν έρθει η στιγμή, όχι όταν αποφασίσει το εγώ.
Μέσα σε εκείνη τη στιγμή σιωπής, η προπόνηση γίνεται προσευχή — και ο στόχος δεν βρίσκεται πια μπροστά, αλλά μέσα.

Το μεγάλο τρικ.

Δεμένα μάτια για τουλάχιστον 18 τοξευσεις.

Μετά το βέλος βρίσκονταν ήδη στο στόχο πριν κάν οπλιστεί στο τόξο."

     Nαι, αυτό είναι Τοξοβολία, είναι ο διαλογισμός που προηγήθηκε στην Προπόνησή τους και ο "φεγγίτης" που άνοιξε διάπλατος μετά από αυτόν στην ενόρασή τους! Γι αυτό τοξεύουμε εμπιστευόμενοι την εσωτερικήν "όρασή" μας κι αφήνοντας το βέλος ν'  ακολουθήσει την ειμαρμένη της ευστοχίας του!

ΤΙΜΗ ΜΑΣ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ

 ΤΙΜΗ ΜΑΣ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΠΡΟΣ 

ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ

     Οι παραδοσιακές τέχνες και, δη, οι εξ αυτών πολεμικές, αποτελούν "δακτυλικά αποτυπώματα" των εθνών εκ των οποίων προέρχονται και ιστορικά "επάρματα" τα οποία σεμνύνονται και πρέπει να σεμνύνονται οι όσοι ενασχολούμενοι με τις τέχνες αυτές. Παραλλήλως και το κλέος που αντανακλούν αυτές οι τέχνες, οπωσδήποτε δε οι πολεμικές, καθιστά υπερήφανους όσους τις ασκούν όχι, απλώς, για τις δεξιότητές τους σε αυτές αλλά και για την αίγλη την οποία προσδίδουν στα έθνη και στις χώρες τους!

     Έτσι, εμείς οι Έλληνες και παρά την όποια, τεχνητή ή μη, αντιπαλότητα με τους Τούρκους, εκτιμούμε απέραντα τον πατριωτισμό της Τουρκικής Ομοσπονδίας Τοξοβολίας η οποία επιμένει στην προβολή και ανάδειξη του αυτοκρατορικού Οθωμανικού παρελθόντος της Τουρκίας, ενώ, αντιθέτως η αντίστοιχη "ομοσπονδία" των ψοφοδεών γραικύλων, ευθυγραμμισμένη με τον ευρύτερο ηττοπαθή φόβο που κυριαρχεί στην αρρωστημένη χώρα της διαφθοράς και της ανωμαλίας, αποφεύγει επιμελώς κάτι αντίστοιχο εκ ...δέους μη  τυχόν και χαρακτηρισθεί ως "εθνικιστική" ή ..."φασιστική" λες και θα μπορούσε να της απονεμηθούν παρόμοιοι τίτλοι Τιμής, μάλιστα δε τώρα που ο "αντιφασισμός" τίθεται εκποδών, παγκοσμίως! Και, αντιστοίχως, θυμόμαστε πάντοτε την λαμπρή υποδοχή που μας έκαναν στην Κωνσταντινούπολη αλλά και σε άλλες περιοχές της Τουρκίας, Τούρκοι επίσημοι, όταν μάλιστα μας συνόδευσαν σε δημόσια παρέλασή μας στο κέντρο της Κωνσταντινουπόλεως όπου τιμητικώς παρελάσαμε ως "Έλληνες Κένταυροι" με εθνικές ενδυμασίες και την εθνική σημαία μας ανά χείρας! 

     Αενάως υπερήφανοι για την Ελληνικότητά μας, αλλά και για την επιλεγείσα πολιτική πορεύσεως των "Ελλήνων Κενταύρων", σεμνυνόμεθα για το εικοσαετές έργο μας, εμμένοντες στις Αξίες μας! 

AΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

 AΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Η τελευταία Προπόνηση των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" τεκμηριώνει για άλλη μια φορά το μαχητικό πνεύμα Τοξοβολίας το οποίο έχει εμπεδώσει αυτή η Κερκυραϊκή Σχολή Τοξοβολίας και την ορθή υπηρέτηση όχι ενός απλού "αθλήματος" αλλά μιας πραγματικής πολεμικής τέχνης η οποία δεν "σύρει" πίσω της πλήθος θιασωτών οι οποίοι πασχίζουν να διασκεδάσουν τον ελεύθερο χρόνο τους με μία "εύπεπτη" δραστηριότητα, αλλά με συνειδητούς ασκουμένους που επενδύουν στην προσδοκία της ψυχοσωματικής ωφελείας τους. 

     Η επιδραστικότητα των δύο βασικών καθοδηγητικών χαρακτήρων που κινούν την δράση της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας", του Χριστοφόρου και του Γεωργίου, είναι εμφανής και γονιμότατη στη διαμόρφωση μιας σταθερής φιλοσοφίας η οποία σφραγίζει κάθε προπονητική δραστηριότητα όπως και την παρούσα, όπου επισημαίνεται το πνεύμα των ανατολικών πολεμικών τεχνών, με όλα τα στοιχεία της αποκρύψεως, της; διεισδύσεως και της μαχητικής αποτελεσματικότητος, όπως τεκμηριώνονται από το οπτικοακουστικό υλικό που αποδίδεται στο τέλος. 

     Πολύ λίγοι αντιλαμβάνονται την μεγάλη σημασία και προτεραιότητα του "μονοπατιού" στις πολεμικές τέχνες όπου το λάθος είναι ο οραματισμός της κεφαλής του αντιπάλου επί πίνακι, ενώ αντί της ορθής προπορείας της τεχνικής και τακτικής που απαιτεί η επιτυχής επιτέλεση μιας πολεμικής τέχνης. Και αυτό είναι εμφανέστατο ότι το έχουν αντιληφθεί εκεί, στην Σχολή της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" και τούτο όχι τυχαίως!

     Με τον επικεφαλής των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας", Συνασκούμενο Χριστόφορο Κασφίκη, παραλλήλως, στενά σχετιζόμενο με το Aikido, η εκεί Σχολή ευτυχεί να προάγει κατά τον καλύτερο τρόπο την Τοξοβολία συντεταγμένα και παραγωγικότατα όπως της αξίζει με ένα αποτέλεσμα ποιότητος που θα προσδοκούσαν ακόμη και οι καλύτερες ομόλογες Σχολές του εξωτερικού!   

     Επιτέλους, μετά από τις διελεύσεις πολλών, πάμπολλων, "διερχομένων" χωρίς συνείδηση του αντικειμένου, ήρθε η γόνιμη στιγμή της υπηρετήσεως των σκοπών των "Ελλήνων Κενταύρων" από εκείνους που γνωρίζουν και συνειδητοποιούν την αξία των πολεμικών αντικειμένων μας.

"ΘΝΗΣΚΟΥΣΑ" Η ...ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ;

 "ΘΝΗΣΚΟΥΣΑ" Η ...ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ;

     Mόνος πραγματικός κι αναφαίρετος πλούτος για τον Άνθρωπο είναι η γνώση και η πηγή της γνώσεως είναι και η εμπειρία του, αλλά, κυρίως, το καταγεγραμμένο απόσταγμα που ξεχειλίζει από τις σελίδες των βιβλίων με τα οποία ο χρόνος γεμίζει τα ράφια των Βιβλιοθηκών, όπως και της δικής μας, των "Ελλήνων Κενταύρων". Και κάθε φορά που ακούμε κάποιον επισκέπτη μας απορημένο να μας ρωτά "Μα καλά, όλα αυτά τα βιβλία τα έχετε διαβάσει;" ψάχνουμε να βρούμε λόγια για να του απαντήσουμε ότι όχι μόνον τα έχουμε διαβάσει αλλά και τα διαβάζουμε συνεχώς και για πολλοστή φορά διότι, κάθε φορά, κάθε που τα ξεφυλλίζουμε μελετώντας το περιεχόμενό τους ανακαλύπτουμε και κάτι καινούργιο, κάτι που ποτέ προηγουμένως δεν το είχαμε προσέξει, όπως κι αυτή την φορά, ξανα-μελετώντας ένα βιβλίο που το πιάνουμε συχνά στα χέρια μας.

     Αυτό το βιβλίο εκδόθηκε το 1935 και είναι τυπωμένο με χαρακτήρες Fraktur τους οποίους πολλοί γνωρίζουν ως "Γοτθικούς", όπως ακριβώς συνηθίζονταν στην Γερμανία ιδίως κατά την περίοδο του III Reich. Άλλωστε, βρισκόμαστε δύο μόλις χρόνια μετά την ανάδειξη, κατόπιν εκλογών, ως Καγκελαρίου του Αδόλφου Χίτλερ και όλες οι τότε εκδόσεις χαρακτηρίζονταν από υψηλή ποιότητα περιεχομένων με το τελικό εκδοτικό αποτέλεσμα πάντοτε σε καλλιγραφικά Fraktur. Κι αυτό το συγκεκριμένο βιβλίο, σε εξαιρετικό χαρτί και εκτύπωση είναι ένα σύγγραμμα 211 σελίδων του Ferdinand Lessing με τίτλο "ΜONGOLEN". Ο Γερμανός συγγραφέας Ferdinand Lessing (1882-1961) υπήρξε σπουδαίος σινολόγος και βαθύς γνώστης του Λαμαϊσμού ώστε να είναι δεδομένη η αυθεντία του, ενώ, παραλλήλως, τα πέντε μεγάλα ταξίδια του στην Άπω Ανατολή (όπως φαίνονται στον, παραπάνω, χάρτη) τον "πίστωσαν" και με μιαν επιτόπια γνώση πολλών αντικειμένων με τα οποία καταπιάστηκε. Κι όμως, αυτός ο διανοητής της Ανατολής και των όσων την συνθέτουν δεν απέφυγε το λάθος και το λάθος αυτό κατεγράφη στο βιβλίο του με μία απλή λέξη στην λεζάντα μιας φωτογραφίας...

     "Sterbende" (θνήσκουσα) η λέξη, γραμμένη, όπως και όλο το βιβλίο, με τυπογραφικούς χαρακτήρες Fraktur και, κάτω από την φωτογραφία του Τοξότη η λάθος φράση: "Μία θνήσκουσα Τέχνη", εννοώντας την ...Τοξοβολία! Έτσι ο συγγραφέας είδε την Τοξοβολία τον 20ό αιώνα με την δυτικότροπη σκέψη του σε μιαν εποχή υπεραναπτύξεως της τεχνολογίας όταν οι κοινωνίες, χάρη στη καθημερινή ευκολία τους, έσπευδαν να αποτινάξουν παραδοσιακές τέχνες που τις στήριξαν επί αιώνες, μεταξύ των οποίων και την Τοξοβολία. Κι όμως! Απεδείχθη ότι πλείστες όσες παραδοσιακές τέχνες, μεταξύ των οποίων και η Τοξοβολία, όχι μόνον δεν ήσαν απορριπτέες αλλά και τους έμελλε να αναπτυχθούν ακόμη περισσότερο αποκαλύπτοντας οφέλη πολύ μεγαλύτερα της επιδερμικής τους, τελικώς, "πρακτικότητος".

     Πράγματι, η Τοξοβολία, μετά την ραγδαία άνθιση της τεχνολογίας απεκάλυψε τον ψυχωφελή "εσωτερισμό" της αναδεικνύοντάς τον σε "ίαμα" ψυχής σε μιαν εποχή υψηλών εντάσεων ως συνεπειών του τρόπου ζωής που συνεπάγεται το πλαίσιο της τεχνολογικής αναπτύξεως. 

     Δεν είναι, άλλωστε, αμελητέο το ότι σήμερα, η Τοξοβολία ανθεί παντού στον πλανήτη και σε μια "γωνιά" του, όπως η σημερινή Ελλάδα, δεν ανθεί απλώς ως πολεμική τέχνη και ως άθλημα αλλά κορυφώνεται και ως διαδικασία ενισχύσεως του ανθρωπίνου ενστίκτου "δίδοντας όραση" σε τυφλούς, όπως συμβαίνει στην Σχολή Τυφλών Τοξοτών και Εφιπποτοξοτών των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας"! 

     Και τον 21ο αιώνα, η Τοξοβολία αναφαίνεται ανελισσόμενη, όχι μόνον ως υψηλή τέχνη ευρύτατης αποδοχής με πολλαπλασίως περισσότερες "εστίες" καλλιεργείας της ανά την υδρόγειο, αλλά και ως απαραίτητο μέσον "ισορροπίας" του Ανθρώπου εν μέσω ενός περιβάλλοντος εχθρικού για την υπαρξιακή γαλήνη του, διαψεύδοντας την απαισιόδοξη λεζάντα της φωτογραφίας του αειμνήστου Ferdinand Lessing.