ΙΔΙΩΜΑΤΙΣΜΟΙ ΓΑΛΛΟΦΩΝΗΣ ΟΠΛΟΜΑΧΙΑΣ

ΙΔΙΩΜΑΤΙΣΜΟΙ 

ΓΑΛΛΟΦΩΝΗΣ ΟΠΛΟΜΑΧΙΑΣ

     Για εμάς τους γερμανογλώσσους, η Γαλλική είναι κάτι μεταξύ ερευγμού νυφίτσας και τριγμού αναπηρικού αμαξιδίου σαν εκείνα τα παμπάλαια που χρησιμοποιήθηκαν κάποτε στην παράσταση του υπογείου του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών "Πυλάδης" του Γεωργίου Κουρουπού. Έτσι, όταν αναγκαζόμαστε να την μάθουμε και όταν την χρησιμοποιούμε, το κάνουμε για να αξιοποιήσουμε ένα "εργαλείο", όπως, π.χ., ένα ανοιχτήρι κρασιού ή τα καλαπόδια των υποδημάτων μας. Όμως, όσο καλά κι αν μάθουμε αυτή την γλώσσα η οποία αποτελεί εσχάτη δοκιμασία της ταλαίνης ...σταφυλής μας, όταν βρεθούμε σε μία Αίθουσα Όπλων στο Παρίσι, θα διαπιστώσουμε αμέσως τις σοβαρές μας ελλείψεις διότι, εδώ, οι Οπλοδιδάσκαλοι τα "πρώτα δύσκολα" τα οποία θα μας βάλουν θα είναι οι ιδιωματικές διατυπώσεις της γαλλόφωνης Οπλομαχίας που θα μας κάνουν να χάσουμε χρόνο μέχρι να καταλάβουμε το περιεχόμενο ενός μαθήματος, κάτι που υπέστημεν (εν μέσω πολλών ...άλλων) κατά την τελευταία παραμονή μας στην πόλη του σωρού παλαιοσιδηρικών του πύργου Eiffel (ωραίοι οι Παρίσιοι, αλλά μακράν αυτού του εκτρωματικού σκελέθρου!). 

     Προς αποκατάσταση, λοιπόν, των ημετέρων γλωσσικών κενών, αλλά και παντός ετέρου συμπάσχοντος ενδιαφερομένου οι παραπάνω σελίδες προερχόμενες από έγκριτην έκδοση του ιθ' αιώνος η οποία φυλάσσεται στη Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων"  όπου και καταγράφονται οι σημαντικότερες ιδιωματικές εκφράσεις της γαλλόφωνης Οπλομαχίας με τις αντίστοιχες αναλυτικές-περιφραστικές ερμηνείες τους, προς γνώση και ...συμμόρφωση!  

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ 

     

Με ασυγκράτητην, ομολογουμένως, σαρκαστική διάθεση παρακολουθούμε γύρω μας μιαν ηλίθια ρητορική αμέτρητων φορέων πολυειδούς θρησκευτικότητος ή ποικιλόχρωμου πολιτικού κομματισμού να υπόσχεται την σωτηρία των Ανθρώπων μέσω δογμάτων τα οποία ήδη έχουν αποδειχθεί απάνθρωπα! Διάφορες θρησκείες υπόσχονται να μετατρέψουν σε  δ ο ύ λ ο  του αυτοσχέδιου θεού τους τον Άνθρωπο για να τον ...σώσουν, ενώ αριστερο-δέξιοι κομματικοί στραγγαλιστές διακηρύσσουν ότι μπορούν να κάνουν τον Άνθρωπο να ευημερήσει φυλακίζοντάς τον σε ουτοπικές "στάνες" με πολύχρωμα σύμβολα που αποπνέουν εμπάθεια και μισαλλοδοξία. Και καγχάζουμε με τα διάφορα "επιχειρήματα" των "εκατέρωθεν" ηλιθίων που πασχίζουν να συστρατεύσουν τους αφελείς για να αλληλοσφαγούν, αφού, εν τέλει, πεπρωμένο τους είναι ο αφανισμός! Διότι, η σοφή οικονομία της Φύσεως άγει τους αρρώστους στην ..."ίαση" του θανάτου.

     

Αντιθέτως, όσοι υγιείς και συστρατευμένοι με τους κανόνες της Φύσεως, όπως οι "Έλληνες Κένταυροι", αναζητούμε εμπράκτως και διαρκώς την κατά Φύση "ευθεία" με μιαν υπερβατική διδασκαλία η οποία επιτάσσει την υπέρβαση κάθε εμποδίου με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα, μια διδασκαλία η οποία δεν περιορίζεται από κανένα δόγμα και καμία "ντιρεκτίβα" παρά μόνον από το κατά Φύση πλαίσιο της ζωής. Στη δική μας Σχολή, αστρουγγάριστοι και αμίαντοι ανθρωποκατασκεύαστων δογμάτων, αποδεικνύουμε ότι η υπέρβαση παντός εμποδίου από τον Άνθρωπο επιτρέπεται μόνον δια του φυσικού "προσανατολισμού" απηλλαγμένου κάθε, υποκειμενικώς "κεχρωσμένης", ιδιοτελείας!

     

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ενσωματώνει τον Άνθρωπο στην Φύση και τον συμφιλιώνει με τον δεκατετράκις δυνατότερο, σύντροφο ζωής, τον Ίππο και με το Τόξο που του διεσφάλισε τροφή και ελευθερία, πάντοτε επί φυσικού και απεριορίστου πεδίου το οποίο, μόνον, νοείται ως ζωτικός του χώρος, μακράν καγκέλλων, συρματοπλεγμάτων και τοίχων που περιορίζουν πρωτίστως την σκέψη και δευτερευόντως το σώμα ενός εμβίου πλάσματος! Και, για τον λόγο αυτό, ουδέποτε καθορίσαμε τον δικό "ΜΑΣ" στίβο και τους δικούς "ΜΑΣ" Ίππους, αλλά εξ αρχής θεωρούμε ότι όλη η γη είναι ο στίβος μας και όλοι οι Ίπποι οι σύντροφοί μας χωρίς καμιάν ιδιοτελή ιδιοκτησιακή πρόθεση αλλά και χωρίς καμιά διάθεση ουτοπικής κοινοκτημοσύνης διότι, σε καμία περίπτωση δεν συναινούμε σε υλικές "κτήσεις" μιας και αυτό χαρακτηρίζει την ειλικρίνεια της προλεχθείσης, υποκειμενικώς αχρωμάτιστης ανιδιοτελείας στην οποία δεν εμφιλοχωρούν κτητικές ...αντωνυμίες. Και αυτό επισφραγίζει μια πραγματική πολεμική τέχνη, όπως και, εξ αρχαιοτάτων χρόνων, προϋποτίθεται.

     

Και δημιουργώντας έργο, ένα διαρκές έργο επίπονο και υπεύθυνο όσο και αποτελεσματικό, οικτίρουμε τους "πέριξ" ημών απελπισμένους σχολιαστές του ...πληκτρολογίου να επιμένουν πλασάροντας αναποτελεσματικές έως και αυτοκαταστροφικές αφύσικες "συνταγές" ...ευημερίας που οδηγούν στον ομαδικόν αφανισμό είτε ως δεξιοί, είτε ως αριστεροί, είτε ως εβραιοχριστιανοί, είτε ως ...αντβεντιστές της εβδόμης ημέρας(!) συχνά, μάλιστα, κατηγορώντας μας επί πολιτική ...αδρανεία διότι δεν τους παρακολουθούμε στη δική τους αυτοχειριαστική κατεύθυνση. Τους παρακολουθούμε να μας προσάπτουν "αδιαφορία για τα κοινά" εννοώντας, βεβαίως, αδιαφορία για την θανατηφόρα πορεία που εκείνοι ακολουθούν κομματιζόμενοι, ακόμη δε και να μας ειρωνεύονται ότι παίζουμε με "αλογάκια" και "τοξάκια" αφού, ως ανελλήνιστοι αγνοούν και τον Ξενοφώντα και τον Απόλλωνα, όμως... Όμως, στους ηλιθίους αναγνωρίζεται το ακαταλόγιστο κι εμείς δεν επιτρέπεται να παραβιάσουμε αυτή την βασική αρχή δικαίου, συνεχίζοντας απτόητοι την δική μας Πολιτική  για 18ο συνεχή χρόνο, με απτά αποτελέσματα και με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, βοηθώντας εαυτούς και αλλήλους στην υπέρβαση εμποδίων ζωής με σημείο προσβάσεως τον πυλώνα μιας αρχέγονης όσο και κορυφαίας πολεμικής τέχνης, της Έφιππης Τοξοβολίας η οποία είναι "Η" ακεραιωμένη Πολιτική, όπως και κάθε τι το οποίο προάγει τον Άνθρωπο μέσα στο πλαίσιο της Φύσεως. 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟΝ:

    Στην έδρα της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων", επί αναλογίου, εκτίθεται μία παλαιά, αναστατική αρχαίων περγαμηνών, έκδοση του 19ου αιώνος του βιβλίου του Αριστοτέλους "ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ". H έκθεση αυτού του βιβλίου, εν μέσω πολλών άλλων εξίσου σπουδαίων της Βιβλιοθήκης μας (Πλάτωνος, Ξενοφώντος κλπ), δεν είναι διόλου τυχαία... 

ΜΕ "ΤΙΝΟΣ" ΤΑ ΜΑΤΙΑ IΠΠΕΥΟΥΜΕ;

ΜΕ "ΤΙΝΟΣ" ΤΑ ΜΑΤΙΑ IΠΠΕΥΟΥΜΕ;

     Με "τίνος" τα μάτια ...ιππεύουμε? Ιππεύουμε με τα μάτια του Ιππέως ή του Ίππου; Έχουμε, άραγε, αναλογιστεί  π ο ι ο ς  είναι αυτός που βλέπει τον δρόμο και τον ακολουθεί;

     Mα φυσικά, ναι, αυτή είναι η απάντηση: Με τα "μάτια" του Andrea Bocelli τα οποία είναι τυφλά και αντ΄ αυτών, με τα μάτια του Ίππου ο οποίος είναι αυτός που βλέπει και στην περίπτωση του τυφλού τενόρου!

     Και πως αυτό το "Journey", αυτή η διάσχιση της Ιταλίας από τον τυφλό Ιππέα Andrea Bocelli, θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα, αν τα μάτια του Ίππου του δεν έβλεπαν και δεν ακολουθούσαν τον δρόμο;

     Μια ζεύξη μουσικής και πνευματικότητος το "Journey" του Andrea Bocelli και εύγλωττη η μεταφορική εικόνα του εφίππου τυφλού μας θυμίζει ότι πέραν του  ο ρ α τ ο ύ  υπάρχει και το πολύ δυνατότερο  α ό ρ α τ ο  το οποίο, αν και δεν εμφανίζεται, εν τούτοις υπάρχει και πρέπει να κατακτηθεί από τον Άνθρωπο που νιώθει ανικανοποίητος από το τετριμμένον "εμφαινόμενο"! 

     Και στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αυτός είναι ο κύριος στόχος μας, να ανακαλύψουμε όσα μας κρύβονται και πρέπει να τα απολαύσουμε για να ολοκληρωθούμε ως όντα, αυτή δε την φορά το "κεκρυμμένον" δεν είναι παρά η διεύρυνση της ανθρώπινης οράσεως με ακόμη δραστικότερα μέσα για να "βλέπουμε" και όσα κείνται εν κρυπτώ και παραβύστω... 

     Αυτής της "διψασμένης" ανθρώπινης οράσεως η οποία, όπως δείχνουν τα στατιστικά της Google του Ιστολογίου μας για την χθεσινή ημέρα, στήριξε τις ...3.488 αναγνώσεις των περιεχομένων μας! Των, τόσον εξειδικευμένων περιεχομένων, μιας τόσον εξειδικευμένης Σχολής η οποία αδιαφορεί για τους "αριθμούς", αρνείται την αποστολήν "αιτημάτων φιλίας" και σαρκάζει τα "like" των μέσων κοινωνικής "δικτυώσεως" τα οποία "μέσα" χρησιμοποιεί μόνον προς ανακοίνωση και πρόκληση κριτικής των "βημάτων" της.

     Με "τίνος", λοιπόν, τα μάτια ιππεύουμε; 

     Και η ερώτηση εμπεριέχει το φυσικό αλλά και το μεταφυσικό σκέλος αφού τα "μεταφυσικά" δεν είναι παρά τα φυσικά  μ ε τ ά  τα, πάντοτε, φυσικά τα οποία όμως βρίσκονται στην  ε π έ κ ε ι ν α  των ορατών "κλιτύ" την οποία καλούμεθα να εξερευνήσουμε γι αυτό και φοράμε τα ...σκιάδια, αποκλείοντας την υποστηρικτική συνδρομή του ανθρώπινου βλέμματος σ΄ αυτή την εξερεύνηση...

     Όταν ιππεύουμε, λοιπόν, βλέπουμε με τα μάτια του Ίππου κι αυτό το επαληθεύσαμε και σήμερα, εφαρμόζοντας μία πάγια άσκηση του σχολικού ασκησιολογίου μας με τα σκιάδια στα μάτια μας.

     Κι αυτό δεν έγινε μόνο για να αποδεσμεύσουμε την όρασή μας από μια τόσον απαιτητική διαδικασία όπως η ίππευση γενόμενοι, μόνον, "οπτικώς" αυταρκέστεροι, αλλά και ισορροπιστικώς, αφού, χωρίς την συνδρομή της οράσεως, το αίσθημα της αυτοσυντηρήσεως συνεγείρει επιπρόσθετους "μηχανισμούς" που τελούν εν υπνώσει, όπως π.χ. η μυική "μνήμη", προς διατήρηση του ευσταθούς ιππικού "καθίσματος".

     Συνoψίζοντας, δε, όλα τούτα και μεταφέροντάς τα στην ανθρώπινη καθημερινότητα βλέπουμε ότι η δική μας "Ιππική" και τα οφέλη της δεν παραμένουν στον στίβο του Ιππευτηρίου όταν, μετά το πέρας του μαθήματος, αφήνουμε τον Ίππο στη φάτνη του, αλλά τα "παίρνουμε μαζύ μας" ώστε τα βήματά μας εκτός Ιππευτηρίου να παραμένουν σταθερώς ευσταθή υφ'  οιανδήποτε συνθήκη περιστασιακής ...ασταθείας!

     Η σημερινή, πραγματικά  λ α μ π ρ ή  ημερίδα έγινε, όπως αρμόζει στις Έφιππες Πολεμικές Τέχνες, σε "ανοικτό", υπάιθριο πεδίο όπου κυριαρχεί το πεύκο και ο ...πεντακάθαρος αέρας του Υμηττού που δεν καταφέρνουν οι αθηναϊκοί ρύποι να μιάνουν.

     Άλλωστε, είναι γνωστή η ...απέχθειά μας στις οροθετημένες καλπαστικές διαδρομές που συνηθίζονται από όλες τις ομόλογες Σχολές του κόσμου, προτιμώντας να καλπάζουμε και να τοξεύουμε επί "ανοικτών" πεδίων, όπως ακριβώς συμβαίνει και υπό συνθήκες μάχης της πραγματικής Έφιππης Τοξοβολίας κι έτσι καλπάσαμε και τοξεύσαμε και σήμερα.

     Έτσι, επί "ανοικτού" πεδίου όπως αρχίζουν οι μαθητές μας την εκπαίδευσή τους κάτι που και σήμερα η αγαπημένη μας Εύα συνέχισε με επιτυχία προετοιμαζόμενη σε ένα τέτοιο πεδίο για τους πρώτους τροχασμούς της, όπως τους εξετέλεσε άψογα σ΄ αυτό το δεύτερο μάθημά της!

     Κι ενώ ο Μάνος και η Εύα, με υποδειγματική συνέπεια εξετέλεσαν το ασκησιολόγιό τους, ο Ιωάννης που βρέθηκε κοντά μας για ένα απλό "βάπτισμα" στην ολιγόλεπτη, πρωτόλεια, ίππευσή του όχι μόνον μας εξέπληξε αλλά και μας προσέφερε ένα ανεκτίμητο δίδαγμα που το μελετούμε ώστε να ξεκινήσουμε μιαν ακόμη πιο ρηξικέλευθη προσέγγιση διδασκαλίας αρχαρίων στη Σχολή μας.

     Το σημερινό ασκησιολόγιο του Μάνου, διαρθρωμένο από την "τυφλή ίππευση" ή "ίππευση με την όραση του Ίππου" και την έξοδο σε επάλληλους τοξευτικούς καλπασμούς βρήκε την καλύτερην εκτέλεσή του με την ακρίβεια και τον δυναμισμό που μας έχει συνηθίσει ο Συνασκούμενός μας.

     Αφού ίππευσε με ακρίβεια ανάμεσα από φυσικά εμπόδια φορώντας σκιάδιο που καταργούσε την όρασή του, ο Μάνος "κάθισε" πολύ βαθύτερα και ασφαλέστερα με υποδειγματικό "κάθισμα" το οποίο επέτρεψε στον Ίππο να "βγει" σε έναν εξίσου υποδειγματικό καλπασμό πριν αρχίσουν οι καλπαστικές τοξεύσεις επί "ανοικτού" πεδίου.

     Και οι καλπαστικές τοξεύσεις του με την χαρακτηριστική ...επιθετικότητα που χαρακτηρίζει τον Μάνο όταν αφιερώνεται σε κάποια μαχητική ...περιπέτεια! Ο Μάνος δεν αστειεύεται...!

     Με την συνέργεια του Μάνου χάρηκε σήμερα τους πρώτους τροχασμούς της και η Εύα, ολοκληρώνοντας τις διαδρομές της με άψογο "κάθισμα" και, κυρίως, με πολύ κέφι. Λαχανιασμένη, βεβαίως, μιας κι ο τροχασμός πάντοτε κουράζει τον Ιππέα, όμως, καταχαρούμενη γι΄ αυτή την πρώτη γεύση της "ταχύτητος" στην ίππευση.

    Με εφίππευση δι εφάλσεως από την πρώτη στιγμή ο Ιωάννης, τούτη την ημερίδα ήρθε να μας αφήσει ένα σπουδαίο δίδαγμα το οποίο θα επεξεργασθούμε προσεκτικά!

     Οι προκαταρκτικές διατάσεις μάλλον πλεονασμός για την "περίπτωση" και ο Ιωάννης από την πρώτη στιγμή έδειξε άριστη ψυχοπνευματική κατάσταση καθώς και φυσική υπερεπάρκεια για να "ριχθεί" στα πολύ βαθιά και τα ..."βαθιά" άρχισαν ευθύς με μένδειο κάθισμα στο οποίο ...πρωτόπιασε τις ηνίες, εν αντιθέσει με κάθε πρωτοεισαγόμενο στην Ιππασία.

      Η όλη "εικόνα" του εφίππου, πλέον, Ιωάννη δεν άφηνε κανένα περιθώριο χρονοτριβής και το ...πρωτοφανές έλαβε χώρα στο "ανοικτό" πεδίο αυτής της υπέροχης ημερίδος.

     Για πρώτη φορά στην 18χρονη λειτουργία της Σχολής μας πρωτοείσακτος κατά το "βάπτισμα" αναλαμβάνει Τόξο σε μένδειο "κάθισμα" και τοξεύει εν κινήσει! 

     Μια νέα εποχή εγκαινιάζει για τη Σχολή μας ο Ιωάννης πριν, καν, κάνει το πρώτο του μάθημα! Χωρίς καμία προηγούμενη εμπειρία, "βαπτίζεται" στην Ιππασία διευθύνοντας τον Ίππο του σε μένδειο "κάθισμα" και σε αυτό ξεκινά αμέσως την Έφιππη Τοξοβολία και μέσα σε ...δέκα λεπτά, τοξεύει επιτυχώς σε βάδην! Επαγγελματίας πολεμιστής ο Ιωάννης μας διδάσκει ότι ο μαχητικός χαρακτήρας που διδάχθηκε αυτοπειθαρχία και αυτοσυγκέντρωση σε τάξη μάχης κείται μακράν των "ορίων" που θέτει ο μέσος Άνθρωπος και παραμένει αδίστακτος εκτελεστής του καθήκοντος που απαιτεί η συγκυρία των περιστάσεων. 

     Κατά την επιστροφή στον Σταύλο, ο Ιωάννης αναλαμβάνει τον Ίππο και, μετά τα όσα προηγήθηκαν, τον διευθύνει, επιτέλους, με κανονικό "κάθισμα" περνώντας μέσα από διάφορα φυσικά εμπόδια επί ανωφερειών και κατωφερειών ανωμάλου εδάφους.

     Σε αυτή την διαδρομή της επιστροφής ο Ιωάννης μας θυμίζει τον Μάνο φέροντας έμφορτο σακκίδιο πλάτης χωρίς αυτό να τον εμποδίζει διόλου στους χειρισμούς του. 

     Ένα υγιέστατο ένστικτο αναδύεται από τους χειρισμούς του Ιωάννη ο οποίος χωρίς καμία προηγούμενη διδασκαλία διευθύνει επιτυχέστατα τον ίππο του διερχόμενος από την βλάστηση του δρομολογίου. 

     Και μέχρι να ξαναζυγώσουμε στον Σταύλο, ο Ιωάννης διασχίζει κάθε πρόκληση εμποδίου με τον Ίππο του καλώς διευθυνόμενο απλώς και μόνον από μιαν ορθήν αντίληψη της καταστάσεως.

ΑΦΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ...ΛΥΧΝΩΝ ΑΦΑΣ

   ΑΦΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ...ΛΥΧΝΩΝ ΑΦΑΣ

     Με μία καλή πυκνότητα μαθημάτων κυρίως δε με την βοήθεια της υψηλής αντιληπτικότητός της, η Εύα, απόψε, είχε την πρώτη εμπειρία νυκτερινής τοξεύσεως, μάλιστα, με αντικείμενο τις διορθώσεις της αφέσεως, κεφάλαιο πολύ σημαντικό για την Τοξοβολία.

     Και, tempore dato, αξιοποιήσαμε την γαλήνη του ημίφωτος που επαυξάνει την δυνατότητα της αυτοσυγκεντρώσεως, με την διόρθωση της τεχνικής της αφέσεως της χορδής, στη γαλήνη των πολυεπίπεδων παρτεριών μας που βοηθούν στην απομόνωση και επικέντρωση σε εργασία.

     Απόψε καταφέραμε να "λεπτολογήσουμε" επάνω στην έσχατη "στιγμή" του αποχωρισμού του βέλους από την χορδή και να σταθμίσουμε τους ρόλους της αναπνοής, της στάσεως και των δύο διαφορετικών ρόλων των χειρών με ό,τι αυτοί συνεπάγονται.

     Διαπιστώσαμε πόσο δύσκολο είναι για έναν Τοξότη να  δ ι α γ ρ ά ψ ε ι  λάθη, αλλά και να  π ρ ο σ π ο ι η θ ε ί  λάθη, όμως τα πάντα είναι θέμα αυτοσυγκεντρώσεως και εξασκήσεως επί του ορθού. Και, σημασία έχει ότι τα καταφέραμε και τα δύο...

     Με ελάχιστην, ως τώρα, εμπειρία μονοψήφιων επαφών με το Τόξο, η Εύα όχι μόνον τόξευσε 80 βέλη υπό συνθήκες ημίφωτος και πλήρους σκότους, αλλά σημείωσε και μιαν αξιοσημείωτην ευστοχία επί του νοητού, κατά πολύ μικρότερου του υπαρκτού, στόχου.

     Όταν ξεκαθαρίζουμε στην συνείδησή μας "τι" πραγματικά μας ενδιαφέρει και μας αφορά ενώ το υπηρετούμε με συνέπεια, αυτό το "κάτι" το κατακτούμε, οπότε, είναι υπόθεση συνειδητής επιλογής και συνεπείας η κάθε κατάκτηση. Και η Εύα, αυτό μας το διδάσκει! 

ΤΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ...ΕΡΘΕΙΣ!

 ΤΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ...ΕΡΘΕΙΣ!

     Ευγενική η φωνή στο τηλέφωνο νεαρού φοιτητή της Γυμναστικής Ακαδημίας, ζήτησε να ενημερωθεί για το πως θα μπορούσε να παρακολουθήσει μαθήματα Έφιππης Τοξοβολίας στη Σχολή μας. Γόνος μάλλον εύπορης οικογενείας της οποίας χρησιμοποιεί για την διαμονή του διαμέρισμα στο Κολωνάκι, αλλά μπορεί να έρχεται με το αυτοκίνητό του (!) στο Ιππευτήριο, με άνετη εκφορά λόγου σαν παρουσιαστής ...απογευματινού δελτίου "ειδήσεων" σε σκανδαλοθηρικό κανάλι. Στο τέλος μονολόγησε: "Θα είναι ακριβό σπορ, έτσι;"

     Mε στωικότητα του εξηγήσαμε ότι, στους "Έλληνες Κενταύρους", η Έφιππη Τοξοβολία ούτε ακριβό, ούτε "σπορ" είναι, αφού εμείς την διδάσκουμε ως πολεμική τέχνη και, ως εκ τούτου, δεν εισπράττουμε χρήματα αλλά οι μαθητές μας αποζημιώνουν απ΄ ευθείας τον Ιππαγωγό που μας διαθέτει τον Ίππο με 20 ευρώ για κάθε μάθημα που συνήθως διαρκεί περισσότερο της μιας ώρας κατά την διάρκεια της οποίας ολοκληρώνει απεριορίστως συγκεκριμένο ασκησιολόγιο το οποίο αν δεν ολοκληρώσει δεν θα αφιππεύσει στο ...διηνεκές, τοξεύοντας όσα βέλη χρειαστεί για την ολοκλήρωσή του!

     "Τότε να έρθω, αν είναι έτσι!" μας απήντησε κι αυτό το "Τότε..." μας ενόχλησε, διότι δεν είμεθα ρεσεψιονίστ τζαμπατζήδων αλλά Συνασκουμένων με συνείδηση για την ιερότητα της Έφιππης Τοξοβολίας και του απαντήσαμε: "Τότε να  Μ Η Ν  έρθεις Π Ρ Ι Ν  μελετήσεις τους όρους εισδοχής στους "Έλληνες Κενταύρους", Π Ρ Ι Ν  μελετήσεις και κατανοήσεις την "Πολιτεία" του Πλάτωνος, Π Ρ Ι Ν μελετήσεις και κατανοήσεις τον "Ηρωϊκό Τρόπο Ζωής" του Ιωάννη Συκουτρή και Π Ρ Ι Ν  μελετήσεις και κατανοήσεις το "Ζεν στη Τέχνη της Τοξοβολίας" του Eugen Herrigel!", συνιστώντας του παραλλήλως τον Σταύλο τέως μαθήτριάς μας στην περίπτωση που ...βιάζεται να ασκηθεί.

     Εν αντιθέσει με ό,τι ισχύει παγκοσμίως, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" προσεγγίζει την Έφιππη Τοξοβολία ως πολεμική τέχνη και σέβεται τους κανόνες διδασκαλίας μιας πολεμικής τέχνης που είναι η αχρηματία! Ουδέποτε δεχθήκαμε χρηματικές απολαβές κι αυτό μας δίνει το δικαίωμα της επιλογής των μαθητών μας στους οποίους, με χαρά, μπορούμε να επενδύουμε το υστέρημα του χρόνου μας. Κι αυτό μας δίνει την δυνατότητα όχι μόνον ενός έργου με ποιότητα ανάλογη των προσδοκιών μας αλλά και μιας δυνατότητος απορρίψεως οιουδήποτε θεωρούμε ότι δεν αντιλαμβάνεται την φύση της Έφιππης Τοξοβολίας της οποίας ένα μέσο - ενδεικτικό κόστος μαθήματος εμφαίνεται στην παραπάνω εικόνα με διάρκεια 30-45 λεπτών, τόξευση 4 βελών και τίμημα ...125 δολλαρίων, όχι από τα ακριβά διότι υπάρχουν και πολύ ακριβότερα...

     Καλή συνέχεια με ό,τι θετικό καταπιάνεται ο οιοσδήποτε!

ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ;…

ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ;…

 

     …Όταν παραλαμβάνεις έναν ξένο, οποιονδήποτε, Ίππο που, επί χρόνια, ιππεύεται με στομίδα και του την αφαιρείς, καταργώντας, ουσιαστικώς και τις ηνίες, καθώς και μία μαθήτρια η οποία ιππεύει για πρώτη φορά στη ζωή της και σε λίγα λεπτά θεμελιώνεις όχι μόνον την μεταξύ τους ασφαλή συνεργασία αλλά και την ίδια την Έφιππη Τοξοβολία κι όλα τούτα, χωρίς την άσκηση καμιάς βίας σε κανέναν!

     Και πόσο ασήμαντο σε κάνει αυτό το «προνόμιο» της επιβολής σου επάνω στις φοβίες των φυσικών πλασμάτων το μεγαλείο της ίδιας της Φύσεως η οποία σου υπενθυμίζει ότι –και πάλι!- μέσα στους κανόνες της, στους  δ ι κ ο ύ ς  της κανόνες, περικλείεται ό,τι μπορεί να σε κάνει υπερήφανο!