EYΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!

 EYΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!

     Σήμερα 23/6/2025, ώρα 15:13 μ.μ. οι αναγνώσεις μας είναι 18.060. Δεν έχουμε να εκφράσουμε κάτι περισσότερο από τις ευγνώμονες ευχαριστίες προς τους αναγνώστες μας!

ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ (ίσως και ...ΥΣΤΕΡΙΚΟΙ) ΕΤΕΡΟΧΡΟΝΙΣΜΟΙ κ.ά.

 ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ (ίσως και ...ΥΣΤΕΡΙΚΟΙ) ΕΤΕΡΟΧΡΟΝΙΣΜΟΙ κ.ά.

     Οι ιστορικές αναπαραστάσεις είναι ένας τρόπος εκμαθήσεως της Ιστορίας και, ως εκ τούτου,  μία πολύ σοβαρή εκπαιδευτική παράμετρος η οποία θα πρέπει να προσεγγίζεται με την δέουσα σοβαρότητα και γνώση, λόγος για τον οποίον και οι ιστορικοί αναπαραστάτες θα πρέπει να διαθέτουν και γνώση και σοβαρότητα κάτι το οποίο, δυστυχώς, δεν φαίνεται να ισχύει πάντοτε, όπως και στην περίπτωση ενός εγχειρήματος, αγαθών μεν, προθέσεων αλλά οικτρού αποτελέσματος που επεχειρήθη, προσφάτως, στην γείτονα Ιταλία (Νάπολη) ως συνεργασία μεταξύ τοπικής "μεγαλοϊδεατικής" φιλελληνικής ομάδος και αρχαιόθρησκης ελλαδικής ομάδος.

      Χωρίς καμία διάθεση ακυρώσεως των αγαθών προθέσεων των διοργανωτών του συγκεκριμένου δρωμένου που έλαβε χώρα στην πανέμορφη Νάπολη της Ιταλίας και με ειλικρινή εκτίμηση στον "σπινθήρα" της εμπνεύσεώς τους με δεδομένη την σχέση Ελλήνων και Ιταλών όταν, μάλιστα, οι Έλληνες είμεθα ακόμη και οι ιστορικοί ονοματοθέτες των αδελφών γειτόνων μας, δεν θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε σημαντικά λάθη που,  δυστυχώς, καταγράφηκαν από τους φακούς της ίδιας της διοργανώσεως την οποία "χρεώνουν" με ασύγγνωστους ιστορικούς ετεροχρονισμούς (ανιστορικότητα) αλλά και με απαράδεκτη προχειρότητα, όπως επισημαίνουμε εν συνεχεία:

Aνιστορικότητα

     Δυστυχώς για τους διοργανωτές αυτού του δρωμένου, απεδείχθη ότι ούτε ήξεραν, ούτε ρώτησαν τίποτε περί του αρχαίου Ελληνικού Τόξου το οποίο ενέθεσαν για λόγους εντυπωσιασμού σε έναν σκηνικό πειραματισμό, ενώ θα μπορούσαν και να ρωτήσουν και να μάθουν, καταλήγοντας στην ορθή επιλογή. 

     Έτσι, προτίμησαν να παρουσιάσουν ένα σύγχρονο αθλητικό διαιρούμενο(!) τόξο που προκαλεί θυμηδία ενώ θα μπορούσαν να παρουσιάσουν ένα αυθεντικό αρχαίο Ελληνικό Τόξο όπως θα έπρεπε.

     Οι συγκεκριμένοι διοργανωτές φαίνεται ότι αγνοούν ότι στη σημερινή Ελλάδα ένας Συνέλληνας, ο Περικλής Τελιορίδης κατάφερε μετά από δική του ιστορική μελέτη και μετά από "σιγή" αιώνων, να αναβιώσει με ακρίβεια το αρχαίο Ελληνικό Τόξο την αναβίωση του οποίου έχουν ήδη, προ πολλού, παρουσιάσει οι Ευρωπαίοι τιμώντας το έργο του.

     Κι ενώ στην Ελλάδα κάποιοι, όπως ο Περικλής Τελιορίδης, εργάζονται συνειδητά για να αναβιώσουν την Ελληνικήν Ιστορία ενώ το έργο τους αναγνωρίζεται από τους ξένους, κάποιοι άλλοι όλα τούτα τα αγνοούν κι επιμένουν να αφελληνίζουν την Ελληνικήν Ιστορία περί της οποίας κόπτονται, επικαλύπτοντάς την ( = μπασταρδεύοντάς την) με ξένες νοθεύσεις! Τι κρίμα! 

     Λες και εάν ρωτούσαν και εάν δεν ζητούσαν υποστήριξη, δεν θα τους δίδονταν... 

     Όμως, το σαράκι του γραικυλισμού ευδοκιμεί και στις δήθεν ..."ελληνικότερες" των προθέσεων, πάντοτε με ολέθρια αποτελέσματα.  

     Πέραν, όμως, αυτού, απαράδεκτες από πλευράς ιστορικότητος, ήσαν και οι εμφανίσεις των συντελεστών του δρωμένου τους οποίους ο φακός της διοργανώσεως κατέλαβε ψοφοδεείς (απουσία σκηνοθετικής προετοιμασίας), με μίνι φρεσκοσιδερωμένες ...φούστες και φανελάκια ..."T-shirt" και με εντελώς ανιστόρητα ...'ξώφτερνα σανταλάκια ...παντοφλέ! Ήμαρτον!...ούτε σε πασαρέλα του Λάκη Γαβαλά!

     ...Ήμαρτον καλοί μας Συνέλληνες, ούτε σκηνοθέτης, ούτε σκηνογράφος, ούτε ενδυματολόγος! Την "παράσταση" τι την θέλατε όταν, μάλιστα, ανάλογα αποτελέσματα των γειτόνων Σκοπιανών τα σαρκάζουμε μέχρι ...κλαυσιγέλωτος; Και ας μη θίξουμε και την εντελώς αμήχανη "χορογραφία" με την παραπαίουσα κυρία "τοξότρια" η οποία έδειχνε ότι πάσχιζε να ροκανίσει τον ...χρόνο! Ούτε και χορογράφος, λοιπόν...! 

Προχειρότητα

     Όπως προαναφέραμε, σκοπός μας δεν είναι η αποδόμηση μιας ωραίας, κατ΄ αρχήν, ιδέας, μιας γόνιμης εμπνεύσεως αλλά  η επισήμανση αστοχιών προς μελλοντικήν αποφυγή. Έτσι, εν προκειμένω δεν θα επεκταθούμε σε μία λεπτομερή αναφορά στιγμάτων προχειρότητος αλλά, ενδεικτικώς, θα αναφερθούμε σε μία χαρακτηριστική φωτογραφία η οποία δημοσιεύεται στο επίσημο λεύκωμα του δρωμένου και από το οποίο την αντλήσαμε. Ας την δούμε:

     Δυστυχώς, μια τέτοια φωτογραφία θα έπρεπε να είχε "καταπνιγεί" στη λεκάνη της ναπολιτάνικης ...μπουγάδας και όχι να αναρτηθεί μαζύ με τα οπίσθια της ευρυπρώκτου πλύστρας της οποίας φαίνεται και ο ιμάντας του στηθοδέσμου... Είναι υπόθεση ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ(!) αγαπητοί Συνέλληνες η "εικόνα" του έργου μας και επ΄ αυτού οι Έλληνες αποδίδουμε μεγάλη σημασία, αυτοσεβασμού ένεκεν και όχι φοβούμενοι την κριτική τρίτων και, εάν αυτό το στοιχειώδες δεν το έχουμε εννοήσει, πόρρω απέχουμε από κάθε, μα κάθε(!), "ελληνικότητα"!

ΤΡΙΗΜΕΡΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 7, 8 & 9 Ιουνίου 2025

 ΤΡΙΗΜΕΡΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

 ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

 7, 8 & 9 Ιουνίου 2025

 

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" παραμένει πιστή στον βασικό κανόνα των Πολεμικών Τεχνών που υποδεικνύει ανιδιοτέλεια και αποφυγή κάθε ανταγωνισμού με την επικέντρωση στο καθήκον της ασκήσεως και μόνον. Έτσι, ενθαρρύνουμε τους μαθητές μας να έρχονται σε επαφή και με την διδασκαλία άλλων εγκρίτων Δασκάλων ώστε, με την σύγκριση, να βελτιώνουν την εμπειρία τους και να προάγουν την Πολεμική Τέχνη η οποία αποτελεί και το αντικείμενό μας. Και την φορά αυτή, ο Κωνσταντίνος μας, βρέθηκε στην Βουλγαρία, σε μια καταπράσινη και φυσική χώρα, όπου στην Школа " Мадарски конник" Equestrian Martial Arts School 'Madara horseman'  του διακεκριμένου Δασκάλου Dimitar Trukanov απόλαυσε ένα εκπαιδευτικό τριήμερο σε ένα ιδανικό περιβάλλον, εν συνεχεία δε, μας περιγράφει τις εντυπώσεις του.

     Μένοντας σταθερά προσηλωμένοι στον στόχο μας, αξιοποιήσαμε την τριήμερη αργία και τον ευνοϊκό καιρό για να συνεχίσουμε την εντρύφησή μας στη μέθοδο έφιππης τοξοβολίας του Ντιμιτάρ Τρουκάνοβ, στη γειτονική Βουλγαρία. Το ιππευτήριο, όπως και οι εγκαταστάσεις των στάβλων του εκπαιδευτή, βρίσκονται σε ένα γαλήνιο θέρετρο κοντά στο Malo Buchino — ένα χωριό σκαρφαλωμένο στα δυτικά της Σόφιας.

     Ο τόπος, αν και ακόμη υπό διαμόρφωση, αποπνέει μια απλότητα και ομορφιά που μαρτυρούν την αγάπη όσων εργάζονται εκεί. Μια τεχνητή λίμνη φιλοξενεί γύρω της πλήθος πουλιών και φυτών· ο ιδανικός προορισμός για οικογένειες, παρέες ή μοναχικούς ψαράδες που αναζητούν απόδραση από τον αστικό θόρυβο. Κι όμως, αυτή η ειδυλλιακή εικόνα μας έμεινε σχεδόν ανέγγιχτη — οι ώρες μας ήταν αφιερωμένες ως τις πρώτες μεσημεριανές στην αυστηρή και απαιτητική εκπαίδευση του ιππευτηρίου.

     Η καθημερινή ρουτίνα περιελάμβανε περίπου δύο ώρες τοξοβολίας και μία ώρα ιππασίας. Ο ασκούμενος είχε την τύχη όχι μόνο να εργαστεί κάτω από την καθοδήγηση του δασκάλου, αλλά και να γνωρίσει ντόπιους έφιππους τοξότες — να τους παρατηρήσει, να ανταλλάξει ιδέες, να εμπνευστεί και να εξελιχθεί μέσα από τις προσπάθειές τους.

     Όπως σε κάθε σωστή αρχή, έτσι και εδώ η προπόνηση ξεκινούσε με επιμελές ζέσταμα: λάστιχα, διατάσεις και δόρυ, για να ξυπνήσει το σώμα και να θωρακιστεί απέναντι σε τραυματισμούς.

     Η τοξοβολία επικεντρώθηκε στη λεπτομέρεια — στη στάση του σώματος και την ευθυγράμμιση του τόξου, με τον δάσκαλο να παρακολουθεί προσεκτικά και να διορθώνει υπομονετικά κάθε απόπειρα του μαθητή.

     Η εκπαίδευση με τον ίππο, αυτή τη φορά, ξεπέρασε σε ένταση και πολυπλοκότητα κάθε προηγούμενη εμπειρία. Για τρεις συνεχόμενες ημέρες, ο ασκούμενος κλήθηκε να εκτελέσει μια σειρά ασκήσεων που απαιτούσαν όχι μόνο σωματική δύναμη αλλά και πνευματική εγρήγορση και αρμονία — με τελικό σκοπό την καλλιέργεια φυσικής ισορροπίας και αντανακλαστικής συνεργασίας με το άλογο. Συγκεκριμένα:

     Οι πρώτες ασκήσεις περιελάμβαναν διατάσεις των χεριών, με τα χέρια υψωμένα και ενωμένα πάνω από το κεφάλι, ή τεντωμένα στο ύψος των ώμων, ενώ το άλογο κινείτο χωρίς χρήση ηνιών. Σταδιακά προστέθηκαν ασκήσεις με δόρυ, λάστιχα, και τέλος με τόξο και βέλη — κάθε βήμα απαιτούσε μεγαλύτερη ισορροπία και συγκέντρωση. Ακολούθησαν ασκήσεις με στροφή του κορμού και τεντωμένα χέρια δεξιά και αριστερά στη βάση της λεκάνης — ώστε το βλέμμα και η αντίληψη να εκπαιδευτούν σε όλους τους άξονες του χώρου, μπροστά, πλάγια και πίσω, σε απόλυτη συνάρτηση με τη φορά του αλόγου.

     Μία από τις πλέον απαιτητικές σωματικά ασκήσεις περιλάμβανε τη χρήση kettlebell. Ο ασκούμενος έπρεπε να το συγκρατεί με τα δύο χέρια στο ύψος του μετώπου, ακίνητο, ενώ το άλογο κινούταν. Σκοπός: η ενίσχυση της ισορροπίας, της συγκέντρωσης και της πειθαρχίας πάνω στο τετράποδο που δεν χαρίζει σταθερότητα, αλλά την απαιτεί.

     Η πιο διανοητική, σύνθετη και τελικά αποκαλυπτική άσκηση πραγματοποιήθηκε με τη χρήση δύο μικρών σφαιριδίων αντισφαίρισης. Ο ασκούμενος κρατούσε ένα σφαιρίδιο σε κάθε παλάμη, ενώ το άλογο κινούνταν με σταθερό βήμα. Ο στόχος ήταν διπλός: αφενός να διατηρηθεί η ισορροπία επάνω στον ίππο χωρίς να στηρίζεται στα ηνία ή να απασχολείται με την πορεία του ζώου, και αφετέρου να επιτευχθεί ταυτόχρονα χειρισμός λεπτού συντονισμού και συγκέντρωσης. Τα σφαιρίδια πετιούνταν εναλλάξ στον αέρα, κάθε ένα σε ευθύ άξονα μόλις λίγων εκατοστών, και επανασυλλαμβάνονταν πριν πέσουν. Το ιδιαίτερο αυτής της άσκησης ήταν ότι δεν περιοριζόταν στην κίνηση προς τα εμπρός — αλλά απαιτούσε από τον ασκούμενο να εκτελεί τις ρίψεις και προς τις τρεις κατευθύνσεις: μπροστά, πλάγια και πίσω, σε σχέση με την κίνηση του αλόγου. Έτσι ενισχύονταν όχι μόνο ο συντονισμός και η ταχύτητα αντίδρασης, αλλά και η περιφερειακή αντίληψη και η σφαιρική στόχευση — απαραίτητες δεξιότητες για έναν έφιππο τοξότη που πρέπει να μπορεί να ρίχνει βέλη προς κάθε κατεύθυνση χωρίς να διαταράσσει την ισορροπία του.

     Η καθημερινή δοκιμασία έκλεινε με λίγες στοχευμένες βολές με τόξο. Λίγες, αλλά ουσιαστικές· αρκετές για να επισφραγίσουν το πέρασμα από την κούραση στη συνείδηση της εξέλιξης.

     Τέλος, ο δάσκαλος έδινε ιδιαίτερη έμφαση στην ορθή στάση του σώματος κατά την αφίππευση — μια λεπτομέρεια που, όσο κι αν μοιάζει δευτερεύουσα, αποτελεί κομμάτι της συνολικής αρμονίας και του σεβασμού απέναντι στο άλογο.

     Μετά το τέλος κάθε προπονητικής ημέρας, ο ασκούμενος είχε την τιμή και τη χαρά να συνοδεύει τον δάσκαλο και τα άλογα στους στάβλους, να περπατά πλάι τους προς τα λιβάδια όπου βοσκούσαν, έπαιζαν και ξεκουράζονταν. Ήταν στιγμές απλές, σχεδόν τελετουργικές — ένα αντίβαρο στην ένταση της εκπαίδευσης, ένας σιωπηλός διάλογος ανάμεσα στον άνθρωπο και το ζώο, που μοιράζονταν πλέον κάτι παραπάνω από ένα μάθημα: ένα μονοπάτι.

Dimitar Trukanov

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ευχαριστεί θερμά τον έγκριτο Εκπαιδευτή κ. Dimitar Trukanov για την εξαιρετική εκπαίδευση του μαθητή μας αλλά και για την ιδιαίτερη φιλοξενία του η οποία εκφράζει και τον, κοινό, θρακιώτικο Πολιτισμό του οποίου μετέχει ο Βούλγαρος Εκπαιδευτής. Η "μεγάλη γη" Θράκη και οι πολεμικές παραδόσεις της, ανεξαρτήτως εάν παραβλέπονται, δυστυχώς, στη σημερινή Ελλάδα, τιμώνται ιδιαιτέρως στην γείτονα Βουλγαρία όπου ο Θράκας πολεμιστής Ιππέας θεωρείται πρότυπο ηρωισμού και, όπως όλη η τοπική αρχαιολογία, αναδεικνύεται από ένα κράτος με συνείδηση της καταγωγής και της Ιστορίας του, κάτι το οποίο εκτιμά ιδιαιτέρως και ο Ιδρυτής της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" γεννημένος κι αυτός στη Θράκη.     

ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΥΠΟ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

 ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΜΑΣ ΕΚΔΟΣΗ 

ΥΠΟ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

     Ίσως από σεμνότητα που επιδιώκουμε να μας διακρίνει, ίσως κι από άγνοια μεγεθών, προσπαθήσαμε να ενθέσουμε στις αντικειμενοφόρες πλάκες του μικροσκοπίου των αναμνήσεών μας τα 20 χρόνια της συνεχούς λειτουργίας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" και να σταχυολογήσουμε τη δράση της ώστε να φανούμε συνεπείς στον εκδότη μας κ. Παναγιώτη Γλυνό ο οποίος θα μας εκδώσει το επετειακό μας λεύκωμα. Και τότε αιφνιδιαστήκαμε με τον θρυμματισμό των αντικειμενοφόρων πλακών οι οποίες διελύθησαν εις τα εξ ων συνετέθησαν αφήνοντας ..."βουβό" το προσοφθάλμιο κι εμάς εμβρόντητους διότι, ενώ είχαμε προϊδεάσει τον κ. Παναγιώτη Γλυνό για μία έκδοση 100 σελίδων ήδη κινούμεθα προς τις ...350(!) σελίδες με τάση ...ανόδου και κείμενο, σταθερώς, ...τηλεγραφικό! Συν τοις άλλοις, δε, αμφισβητείται και ο τίτλος αυτής της επετειακής εκδόσεως χωρίς να μπορούμε να καταλήξουμε εάν θα την τιτλοφορήσουμε "20 ΧΡΟΝΙΑ, ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ή ..."BRITANNICA ΑΝΑΤΥΠΟΥΜΕΝΗ".

     Ίδωμεν!

TΡΙΗΜΕΡΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

 TΡΙΗΜΕΡΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

25, 26 και 27 Μαΐου 2025

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ενθαρρύνει τους μαθητές της να αποκτούν εκπαιδευτικήν εμπειρία σε ξένες, έγκριτες, Σχολές ώστε να μπορούν να συγκρίνουν εκπαιδευτικές μεθόδους και να μας βοηθούν να βελτιωνόμαστε κι εμείς όπου και εάν κάτι τέτοιο θα ήταν απαραίτητο. Δεν επιχειρούμε τον "εγκλωβισμό" των μαθητών μας στις δικές μας, δοκιμασμένες, εκπαιδευτικές μεθόδους, αλλά με ανοικτούς πνευματικούς ορίζοντες χαιρόμαστε όταν οι μαθητές μας διευρύνουν την μαθησιακή εμπειρία τους εμπλουτίζοντάς την και με ξένες διδασκαλίες. Και, αυτή την φορά, είχαμε την χαρά να ενθαρρύνουμε τον εξαιρετικό εκπαιδευόμενό μας Κωνσταντίνο να αφιερώσει μια σειρά μαθημάτων στην Σχολή "Мадарски конник" του εξαιρετικότατου Βούλγαρου Εκπαιδευτή Dimitar Trukanov που εδρεύει στο Obzor της Βουλγαρίας. Τις εντυπώσεις του από την εκπαίδευσή του καταγράφει ο ίδιος ο Κωνσταντίνος  ο οποίος θα συνεχίσει την σειρά των εκεί μαθημάτων του και θα μας ενημερώνει για τις εντυπώσεις του! 

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΤΡΙΗΜΕΡΟΥ

Ημέρα πρώτη

Η πρώτη ημέρα περιλάμβανε δίωρη εκπαίδευση εντός κλειστού χώρου με αντικείμενο την τοξοβολία. Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη σωστή στάση σώματος, τη θέση του τόξου και του βέλους, καθώς και στον βασικό χειρισμό του εξοπλισμού.

Ημέρα δεύτερη

Η εκπαίδευση συνεχίστηκε με παρόμοιο πρόγραμμα, εστιάζοντας περαιτέρω στη σωστή τεχνική και επανάληψη των θεμελιωδών στοιχείων.

Τρίτη ημέρα

Η τρίτη ημέρα πραγματοποιήθηκε σε εξωτερικό περιβάλλον, όπου εφαρμόστηκαν πιο σύνθετες ασκήσεις. Περιλάμβανε:

Δίωρη εκπαίδευση με «σύνθετους» στόχους, με έμφαση στην ευθυγράμμιση της λεκάνης και των ποδιών σε σχέση με τη σωστή στάση τόξευσης επί ίππου.

Μισάωρη εκπαίδευση ισορροπίας επάνω στον ίππο με ελεύθερα χέρια.

Ο εκπαιδευτής Ντιμιτάρ Τρουκάνοβ δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στη σωστή αρχική στάση σώματος κατά την τόξευση. Εστιάζει:

Στην αναπνοή,

Στη θέση των άνω και κάτω άκρων,

Στην κίνηση του κορμού,

Και στον σωστό συντονισμό όλων των κινήσεων.

Πριν από κάθε προπόνηση, προηγείται σειρά δυναμικών ασκήσεων ζεστάματος με λάστιχα και καλάμια, ώστε να ενεργοποιηθούν οι μύες, να αιματωθεί σωστά το σώμα και να αποφευχθούν τραυματισμοί ή έντονα πιασίματα.

Βασική στάση τόξευσης

Ο ασκούμενος τοποθετείται σε στάση «αγωνιστή του μποξ», κρατώντας το τόξο με το βέλος μπροστά στο οπτικό του πεδίο. Τα χέρια υψώνονται στο ύψος των ώμων, σε στάση που ο Τρουκάνοβ αποκαλεί «στάση του αετού». Οι αγκώνες απλώνονται, με το αριστερό πόδι ελαφρώς μπροστά από το δεξί.

Κομβικό σημείο είναι η αναπνοή: ο τοξότης εισπνέει βαθιά και εκπνέει κατά περίπου 70% τη στιγμή της έλξης της χορδής.

Κρίσιμες τεχνικές λεπτομέρειες:

Ο αντίχειρας του δεξιού χεριού ακουμπά σχεδόν τη δεξιά παρειά, στο ύψος της πίσω κάτω γνάθου.

Ο δείκτης πιέζει τον αντίχειρα, ο οποίος φέρει όλο το βάρος της τεντωμένης χορδής.

Ο πήχης του δεξιού χεριού και οι ώμοι παραμένουν χαλαροί.

Το βάρος κατανέμεται στα πλευρά, στον αντίχειρα και τον δείκτη.

Το αριστερό χέρι παραμένει απόλυτα σταθερό και τεντωμένο.

Η απελευθέρωση του βέλους πραγματοποιείται ταυτόχρονα με την ολοκλήρωση της εκπνοής, μέσω μιας τεχνικής «συμπίεσης» της χορδής (squeezing, όπως λέει ο ίδιος ο εκπαιδευτής).

Μετά την απελευθέρωση, ο ασκούμενος πρέπει να διατηρήσει τη θέση του σταθερή, χωρίς μετακίνηση του κεφαλιού ή του κορμού. Ο σκελετός παραμένει κάθετος, ευθυγραμμισμένος με έναν νοητό κατακόρυφο άξονα.

Η εξάσκηση στην ύπαιθρο επικεντρώθηκε στην εφαρμογή της τεχνικής επί ίππου, δίνοντας επιπλέον βαρύτητα στην πίεση και το πάτημα των ποδιών. Εκτελέστηκαν ασκήσεις με τρεις βασικούς τύπους βολής:

Εμπρόσθια

Πλάγια

Οπίσθια

Στη συνέχεια, ο εκπαιδευόμενος τόξευσε από μικρή απόσταση σε κυλινδρικό στόχο, με στόχο τρία σημεία: πάνω, μεσαίο και κάτω. Τα βέλη πέτυχαν 100% τον στόχο και οι τρεις βολές ήταν απολύτως επιτυχημένες. Ο εκπαιδευτής μάλιστα επεσήμανε την ύπαρξη «φυσικού ταλέντου στην ακρίβεια στόχου».

Κατόπιν, ακολούθησε μια σύντομη εισαγωγή στην ισορροπία επί ίππου. Η έμφαση δόθηκε:

Στην πίεση των μηρών προς τα μέσα,

Στην ελαφρά αποφόρτιση των γλουτών από τη σέλα, ώστε τη στιγμή της τόξευσης να μην εφάπτονται πλήρως επάνω της,

Στη σωστή πίεση των πελμάτων, που έπρεπε να προσομοιάζουν την αίσθηση επαφής με το έδαφος παρά την τοποθέτησή τους στους αναβολείς,

Στην ευθυγράμμιση της λεκάνης με ελαφρά κλίση του κορμού προς τα εμπρός. 

Πραγματοποιήθηκαν σύντομες ασκήσεις ισορροπίας, με τον ίππο να βαδίζει υπό τον έλεγχο του εκπαιδευτή, ενώ ο ασκούμενος διατηρούσε τα χέρια του ελεύθερα, είτε σε ανάταση είτε σε οριζόντια διάταξη. Έτσι έγινε μια αρχική προσομοίωση της παράλληλης ίππευσης και τοξευτικής στόχευσης.

Με το πέρας της εκπαίδευσης, ο δάσκαλος ιππασίας παρέθεσε ολιγόλεπτη επίδειξη ορθής ίππευσης στον εκπαιδευόμενο.