ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΠΡΟΟΔΕΥΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Mε τον κυκλώνα "Ξενοφώντα" σε πλήρη εξέλιξη, με πνέοντα βόρειο άνεμο που άγγιζε ριπές εννέα κόμβων και ολόγυρα να πέφτουν ...τέντες και να ξεχορτιαράζονται θάμνοι, με τα καταιγιδοφόρα νέφη να κάνουν "περατζάδα" πάνω από τα κεφάλια μας μαυρίζοντας και ξαναμαυρίζοντας το περιβάλλον, εμείς αποφασίσαμε να κάνουμε ...Έφιππη Τοξοβολία με έναν Ίππο καθόλου συνηθισμένο σε εξωτερική εργασία και με την στομίδα του προσφάτως καταργημένη και, με αρχαρίους μαθητές! Μάλιστα, επειδή ο άνεμος δεν θα επέτρεπε ούτε για μια στιγμή να παραμείνει ο στόχος στη θέση του και για να μην το ψάχνουμε στη ταράτσα κάποιου παρακείμενου κτίσματος, τον τοποθετήσαμε σε επίπεδη διάταξη, αξιοποιώντας τον κατά τέτοιο τρόπο ώστε η Χρυσούλα μας να προχωρήσει στα ...δυσκολότερα, όπως κι έγινε. Τρέλλα; όχι, απλώς, τεχνογνωσία η οποία εγγυάται εξ αρχής την ασφάλεια του μαθήματος! Όντως, στα δύσκολα δημιουργεί και προοδεύει ο Άνθρωπος και σήμερα, εν μέσω της καταιγίδος "Ξενοφών", η πρόοδος όλων μας υπήρξε ...καταιγιστική!
Αρχικώς, ελέγθηκαν οι αντιδράσεις του Ίππου στο φυσικό, ανοικτό πεδίο του προπονητικού χώρου. Παρατηρήθηκαν οι κινήσεις των αφτιών του με προσανατολισμό προς την πνοή του ανέμου και οι αρχικές ανησυχαστικές επιταχύνσεις του, κάποια σκιρτήματα ενοχλήσεως στην ακρωμία και κάποια αντίστοιχα στην οσφύ του και του δόθηκαν καθησυχαστικά "σινιάλα" ώστε να καταστεί ασφαλής για τους μαθητές. Μετά την πρόσφατη κατάργηση της στομίδος του, αυτός ο Ίππος ο οποίος σε όλη του τη ζωή λειτούργησε στους χώρους των περιορισμένων Ιππευτηρίων, δείχνει να εμπιστεύεται τον Άνθρωπο ακόμη περισσότερο και, παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, δεν χρειάστηκε παρά ένα συστηματικό δεκάλεπτο για να αγνοήσει πλήρως τον κυκλώνα "Ξενοφώντα" ασχέτως εάν οι αναβάτες του τηρούν απαρεγκλίτως τους ιππικούς κανόνες του μεγάλου αρχαίου Ιππολόγου! Και κάπως έτσι, αφού ο επικεφαλής του μαθήματος έκρινε ότι ο Ίππος ήταν, πλέον, ασφαλής για τους μαθητές, τους τον παρέδωσε για την επόμενη διαδικασία έτι περαιτέρω καταλληλοποιήσεως που δεν ήταν άλλη παρά η ομογενοποίηση των χειριστών του ώστε να αισθανθεί ασφαλής μέσα στην "αγέλη" της ημέρας.
Αυτή η ομογενοποίηση της "αγέλης" υλοποιήθηκε με τον Ίππο ιππευόμενο από την εμπειρότερη των μαθητών, Χρυσούλα, και παραστάτες τους δύο Γεωργίους, σε βάδην και τροχασμό. Κίνηση με ομαδικό κέφι όλων, παιγνίδι εργασιακής ζωντάνιας εν μέσω ισχυρού ριπαίου ανέμου με επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις και ...όλα "τακτοποίησαν" επί τα βελτίω την καλή διάθεση του ζώου να συνεχίσει συνεργαζόμενο ασφαλώς με τους Ανθρώπους! Κατόπιν, ξεκίνησαν τα ατομικά μαθήματα, με εναλλασσόμενους τους μαθητές επί του Ίππου ώστε να εφιππεύουν πάντα ξεκούραστοι και να αξιοποιείται το εικοσάλεπτο της δυνατής αυτοσυγκεντρώσεώς τους ώστε να εξασφαλίζεται το υψηλότερο εκπαιδευτικό αποτέλεσμα για τον καθένα.
Πρώτη η Χρυσούλα με απόλυτην αυτοκυριαρχία "βγήκε" σε εννέα καλπαστικές εξόδους με αντίστοιχες τοξεύσεις βελών που, παρά την κοντινή απόσταση του στόχου, "ταξίδευαν" μέσα στη ροή του ανέμου σαν ...χαρταετοί, παρά ταύτα, η Χρυσούλα έδειξε ότι όχι μόνον μπορεί να ελέγξει τέλεια τον Ίππο της αλλά μπορεί ταυτοχρόνως να χειρίζεται και το Τόξο με ικανό στοχαστικό αποτέλεσμα.
"Ανάγκα και Θεοί πείθονται" όπως μας έλεγε κι ο Σιμωνίδης και η υπαγορευόμενη εκ των καιρικών συνθηκών επίπεδη διάταξη του στόχου σε συνδυασμό με την άριστη επίδοση της Χρυσούλας, μας ενθάρρυνε ώστε να προχωρήσουμε και σε καλπαστικές ωμοπλατιαίες τοξεύσεις στις οποίες, πράγματι, η Χρυσούλα μας εξέπληξε.
86% ευστοχία στις καλπαστικές της ωμοπλατιαίες τοξεύσεις είχε η Χρυσούλα μας κι όμως έχει "δρόμο" μπροστά της! Οι αριθμοί δεν μας επηρεάζουν αλλά μόνον η ποιότητα και είναι βέβαιο ότι η Χρυσούλα σύντομα θα κατακτήσει και ποιότητα τεχνικής διότι έχει δεδομένες ικανότητες αλλά και προσήλωση στο εφιπποτοξοτικό ζητούμενο.
Ο ..."επικός" Γεώργιος που έγινε νομικός πριν ολοκληρωθεί ως ...αλογατάρης (καημένε Πατέρα που τον σπούδασες στην Ιταλία... και δεν έχεις, πια, που να αφήσεις το δικηγορικό σου γραφείο χωρίς κίνδυνο να το δεις ...Σταύλο!) συνέχισε την ημερίδα μας απολαμβάνοντας προκαταρκτικούς καλπασμούς "ιπτάμενος" μέσα στα μαύρα σύννεφα... επιδιώκοντας βέλτιστο "κάθισμα" πριν επιχειρήσει τις δικές του καλπαστικές τοξευτικές εξόδους.
Ο Γεώργιος με την μαχητική "λύσσα" του και την άριστη φυσική του κατάσταση με τους καλογυμνασμένους προσαγωγούς του από την ποδηλασία, αν και χωρίς αναβολείς, κατά τις καλπαστικές τοξευτικές του εξόδους "κυνήγησε" πολλές φορές τον στόχο με ενστικτώδεις ανορθώσεις από την σέλλα ώστε να είναι σίγουρος για το στοχαστικό αποτέλεσμα και η παραπάνω φωτογραφία είναι ενδεικτική του μαχητικού "μένους" του νομικού ο οποίος, πλέον καλπάζει και τοξεύει καλύτερα ακόμη και εν μέσω καταιγίδος, από ότι θα ανέλυε τον ...Σαρίπολο επ΄ ακροατηρίω!
Και όλα τούτα, με τον αρχάριο Γεώργιο να παραμένει χαλαρός ακόμη και με την ενδεδειγμένη έκταση χειρός μετά την άφεση, από την φάση της αιωρήσεως και μέχρι τα πέλματα του Ίππου του να ξανασυναντήσουν το έδαφος.
Σειρά του δευτέρου Γεωργίου και μία από τα ίδια. "Ξαναβρίσκοντας" το πολύ καλό "κάθισμά" του κάλπασε κι αυτός μέσα στα ...σύννεφα με άνεση Κενταύρου, "προπορευόμενος" σε κάποιες στιγμές ακόμη και του καλπασμού του Ίππου του με την δυνατότητα της, επίσης, πολύ καλής φυσικής καταστάσεώς του και των δυνατών προσαγωγών του.. Κι αφού απόλαυσε τις χαμηλές του ..."πτήσεις" με τα πηδάλια κλίσεως άλλοτε οριζοντιωμένα κι άλλοτε σε κλειστή στροφή διατηρώντας τα ...πηδάλια διευθύνσεως και ανόδου-καθόδου σταθερά και χωρίς υπερδιορθώσεις στην επιθυμητή κατεύθυνση. Ο ...πύργος ελέγχου θα πίστωνε τον συγκεκριμένο κυβερνήτη με υποδειγματικήν ακρίβεια εκτελέσεως "κύκλου αεροδρομίου" στο ενδεδειγμένο "ύψος" και ίχνος "πτήσεως"!
Η ποιότητα των καλπαστικών τοξεύσεων του Γεωργίου βρίσκεται σε σταθερή άνοδο, όπως σταθερός είναι και ο χαρακτήρας του συγκεκριμένου Ιππέως. Χωρίς τις απρόσμενες εξάρσεις του προηγουμένου συνονόματού του, σταθερός στο "κάθισμά" του και άψογος στην απαιτούμενη γεωμετρία τοξεύσεως, αυτός εδώ "διεκδικεί" τον στόχο με "ευθεία" εγκεφαλική νηφαλιότητα και ψυχρό υπολογισμό. Καθένας με την ιδιοτυπία χαρακτήρος η οποία προβάλλεται παντού, ακόμη και στην Έφιππη Τοξοβολία, ή μάλλον, κυρίως σ΄ αυτήν!
Με τον συγκεκριμένο Γεώργιο επιμείναμε στην ποιότητα του μαθήματος και όχι στην ποσότητα (διάρκειά) του! Προτιμήσαμε το "λίγο και σωστό" ώστε να οροθετήσουμε ένα ωφέλιμο σημείο αφετηρίας για την επόμενη φάση της προόδου του! Ο Εκπαιδευτής πάντα θα πρέπει να προσχεδιάζει ευφυώς την ανέλιξη του εκπαιδευομένου του και στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αυτό είναι κανόνας.
Η πραγματική έκπληξη της ημέρας, όμως, μας ήρθε υποδεχόμενοι μια Πολωνέζα, κυρία του "κόσμου", η οποία μας έδωσε την χαρά της παρουσίας της θέλοντας να δει από κοντά τη δουλειά και τους Ίππους μας. Αμαζόνα από παιδί η ίδια αν και την κέρδισε η θάλασσα ως καπετάνισσα μεγάλων θαλαμηγών, μας ήρθε με ορθοπεδικό "κολάρο" μετά από ένα τροχαίο που είχε μόλις χθες, αφού "έδεσε" το σκάφος της στη μαρίνα και αφού οι γιατροί στους οποίους διακομίσθηκε της συνέστησαν την σχετική προσοχή και ανάπαυση! Όχι, εκείνη δεν κάθισε σπίτι της να αναπαυθεί αλλά οδήγησε με το "κολάρο" της μέχρι τον Σταύλο μας για να μας προσφέρει την ποιότητα ενός ατόμου με πολλαπλή και υψηλή πανεπιστημιακή Παιδεία, άριστη γνώση, μεταξύ άλλων και των Ελληνικών (που, μακάρι να τα μιλούσαν έτσι και πλείστοι ιθαγενείς...) και εμφανέστατη γενναιότητα ψυχής την οποία απεκάλυψε όταν σε κάποια στιγμή "πέταξε" το ορθοπεδικό "κολάρο" και, κυριολεκτικώς, σάλταρε επάνω στη φοράδα μας διευθύνοντάς την αμέσως με τέτοια δεξιοτεχνία και χαμόγελο σαν να την ίππευε χρόνια! Γνήσια εκπρόσωπος ενός λαού με υψηλή κουλτούρα αλλά και γενναιότητα, η αγαπημένη μας Αγνή στη λίγη ώρα που έμεινε μαζύ μας πρόλαβε να μας χαρίσει το ποιοτικό κέφι της και το χαμόγελό της κάνοντάς μας να νοιώσουμε αμέσως ότι ανάμεσά μας ήταν ένας "δικός μας" Άνθρωπος. Την προσκαλέσαμε στην Οικογένεια των "Ελλήνων Κενταύρων", μας το υποσχέθηκε και την καλωσορίζουμε!
Σήμερα ήταν μια πολύ δύσκολη ημέρα για Ιππασία και δη για μαθήματα αρχαρίων, με την επικινδυνότητα διάχυτη στην ατμόσφαιρα, Μέσα στο Ιππευτήριο οι λιγοστοί Ιππείς συνοστίζονταν στο "κουκούλι" του κλειστού Ιππευτηρίου, κυριολεκτικώς, ο ένας πάνω στον άλλο. Αλλά εκεί όπου όλοι οι άλλοι υποχωρούν, εμείς επιμένουμε και νικάμε!
Οι "Έλληνες Κένταυροι" προτιμήσαμε την άμεση αναμέτρηση με την αναστατωμένη φύση και τα καταιγιδοφόρα καιρικά φαινόμενά της και βγήκαμε όχι μόνον νικητές αλλά και "σοφότεροι" στη διαχείριση κινδύνου. Ρισκάραμε;... Ασφαλώς και ρισκάραμε ξανά, όπως θα ρισκάρουμε και πάντα, για να βγαίνουμε πάντα νικητές! Διότι αν δεν αναμετρηθείς, δεν δώσεις τη μάχη, ποτέ δεν θα την κερδίσεις! Κι εμείς, οι "Έλληνες Κένταυροι" και θέλουμε και ξέρουμε να βγαίνουμε πάντα νικητές μετά από κάθε αναμέτρηση, γνωρίζοντας ότι στα δύσκολα προοδεύει ο Άνθρωπος!
