Φ Ω Σ,
ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ...ΔΕΟΣ!
[ΜΕΡΟΣ Α']
[ΜΕΡΟΣ Α']
Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ"
επιδιώκουμε την πλήρη εκπαίδευση και "πλήρες" είναι εκείνο το οποίο
εκτείνεται μέχρι τα άκρα ενώ, όλα τα άλλα είναι ελλιπή και οι ελλείψεις δεν
είναι ανεκτές σε μία Σχολή πραγματικών πολεμιστών! Έτσι, οι δύο Προπονήσεις που
συνιστούν την ενότητα "ΦΩΣ, Οπτική Αντίληψη και ΔΕΟΣ!" αποτελούν το
ολοκληρωτικό σχεδίασμα μιας πλήρους εκπαιδεύσεως σε αντιθετικές τοξευτικές συνθήκες
και δεξιότητες αλλά και εξαγωγής περαιτέρω συμπερασμάτων ωφελίμων για όλους
τους Συνασκουμένους. Αυτό, λοιπόν, το Α' Μέρος της διπλής εκπαιδευτικής
ενότητος διεκπεραιώσαμε το Σάββατο, 29η Απριλίου 2017, σαν ένα
..."εισιτήριο εισόδου" για το Β' Μέρος το οποίο θα αποτελέσει την επόμενη
μοναδική εκπαιδευτική εμπειρία της Ομάδος μας.
Kαι, φυσικά, η ημερίδα αυτή άρχισε από το Ιππευτήριο όπου οι Εκπαιδευτές μας δίδαξαν τους μαθητές μας με πρώτη την Μαριλένα την οποία ο Μάριος βοήθησε να κατακτήσει ακόμη ένα καλύτερο "κάθισμα" αλλά και μία καλύτερη διεύθυνση και έλεγχο Ίππο, ενθαρρύνοντάς την να καλπάζει σε μία πολύ μικρή απόσταση, με συγκεκριμένο σημείο ενάρξεως και, επίσης, συγκεκριμένο λήξεως. Άσκηση δυσκολότατη ως πολύ τεχνική για μία εντελώς αρχάρια μαθήτρια η οποία, όμως, με τις οδηγίες του Εκπαιδευτή της τα κατάφερε άριστα.
Ο Μάριος βοήθησε και την Ειρήνη να "ανακαλύψει" μια άριστη σχέση με τον Ίππο και να χαρεί την σύνδεσή της με αυτόν. Όταν ο εκπαιδευτής είναι προικισμένος με αγάπη προς τον μαθητή και ο μαθητής με αγάπη προς τα ζώα το μάθημα της Ιππασίας είναι κέφι.
Και όπου το μάθημα της Ιππασίας είναι κέφι, καταλήγει κάπως έτσι...
Ο Κωνσταντίνος, με την σειρά του θέλει να δει γρήγορα τον Πρωτεσίλαο με ...πανοπλία έφιππο σε μία θεαματική υπαιχμία και τον προετοιμάζει δεόντως. Και ο Πρωτεσίλαος ακόμη και χωρίς την πανοπλία και το κοντάρι του δείχνει έτοιμος να αντιμετωπίσει τον αντίπαλο στη καλπαστική μετωπική αναμέτρηση. Με τον Κωνσταντίνο, τον Μάριο και τους μαθητές τους, καθημερινώς, ζούμε μοναδικές "στιγμές" στο Ιππευτήριο.
Αλλά, αυτές τις μοναδικές "στιγμές" δεν τις ζούμε εμείς οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" μόνον στο Ιππευτήριοο αλλά παντού όπου ανταμώνουμε, απολαμβάνοντας τη δική μας "ατμόσφαιρα'.
Σ' αυτά τα 'ανταμώματα" καθένας δίνει τη δική του "εικόνα" κι αυτή η διαφορετικότητα συνθέτει, τελικώς, την όμορφη ομαδικότητά μας.
Πλάσματα ποιοτικά που κινούνται εγκάρδια αλλά και αθόρυβα όπως θα έπρεπε να είναι όλοι οι κάτοικοι μιας άλλοτε πολιτισμένης χώρας κάνοντας υπερήφανους τους Προγόνους μας οι οποίοι, ασχέτως σκοταδιστικών θεοκρατικών δοξασιών, βάσει του νόμου της αφθαρσίας της ύλης μας παρακολουθούν και μας κρίνουν!
Κι εμείς να χαιρόμαστε ο ένας με την πρόοδο και την χαρά του άλλου, όπως χαρήκαμε όλοι με την χαρά της Συνασκουμένης μας που μόλις παρέλαβε το καινούργιο της πανέμορφο Τόξο και το αποσυνεσκεύασε μπροστά μας με τη συγκίνηση παιδούλας που αποκτά τη πρώτη της ...κούκλα!
Αυτό το δημιουργικό "κλίμα" των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" είναι υπόθεση κοινωνικού Πολιτισμού και διεξοδικού διαλόγου ο οποίος διεξάγεται ασταμάτητα σε κάθε ευκαιρία και σε κάθε ανάπαυλα όπου η επικοινωνία λειτουργεί ευεργετικά, "χαρτογραφώντας" το μέλλον.
Βεβαίως, όλα τούτα πάντοτε υπό την "σκιά" του Αρχηγού της Ομάδος μας ο οποίος, πλέον, κάνει και ...μαθήματα πλατωνικής συμπεριφοράς παρά το νεαρόν της ηλικίας του...
Στη Γραμμή Βολής σταθήκαμε "ενώπιος ενωπίω" με τους φωτοϋποδοχείς, τα κωνία, τα ραβδία, τη ροδοψίνη και πολλά άλλα άγνωστα μυστικά του "εντός" μας τα οποία ενώ καθορίζουν τη ζωή μας επιμένουμε να τα αγνοούμε αντί να στεκόμαστε με θαυμασμό στην ύπαρξή τους.
Σε ένα σημείο εκπληκτικής γήινης απεραντοσύνης και φυσικότητος, κάτω από ένα γαλάζιο στερέωμα που μας "σκέπαζε" για πρώτη φορά, ήταν σχεδιασμένη να γίνει αυτή η Προπόνηση στην Ενστικτώδη Τοξοβολία, για συγκεκριμένους λόγους. Αυτή η διοργάνωση, ως το πρώτο μέρος μιας δισκελούς αντιθετικής προπονητικής εμπειρίας μας υπεδείκνυε την μεγάλη αξία του φωτός στην εκτίμηση της "εικόνος" του σύμπαντος και της ζωής. Σ' αυτή την εξόρμηση, το φως, τα χρώματα, το οξυγόνο, ο δροσερός αέρας θα ήσαν οι διακριτικές υπογραμμίσεις αυτού που παραλείπουμε να εκτιμήσουμε όταν τα έχουμε και που θα διαπιστώσουμε πόσο αρνητικό είναι αυτό στην αμέσως επόμενη προπονητική διοργάνωση παρατηρώντας τα να μας λείπουν. Διότι ο Άνθρωπος ευτυχεί όταν εκτιμά και απολαμβάνει εκείνα που νομίζει ως δεδομένα και ασήμαντα γενόμενος δυστυχής όταν τα χάνει. Και, ειδικώς, στην Τοξοβολία όπου η όραση του Τοξότη αν και μη "κριτήριο" ευστοχίας, παραμένει πάντοτε υπολογίσιμος παράγοντας.
Σύμφωνα με το προσεκτικά προεκπονημένο πρόγραμμα, αυτή η προπόνηση ξεκίνησε με ομαδικούς συντονιστικούς βηματισμούς κατά διδασκαλία του Ακαδήμου, ο οποίος, με την λαμπρή εκπαιδευτική του ικανότητα κατάφερε αμέσως να βοηθήσει τους Συνασκουμένους ώστε να τους εκτελέσουν σωστά από την πρώτη στιγμή.
Η Όλγα μας, βοήθησε την Ομάδα με μιαν εντατική προθέρμανση "ξεδιπλώνοντας", έτοιμες για δράση, όλες τις απαραίτητες μυικές ομάδες για μια ωφέλιμη Τοξοβολία.
Προθερμαντικές ασκήσεις ωφέλιμες από τα πόδια ως το οπτικό νεύρο, μια ευκαιρία αναζωογονήσεως για όλους τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ", κάθε εβδομάδα ανελλιπώς από το 2005 μέχρι σήμερα, εκτελεσμένες στην απόλυτη φυσική ηρεμία και στο πλαίσιο του Σχολείου Σιωπής που επιτρέπει στη φυσική σιγή να θορυβεί με τη φλύαρη σιωπή της.
Τα Τόξα πρωτοάρθρωσαν "λόγο" στις κοντινές εισαγωγικές τοξεύσεις δείχνοντας ότι η Γραμμή Βολής ήταν έτοιμη για δράση.
Και κάπου εκεί ο Αρχηγός μας άρχισε να σέρνει έναν χορό που κατέληξε σε έναν καλοσχεδιασμένο κύκλο...
...που κατέληξε σε μία αστεροειδή διάταξη ανθρώπινων σωμάτων πεσμένων στο έδαφος να χαλαρώνουν κοιτάζοντας "κατάματα" τον καταγάλανο ουρανό πριν αρχίσουν μια διαδικασία χαλαρωτικών εισπνοών κι εκπνοών.
Ο άργυρος στο κράμα του θιβετιανού σημάντρου γλύκαινε τον ήχο που μέτραγε των ρυθμό στις εισπνοές-εκπνοές αφήνοντας στον αέρα ένα παλλόμενο κυματισμό να "χαϊδεύει" τα διαφράγματα.
Η μεγάλη δοκιμασία που ακολούθησε, η τόξευση επί αποστάσεως 40 μέτρων, λειτούργησε σαν μία, πρώτη, λυτρωτική "αποσυμπίεση" για όλη τη Γραμμή Βολής.
Με πολύ καλύτερα από τα, αρχικώς, προσδοκώμενα αποτελέσματα, η μακρυνή τόξευση επέστρεψε την Γραμμή Βολής στα 5 μέτρα προς επανάληψη της τοξεύσεως υπό χαλαρωτικότερες συνθήκες...
Και πριν ξαναμπούμε στα δύσκολα της ημερίδος αυτής, μία βαδιστική κυκλική διαδρομή εγκαθιδρύοντας βέλος και αποκαθιδρύοντας, με παράλληλη ιαχή "ΚΙ", ήταν ό,τι έπρεπε...
Η συντεταγμένη επιστροφή της Γραμμής Βολής στα 40 μέτρα θα επανέφερε τους Συνασκουμένους στην αίσθηση της μακράς τοξεύσεως υπό μία σημαντική διαφοροποίηση...
Τώρα, οι βολές δεν θα ήσαν ομαδικές αλλά θα ήσαν ατομικές και με ανακατωμένη την σειρά των τοξευόντων, προκαλώντας τους μία ένταση αναμονής αλλά και μία έκθεση στην ομαδική παρατήρηση των υπολοίπων οι οποίοι πλέον λειτουργούσαν ως θεατές-κριτές...
Επακολούθησε μία "εξομολόγηση" της εμπειρίας ενός εκάστου για όλη τη σημερινή προπονητική συμμετοχή και τις εξατομικευμένες εντυπώσεις. Οι "εξομολογήσεις" έγιναν από τον καθένα ξεχωριστά ενώπιον όλων και τα συμπεράσματα που εξήχθησαν ήσαν ανεκτίμητα.
Ένα "ασήμαντο" φυτό είναι το δανδέλιο και βαδίζοντας στο ύπαιθρο απρόσεκτα μπορεί και να το κλωτσήσουμε χωρίς καμία τύψη με την ανθρωποκεντρική αναίδεια του επηρμένου "κόκκου άμμου" του σύμπαντος που συνιστούμε. Χωρίς ποτέ να εγκύψουμε στο αρχιτεκτονικό μεγαλείο αυτού που ανοήτως θεωρούμε ως "ασήμαντο", παραλείψαμε να "σταθούμε" στην εικόνα του και να το θαυμάσουμε. Κυρίως, παραλείψαμε να εκτιμήσουμε "αυτό" που μας κάνει να απολαμβάνουμε όλα τούτα, το φ ω ς που επιτρέπει στο επίσης παραγνωρισμένο μάτι μας να μας μεταφέρει στον ...άγνωστο έγκέφαλό μας την απόλαυση της εικόνος... Στην αλληλουχία αυτής της φυσικής τάξεως μας ανακαλεί όχι μόνον η τελευταία προπονητική εμπειρία αλλά και ολόκληρη η συστηματική διδασκαλία των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ως μία φυσιοκεντρική τελετουργία που υμνεί όλα εκείνα τα σημαντικά που περνούν ...απαρατήρητα. Διότι, όλα τούτα, είναι ...Τοξοβολία και στοχαστική δράση!
Kι ετοιμαστείτε να εκτιμήσετε όσα σήμερα πέρασαν απαρατήρηστα στις αισθήσεις σας στην επόμενη, ήδη προσχεδιασμένη, Προπόνησή μας που την ονομάσαμε "ΦΩΣ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ...ΔΕΟΣ, Μέρος Β'". Σας το υποσχεθήκαμε, άλλωστε ...
