Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Σε μία Πολιτεία τα πάντα έχουν πολιτικό χαρακτήρα και οι Πολίτες έχουν υποχρέωση να είναι πολιτικά όντα, όπως άλλωστε ορίζει και ο σοφός Αριστοτέλης. Ως εκ τούτων και η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" αποτελεί συνιστώσα της «πολιτικότητος» της Πολιτείας, εντός του πλαισίου της οποίας λειτουργεί, έχουσα τον απαιτούμενο πολιτικό χαρακτήρα. Και ο πολιτικός χαρακτήρας των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" εμφαίνεται στο Άρθρο 5 του Καταστατικού Χάρτη της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" στο πλαίσιο της οποίας εντάσσεται η Ομάδα αυτή, τα Μέλη της οποίας αποδέχονται ρητώς και ανεπιφυλάκτως κατά την εισδοχή τους το περιεχόμενο ολοκλήρου του Καταστατικού Χάρτη.
Με πολιτικό
'αζιμούθιο', λοιπόν, την Πλατωνική "ΠΟΛΙΤΕΙΑ" η Ελληνική Ομάδα
Έφιππης Τοξοβολίας η οποία ξεκίνησε να λειτουργεί ως εκπρόσωπος του παγκοσμίου
Οργανισμού "KASSAI" υπό την ονομασία "ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ
KASSAI" και, μετά πάροδο πενταετίας
[επελθούσης της οικονομικής κρίσεως και μη δυναμένων των Μελών της να
υπόκεινται σε έξοδα συνεπαγόμενα εκ της εξαρτήσεως από τον Ουγγρικό Οργανισμό]
"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", παρήγαγε ένα πολυσχιδές πολιτισμικόν έργον εσωτερικής και διεθνούς αναγνωρίσεως με ίδια και μόνον οικονομικά και υλικά μέσα, χωρίς να δέχεται
έξωθεν την οιανδήποτε οικονομικήν ενίσχυση από την ίδρυσή της.
Με ασυγκράτητην, ομολογουμένως, σαρκαστική διάθεση
παρακολουθούμε γύρω μας μιαν ηλίθια ρητορική αμέτρητων φορέων πολυειδούς "θρησκευτικότητος" ή ποικιλόχρωμου "πολιτικού κομματισμού" να υπόσχεται την σωτηρία
των Ανθρώπων μέσω δογμάτων τα οποία ήδη έχουν αποδειχθεί απάνθρωπα! Διάφορες "θρησκείες" υπόσχονται να μετατρέψουν σε δ
ο ύ λ ο του αυτοσχέδιου "θεού" τους τον
Άνθρωπο για να τον ...σώσουν, ενώ "αριστερο-δέξιοι" κομματικοί στραγγαλιστές
διακηρύσσουν ότι μπορούν να κάνουν τον Άνθρωπο να ευημερήσει φυλακίζοντάς τον
σε ουτοπικές "στάνες" με πολύχρωμα σύμβολα που αποπνέουν εμπάθεια και
μισαλλοδοξία. Και καγχάζουμε με τα διάφορα "επιχειρήματα" των
"εκατέρωθεν" ηλιθίων που πασχίζουν να συστρατεύσουν τους αφελείς για
να αλληλοσφαγούν, αφού, εν τέλει, πεπρωμένο τους είναι ο αφανισμός! Διότι, η
σοφή οικονομία της Φύσεως άγει τους αρρώστους στην ..."ίαση" του
θανάτου.
Αντιθέτως, όσοι υγιείς και συστρατευμένοι με τους κανόνες
της Φύσεως, όπως οι "ΈΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", αναζητούμε εμπράκτως και
διαρκώς την κατά Φύση "ευθεία" με μιαν υπερβατική διδασκαλία η οποία
επιτάσσει την υπερπήδηση κάθε εμποδίου με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα, μια
διδασκαλία η οποία δεν περιορίζεται από κανένα δόγμα και καμία
"ντιρεκτίβα" παρά μόνον από το κατά Φύση πλαίσιο της ζωής. Στη δική
μας Σχολή, αστρουγγάριστοι και αμίαντοι ανθρωποκατασκεύαστων δογμάτων, αποδεικνύουμε
ότι η υπέρβαση παντός εμποδίου από τον Άνθρωπο επιτρέπεται μόνον δια του
φυσικού "προσανατολισμού" απηλλαγμένου κάθε, υποκειμενικώς
"κεχρωσμένης", ιδιοτελείας!
Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ενσωματώνει τον
Άνθρωπο στην Φύση και τον συμφιλιώνει με τον δεκατετράκις δυνατότερο, σύντροφο
ζωής, τον Ίππο και με το Τόξο που του διεσφάλισε τροφή και ελευθερία, πάντοτε
επί φυσικού και απεριορίστου πεδίου το οποίο, μόνον, νοείται ως ζωτικός του
χώρος, μακράν καγκέλλων, συρματοπλεγμάτων και τοίχων που περιορίζουν πρωτίστως
την σκέψη και δευτερευόντως το σώμα ενός εμβίου πλάσματος! Και, για τον λόγο
αυτό, ουδέποτε καθορίσαμε τον δικό "ΜΑΣ" στίβο και τους δικούς
"ΜΑΣ" Ίππους, αλλά εξ αρχής θεωρούμε ότι όλη η γη είναι ο στίβος μας
και όλοι οι Ίπποι οι σύντροφοί μας χωρίς καμιάν ιδιοτελή ιδιοκτησιακή πρόθεση
αλλά και χωρίς καμιά διάθεση ουτοπικής κοινοκτημοσύνης διότι, σε καμία
περίπτωση δεν συναινούμε σε υλικές "κτήσεις" μιας και αυτό
χαρακτηρίζει την ειλικρίνεια της προλεχθείσης, υποκειμενικώς αχρωμάτιστης
ανιδιοτελείας στην οποία δεν εμφιλοχωρούν κτητικές ...αντωνυμίες. Και αυτό
επισφραγίζει μια πραγματική πολεμική τέχνη, όπως και, εξ αρχαιοτάτων χρόνων,
προϋποτίθεται.
Όλα τα παραπάνω, μας τοποθετούν εχθρικώς και έναντι της τυραννίας της δημοκρατίας, υφ' οιανδήποτε εκδοχή και εάν αυτό το απάνθρωπο καθεστώς εμφανίζεται και όχι απλώς διότι το στηλίτευσε ο Πλάτων αλλά διότι, εξ ορισμού, συνιστά σύμπτωμα ηλιθιότητος! Και η δημοκρατία μόνον επιλογή ηλιθίων μπορεί να είναι όταν δ ύ ο ηλίθιοι στη δημοκρατία ακυρώνουν έ ν α ν σοφό! Διότι, ακριβώς αυτή είναι αρχή της δημοκρατίας όπου το πλήθος και όχι η αριστεία καθορίζουν το αποτέλεσμα. Επιπλέον, η δημοκρατία αποτελεί επιλογή ανιστορήτων οι οποίοι αγνοούν ότι δεν υπήρξε "ελληνικό" φαινόμενο αλλά πολύ περιορισμένο "αθηναϊκό" και μόνον και τούτο μόνον επί βραχύτατο χρόνο και εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα από εκείνον που του αποδίδουν οι σύγχρονοι θιασώτες του. Ούτε οι Μινωίτες, ούτε οι Μυκηναίοι, ούτε οι Σπαρτιάτες, ούτε οι Μακεδόνες, ούτε οι υπόλοιποι Έλληνες ανέδειξαν την δημοκρατία αλλά μόνον οι Αθηναίοι και αυτοί επί πολύ σύντομο χρονικό διάστημα όταν δεν είχαν δικαίωμα ψήφου όλοι οι πολίτες αλλά μία πολύ μικρή μερίδα αυτών και, μάλιστα, με π λ ο υ τ ο κ ρ α τ ι κ ά κριτήρια, ενώ ήταν θεσμοθετημένη και η δ ο υ λ ε ί α, "λεπτομέρειες" που παραβλέπουν οι ηλίθιοι που την επικαλούνται σήμερα. Κι αυτά για να μην θυμηθούμε και τον Θουκυδίδη με την φράση του «δημοκρατία μεν τούνομα αρχή δε μόνου ανδρός» για να κατανοήσουμε ότι, ανέκαθεν και στο αθηναϊκό λίκνο της η δημοκρατία δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η δικτατορία των πολλών, όπερ και πολύ πιο επικίνδυνο από την δικτατορία των ολίγων! Κι όλα τούτα χωρίς να αναλογισθούμε την τελεσίδικη καταδίκη της δημοκρατίας από την μνημειακή φράση του η' βιβλίου της "Πολιτείας" του Πλάτωνος "ΟΥΚ ΕΞ ΑΛΛΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΥΡΑΝΝΙΣ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ Ή ΕΚ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ" την οποίαν αγνοούν οι ανελλήνιστοι οπαδοί της!
Και θα αναρωτηθεί κανείς, είναι δυνατόν σήμερα η δημοκρατία να είναι η επιλογή τόσου μεγάλου μέρους κοινωνιών ώστε αυτές να μπορούν να χαρακτηρισθούν κοινωνίες ηλιθίων; Και θα απαντήσουμε εμείς, ναι, βεβαίως και είναι κοινωνίες ηλιθίων διότι εάν ρίξουμε μια ματιά στην εικόνα αυτών των κοινωνιών όπως διαμορφώνεται σήμερα θα τις δούμε βουτηγμένες στους πολέμους, στο αίμα, στο έγκλημα, στη πείνα και στην ομαδική δυστυχία, όπως και θα δούμε τους εξοντωμένους πολίτες τους να επιμένουν στον ευνουχισμό των συνειδήσεών τους που έχουν υποστεί μέχρι σημείου να παραδέχονται την αθλιότητα της δημοκρατίας δικαιολογώντας την, όμως, με την φράση "είναι καλύτερη απ΄ ο,τιδήποτε άλλο" και μη τολμώντας να αποτινάξουν αυτό που τους οδηγεί στον αφανισμό, κάτι που εμείς θεωρούμε καθήκον μας ως ελευθέρων Ανθρώπων!
Και δημιουργώντας έργο, ένα διαρκές έργο επίπονο, υπεύθυνο όσο και αποτελεσματικό, οικτίρουμε τους "πέριξ" ημών
απελπισμένους σχολιαστές του ...πληκτρολογίου να επιμένουν πλασάροντας
αναποτελεσματικές έως και αυτοκαταστροφικές αφύσικες "συνταγές"
...ευημερίας που οδηγούν στον ομαδικόν αφανισμό είτε ως δεξιοί, είτε ως
αριστεροί, είτε ως εβραιοχριστιανοί, είτε ως ...αντβεντιστές της εβδόμης
ημέρας(!) συχνά, μάλιστα, κατηγορώντας μας επί πολιτική ...αδρανεία διότι δεν
τους παρακολουθούμε στη δική τους αυτοχειριαστική κατεύθυνση. Τους
παρακολουθούμε να μας προσάπτουν "αδιαφορία για τα κοινά" εννοώντας,
βεβαίως, αδιαφορία για την θανατηφόρα πορεία που εκείνοι ακολουθούν
κομματιζόμενοι, ακόμη δε και να μας ειρωνεύονται ότι παίζουμε με "αλογάκια"
και "τοξάκια" αφού, ως ανελλήνιστοι αγνοούν και τον Ξενοφώντα και τον
Απόλλωνα, όμως... Όμως, στους ηλιθίους αναγνωρίζεται το ακαταλόγιστο κι εμείς
δεν επιτρέπεται να παραβιάσουμε αυτή την βασική αρχή δικαίου, συνεχίζοντας
απτόητοι την δική μας Πολιτική για 20ό
συνεχή χρόνο, με απτά αποτελέσματα και με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, βοηθώντας
εαυτούς και αλλήλους στην υπέρβαση εμποδίων ζωής με σημείο προσβάσεως τον
πυλώνα μιας αρχέγονης όσο και κορυφαίας πολεμικής τέχνης, της Έφιππης
Τοξοβολίας η οποία είναι "Η" ακεραιωμένη Πολιτική, όπως και κάθε τι
το οποίο προάγει τον Άνθρωπο μέσα στο πλαίσιο της Φύσεως.
Σήμερα, εορτάζοντας
την επέτειο των 20 χρόνων συνεχούς παρουσίας της Έφιππης και Παραδοσιακής Τοξοβολίας
στην Ελλάδα, υπερήφανοι για την ορθότητα των επιλογών και των μεθόδων μας,
συνεχίζουμε να προσφέρουμε αφιλοκερδώς στους Συνέλληνες την ψυχοπνευματική αλλά
και σωματικήν ισορροπία της αρχέγονης πολεμικής τέχνης την οποία υπηρετούμε,
μέσα σε μία κοινωνία καθημαγμένη από τις αγελαίες εγκληματικές επιλογές της,
εξακολουθώντας να συνιστούμε ως διέξοδο την μελέτη και εφαρμογή του δικού μας
ευαγγελίου, της "ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ" του Πλάτωνος.
