"ANAΤΟΜΙΑ" ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΙΠΠΟΥ

"ANAΤΟΜΙΑ" ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΙΠΠΟΥ

     Αν η "φαιά ουσία" του Ίππου είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός (και είναι!) ...διπλομανταλωμένος σε ένα "χρηματοκιβώτιο" όπως το κρανίο του, τότε ο συνδυασμός που απασφαλίζει την "κάσα" είναι τρία "κλειδιά" που, όποιος τα κατέχει μπορεί να "συνομιλήσει" μ'  αυτό το ζώο καλύτερα απ΄ ό,τι θα μπορούσε να επικοινωνήσει μ΄ έναν όμοιό του. Και, αυτά τα τρία "κλειδιά" είναι:

     1. Η κατανόηση της λειτουργίας της συνδυαστικής μνήμης του ζώου.

     2. Η εννόηση του περιεχομένου της διδασκαλίας της "Επιθετικότητος" του Konrad Lorenz και,

     3. Η γνώση και εφαρμογή της "στρογγυλής κινήσεως".

     Κι αυτή είναι η ...εκατοστή φορά που επιβεβαιώνεται η αποτελεσματικότητα του συνδυασμού αυτών των τριών "κλειδιών" αφού η πανέμορφη Nur είναι ο ...100ός Ίππος τον οποίο μας εμπιστεύεται η θεά Τύχη! 

     Όλα τούτα ξαναφέρνουμε στο νου σ΄ αυτό το τρίτο μάθημα εκπαιδεύσεως νεολέκτου Ίππου με επίκεντρο την φορβάδα Nur, έχοντας ήδη από το πρώτο μάθημα κερδίσει την εμπιστοσύνη της ενώ, στο δεύτερο, της ενισχύσαμε αυτή την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Εκπαιδευτή! Και τώρα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον Εκπαιδευτή ως "ανακατανομέα εμπιστοσύνης" ώστε, μέσω αυτού, να "παροχετευθεί" η εμπιστοσύνη της φορβάδος προς οποιονδήποτε ή ο,τιδήποτε διασυνδέεται με αυτόν. Και σήμερα, αποφασίσαμε να συστήσουμε στη Nur ως πρόσωπο συν-εμπιστοσύνης τον ...Μάνο μας και ως αντικείμενο εμπιστοσύνης το Δόρυ με την ...τρομακτική θωριά του απαστράπτουσα στον ήλιο αιχμή του και τον, επίσης, απαστράπτοντα σαυρωτήρα του.

     Πρώτο μας μέλημα ήταν ο σχηματισμός της αγέλης με βασικά "υποστυλώματα" τον Εκπαιδευτή και τον δεύτερο Ίππο που ήδη είχε αποδεχθεί η Nur, τον Ανδρέα.

     Επειδή η ανάληψη του Δόρατος ως αντικειμένου απο-ενοχοποιήσεως φόβου θα έπρεπε, για λόγους ασφαλείας και βαθμιαίας προσεγγίσεως, να γίνει μακριά από την Νur, αλλά και διότι θελήσαμε να εμπνεύσουμε εμπιστοσύνη στην Nur για δύο ακόμη πρόσωπα της Ομάδος μας, τον Αλέξανδρο και τον Κωνσταντίνο, πάντοτε με τον ήδη έμπιστό της Εκπαιδευτή προπορευόμενο, την αναθέσαμε στα χέρια του Αλεξάνδρου, ενώ τον Ανδρέα στα χέρια του Κωνσταντίνου και ξεκινήσαμε ρυταγώγηση πάντοτε επί του στίβου ως πεδίου εργασίας! Η παρουσία του Εκπαιδευτή τον οποίο η Nur ήδη εμπιστεύεται, ομογενοποιεί το "group" στην αντίληψη της φορβάδος ως ένα "σύνολο" ,,,εμπιστοσύνης ενώ η επί του στίβου ρυταγώγηση της υπογραμμίζει την κατάσταση εργασίας, κάτι το οποίο εάν απεδίδετο ως μαθηματική εξίσωση με άξονα την συνδυαστική μνήμη της Nur θα ήταν: Αυτός ο έμπιστος Εκπαιδευτής + αυτή η έμπιστη αγέλη + ο στίβος = όλα γύρω μου ασφαλή εν ώρα εργασίας! Κι ενώ ο αδαής βλέπει απλώς μιαν εικόνα τριών Ανθρώπων και δύο Ίππων να περπατούν, πίσω από την εικόνα μια ολόκληρη διεργασία συναισθημάτων και σχέσεων "ξεδιπλώνεται"  κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο του Ιππευτηρίου...  

     Σε απόσταση από την Nur αλλά μέσα στο οπτικό πεδίο της, ο Εκπαιδευτής, με "στρογγυλή κίνηση" αναλαμβάνει το αντικείμενο του ...φόβου της Nur και, πάντοτε, με "στρογγυλή κίνηση" το "δείχνει" στην φορβάδα προκαλώντας, μάλιστα, αναλαμπές των μεταλλικών μερών του από τις αντανακλάσεις τους στον ήλιο. Όλοι είναι χαλαροί και κανείς δεν "τετραγωνίζει" ώμους, ούτε κοιτάζει στα μάτια την Nur. Και όσοι εκπαιδεύονται στη Σχολή μας ξέρουν τι σημαίνουν αυτά από τον "Κύκλο Προσεγγίσεως" που εφαρμόζουμε...

      Τώρα, έφτασε η κρίσιμη στιγμή κατά την οποία θα γίνει η "ανακατανομή εμπιστοσύνης" από τον Εκπαιδευτή στον Μάνο ο οποίος θα "διαπιστευθεί" στην συνείδηση της Nur ως ..."persona grata"! Tηρουμένων των κανόνων που προανεφέρθησαν και μπροστά στο οπτικό πεδίο της Nur αλλά σε απόσταση ασφαλείας, ο Εκπαιδευτής θα "περάσει", όσο πιο ήπια γίνεται, το Δόρυ στα χέρια του Μάνου  

     Η ομαδική ρυταγώγηση θα συνεχιστεί αλλά τώρα, ενώ ο Εκπαιδευτής θα προπορεύεται, η νέα "persona grata", ο Μάνος με το Δόρυ, θα παραμένει εγγύτερα στη Nur αλλά πάντοτε σε απόσταση ασφαλείας ενώ το παρατηρητικό μάτι θα προσέξει μια αγωνία στην Nur προκειμένου να παραμένει σίγουρη ότι ο Εκπαιδευτής, το επίκεντρο της εμπιστοσύνης της, εξακολουθεί να "κυριαρχεί" επί "σκηνής" ως εγγύηση ασφαλείας της.

     Κι αφού η Nur σιγουρεύεται για την παρουσία του Εκπαιδευτή, ξεθαρρεύει για να στραφεί προς το νέο ερέθισμα του ενδιαφέροντός της, το Δόρυ και τείνει προς αυτό για να το "ταυτοποιήσει" στην αντίληψή της ως "φίλιο" ή...

     "Αδιάφορα" ο Μάνος ενθαρρύνει την Nur να μυρίσει το Δόρυ ξέροντας ότι η όσφρηση του Ίππου είναι η ισχυρότερη αίσθηση μέσω της οποίας αντιλαμβάνεται τον κόσμο γι αυτό και ο Μάνος και όλοι μέσα στο Ιππευτήριο δεν παρεμποδίζουν με τίποτε την ομαλήν όσφρηση του Ίππου. Δεν φορούν κολώνιες, έντονα αποσμητικά, οδοντόπαστες, δεν καπνίζουν (εκ των ουκ άνευ!) κλπ. Εδώ ο Ίππος με απερίσπαστη την όσφρησή του θα διαπιστώσει ότι το Δόρυ (και οι πέριξ αυτού) δεν ...εκκρίνουν οσμή αδρεναλίνης (ένδειξη κινδύνου για τον Ίππο) κι έτσι το Δόρυ και ο Μάνος θα ταυτοποιηθούν ως "φίλιοι" στην αντίληψη του ζώου!

     Σε αυτό το κομβικό σημείο δεν θα βιαστούμε καθόλου και θα επιμείνουμε ολοκληρώνοντας την διαδικασία! Αφήνοντας τον Ίππο να οσφραίνεται το Δόρυ, εμείς, συνδυαστικώς, θα επιχειρήσουμε ψαύσεις θωπείας, κάτι που "μεταφράζεται": χάδια + Μάνος + Δόρυ = ασφάλεια. 

     Αμέσως μετά, ο Μάνος θα τοποθετηθεί με την πλάτη του σε πλήρη επαφή με την Nur όπως στην παραπάνω φωτογραφία και, εν συνεχεία θα αναλύσουμε το γιατί...

     Ο ερυθρός κύκλος και το ερυθρό στέλεχος ορίζουν το αντικείμενο (Δόρυ) με το οποίο πρέπει να συμφιλιωθεί το αίσθημα ασφαλείας του Ίππου, δηλαδή, ο ίδιος ο Ίππος και, μέχρι τώρα, προσέξαμε ότι αυτό το αντικείμενο κρατήθηκε, μεν, μέσα στο οπτικό πεδίο του ζώου, αλλά μακράν του σώματός του και της όποιας επαφής με τον Ίππο. Κατά την παρούσα φάση το Δόρυ εξακολουθεί να παραμένει εντός του οπτικού πεδίου του Ίππου, όπως είναι το πεδίο της περιφερειακής οράσεώς του που ορίζεται από τις δύο γαλάζιες ευθείες, ενώ διατηρείται η πλήρης επαφή του σώματος του ήδη "διαπεπιστευμένου" ως "φιλίου προσώπου" Μάνου (κίτρινη ευθεία) με σημείο πλήρους "διαδράσεως" (αισθήσεως ασφαλείας) το κίτρινο τρίγωνο.

     Τώρα ο Μάνος ελέγχοντας πάντοτε το Δόρυ ώστε να μην ακουμπήσει τον Ίππο, τείνει το ελεύθερο χέρι του προς το ζώο και το χαιδεύει απαλά στην αρχή και κατόπιν έντονα, ξύνοντάς το όπως αρέσει στον Ίππο. Στην πραγματικότητα, ο Μάνος καθορίζει στην αντίληψη του Ίππου μια συγκεκριμένη περιοχή της επιφανείας του σώματός του ζώου η οποία σε λίγο θα "υποδεχθεί" το ίδιο το Δόρυ και φροντίζει ώστε αυτή η περιοχή να παραμένει "ευχαριστημένη" από τις επιδαψιλεύσεις του χεριού του Μάνου, δηλαδή, από τον Μάνο. 

     Όταν το χέρι του Μάνου αποσυρθεί από την συγκεκριμένη περιοχή του σώματος του Ίππου που χάιδευε, αμέσως, με "στρογγυλή κίνηση" και απαλά, θα ακουμπήσει το υπό εξοικείωση αντικείμενο, το Δόρυ και θα συνεχισθεί η θωπευτική ψαύση με πλήρη επαφή του Δόρατος αντί του χεριού! Τώρα η "εξίσωση" θα μας πει: Εκπαιδευτής = Μάνος = Δόρυ = ασφάλεια! Και, βεβαίως, τώρα θα εκμεταλλευθούμε πλήρως την εμπιστοσύνη του Ίππου...

...επεκτείνοντας τα σημεία επαφής του Δόρατος με το υπερ-ευαίσθητο κεφάλι του Ίππου ο οποίος θα συνεχίσει να παραμένει απαθής και γαλήνιος, όπως μας δείχνει η όλη στάση του και ο χαλαρότατος ρυτήρας που κρατά ο Αλέξανδρος ο οποίος δεν ασκεί κανέναν έλεγχο "καθηλώσεως" της Nur η οποία δέχεται φιλικότατα, πλέον, το Δόρυ! Κι εδώ η εξίσωσή μας καταλήγει στο ποθητό ό.έ.δ.! Κι ας μη ξεχνάμε ποτέ, ότι δεν ακολουθούμε καθόλου την λαθεμένη συνήθεια της "ανταμοιβής" με καρότα ή μήλα ως επιβράβευση της υπακοής του Ίππου, κάτι που δείχνει έλλειμμα γνώσεως . Η επικοινωνία με τον Ίππο είναι υπόθεση γνώσεως της "γλώσσας του σώματος" και δι αυτής και όχι δια του "καρότου" ή του "μήλου", ο Ίππος θα  ε ν ν ο ή σ ε ι  και θα συνεργαστεί!

     

Και μετά από όλα αυτά, ο επιμελής μελετητής της αναρτήσεως σκέφτεται: "Μα εδώ οι 'Έλληνες Κένταυροι' μας τα λένε όλα χαρτί και καλαμάρι, δεν κρύβουν τίποτε, άρα μπορώ κι εγώ να εξοικειώσω το αλογάκι μου με ένα Δόρυ εφαρμόζοντας τα όσα διάβασα!" Ναι, κάπως έτσι μπορεί να είναι, όμως  π ρ ο σ ο χ ή  διότι, αν γίνει κάποιο "ασήμαντο" λάθος, αν υπάρξει ένα απρόσεκτο βλέμμα (κατάματα) με μία κίνηση μη "στρογγυλή" τότε μπορεί να προκύψει καταστροφή, να "καεί" δια παντός και η εμπιστοσύνη του Ίππου προς τον χειριστή του και προς το αντικείμενο, για να μην αναφερθούμε σε πιο δυσάρεστες καταστάσεις. Εν προκειμένω, ο Εκπαιδευτής θα πρέπει να είναι όχι μόνον έμπειρος κατέχοντας την γνώση του πλήρους πλαισίου της όλης διαδικασίας αλλά και την "γλώσσα του σώματος", δηλαδή, την "στρογγυλή κίνηση" ώστε να γίνεται αντιληπτός από τον Ίππο. Κάποτε, από αυτό το Ιστολόγιο παρουσιάζαμε την εκπαίδευση ενός νεολέκτου Ίππου τον οποίο εξελίξαμε σε υψηλό επίπεδο όταν κάποιος που μας διάβαζε έσπευσε να τον αγοράσει από τον Ιππαγωγό του που μας τον διέθετε, αλλά μόλις τον απέκτησε ο νέος Ιππαγωγός διεπίστωσε ότι στα χέρια του ο Ίππος ήταν ανεξέλεγκτος και μας βομβάρδισε με μηνύματα για να του εξηγήσουμε τα ..."μυστικά" μας! Όχι, δεν έχουμε "μυστικά", γνώση και, κυρίως, αγάπη και σεβασμό για τον Ίππο, έχουμε! 

ΜΕΘΗ ...ΙΠΠΕΥΤΗΡΙΟΥ

 ΜΕΘΗ ...ΙΠΠΕΥΤΗΡΙΟΥ

     Τα ομορφότερα σημεία του πλανήτη μας είναι, αναμφιβόλως, τα ...Ιππευτήρια που γίνονται ακόμη ομορφότερα όταν στο στίβο τους παρελαύνουν εκτός από τους υπέροχους Ίππους και υπέροχοι ...ένοπλοι έφιπποι με Δόρατα, Ακόντια και Τόξα κι αυτή την φορά και τα τρία όπλα "έλαμψαν" στον απογευματινό ήλιο του δικού μας Ιππευτηρίου. Κι όλα ήταν τόσο ...μεθυστικά που καθίσαμε και ...ανάποδα στη ράχη του σχολικού Ίππου μας, αλλά ας μη το κάνουμε θέμα' στις μοναδικές ημερίδες μας η ...μέθη είναι αναμενόμενη!

     Με δύο απρόβλεπτες απουσίες, ο Μάνος, ο Αλέξανδρος, ο Κωνσταντίνος κι ο τετράποδος Ανδρέας έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μετατρέψουν επί ένα τρίωρο το Ιππευτήριο σε ...πεδίο μάχης με αρμονικούς καλπασμούς και χρήση όπλων, με κέφι και ακροβατικές εφιππεύσεις, κάτι σαν μια παιδική χαρά για ...μεγάλους και, κυρίως, πολεμιστές εφίππους και για τους διερχόμενους θεατές του Σταύλου ήταν μια ξαφνική εμπειρία χωρίς φόρο δημοσίων θεαμάτων! 

     Η πρώτη μας χαρά είναι η συνεχής διαπίστωση της προόδου του σχολικού Ίππου μας ο οποίος από μέρα σε μέρα γίνεται ιδανικώς συνεργάσιμος και όχι μόνον...

     Έχοντας κατακτήσει να ζει σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας εκτός φάτνης, ελεύθερος, όπως πρέπει να διαβιούν όλοι οι Ίπποι, διατηρείται σε μία συνεχή ψυχικήν ευεξία αλλά και αναπλήρωσε χαμένο μυϊκόν όγκο δίνοντάς μας, σήμερα την εικόνα ενός ιδανικού σχολικού Ίππου ο οποίος παραμένει ευτυχής και ακμαίος ακόμη και στο τέλος μιας τρίωρης ημερίδος στην οποία, βεβαίως, τηρούνται οι κανόνες της διαλειμματικής εξασκήσεως!

     Και με τους ανθρώπους του Σταύλου να τον φροντίζουν όπως του πρέπει, τον Μάνο να τον μπουκώνει με μήλα που του φέρνει και όλους τους μαθητές του να τον περιποιούνται με προσοχή, ο Ανδρέας όχι απλώς ευημερεί αλλά και αναδεικνύεται σε "σήμα κατατεθέν" του ευημερούντος Ίππου! 

     H ιδανική "σύνθεση" της σημερινής ημερίδος ήταν μονόδρομος για την σχεδίαση του ομαδικού ασκησιολογίου το οποίο περιελάμβανε: (α) μύηση του Μάνου στα μελλοντικά καθήκοντά του ως Εκπαιδευτή και παράλληλη συμμετοχή του στο όλο πρόγραμμα, (β) ομαδική εξάσκηση όλων στην βελτίωση της δεξιότητος διευθύνσεως του Ίππου (Ιππική Δεξιοτεχνία) με ελίγδην διελεύσεις σημείων (ορθοστάτες) σε βάδην και τροχασμό και με κανονικό αλλά και ανάποδο "κάθισμα" (Μένδειο "κάθισμα"), (γ) εκμάθηση εφιππεύσεως σε τάξη "tandem" με κανόνα "σκαλοπατιού", ένα "τρικ" που είναι πολύ χρήσιμο σε επιδείξεις Γυμνιππευτικής, (ε) εκμάθηση καλπασμού για τους δύο αρχαρίους, (ς) καλπαστική Έφιππη Τοξοβολία για τους δύο αρχαρίους και (ζ) Ιππακοντισμό. 

     Ας σημειωθεί ότι προηγουμένως, όλοι παρηκολούθησαν και έλαβαν μέρος στο τρίτο μάθημα Εκπαιδεύσεως Νεολέκτου Ίππου της Nur η οποία αυτή την φορά εξοικειώθηκε με το Δόρυ και, όπως καταλαβαίνει κανείς οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες με την ήλιο ανελέητο επάνω από το Ιππευτήριο απαίτησαν μεγάλο ηρωισμό εκ μέρους όλων μας και, βεβαίως, εκ μέρους του σχολικού μας Ίππου τον οποίο φροντίσαμε με επαρκή διαλείμματα ανανήψεως.

     Κατά τα λοιπά, ο Μάνος, ο Αλέξανδρος κι ο Κωνσταντίνος, όλοι σωστά γυμνασμένοι και απολύτως αυτοπειθαρχημένοι κατάφεραν να ανταποκριθούν άριστα στο δυσκολότατο ασκησιολόγιο υπό τον καύσωνα της ημέρας θα πρέπει δε να υπογραμμισθεί η τεράστια συμβολή του Μάνου στην πρόοδο των Συνασκουμένων διανύοντας μεγάλα μήκη ελέγχοντας τον Ίππο σε καλπασμό, προκειμένου οι δύο νέοι εκπαιδευόμενοι να επικεντρώνονται στην Τοξοβολία απερίσπαστοι από τον έλεγχο του Ίππου.

     Με τους τέσσερις ορθοστάτες τεταγμένους στις σωστές αποστάσεις οι σημερινοί Συνασκούμενοι ξεκίνησαν σε κανονικό "κάθισμα" την, ελίγδην, διεύθυνση του Ίππου σε βάδην και τροχασμό. 

     Κάθε ένας επανέλαβε το ίδιο και σε ανάποδο "κάθισμα" (Μένδειο "κάθισμα").

     Αξιοπρόσεκτος κι ο Κωνσταντίνος ο οποίος εξετέλεσε τις ίδιες ακριβώς ασκήσεις με τελικήν επιτυχία όπως κι οι προηγούμενοι Συνασκούμενοί του, αν και ο ίδιος στο δεύτερο, μόλις, μάθημα!  

     Το "σκαλοπάτι", εν συνεχεία, κρίθηκε απαραίτητο λόγω της ιδιότητος των δύο εκπαιδευομένων μας ως Cascadeur διότι είναι απαραίτητο σε εφιππεύσεις τάξεως "tandem" (δύο Ιππέων, ο ένας πίσω από τον άλλο) για την εκτέλεση, περαιτέρω, ασκήσεων Γυμνιππευτικής, αλλά και σκηνών που απαιτούνται σε πολλά σενάρια τα οποία θα αντιμετωπίσουν στο επάγγελμά τους.   

     Στην περίπτωση του "σκαλοπατιού" συνεργάζονται ταυτοχρόνως δύο πόδια και δύο χέρια ώστε ο ήδη ιππεύων να "ανασύρει" τον δεύτερο.

     Η συγκεκριμένη άσκηση είναι ιδιαιτέρως ισορροπιστική τόσο για τους δύο αναβάτες όσο και για τον ίδιο τον Ίππο διότι αναπτύσσονται ισχυρές εκτρεπτικές τάσεις για όλους λόγω του βάρους του "ανασυρόμενου".

     Και ..."όπερ έδει δείξαι", οι δύο αναβάτες σε στάση "tandem" επί του Ίππου, τηρουμένων, όμως, συγκεκριμένων κανόνων βάρους και "καθίσματος" προς αποφυγή κακοποιήσεως του Ίππου. Το "Voltige" το οποίο είναι δόγμα Ιππικής παγκοσμίως παραδεκτό (και από την F.E.I.) προβλέπει εφίππευση πολύ περισσοτέρων αναβατών με τον Ίππο καλπάζοντα έχει κανόνες τους οποίους και γνωρίζουμε και εφαρμόζουμε!

     Στην συγκεκριμένη άσκηση η δυσκολία δεν περιορίζεται μόνον κατά την "ανάσυρση" αλλά και κατά την αφίππευση του δευτέρου αναβάτη ο οποίος θα πρέπει να ανυψώσει το πόδι του χωρίς να χτυπήσει τον πρώτο αναβάτη και αυτό απαιτεί πολύ καλή ευκαμψία, ευτυχώς όμως, οι ...Cascadeur μας την διαθέτουν!  

     Και η τελική αφίππευση, αρμονικότατη και δυναμικότατη, όπως προβλέπεται από τους κανόνες σωστής εκτελέσεως της συγκεκριμένης ασκήσεως, όπως μας την δείχνει ο Αλέξανδρος ...χορευτικότατα!

     Κάτι ο ανοικτίρμων ήλιος, κάτι η αδυσώπητη άμμος του Ιππευτηρίου σήμερα μας "μαστίγωσαν" όλους αρκετά, είναι όμως μεγάλη ανταπόδοση να χαίρεσαι τους εκπαιδευομένους σου να "πετάνε" γύρω και πάνω από ένα γαλήνιο σχολικό Ίππο ο οποίος χαίρεται μαζύ με όλους τους άλλους τα όσα συμβαίνουν επάνω του!

     Η εκμάθηση του καλπασμού στους δύο Cascadeurs μας ήταν υπόθεση χρόνου dt διότι η αντίληψη και των δύο παιδιών αλλά και η αυτοπειθαρχία τους δείχνουν υψηλότατες!

     Και πάντα αξιοπρόσεκτος κι ο Κωνσταντίνος ο οποίος, στο δεύτερο μάθημά του κάλπασε όπως φαίνεται στη παραπάνω φωτογραφία, με ιπποδρομιακή ταχύτητα και με το ένα χέρι όπως απαιτεί ο κανόνας.

     Με την ανεκτίμητη βοήθεια του Μάνου στον, από εδάφους, έλεγχο του καλπάζοντος Ίππου μας, ο Αλέξανδρος και ο Κωνσταντίνος, σήμερα είχαν την πρώτην αίσθηση καλπαστικής Έφιππης Τοξοβολία. 

     Ειδικώς, όμως, για τον Κωνσταντίνο μας ένα ορθοστάδην ήταν απαραίτητο για την ασφάλεια των όσων θα ακολουθούσαν και μετά... φύγαμε! 

    Eξαιρετικοί και στις πρώτες καλπαστικές τοξεύσεις τους οι Κωνσταντίνος και Αλέξανδρος με και χωρίς την βοήθεια του Μάνου και, βεβαίως, με όσα λάθη τεχνικής συγχωρεί αυτή η "πρωτιά"!

     Επιτομή δυναμικής αρμονίας αυτή η ημερίδα και ο Κωνσταντίνος, απόφοιτος Δραματικής Σχολής αλλά και  πανεπιστημιακός φοιτητής, ήδη Δάσκαλος Ιαπωνικής Σπαθασκίας, αλλά και επαγγελματίας Cascadeur ο ίδιος, να αναβαθμίζει το ασκησιολόγιό του σε ...Yoga, ηρεμώντας ακόμη περισσότερο έναν «ζενικό» σχολικό Ίππο. Μέσα σε μία παρακμιακή κοινωνία η οποία αφανίζεται στον Καιάδα των ηλιθίων επιλογών της, στο επίκεντρο μιας ανθρωποχωματερής χωρίς ήθος και χωρίς Αξίες, η εμφάνιση χαρακτήρων όπως αυτοί που τιμούν την “Οικογένεια” των «Ελλήνων Κενταύρων» αποτελεί τεκμήριο της αντιστάσεως και κατισχύσεως του αγαθού έναντι της αθλιότητος!

     Κάθε φορά "σπάμε κοντέρ" σε ποιότητα ασκησιολογίου και σήμερα καταφέραμε "μία από τα ίδια"! Όμως, αυτό ακριβώς δεν νοείται ως πρόοδος; Πάντως, αυτή τη φορά το παρακάναμε και στο τέλος, αυτή η "μέθη Ιππευτηρίου" που νιώσαμε όλοι (ευτυχώς, πλην του ...Ίππου) έκανε την κάμερα να "πιάσει" σκηνές ...ευτυχίας και αλληλο-συγχαρητηρίων των τριών Συνασκουμένων μας! 

     Και, βεβαίως, αγάπης κι ευγνωμοσύνης όλων προς τον σχολικό Ίππο μας στον οποίο όλοι χρωστάμε τα πάντα!

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΗ

 ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΗ

Mε επιτυχία ολοκληρώθηκαν σήμερα οι εξετάσεις διαπιστεύσεως ως νέου Εφιπποτοξότη του Συνασκουμένου Εμμανουήλ Τσαγκαρογιαννάκη ο οποίος στην πρακτικήν εξέταση είχε ευστοχία 5 βελών επί 6 και στην θεωρητική ποσοστό επιτυχίας 65%. Έτσι, στην Ελληνική εφιπποτοξοτική "Οικογένεια" των "Ελλήνων Κενταύρων" από σήμερα προσετέθη ακόμη ένα Μέλος, μάλιστα, με πανεπιστημιακή Παιδεία, ως έγκριτος νομικός και ενεργός δικηγόρος.

     Ήταν η πρώτη φορά κατά την οποία σε παρόμοιες εξετάσεις χρησιμοποιήθηκε Παραδοσιακό Τόξο κατασκευασμένο από ε λ λ η ν ι κ ά "χέρια" και, συγκεκριμένα, κατασκευασμένο από τον «Έλληνα Κένταυρο» Περικλή Τελιορίδη ο οποίος και ευγενώς το προσέφερε στην Σχολή μας η οποία και το χρησιμοποιεί δοκιμαστικώς επί μακρό χρόνο, έχοντας αποκομίσει άριστες εμπειρίες από την αξιοπιστία του!

     Οι εξετάσεις αρχίζουν πάντοτε με την επιβεβαίωση της επαρκούς ισορροπίας του εξεταζομένου ο οποίος καλείται να καλπάσει σε υψηλή ταχύτητα επί ανοικτής διαδρομής με μία αλλαγή κατευθύνσεως (γωνία, στροφή) και με έναν Ίππο χωρίς στομίδα, χωρίς σέλλα (χωρίς αναβολείς) με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος του. Έπονται οι έξι βαθμολογούμενοι τοξευτικοί καλπασμοί. 

     Η  Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" διδάσκει την Έφιππη Τοξοβολία ως πολεμική τέχνη και όχι ως άθλημα, με αποτέλεσμα, τόσο η διδασκαλία όσο και οι εξετάσεις να γίνονται κατά έναν τρόπο ανάλογο της όλης προσεγγίσεως, πολύ απαιτητικότερα απ΄ ό,τι συμβαίνει σε πολλές άλλες αντίστοιχες Σχολές, με έναν ξένο και όχι ιδιόκτητο Ίππο ο οποίος δεν φέρει στομίδα, δεν φέρει επίσαξη (σέλλα, αναβολείς κλπ), καλπάζει επί ανοικτής διαδρομής η οποία δεν διαθέτει σκάμμα ή οποιονδήποτε άλλο περιορισμό κατευθύνσεως με συνεχή έλεγχο διευθύνσεως του εφίππου Τοξότη κλπ.

     Ο εξεταζόμενος καλείται, αρχικώς, να εκτελέσει έξι καλπαστικές εξόδους με τόξευση υποχρεούμενος να τοποθετήσει τουλάχιστον τέσσερα βέλη στον στόχο. Κατόπιν, εξετάζεται σε έναν κύκλο θεωρητικών γνώσεων στις οποίες συμπεριλαμβάνονται Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία, Ιππολογία, Ιππογνωσία, Ιπποκομία, Οπλογνωσία και αυτή την φορά ο εξεταζόμενος, εκτός των άλλων και αναφορικώς με την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία απήντησε σε ερωτήσεις σχετικές με την προσωπικότητα του Πλάτωνος και το έργο του "Πολιτεία". Οι εξετάσεις στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" μαγνητοσκοπούνται και είναι δημόσιες, πάντοτε δε το οπτικοακουστικό αλλά και γραπτό υλικό αρχειοθετείται. 

      Στον εξεταζόμενο πάντοτε επεξηγείται ότι η επιτυχία στις εξετάσεις αυτές δεν σημαίνει την ολοκλήρωση του Εφιπποτοξότη, δεν σημαίνει την άφιξη στον προορισμό του αλλά, αντιθέτως, την αφετηρία της εκπαιδεύσεώς του η οποία διαρκεί καθ΄ όλο το άνυσμα της ζωής του. Έτσι και σήμερα, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ευχήθηκε στον Εφιπποτοξότη Εμμανουήλ Τσαγκαρογιαννάκη "ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ!", μια ευχή-προτροπή του Δασκάλου μας Kassai Lajos!