ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΕΤΣΙ  ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕ  ΤΗ  ΣΤΟΜΙΔΑ

     Mε λίγα λόγια, σήμερα παραλάβαμε ένα δυνατό Ίππο που όλα του τα χρόνια ιππεύονταν με στομίδα και με σέλλα τα οποία του αφαιρέσαμε αμέσως και το παραδώσαμε σε έναν αρχάριο μαθητή μας με ελάχιστη εμπειρία ο οποίος το κάλπασε ακόμη και χωρίς χέρια με απόλυτην ασφάλεια και άνεση όπως φαίνεται στη παραπάνω φωτογραφία! Εφαρμόζουμε το ..."αυγό του Κολόμβου" με σταθερή, πάντοτε, επιτυχία έχοντας, πια, φτάσει σε ένα κορυφαίο επίπεδο συνεργασίας με τον Ίππο απλώς διότι τον σεβόμαστε και τον αγαπάμε, συνιστώντας σε όλους να ακολουθήσουν τη δοκιμασμένη -επί δεκαετία, χωρίς κανένα δυσάρεστο- τακτική μας! Αλλά ας δούμε το τι έγινε σήμερα...

     Ο Μηνάς μας, λοιπόν, σήμερα παρέλαβε τον καινούργιο Ίππο μας τον οποίο η αγαθή μοίρα μας εμπιστεύεται να ιππεύουμε. Αμέσως του αφαίρεσε τη στομίδα και τη σέλλα και άρχισε να τον ρυταγωγεί βαδίζοντας δίπλα του χωρίς να βιάζεται να εφιππεύσει.

     Εφιππεύοντας, ο Μηνάς, υπό τις οδηγίες του Εκπαιδευτή του Αρπάλυκου, ξεκίνησε να μυεί ήπια τον Ίππο του στη νέα εργασιακή του κατάσταση, υπακούοντας σε λεπτούς χειρισμούς χωρίς τις επώδυνες εντολές στο στόμα που είχε συνηθίσει με την επενέργεια της βασανιστικής στομίδος.

     Με ευγενικά "χέρια" αλλά και σωστή επαφή ο Μηνάς γνώρισε σύντομα στον Ίππο του την αίσθηση των νέων (ανώδυνων) εντολών στις οποίες έπρεπε να υπακούσει και ο Ίππος, βαθμιαία, ανταποκρίνονταν ολοένα και πιστότερα.

     Όταν ο Μηνάς οδήγησε σε βάδην τον Ίππο του διαπιστώνοντας ότι ο τελευταίος κατενόησε τη νέα μορφή ηπίων εντολών, τότε επεχείρησε να τον τροχάσει δίνοντάς του πάλι την αίσθηση των εντολών άνευ στομίδος. 

     Ο μεγαλόσωμος Ίππος μας γρήγορα άρχισε να χαίρεται την νέα ουμανιστικότερη συνθήκη εργασίας του και δεν άργησε να παρασύρει το Μηνά μας στο καλπαστικό παιγνίδι.

     Ελαφρύς και συνετός Ιππέας ο Μηνάς μας, με ελαφρά "χέρια" όπως αποδεικνύει η σταθερή σε όλη την ίππευσή του καμπύλη των ηνιών του, επιτρέπει και στον ίδιο άριστο κάθισμα και στον Ίππο του να απολαμβάνει την ίππευσή του διατηρώντας την ισορροπία του. 

     Έτσι ο Μηνάς γρήγορα ένοιωσε με το νέο μας Ίππο τόσο ασφαλής και άνετος ώστε να καλπάσει ακόμη και χωρίς χέρια, ενώ ο Ίππος απολάμβανε τόσο πολύ την ελευθερία του "στόματός" του που δε παρέλειψε να δείξει τη χαρά του ακόμη και με ένα μικρό ροντέο το οποίο δε φάνηκε να επηρεάζει καθόλου τον ψυχραιμότατο Μηνά! Όταν αφαιρείται ό,τι βασανιστικό και άχρηστο, η Ιππασία γίνεται χαρά και για τον Ιππέα και για τον Ίππο και αυτό το καταφέρνουμε σε κάθε μάθημα της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ακόμη και με ένα εντελώς νέο Ίππο ιππευόμενο από έναν εντελώς αρχάριο μαθητή!