ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ 

ΚΑΙ 

ΠΡΩΤΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΕΥΣΗ

     Μάθημα, μόλις, δεύτερο του Αναστασίου, δεύτερο και εκπληκτικό, χωρίς να μπορεί να προσδιοριστεί ποιος ο Εκπαιδευτής και ποιος ο εκπαιδευόμενος, ένα μάθημα που άρχισε εντελώς απρόσμενα με μία χειμαρρώδη διάλεξη του σημερινού, façon de parler, "εκπαιδευομένου" και αφιερωμένου επιστήμονος - "διαχειριστή" της αναπαραγωγής της ζωής προς τον Εκπαιδευτή του ο οποίος παρακαλούσε να συνεχίσει να ακούει αυτόν τον παραστατικότατο "λόγο" να του περιγράφει τον σπηλαιώδη γυναικείο κόλπο και το "κυνήγι" του πλέον "φερέλπιδος" ωαρίου που παρέχει τις καλύτερες γενετικές προσδοκίες... Μαγεία πραγματική το άκουσμα αυτού του επιστημονικού λόγου ο οποίος ανέλισσε τους φθόγγους σε μεγεθυμένες εικόνες εμπνευσμένου ντοκιμαντέρ, γεννώντας την ίδια την ζωή... Όμως ο τετράποδος επιβήτορας Sepp μας περίμενε και ο στόχος του σημερινού μαθήματος ήταν η εμβάθυνση του "καθίσματος" αυτού του εκπαιδευομένου και, ίσως, (ένα "ίσως" ευσεβούς προσδοκίας...) η πρώτη έφιππη και εν κινήσει, τόξευσή του... Ίδωμεν...

     "Σφιγμένοι" και οι δύο συνεργάτες στην αρχή, Ίππος και εκπαιδευόμενος, ο μεν πρώτος μετά από ένα μάθημα Υπερπηδήσεως Εμποδίων και ο δεύτερος μετά από μία εβδομάδα τυπικών ατομικών και επαγγελματικών υποχρεώσεων σε ένα σύνηθες καθημερινό περιβάλλον. 

     Στρεσογόνες εμπειρίες και για τους δυο και η ρυταγώγηση κατέδειξε έντονα το τι σημαίνει για τον Άνθρωπο και τον Ίππο (όπως και για κάθε πλάσμα) η, για τον οποιονδήποτε λόγο, ... "απεμπόληση" του "λίκνου" ενός φυσικού περιβάλλοντος.

     Η εφίππευση του εκπαιδευομένου κατέδειξε ακόμη εντονότερο αυτό το "σφίξιμο" με την κλασική "εικόνα" του "γραπωμένου" από τις ηνίες, αναβάτη...  

     Όμως, στη "φαρέτρα" του εκπαιδευτικού συστήματός μας υπάρχουν, καλώς δοκιμασμένες, λύσεις μία κλασική εκ των οποίων, τα "μπαλλάκια", εφαρμόσθηκε και εν προκειμένω. Κι αυτά τα "μπαλλάκια", αμέσως, έφεραν το ποθητό αποτέλεσμα με την χαλάρωση του εκπαιδευομένου και την, από μέρους του, ανάκτηση της ιδανικής στάσεως και "καθίσματος". Και ιδού η υποδειγματική εικόνα... 

     Βαθμιαία μεν, αλλά, πολύ γρηγορότερα από κάθε ενθουσιώδη προσδοκία, ο εκπαιδευόμενος ανέκτησε την ιππική συνειδητότητά του, μεταφέροντάς την στο πλαίσιο μιας υποδειγματικής ισορροπίας και διαχειρίσεως του Ίππου.

     Ο εκπαιδευόμενος υποβαλλόμενος στην προοδευτική παραδοχή του δευτερεύοντος ρόλου των χειρών του Εφιπποτοξότη στην Έφιππη Τοξοβολία οδηγήθηκε στην αποδέσμευση των χειρών του από την "τυραννία" της εξαρτήσεώς τους από τις ηνίες, κάτι που συμβαίνει στην κοινή Ιππασία.   

     Ήδη, ο εκπαιδευόμενος προσέφερε την αρχική προσδοκία επιτυχούς τοξοφορίας κι έτσι ανέλαβε το Τόξο συνεχίζοντας, με αυτό ανά χείρα, να διατηρεί την βαδιστική κίνηση του Ίππου του διευθύνοντάς τον, επιτυχώς! Ένας συνδυασμός ενεργειών ο οποίος αποτελεί την απαρχή της απαραίτητης αισθήσεως μιας ουσιώδους "τομής στα δύο" του Εφιπποτοξότη ο οποίος με το, μεν, κάτω μισό του σώματός του ελέγχει τον Ίππο του (Ιππασία/κίνηση) ενώ δε, με το άνω μισό ελέγχει το Τόξο του (Τοξοβολία/πυρ). 

     Ο επιτυχής, αύξων, διασκελισμός των βαθμίδων αυτού του, μόλις δευτέρου μαθήματος, έφεραν τον εκπαιδευόμενο στην πρώτη του έφιππη και εν κινήσει τόξευση! Ο αρχικός στόχος αυτού του μαθήματος έδειξε να υλοποιείται με έναν Αναστάσιο ευσταθέστατο και σε πλήρην ισορροπία! Η άφεση της χορδής και η απελευθέρωση του πρώτου βέλους ...εγένετο! Χαρούμενος ο Ίππος, ευτυχής ο Εκπαιδευτής και πόσον, εκ του τάφου, ευτυχέστερος όλων, ο πρόγονός του Αναστασίου, Ιωάννης Συκουτρής χαιρόμενος, στον ηρωικό, μεταθανάτιο  στοχασμό του, έναν απόγονο  στο δικό του γενναίον "ευστοχείν"! Και η αρχή ...εγένετο!

     Η αφίππευση έδειξε έναν εντελώς διαφορετικό εκπαιδευόμενο από εκείνον που, αρχικώς, είχε εφιππεύσει, έναν κυρίαρχο της ισορροπιστικής αυτοπεποιθήσεως και κατακτητή της ιππικής συνειδητότητος, όπως επιδιώκει η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και ...όχι μόνον! Διότι, αυτή η αφίππευση, όπως και όλες οι αφιππεύσεις των μαθημάτων μας, έδειξε έναν Ίππο απολύτως ευδαίμονα από μιαν αρμονική συνεργασία με τον Άνθρωπο, με την Φυσικήν Ιππική να συνεισφέρει στην ευημερία του Ίππου κάτι που αποτελεί την, πολύ προ της Έφιππης Τοξοβολίας, ουσιώδην επιθυμία της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων"!

     Η κατακλείδα του μαθήματος στο πλυντήριο των Ίππων όπου ο Ιππέας επιδαψιλεύει την οφειλόμενη περιποίηση στον ευεργέτην Ίππο του, ανακουφίζοντάς τον από τον εργασιακό κάματο, ως ελάχιστην ανταπόδοση των όσων ο τετράποδος Δάσκαλος προσέφερε στον άνω θρώσκοντα μαθητή του!

     Από τον σπηλαιώδη γυναικείο κόλπο ανακύπτει η ζωή, από το κοινωνικό "σπήλαιο" του Πλάτωνος η υπαρξιακή ελευθερία των ζώντων και από το ...Ιππευτήριο με το αχανές βάθος της εν αυτώ εργασίας, η συνειδητότητα η οποία άγει σε μία βέλτιστη σχέση των φυσικών πλασμάτων με την "μήτρα" Φύση. Ένας ζωτικός "κύκλος" κλείνει ανελίσσοντας το "ζειν" σε "ευ ζειν" με έναν από τους πολλούς τρόπους δια των οποίων ο άνω θρώσκων μπορεί να αναβλέψει... Κι, αυτός, ο δικός μας τρόπος είναι η Έφιππη Τοξοβολία.

ΣΤΟΝ ΘΕΣΠΕΣΙΟ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟ ΣΤΑΥΛΟ!

     Ούτε οι Έφιππες Πολεμικές Τέχνες, ούτε το Ιππικό Θέατρο είναι δραστηριότητες που προορίζονται, αποκλειστικώς, για ηλιόλουστα "manèges"! Κι απόψε, στο τελείωμα ενός παγωμένου απογεύματος, κουκουλωμένοι με αλογοκουβέρτες χαρήκαμε εμπειρίες σπάνιας σταυλικής αλήθειας!

     Και μάθημα επισάξεως και Τοξοβολία και Συραγώγηση και Έφιππη Τοξοβολία και ρίψη ...τσεκουριών από τον άτακτο Σταύρο μας και ρυταγώγηση από τον Ιωάννη ως πρώτη επαφή του με τον Ίππο, αλλά όλα μέσα στο κρύο και στο σκοτάδι, ενώ κάποιος "έβλεπε" πώς φωτίζεται ή, μάλλον, πώς δείχνει μια φωτισμένη σκηνή Ιππικού Θεάτρου δι ...ευνοήτους λόγους!

     Ναι, όταν καταφέρνεις να αποφύγεις τους οπαδούς. τους ψηφοφόρους και τους πελάτες, αυτά τα τρία είδη δυναστών που σου καταστρέφουν την Αισθητική της καθημερινότητός σου, μπορείς να απολαύσεις την ομορφιά του Σταύλου και των θεσπέσιων "ενοίκων" του, ένα τέτοιο "ατμοσφαιρικό" απόγευμα.

     Στην φάτνη, αναμένοντας να κοπάσει η μπόρα, το μάθημα επισάξεως προηγήθηκε υπογορευόμενο από την οικονομία του χρόνου, με δεδομένο την επικείμενη δύση του ηλίου.

     Ο επιβήτοράς μας, ο Sepp, τρυφερότατος όπως πάντα, δέχθηκε και τον παλιό γνώριμό του Σταύρο και τον νέο γνώριμο Ιωάννη που σήμερα βρέθηκε για πρώτη μέρα κοντά μας. 

     Και η "Ιεροτελεατία" της, δικής μας, σταυλικής "ανοίξεως" που λέγεται "Ιπποκομία", ιδίων συναισθηματικών εντάσεων με εκείνη του Igor Fyodorovich Stravinsky, ολοκληρώθηκε με τον καθαρισμό των πελμάτων του Ίππου λίγο πριν τον οδηγήσουμε στον χώρο της ιππευτικής εργασίας!

     Ο ενθουσιασμός του δυνατού επιβήτορος από την επαφή του με τον ...φρέσκο, χειμωνιάτικον, αέρα τον ...ενέπνευσε σε συμπεριφορές ...πανηγυρικής εξάρσεως παρόμοιες με τις εκτροπές των διασκεδαστών των "σκυλάδικων" της ...παραλιακής και, παρά την ώριμη ηλικία του, συμπεριφορές ...προεφηβικής απειθείας, όμως ήταν αρκετή η παρατήρηση του βλοσυρού Εκπαιδευτή με ύφος -τουλάχιστον- Αδόλφου Χίτλερ για να επιστρέψει ο άτακτος τετράποδος αυθωρεί και παραχρήμα, με εσπευσμένο ..."χειρόφρενο", στην τάξη επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι το  σ υ γ κ ε κ ρ ι μ έ ν ο  και μόνον, "ύφος", είναι η πανάκεια της ευταξίας των φυσικών κοινωνιών, οπότε, ο μέχρι προ τινος άτακτος Sepp παρεδόθη στην φροντίδα του συραγωγέως του νεαρού Χάρη προς βελτίωση, έτι περαιτέρω, των συμπεριφορικών του ...εξάρσεων!

     Και ιδού ο τέλειος, όπως πάντα και παντοδύναμος Sepp, την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος, να υπηρετεί δίκην ...ευσεβούς και ταπεινής καλογραίας τον ενδεκάχρονο αναβάτη του Χάρη στο πρόγραμμά του της Έφιππης Τοξοβολίας. Τι σου κάνει αυτό το ..."ύφος"...άνευ του οποίου το μπάχαλο θα κυριαρχεί!...

     Και ο αγαπημένος μας Sepp παρέμεινε εκών-άκων ...ευπειθέστατος στον ενδεκάχρονο αναβάτη του Χάρη, μέχρι και την γενναία, ένοπλην, αφίππευσή του τελευταίου, όπως προβλέπεται από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Σχολής μας! Ένα νυκτερινό μάθημα Έφιππης Τοξοβολίας είναι πάντοτε χρησιμότατο όχι μόνον για την "ψυχολογία" του μέλλοντας Εφιπποτοξότη αλλά και για την άσκηση της οπτικής οξύτητός του συνδυαστικώς με όλα τα συμπράττοντα ανακλαστικά και, απόψε, αυτό απεδείχθη και πάλι ορθό.

     Την ίδια ώρα, εκτός Κυκλοτερούς, ο Σταύρος και ο Ιωάννης τόξευαν, ενώ εκσφενδόνιζαν επί των αχύρων τσεκούρια, κατάνες, μαχαίρια και άλλα ευγενή χειροποίητα δημιουργήματα του ρέκτη των πάσης φύσεως ...οπλουργημάτων Σταύρου, υπό το ολοένα εντεινόμενο βραδυνό ψύχος του κατάφυτου αττικού Θορικού! 

     Παρά τον αρχικό προγραμματισμό, η διαμεσολαβήσασα καταιγίδα μας "ροκάνισε" χρόνο και η διακριτική απόσυρση του ηλιακού φωτός μας υπεχρέωσε να καταφύγουμε στο φως των προβολέων, οι οποίοι, εν συνδυασμώ με το εντεινόμενο ψύχος δεν διεμόρφωναν ιδανικές συνθήκες διεξαγωγής επιτυχών μαθημάτων αρχαρίων (Σταύρου κα Ιωάννη). Επειδή δε, όπως προανεφέρθη, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν έχουμε ...πελατειακές σχέσεις με τους μαθητές μας, αντί ημιτελών μαθημάτων, αξιοποιήσαμε διττώς τον χρόνο, αφ΄ ενός δίδοντας την ευκαιρία στον Ιωάννη να ρυταγωγήσει τον Sepp, αφ΄ ετέρου δε, δίδοντας την ευκαιρία στον ...ρομαντικό παππού (ενίοτε νοείται και ως ..."Εκπαιδευτής") να δοκιμάσει σκηνικούς φωτισμούς με δικές του τεχνικές, προς τελικήν εφαρμογή στο Ιππικό Θέατρο.

     Η θεσπέσια "θαλπωρή" του Σταύλου και των όσων προσφέρει ακόμη και υπό συνθήκες χειμωνιάτικης σκιερής παγωνιάς, είναι ανεκτίμητη για όσους προνομιούχους μπορούμε να την απολαμβάνουμε, κάνοντάς μας να ξεχνούμε την αλγεινή "σκιερή παγωνιά" που προξενούν τα παρακμιακά, πνιγηρά, αστικά κέντρα των παρηκμασμένων συγχρόνων κοινωνιών μέσα στα οποία, τύποις, "εγκαταβιούμε"... Διότι το δικό μας πραγματικό σπίτι, παραμένει ο φυσικός και ευάερος Σταύλος!

ΠΟΛΥΤΡΑΥΜΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ...ΝΑΡΘΗΚΑ!

     Ένα πολύ ...εύκολο μάθημα είχαμε σήμερα στο Ιππευτήριο, πιο εύκολο δεν γίνεται! Ο μαθητής ...πολυτραυματίας(!) από τροχαίο ατύχημα και με ...νάρθηκα(!), με αυστηρή απαγόρευση κάθε πιθανότητος πτώσεως ως κρίσιμης για την επιβίωσή του! Βρέθηκε στο συγκεκριμένο Ιππευτήριο για πρώτη φορά ιππεύοντας για πρώτη φορά τον συγκεκριμένον Ίππο ενώ σε απόσταση πέντε μέτρων γίνονταν σοβαρές ...σιδηρουργικές εργασίες με ...τροχούς να κόβουν μέταλλα ...πετώντας σπίθες, ...βαριοπούλες να χτυπάνε και μεγάλες σιδερένιες βέργες να ...σηκώνονται όρθιες από το έδαφος προς ολοκλήρωση, παραπλεύρως, σιδηροκατασκευής! Όλα φυσιολογικά και ...αναμενόμενα για ένα πανεύκολο μάθημα Ιππασίας! Κι όμως! Όταν έχεις διαζευχθεί την μιζέρια και το πρόσωπό σου φωτίζεται με ένα μόνιμο χαμόγελο, όλα τα προηγούμενα μπορεί να καταλήξουν σε ένα ευτυχές αποτέλεσμα!

     Η εφίππευση με νάρθηκα απεδείχθη ιδιαιτέρως ...χρονοβόρος αλλά τελικώς επετεύχθη με τον Ίππο να επιδεικνύει τεράστιαν υπομονή αντιλαμβανόμενος την σοβαρότητα του εγχειρήματος. Με ολόκληρη την αριστερή κνήμη στον νάρθηκα, η εφίππευση επιχειρήθηκε από δεξιά ώστε να υποστηριχθεί με συγκράτηση του δεξιού ποδιού αλλά και πάλι, χρειάστηκε ώρα αλλά και επιμονή από τον εφιππεύοντα μαθητή.

     Οκτώ μήνες μακράν Ιππευτηρίου λόγω μόνιμης διαμονής εκτός Αττικής και σε επίπεδο αρχαριότητος κι όμως, μας έκανε την έκπληξη.

     Η αρχική σχεδίαση του σημερινού μαθήματος ήταν ο μαθητής να εισαχθεί στο μονοπάτι της επιτεύξεως μιας ισορροπίας η οποία στο επόμενο μάθημα θα του επέτρεπε να καθίσει σωστά, αλλά ο Σταύρος δεν ...αρκέστηκε σ΄ αυτό.

     Σαν να ίππευε κι εχθές, ο Σταύρος κατάφερε να βρει το σωστό και ασφαλές "κάθισμά" του σχεδόν αμέσως και η εκτέλεση των διατατικών ασκήσεων έγινε με άνεση και ασφάλεια ακόμη και κατά την ανάταση των χειρών.

     Καθ΄ όλη την διάρκεια αυτού του, μάλλον εκτενέστερου του δέοντος, μαθήματος ο Σταύρος δεν έδειξε καμία στιγμή επικίνδυνης απωλείας της ισορροπίας του!

     Και το παιγνίδι με τα μπαλάκια τον "κάθισε" ακόμη καλύτερα κάνοντάς τον να ξεχάσει τον ...νάρθηκα!

     Και στο να ξεχάσει τον ...νάρθηκα φρόντισε και ο ανεπανάληπτος τετράποδος Λάμπων ο οποίος, συναισθανόμενος την κρισιμότητα της καταστάσεως μετρούσε ακόμη και τα βήματά του ώστε να μην διαταράξει επ΄ ουδενί την ισορροπία του "ευαίσθητου" αναβάτη του.

     Κατακτώντας και τον στόχο του επομένου μαθήματος στο παρόν, ο Σταύρος διηύθυνε τον Ίππο με αξιοπρόσεκτην άνεση και χαλαρότητα, έχοντας ιππεύσει πολύ περισσότερην από την ενδεδειγμένην ώρα για ένα τέτοιο μάθημα. 

     Ακόμη εντυπωσιακότερη η στιγμή της αφιππεύσεως με την μετατόπιση της κνήμης με τον νάρθηκα υπεράνω του ...αυχένος του Ίππου, κάτι που ο Σταύρος κατάφερε ανετότατα και χωρίς να ενοχλήσει καθόλου τον Λάμπωνα ο οποίος, κυριολεκτικώς, είχε στρώσει "κόκκινο χαλί" στον αναβάτη του με μία συγκινητική στωικότητα και ακινησία.

     Και όπως την είχε προμελετήσει και σχεδιάσει, η προσγείωσή του τον βρήκε όρθιο και ασφαλή, μετά την αφίππευση, ολοκληρώνοντας ένα πολύ ιδιαίτερο μάθημα χωρίς κανένα δυσάρεστο απρόοπτο, αφού η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επιμένει να διατηρεί ΜΗΔΕΝΙΚΟ! τον δείκτη ατυχημάτων, κατά την δεκαπενταετή λειτουργία της.

     Ποιος είπε ότι ο τελευταίος γενναίος Ιππέας της Ιστορίας ήταν ο χρυσός Ολυμπιονίκης των αγώνων του 1936 στο Βερολίνο, Εθνικοσοσιαλιστής, αξιωματικός του Ιππικού Konrad Freiherr von Wangenheim ο οποίος κατέκτησε το μετάλλιό του με σπασμένη κλείδα(!) και το ένα χέρι του στον νάρθηκα, θεωρούμενος μέχρι σήμερα μοναδική περίπτωση στο παγκόσμιο στερέωμα της Ιππικής, όπως και όλη η ολυμπιακή Ομάδα της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας η οποία κατέκτησε και τα έξι χρυσά μετάλλια των Ιππικών αγωνισμάτων; 

     Ποιος είπε ότι η μεγάλη Leni Riefenstahl αν ζούσε σήμερα και παρακολουθούσε αυτό το μάθημα δεν θα εμπνέονταν για μία συνέχεια του μεγαλειώδους «Triumph des Willens» (Ο θρίαμβος της θελήσεως);

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ, ΠΛΗΝ, ΕΠΙΤΥΧΕΙΣ ...ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΕΣ

     Ελάχιστα εικοσιτετράωρα στην Αθήνα από το Λονδίνο όπου διαμένει μονίμως, η αγαπημένη μας Ειρήνη δεν παρέλειψε να προπονηθεί και να γνωρίσει τον αστέρα του Σταύλου μας που ακούει στο όνομα "Λάμπων"!

     Ρυταγωγώντας το αστέρι μας προς το Κυκλοτερές για τον απαραίτητο Κύκλο Προσεγγίσεως και το μάθημα, κοντοσταθήκαμε σε απόσταση αρκετών μέτρων από την Ειρήνη, του την έδειξα και του είπα "Αυτή είναι η καινούργια σου φίλη!" οπότε, ο Λάμπων, σαν Άνθρωπος, κάρφωσε το βλέμμα του επάνω της έχοντας καταλάβει... Κι όταν λίγο μετά η Ειρήνη τον πλησίασε για τον Κύκλο Προσεγγίσεως, εκείνος, ακαριαία την αποδέχθηκε γενόμενος ...ακόλουθός της!

     Αν και με αποχή αρκετών μηνών από το Ιππευτήριο, η Ειρήνη "κάθισε" άριστα στη γυμνή ράχη του Ίππου για την εισαγωγή των διατατικών ασκήσεων.

     Οι "βάσεις" καλού "καθίσματος" και όχι μόνον, που παρέχονται στους μαθητές μας είναι εμφανείς, κυρίως, μετά την επιστροφή τους από μακράν απουσία από το Ιππευτήριο και, σήμερα, η Ειρήνη αυτό ακριβώς επιβεβαίωνε με την στάση και την κίνησή της.

     Και, εξ αρχής, ήσαν τόσο σωστές αλλά και τόσο φυσικές και αυθόρμητες οι στάσεις και κινήσεις της Ειρήνης,που σε έκανε να νομίζεις ότι μόλις πριν λίγο είχε ολοκληρωθεί η τελευταία της Προπόνηση.

     Αυτός, όμως, ο κοριτσίστικος χαρακτήρας θυμίζει πολύ περισσότερο Ρωμαίο ...μονομάχο παρά ...παιδίσκη, όπως ξεγελάει το παρουσιαστικό της. Νομίζεις ότι στο πρόσωπό της διαβάζεις σελίδες από το έργο του Konstantin Nossov που κοσμεί την Βιβλιοθήκη μας και μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες για τις μονομαχητικές τεχνικές εκείνων των μαχητών του αμφιθεάτρου. Διότι η Ειρήνη έμαθε να μονομαχεί και να νικά στη καθημερινότητά της όπου κι αν βρίσκεται, είτε στο ιατρείο της στο Λονδίνο, είτε στο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων". Και σήμερα μας το ξαναθύμισε όταν...

...     Σε κάποια στιγμή ο ευφυέστατος Λάμπων ...διέγνωσε την ...μονομαχητική διάθεση της Ειρήνης και απεφάσισε να ...απαντήσει με τον εξυπνότερο τρόπο ...οικονομίας δυνάμεων που επιλέγουν τα, όντως, ευφυή ιπποειδή. Κοινώς, ...μουλάρωσε!  Και η πεισματάρα Ειρήνη όσο έβαζε "πόδια" τόσο εκείνος την αγνοούσε επιδεικτικότατα οδηγώντας την στην παγίδα να εξασθενήσουν τα πόδια της και να μην μπορεί να συνεχίσει το μάθημά της. Αλλά για κάτι τέτοιες καταστάσεις είναι προορισμένος ο Εκπαιδευτής να παρεμβαίνει παρά την άρνηση της εκπαιδευόμενης να δεχθεί βοήθεια. Και ο παμπόνηρος Λάμπων κατενόησε πλήρως ότι  το Ιππευτήριο και ο Εκπαιδευτής δε "σηκώνει" δεύτερο ...μονομάχο διότι θα γίνει του ...αιματηρού θεάματος μιας και ο ίδιος έμαθε πολύ καλώς τον ρόλο του αμιρμίλλωτου Θρακός διμαχαίρου στο αμφιθέατρο της ζωής  !

     Κι έτσι, αποκατασταθέντων των ρόλων, το μάθημα βρήκε την αρμονικότατη συνέχειά του με την Ειρήνη κυρίαρχη του Ίππου ο οποίος, παρευθύς, παρεδέχθη, άνευ επιφυλάξεων, τον ρόλο του ως υπάκουης ..."καλογραίας" του Κυκλοτερούς.

     Η βασική τακτική του μαθήματος στην Σχολή μας είναι η ώθηση του μαθητή να ανακαλύψει τις δυνατότητές του, προκειμένου, επί τη βάσει αυτών να ενθαρρυνθεί ώστε να προαχθεί κατακτώντας ένα "σκαλί" παραπάνω με την υποστηρικτική παρέμβαση του Εκπαιδευτή. Και σήμερα, ήταν εμφανής η διέγερση της "μυικής μνήμης" της Ειρήνης στην ανάπτυξη εφιπποτοξοτικής δράσεως και τεχνικής.

     Έτσι, η Ειρήνη αφέθηκε απερίσπαστη ώστε να "ζωγραφίσει" αρμονία εφιπποτοξοτικής τεχνικής, ταχβολίας, αλλά και ευστοχίας, ενσωματώνοντας και τεχνική "Τοξοβολίας εξ' Επαφής", ώστε να είναι πλήρης η ωφέλεια για μία εκπαιδευόμενη που θα είναι κοντά μας και πάλι μετά από πολλούς μήνες.

     Και, συνωδά τη υπακοή της ευσεβεστάτης τετράποδης ..."καλογραίας" του Κυκλοτερούς η οποία τήρησε ακριβέστατο χρονισμό διασκελισμών λες και υπάκουε σε ...μετρονόμο, η Ειρήνη, χωρίς καν να στοχεύει αλλά δι΄ αναπτύξεως στοχαστικού ενστίκτου,  έφερε τέτοια αποτελέσματα "συγκεντρώσεως"  όπως το, εν συνεχεία, εικονιζόμενο επί του σημείου πτώσεως των βελών. 

     Και εκεί όπου το, πάλαι, εθνικόν Ανάκτορον ευτελίζεται σε εποχιακή, σουργελώδη, ...χαμοκέλα 301 αφύλων, εμφύλων και ...διεμφύλων, ασυστόλως εκδιδομένων επί δημοσίω και ...πολύ χρήμασι, είναι λίαν ευεργετικό κάποιοι να επιτυγχάνουμε την ψυχοπνευματική αλλά και σωματικήν ωφέλειά μας με τον τρόπο που εμείς γνωρίζουμε.

     Και να καταλήγουμε να κατακτούμε τον στόχο (και όχι μόνον αυτόν, εντός Ιππευτηρίου) χωρίς καν να τον ...βλέπουμε!

     Κάπως έτσι και η "μονομάχος" μας Ειρήνη αφίππευσε δυναμικότατα, ολοκληρώνοντας το μάθημά της ενώ ο Ίππος της, παραμένοντας πειθήνιος και μετά την αφίππευσή της, είχε "ξεχάσει" κάθε διάθεση να παίξει με τα ...νεύρα της! Και όχι μόνον...

     Στο τέλος αυτής της προπονητικής ημερίδος ο Λάμπων με την Ειρήνη έδειξαν να έχουν "δέσει" μια τόσο δυνατή σχέση που δεν έλεγαν να κατευθυνθούν προς τον Σταύλο.

     Και όταν η Ειρήνη απεφάσισε να αποδεσμευθεί, ο Λάμπων την ακολούθησε ως ...pet, ενώ ο Ιππαγωγός φώναζε από μακριά έντρομος "Κρατήστε το άλογο θα σας φύγει!" αλλά εκείνο δεν είχε καμία διάθεση να φύγει μακριά από εκείνους που αγαπά και συνεργάζεται 

     Και Τιμής και εμπιστοσύνης ...ένεκεν, ο Λάμπων αφέθηκε εντελώς ελεύθερος και κατά την διάρκεια της αποθεραπευτικής, μετά από κάθε εργασία, φροντίδος με ανακουφιστικό υδρομασάζ στους τένοντες κλπ, όπως, άλλωστε πάντοτε ελεύθερος αφήνεται να μας ακολουθεί, ενώ ο Ιππαγωγός του διέρχεται κρίσεις πανικού βλέποντάς μας να χειριζόμαστε, "ούτω πως" ...αιρετικώς, τον υπέροχον Ίππο του!