ΔΕΣΜΟΣ ΣΧΕΣΕΩΣ

     Ο σπουδαίος Δανός ερευνητής της Ιππικής που ζει στη Βραζιλία Bjarke Rink επιχειρεί να αποκωδικοποιήσει το αίνιγμα του Κενταύρου παρατηρώντας, επί χρόνια, μέσω της νευρογλωσσικής "ατραπού", τον δεσμό σχέσεως Ίππου και Ανθρώπου. Το σύγγραμμά του "The Centaur Legacy" μνημειακής αξίας, αποτελεί και για την Σχολή μας ένα βαρύνον vade mecum που συντελεί στη βελτίωση των μαθημάτων μας. Όμως, από την συστηματική 13χρονη λειτουργία της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων"  και την καθημερινή διδασκαλία πολλών Ίππων και Ιππέων προκύπτει ότι πουθενά αλλού εκτός μιας Σχολής Ιππασίας δεν μπορεί να αποκωδικοποιηθεί το αίνιγμα του Κενταύρου διότι, εν τοιαύτη περιπτώσει η "in vitro" παρατήρηση του δεσμού σχέσεως Ίππου και Ανθρώπου δεν μπορεί να είναι τόσο αδρή όσο στο περιβάλλον μιας Σχολής Ιππασίας.

     Και στη σημερινή μας εκπαιδευτική ημερίδα, επαληθεύσαμε όσα εκτίθενται στη προηγούμενη παράγραφο, παρατηρώντας προσεκτικά τον δεσμό σχέσεως του καθενός από τους σημερινούς μαθητές μας με τον Ίππο της Σχολής μας. Κι αυτός ο δεσμός σχέσεως είναι ο καταλύτης που διασυνδέει δύο διαφορετικά, ταξιδερμικώς, πλάσματα συνθέτοντας ένα κοινό αποτέλεσμα  σ υ ν ε ρ γ α σ ί α ς  το οποίο κωδικοποιήθηκε μέσα στους αιώνες με το όνομα "Κένταυρος"!

     Βεβαίως και τα μαθήματα της Σχολής του Ιππικού Θεάτρου η οποία ξεκίνησε τις εργασίες της προσφάτως, ως κλάδος της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" προορίζονται να εκπαιδεύσουν εφίππους ηθοποιούς για την διεκπεραίωση σκηνικών ρόλων, όμως, εν τω βάθει της ουσίας αυτής της διδασκαλίας "κρύβεται" ένα σημαντικότερο όφελος, αυτό, της αναδείξεως ακόμη ικανότερων Ιππέων και δη, εφίππων μαχητών, αξιοποιώντας τις κατευθύνσεις της νευρογλωσσικής προσεγγίσεως στην επίτευξη και σύσφιξη της σχέσεως δεσμού Ίππου και Ανθρώπου. Και προς αυτή την κατεύθυνση "κινηθήκαμε" και σήμερα.

     Εισαγάγαμε ...απαστράπτοντα παρελκόμενα θεατρικού βεστιαρίου όχι για να αναπαραστήσουμε "εποχή" αλλά για να σφυγμομετρήσουμε τις αντιδράσεις των μαθητών μας και την μετάδοση αυτών των αντιδράσεών τους στον Ίππο της Σχολής μας. 

     Βαθμολογήσαμε την "γεύση" ...δυσκολιών που ένιωσαν οι μαθητές μας φορώντας αυτά τα δύσχρηστα παρελκόμενα μεγάλου βάρους διότι, ας σημειωθεί, αυτά τα παρελκόμενα είναι πιστές αντιγραφές των αντιστοίχων αυθεντικών "εποχής" με ό,τι αυτό συνεπάγεται, όπως, επί παραδείγματι, ο αλυσιδωτός θώρακας που "καθίζει" το αυτοκίνητο όταν τοποθετείται στο πορτ-μπαγκάζ...

     Κι όλα τούτα τα εντάξαμε στον ζωτικό χώρο του Ίππου μαζύ με τους φέροντες-Ιππείς ώστε να παρατηρήσουμε ιδιαίτερες διαδράσεις. Το αποτέλεσμα;

     To αποτέλεσμα υπήρξε μία ομογενοποίηση αλληλοαποδοχής μεταξύ Ίππου και Ιππέων η οποία κατέληξε στην ενίσχυση της αυτοπεποιθήσεως των τελευταίων με το λαμπρό αποτέλεσμα ο, εξ αυτών, Γεώργιος, στο ένατο μόλις μάθημά του να ενθαρρυνθεί τόσο ώστε να καταφέρει τις πρώτες του επιτυχείς καλπαστικές τοξεύσεις επί στόχου με λαμπρή στοχαστική κατάληξη!

     Ομοίως, την ίδια λαμπρή στοχαστική κατάληξη είχε και η πρωτοβουλία του άλλου Γεωργίου να επιχειρήσει και αυτός, σήμερα, τις πρώτες του καλπαστικές τοξεύσεις  για τις οποίες εισέπραξε τα θερμά συγχαρητήρια των παρόντων Συνασκουμένων του. 

     Δυναμικός χαρακτήρας και αυτός ο Γεώργιος, παρέκαμψε την Νομική προς χάρη ...ουσιαστικότερων ενασχολήσεων όπως ο Μοντελισμός και η Ιππική, επιβεβαιώνοντας ότι η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" αποτελείται από ιδιαίτερες προσωπικότητες, προτιμώντας την περικεφαλαία από την "άχρωμη" περιβολή του δικηγόρου επ΄ ακροατηρίω! 

     Κυρίαρχος του Ίππου και του Τόξου του, ο Γεώργιος, επεχείρησε με ασφάλεια και άνεση αρκετές καλπαστικές εξόδους με τοξευτική ψυχραιμία και αδιάπτωτη επικέντρωση στον στόχο.

     Για την αναπληρώτρια Αρχηγό δεν τίθεται καν ζήτημα διότι ήδη είναι αρκετά προχωρημένη έχοντας υπερβεί πολλά "αναχώματα" δυσκολιών, πλην ενός: δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι ξεκινώντας να μάθουμε κάτι δεν απαιτούμε από τον εαυτό μας με την πρώτη να το πετύχουμε άριστα διότι εν τοιαύτη περιπτώσει δεν θα ήμασταν μαθητές αλλά ...Δάσκαλοιι!

     Πάντως και σήμερα σε όλες τις καλπαστικές τοξεύσεις της επί στόχου η αγαπημένη μας Χρυσούλα ήταν ευστοχότατη και, κυρίως, κυρίαρχη -και αυτή!- του Ίππου και του Τόξου της.

     Και όπως δείχνουν τα πράγματα, τα μαθήματα της Σχολής Ιππικού Θεάτρου, εκτός του "φαβορί" που λέγεται Χρυσούλα, επιταχύνουν τη διαδρομή προς τις εξετάσεις και για τους δύο Γεωργίους, οπότε πάμε ολοταχώς για ...τριπλέτα εξετάσεων!

     Το Ιππικό Θέατρο προωθεί την Έφιππη Τοξοβολία και ...τούμπαλιν, πάντοτε υπό την προϋπόθεση της αξιοποιήσεως των πορισμάτων της προσεκτικής παρατηρήσεως του δεσμού σχέσεως Ίππου και Ανθρώπου. Κι όπως τραγουδούσε κι ο Διονύσης Σαββόπουλος: "Κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ..." κάτι ...νευρογλωσσικό!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ:

     Ευγνώμονες ευχαριστίες της Ομάδος προς 

τον Συνασκούμενο Πολυδεύκη (Β. Κροκίδη) 

και τον Υπαρχηγό της Ομάδος μας Πρωτεσίλαο (Σπ. Νικόλη) 

για τον εκ μέρους τους ευγενή δανεισμό ενδυμασιών και παρελκομένων "εποχής" 

τα οποία είναι πολύτιμα τόσο ως εποπτικά μέσα διδασκαλίας 

στα μαθήματα του Ιππικού Θεάτρου 

όσο και ως σκηνογραφικά μέσα σε προσεχείς παραστάσεις.

ΣΤΟ ΕΝΑΤΟ, ΜΟΛΙΣ, ΜΑΘΗΜΑ...

     Μπορεί -και αυτόν!...- να τον έχασε η Αρχαιολογία, αλλά τον κέρδισε η Ιππική .

     Ο Γεώργιος παρακολουθεί την διδασκαλία της Σχολής Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία αποδεικνύεται το ίδιο αποτελεσματική με την θεατρική ιππική διδασκαλία και στην ...εφιπποτοξοτική, διότι σήμερα, στο ένατο μόλις μάθημά του, ο μαθητής μας, εντελώς φυσικά και αβίαστα, ζήτησε να ...καλπάσει και να τοξεύσει επί στόχου κάτι που το κατάφερε αρκετές φορές με αξιοσημείωτη στοχαστική επιτυχία! 

     Ο αρχάριος μαθητής μας με την εμπειρία μονοψήφιου αριθμού μαθημάτων (!) πέτυχε εξ αρχής ένα πολύ καλό "κάθισμα" και, κυρίως, μια βαθειά αυτοσυγκέντρωση εμφανέστατη σε όλη τη διάρκεια των καλπαστικών τοξευτικών εξόδων του.

     Τον παρατηρήσαμε να "παρακολουθεί" άνετα τον καλπαστικό ρυθμό του Ίππου του ενώ το βλέμμα του ήταν διαρκώς επί του στόχου, ως έμπειρος Εφιπποτοξότης, ενώ ενεκαθίδρυε το βέλος του για να τοξεύσει.

     Οι στοχαστικοί του χειρισμοί εντελώς ανεπηρέαστοι από την κίνηση του Ίππου παραμένοντας ο ίδιος επικεντρωμένος επί του στόχου, αποτελούσαν εχέγγυο ευστοχίας κάτι που επιβεβαίωνε μετά την άφεση ο ήχος του βέλους επί του στόχου. Και τέλος...

     Οι αφέσεις του διόλου βεβιασμένες κατέληγαν σε μία φυσική κι εκτενέστατη έκταση της αφήνουσας χείρας με αρμονική κίνηση και πλήρες τόξο, εξακολουθώντας να παραμένει προσηλωμένος στον στόχο ως "τέταρτο" χρόνο!

     Όταν πλέον μας ρωτούν "σε πόσα μαθήματα θα μπορώ να καλπάζω και να τοξεύω", θα απαντάμε "Ο Φούκας τα κατάφερε σε ...εννέα!". Τα συγχαρητήρια όλων μας του ανήκουν και ας θυμάται αυτή την ωραία μέρα ως ένα ακόμη επίτευγμα της ζωής του!

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΡΟΣΙΝΗ: 

"Η Σκοπευτική Άσκησις του Έθνους"

Απότιση Τιμής στη Μνήμη του 

Γεωργίου Δροσίνη 

από την Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων"

     Η Παιδεία των όπλων, δηλαδή, η καλλιέργεια της ανθρώπινης συνειδήσεως ως προς την ηθική αλλά και την πρακτική συνιστώσα της κατοχής και χρήσεως των όπλων στην ανθρώπινη εθνική, κοινωνική και ατομική καθημερινότητα, αποτελεί σημαντικότατη παράμετρο του ανθρώπινου Πολιτισμού.

     Η διδασκαλία της Παιδείας των όπλων αποτελεί καθήκον κάθε ευνομούμενης Πολιτείας προς τους πολίτες της και η παράλειψη της διδασκαλίας αυτής συνιστά εγκληματική παράλειψη (σκοπούμενη ή μη) διότι όταν οι πολίτες αγνοούν το ηθικό αλλά και χρηστικό πλαίσιο της κατοχής των όπλων, τότε, παραμένουν αφοπλισμένοι έναντι των εγκληματιών (εσωτερικών και εξωτερικών) οι οποίοι προ αόπλων κυριαρχούν προάγοντας το ίδιο το έγκλημα.

     Μεταπολεμικώς και με την ύπουλη έγχυση του πασιφιστικού δηλητηρίου στις σύγχρονες κοινωνίες, οι εχθροί τους, προς ίδιον όφελος, κατάφεραν να ευνουχίσουν τη βούλησή τους για επιβίωση εκτοπίζοντας την αναγκαιότητα της Παιδείας των όπλων και εξαναγκάζοντάς τις να παραμένουν άοπλες και με ενοχικά σύνδρομα γι αυτά τα βασικά όργανα ελευθερίας! Έτσι, ολόκληρες εκστρατείες “εναντίον των όπλων” και υπέρ της, δήθεν, “ειρήνης” έχουν αντιπαραθέσει τον σύγχρονο πολίτη των δημοκρατικών κοινωνιών με το όπλο το οποίο επί αιώνες του είχε εξασφαλίσει την ελευθερία του! Το θλιβερό αποτέλεσμα είναι εμφανές στον παγκόσμιο “χάρτη”!

     Είναι πρωταρχικό καθήκον του πολίτη, λοιπόν, η ανάπτυξη της Παιδείας των όπλων για τον εαυτό του και αυτό πρέπει να το επιδιώκει ακόμη και εναντίον των περί του αντιθέτου ανόμων “νόμων” και ύπουλων μεθοδεύσεων μιας διεφθαρμένης Πολιτείας η οποία δεν ενθαρρύνει την διδασκαλία της Παιδείας των όπλων στους πολίτες της.

    Η διδασκαλία της Παιδείας των όπλων αποτελεί καθήκον της Πολιτείας και του πολίτη αλλά δεν συνιστά και γενικεύσεις που καταλήγουν σε ψευτοδιλήμματα του τύπου «Υπέρ ή κατά της οπλοκατοχής;» Το δικαίωμα της οπλοκατοχής δεν είναι οίκοθεν νοούμενο για κάθε πολίτη αλλά μόνον για όσους εκ των πολιτών αποδεδειγμένα και κατόπιν συνειδησιακής και πρακτικής εκπαιδεύσεως πείθουν ότι το όπλο στα χέρια τους δεν συνιστά εθνικό και δημόσιο κίνδυνο. Για τον λόγο αυτό και οι έχοντες συνείδηση Παιδείας των όπλων δεν τοποθετούνται αναφανδόν υπέρ της «οπλοκατοχής» αλλά μόνον υπέρ της διδασκαλίας της Παιδείας των όπλων κατόπιν της ανθίσεως της οποίας μπορεί να εξαχθεί εξατομικευμένο συμπέρασμα περί της καταλληλότητος ενός εκάστου πεπαιδευμένου εάν και κατά πόσον δύναται να φέρει όπλο.

\

Γεώργιος Δροσίνης

     Αντιθέτως προς την κρατούσα, στρεβλότατην, «αντίληψη» ότι, δήθεν, οι προοδευτικοί διανοούμενοι τάσσονται κατά των όπλων, πλείστοι όσοι διανοούμενοι τάσσονται υπέρ αυτών και της Παιδείας των όπλων, στην Ελλάδα δε ο παρ΄  ολίγον νομπελίστας λογοτέχνης Γεώργιος Δροσίνης εκίνησεν εκστρατεία διαφωτίσεως των, τότε, (1938) εκπαιδευτικών αρχών, για την αναγκαιότητα της διδασκαλίας της Παιδείας των όπλων αλλά και της χρήσεώς τους στην δημόσια εκπαίδευση.

Γ. Ροϊλός, Οι ποιητές (π. 1919). Λάδι σε μουσαμά, 130 εκ. x 170 εκ. 

Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός». 

Μεγάλοι ποιητές της γενιάς του 1880. 

Στα δεξιά της συνθέσεως απεικονίζεται ο Α. Προβελέγγιος να διαβάζει κάποιο ποίημά του, 

ενώ από τα αριστερά προς τα δεξιά διακρίνονται οι 

Γεώργιος Στρατήγης, Γεώργιος Δροσίνης, Ιωάννης Πολέμης, Κωστής Παλαμάς, 

Γεώργιος Σουρής και Αριστομένης Προβελέγγιος.

     Ο εθνοκεντρικός διανοούμενος Γεώργιος Δροσίνης, του οποίου τα έργα παιδαγώγησαν και παιδαγωγούν γενεές Ελλήνων,  στο σύγγραμμά του «Η Σκοπευτική Άσκησις του Έθνους» εξισώνει την αξία της σωματικής εκγυμνάσεως προς την πνευματική και εισηγείται ως απαραίτητη την εκγύμναση των μαθητών στην χρήση των όπλων ως ακεραίωση της Παιδείας τους ως πολιτών.

     Το έργο του Γεωργίου Δροσίνη «Η Σκοπευτική Άσκησις του Έθνους» παραδίδεται, εν συνεχεία ακέραιο προς τα Μέλη των «Ελλήνων Κενταύρων» τα οποία διακονούν την αρχέγονη πολεμική τέχνη της Έφιππης Τοξοβολίας αλλά και τις, εν γένει, έφιππες πολεμικές τέχνες, προκειμένου να καταστούν κοινωνά του σκεπτικού του Γεωργίου Δροσίνη περί των όπλων, της Παιδείας τους αλλά και του επιβεβλημένου της εκπαιδεύσεως στην χρήση τους!

     Ολόκληρο το σύγγραμμα του αειμνήστου Γεωργίου Δροσίνη υπό μορφή pdf βρίσκεται εδώ.

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΟ ...ΜΑΘΗΜΑ

     Ιππεύοντας ένα τετράποδο το οποίο, μετά από μια ολόκληρη ζωή, κάνει τα πρώτα βήματά του χωρίς στομίδα, παρά ταύτα δε, όπως είναι φυσικό και αναμενόμενο από τους κανόνες της Φυσικής Ιππικής, ό,τι κάνει το κάνει σωστά, έχεις πάρα πολλά να μάθεις, κυρίως δε, να αποκαταστήσεις στρεβλές συνήθειες και αντιλήψεις που διαμόρφωσες ιππεύοντας ενστομισμένους Ίππους.

     Έτσι, σήμερα, ο Παντελής αποσαφήνισε "σαυτόν", αρχικώς, τις συνέπειες στη μη ακριβή εντολή καλπασμού και την μη έξοδο του Ίππου σε καλπασμό με το "σωστό πόδι".

     Επιμείναμε σε αυτή την λεπτομέρεια υπογραμμίζοντας την μεγάλη της σημασία, ιδιαιτέρως επί φυσικού εδάφους, για την ισορροπιστική "γεωμετρία" της ιππεύσεως και αφήσαμε τον Παντελή να κάνει ο ίδιος τις  παρατηρήσεις του οι οποίες ήσαν ευστοχότατες.

     Συνεχίσαμε με την στενότερη προσέγγιση του Παντελή με το Τόξο και το βέλος. Ο Παντελής όπλισε και αφόπλισε το Τόξο του πολλές φορές εν κινήσει. Δώσαμε, έτσι, την ασφαλή αίσθηση στις εμπλεκόμενες μυικές ομάδες του γι΄ αυτό που θα ακολουθούσε.

     Η καλπαστική προσομοίωση τοξεύσεως ήταν το επόμενο στάδιο και σ΄ αυτό ο Παντελής ανταπεξήλθε θετικά και με ασφαλές "κάθισμα".

     Το μάθημα ολοκληρώθηκε με συγκεκριμένη διαδρομή καλπαστικής εξόδου με τόξευση σε επανάληψη με τα αποτελέσματα που φαίνονται στο βίντεο.

     Ο Παντελής προσεγγίζει ολοταχώς την ημέρα των εξετάσεών του. Από την αυτοπειθαρχία του ίδίου στο να επικεντρωθεί και στη θεωρητική μελέτη εξαρτάται το πότε η Ομάδα μας θα αποκτήσει ακόμη έναν Εφιπποτοξότη. Η πράσινη ...διφθέρα τον περιμένει στο γραφείο του όχι να την αποστηθίσει αλλά να την "συλλάβει" κατ΄ ουσίαν...

     Ωστόσο ο παππούς απόλαυσε και σήμερα μία ωραιότατη βόλτα με την μοτοσυκλέτα του Παντελή, κάτι που είχε καιρό να χαρεί... Παρακαλούνται οι διαθέτοντες μοτοσυκλέτα να του προσφέρουν κάπου-κάπου το κάθισμα του συνεπιβάτη διότι, παρά την ηλικία του, η σέλλα εξακολουθεί να τον συγκινεί πολύ περισσότερο από το κάθισμα ενός οχήματος, εξαιρέσει του πιλοτηρίου ενός αεροπλάνου! Αδυναμίες είναι αυτές...

2222...!

     Το «κοντέρ» της Google του Ιστολογίου μας δείχνει ότι, από το 2010 μέχρι σήμερα, έχουμε αναρτήσει 2222 θέματα, ενώ άλλα 39 παραμένουν αδημοσίευτα προκειμένου να ολοκληρωθούν, δηλαδή, 2261 συνολικά,  σχετικά με τις δράσεις της Ομάδος των «Ελλήνων Κενταύρων», με την Έφιππη Τοξοβολία, την Ιππική, την Τοξοβολία, την Σπαθασκία και, εν γένει, τον Πολιτισμό, που αποτελούν και τα ενδιαφέροντά μας.

     Μία παραγωγή πολιτισμικού έργου, καθημερινού και πολυσχιδούς, που όταν αποτιμάται μάλλον ...τρομάζει, δεδομένου ότι πίσω από κάθε μία από αυτές τις χιλιάδες των αναρτήσεων προϋποτίθεται μία τιτάνια παραγωγή ομαδικού έργου που δημοσιοποιείται, συνοπτικώς, με αυτές τις αναρτήσεις, όχι προς είσπραξη "ευσήμων" αλλά προς ενημέρωση των Μελών μας και των φίλων της Ομάδος μας.  

     Έργο, λοιπόν, ομαδικό και όχι ενός μεμονωμένου "συγγραφέως" το περιεχόμενο αυτού του Ιστολογίου με τις 2222 δημοσιευμένες αναρτήσεις του και τις αναμένουσες 39, έρχεται ως οίκοθεν νοουμένη υποχρέωση ενημερώσεως των αναγνωστών μας και επικουρική συμβολή υπευθυνότητος στην Έφιππη Τοξοβολία την οποία συνειδητώς διακονούμε επί 13 χρόνια, πρώτοι "εισηγητές" αυτής της αρχέγονης Πολεμικής Τέχνης στην Ελλάδα.

     Σας ευχαριστούμε, τέλος, για την επισκεψιμότητα η οποία όχι μόνον είναι υψηλότατη αλλά και μας υποχρεώνει, ως εκ τούτου, σε εντατικοποίηση των προσπαθειών των "Ελλήνων Κενταύρων".

"ΠΛΟΪΜΟΤΑΤΗ" ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΣΤΟΜΙΔΟΣ

     Με πλήρες ..."πιστοποιητικό πλοϊμότητος", δηλαδή, πλήρως ιππεύσιμη ακόμη και σε φυσικό περιβάλλον άνευ στομίδος, ανεδείχθη σήμερα η πανέμορφη φοράδα μας η οποία στα χέρια των μαθητών της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" θα έχει πλέον μια πολύ καλύτερη καθημερινότητα χωρίς "σίδερο στο στόμα"!

     Ζαβολιάρικο μαθητούδι που κρύβεται τσαχπίνικα στα τελευταία θρανία για να μη της τραβήξουν το αφτί, η Χρυσούλα μας, που πάλι τεστάρησε την αντοχή των ...νεύρων του Εκπαιδευτή της παριστάνοντας την, δήθεν, ανήμπορη να σταθεί επάνω σε έναν Ίππο με τον οποίο, ήδη, έχει καταφέρει τα ...πάντα!

     Στο ασφαλές περιβάλλον του περικλείστου, λοιπόν, η "άτακτη" Χρυσούλα υποκρίνονταν ότι σήμερα ..."δεν ήταν η μέρα της", ότι, δήθεν δεν μπορούσε να δώσει σωστές εντολές στη φοραδούλα μας, ότι "δεν της έβγαινε"...με τον παππού να μετράει ...προβατάκια για να μη δαγκώσει την άτακτη...

     Όταν όμως η άτακτη βγήκε με τη φοράδα μας στο ελεύθερο, φυσικό περιβάλλον, άρχισε να "πετάει", να καλπάζει και μάλιστα χωρίς ηνίες και να λάμπει στα χαμόγελα ενώ ο παππούς στο τσακ κρατήθηκε να μη της πετάξει τη σφυρίχτρα του! 

     Σήμερα, λοιπόν, η φοράδα μας απέδειξε ότι μετά από ελάχιστες εκπαιδευτικές διαδικασίες, είναι ασφαλής να ιππεύεται χωρίς στομίδα και χωρίς αναβολείς ακόμη και σε φυσικό περιβάλλον κι έτσι, πλέον, θα ιππεύεται τουλάχιστον από τους μαθητές της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Ο κανόνας του ανενστόμιστου Ίππου, για πολλοστή φορά αποδεικνύεται ορθός και εφαρμόσιμος κατά την διάρκεια των δέκα τριών χρόνων της λειτουργίας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" όπου πάρα πολλοί Ίπποι, μαθημένοι να ιππεύονται μόνον με στομίδα, μετά από μία εκπαιδευτική διαδικασία έγιναν ιππεύσιμοι άνευ στομίδος, κάτι που ευνοεί , ασφαλώς,την ευημερία του Ίππου!

     Και σήμερα, στα μαθήματα που διεξήχθησαν επί φυσικού εδάφους, η συγκεκριμένη φοράδα η οποία επί χρόνια ιππεύονταν με στομίδα βάδισε, τρόχασε και κάλπασε με απόλυτο έλεγχο ακινητοποιήσεως ακόμη και άνευ ηνιών, παρά τις αρχικές, σοβαρότατες, επιφυλάξεις του Ιππαγωγού της  και Προπονητή (κλασικής) Ιππασίας, επιβεβαιώνοντας τις αρχές της Φυσικής Ιππικής την οποία ακολουθεί η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων"!

O ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ΣΕ CD

O ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

ΣΕ CD

Σαν δεις στον ορίζοντα σκόνη,

οπλές αν κροτούν βουερές,

μια ίλη εφίππων ζυγώνει

με τόξα και λόγχες στιλπνές.

Οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» φτάνουν

καλπάζοντας σαν αστραπές,

πυρφόρα τα βέλη ανάβουν

στου Κόσμου τις μύριες καρδιές!

Γενναίων εφίππων οι γόνοι

σημαία  πολέμου κρατούν

κανένας εχθρός δε σιμώνει

εκεί που οι οπλές τους πατούν.

Το θάρρος τους κέντρο του στόχου,

τα βέλη τους δέσμες φωτός.

Εχθρός περιρρέοντος ζόφου

του Χείρωνος ο καλπασμός!

Οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» φτάσαν

εν μέσω πολέμου κλαγγής,

φωτιές ένα γύρω ανάψαν

ζεσταίνουν το κέντρο της γης!

     O διακεκριμένος Κύπριος μουσικός και εκπαιδευτικός Kωνσταντίνος Στυλιανού, κυκλοφόρησε το νέο cd του μέσα στο οποίο περιέχεται ο ύμνος των "Ελλήνων Κενταύρων" σε δική του μελοποίηση και στίχους του Ιδρυτή της Ομάδος Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη. Τίτλος του νέου cd "Μια Μέρα".

     Ο ύμνος των "Ελλήνων Κενταύρων" είχε ανακρουσθεί για πρώτη φορά στην Κύπρο από τον ίδιο τον μελοποιητή του Κωνσταντίνο Στυλιανού το 2012.

     Εκτός του ύμνου των "Ελλήνων Κενταύρων" και της μελοποιήσεως ενός ακόμη ποιήματος του Ιδρυτή της Ομάδος, το νέο cd του Κωνσταντίνου Στυλιανού περιέχει μία ενότητα έντεχνων λυρικών δημιουργημάτων που εξυψώνουν τον Άνθρωπο και το πολιτισμικό του όραμα!