TOΞΟΓΕΝΝΑ - ΒΕΛΟΓΕΝΝΑ - ΣΤΟΧΟΓΕΝΝΑ
Επειδή καθένας οραματίζεται τη γέννηση ο.τιδήποτε του γουστάρει, ενώ σε μας αρέσουν τα Τόξα τα Βέλη και οι ...Στόχοι (κυρίως αυτοί...) αποφασίσαμε αυτά τα κατά φαντασίαν γεννητούρια να τα αφιερώσουμε, ανήμερα της ...φαντασίας τους, εκεί που εμείς θέλουμε! Παρατήσαμε, λοιπόν, τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα πλάι στο ταλαίπωρο δεντράκι που αν δε καεί από βραχυκύκλωμα των χλωμών λαμπιονιών του θα πεταχτεί σε μια βδομάδα στα σκουπίδια κι αδράξαμε τα Τόξα μας για να οξυγονωθούμε κι άλλη μια μέρα στην υπέροχη και διαχρονική Φύση! Έτσι, τούτη τη μέρα φέραμε σε πέρας μια βιντεοσκόπηση που μας ζητήθηκε ώστε, ένα τυχαίο "δείγμα" της Ομάδος μας να αξιολογηθεί ως προς την τελική αποτελεσματικότητα της προπονητικής τακτικής που ακολουθούμε από εκείνους που μας τη σχεδιάζουν. Έτσι, στα 13:54 λεπτά του παραπάνω βίντεο, χωρίς καμία παρέμβαση, χωρίς κανένα μοντάζ, δίνουμε την εικόνα των δυνατοτήτων μιας Ομάδος που αποτελεί "την αιχμή του δόρατος της Ελληνικής Παραδοσιακής Τοξοβολίας" (δε το λέμε εμείς αλλά ένας ειδικός του αντικειμένου, εκτός Ομάδος μας) περιμένοντας την τελική κριτική των Δασκάλων μας.
Aυτή η προπόνηση στο "μάτι" ενός γιορταστικού, για όλους, ...κυκλώνος με τον, λόγω περιστάσεως, ευέλικτο αριθμό συμμετασχόντων, υπήρξε ένας πραγματικός "καθρέπτης" του χαρακτήρος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" με την μαχητικότητα που μας διακρίνει και όχι μόνον...
Αυτή η προπόνηση έδειξε και την επιμονή στην αυτοβελτίωση ακόμη και υπό συνθήκες φυσικής αδυναμίας με παράδειγμα την αγαπημένη μας Μαρίλη η οποία σηκώθηκε με ίωση από το κρεβάτι της για να τοξεύσει μαζύ μας!
Σ' αυτή τη Προπόνηση χαρήκαμε όλοι τις εξαιρετικές βολές των αρχαρίων μας και το πείσμα τους να κάνουν το στόχο "κόσκινο", όπως και τον έκαναν!
Χαρήκαμε και τους προχωρημένους με το άψογο "στυλ" τους που τους σπρώχνει ολοταχώς στη ...πασαρέλα του μοντέλου και όχι απλώς της Τοξοβολίας...
Πάνω απ΄ όλα, σ' αυτή τη Προπόνηση χαρήκαμε την "απογείωση" όλων των Συνασκουμένων μας τους οποίους κατάφερε να σηκώσει πολύ πιο ψηλά από τη γη ο Αρχηγός Βολής, ο Ακάδημος, ο οποίος πιστώθηκε με τη διεύθυνση ακόμη μιας εξαιρετικώς επιτυχημένης ομαδικής προσπαθείας!
Και, μεταξύ μας, αυτόν τον Ακάδημο χαρήκαμε πρώτον απ΄ όλους με τις ικανότητές του και με την αγάπη του προς την Ομάδα αλλά και με την ιδιαίτερη προσοχή του για την ασφάλεια όλων, δοκιμάζοντας πρώτος ό,τι εν συνεχεία θα έδινε εντολή στους άλλους να εκτελέσουν. Έτσι νοιώθει ήσυχος κι ο αγαπημένος μας Αρχηγός Ομάδος ο Κωνσταντίνος όταν οι υποχρεώσεις του μας τον στερούν.
Κι ενώ όλα τα παραπάνω μας έδωσαν χαρά την παραμονή του "κυκλώνος", την αμέσως επομένη, δηλαδή, ανήμερα του κυκλώνος, όταν τα μιλιούνια των αμέτρητων ανήμερων θηρίων κατασπάραζαν γαλοπούλες γεμιστές με κάστανο και μισοκαμμένες χοιρινές μπριζόλες στα κάρβουνα, εμείς συνεχίσαμε στο καταπράσινο φυσικό μας τοπίο να ...τοξεύουμε, πάντοτε με τον Ακάδημο στο "πηδάλιό" μας να επικεντρώνεται στην εκπαίδευση ανηλίκων, τη φορά αυτή!
Πρώτα για τον 5χρονο Αχιλλέα που τον έφερε η Μητέρα του με τον εξοπλισμό τους και μετά για έναν λίγο ...μεγαλύτερο πιτσιρικά ετών ...65 που τον άφησαν αδέσποτο γιορτινές ημέρες...
Με εκπληκτική μεθοδικότητα και μεταδοτικότητα ο Ακάδημος 'πέρασε" όλα τα απαραίτητα στον 5χρονο ώστε όχι μόνον να μπορεί να τοξεύει αλλά και να μπορεί να κρατά με ασφάλεια και 3 βέλη στο χέρι του!
Κατόπιν, ο Ακάδημος βελτίωσε τόσο πολύ τη "στάση" του μικρού Αχιλλέως αναδεικνύοντας ένα ...αστέρι που, εν συνεχεία, μας άφησε όλους άφωνους!
Όλοι τόξευσαν με μεγάλη άνεση χωρίς να χάσουν βέλος και, βεβαίως και ο Αχιλλέας τον οποίο, πια, μετά τις επιδόσεις του κάθε άλλο παρά μπορούμε να συνεχίσουμε να τον αποκαλούμε "μικρό".
Και μάλιστα, όλοι διαπέρασαν από απόσταση και ένα κόντρα πλακέ το οποίο παρείχε αντίσταση ίση με το δέρμα μεγάλου ζώου. Βεβαίως, αυτό το κατάφερε και ο Αχιλλέας και, μάλιστα, με αξιοπρόσεκτην άνεση!
Και, ακούγοντας τη διδασκαλία του Ακάδημου προς τον Αχιλλέα ο υπερηκοντούτης..., έκλεψε συνταγές και, μετά ταύτα, κατάφερε κι αυτός να ρίξει ένα βέλος! Εντάξει τώρα, όλοι ξέρουμε ότι το βράδυ θα παρίστανε το μεγάλο τοξότη στους συνομηλίκους του στο Γηροκομείο...
Αυτά το εορταστικό διήμερο, είναι γεγονός ότι οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" το περάσαμε χωρίς να χρειαστεί να πάρουμε ...σόδα όπως οι περισσότεροι ...ευλαβικώς εορτάζοντες απολαμβάνοντας τα Τόξα μας και μια Φύση η οποία είναι πολύ πιο συναρπαστική με την αλήθεια της από οποιανδήποτε παραμυθολογία! Διότι, σ΄ αυτή τη Φύση, τη δική μας Φύση, οι κρίνοι μοσχοβολάνε πραγματικά αρώματα και δε κουβαλάνε δύσπεπτα παραμύθια.
