ΣΥΝΑΨΗ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ

 ΣΥΝΑΨΗ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ

Ο ΧΡΟΝΙΣΜΟΣ (TEMPO) 

     Όλοι όσοι εντρυφούν με σοβαρότητα στις πολεμικές τέχνες κατανοούν την τεράστια σημασία του χρονισμού, την μελετούν και την τηρούν απαρεγκλίτως! Ειδικώς δε στην Ιππασία ο χρονισμός αποτελεί καθοριστικό μέτρο επιτυχίας και κάθε παραβίαση του πλαισίου του οδηγεί ακόμη και σε επικίνδυνα αποτελέσματα! Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση των σπαθιστικών αποκρούσεων βελών όπου, με μπαγκέτα τον μετρονόμο και σεβόμενος την παράμετρο του χρονισμού, ο Τοξότης μπορεί να υποβοηθήσει τον Σπαθιστή σε ένα τελικό επιτυχές αποτέλεσμα.

     Κατά την χθεσινή ημερίδα πειραματικής έρευνας του αντικειμένου, ο αποκρούων (δια χειρών και άνευ Σπάθης, στην παρούσα φάση) εκτός των αποκρούσεων είχε την ευθύνη και του, ταυτόχρονου, χειρισμού της φωτογραφικής μηχανής ρυθμίζοντας κάθε φορά και την διαδικασία της αυτοφωτογραφήσεως. Υπ΄ αυτές τις συνθήκες ο αποκρούων αντελήφθη εγκαίρως την μεγάλη σημασία της υποβοηθήσεως του παρτνέρ του, Τοξότη, στο να προσαρμοσθεί σύντομα στο πλαίσιο του χρονισμού κι έτσι επετεύχθησαν και τρεις πολύ αποτελεσματικές αποκρούσεις, πάντοτε, με μπαγκέτα τον …μετρονόμο!

Ο ΚΟΜΠΑΡΣΟΣ-ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ

     Όπως και στην περίπτωση των τοξεύσεων κατά ιπταμένων στόχων, έτσι και στη περίπτωση των σπαθιστικών αποκρούσεων βελών, ο πράγματικός πρωταγωνιστής είναι ο …κομπάρσος!

     Όλοι θαυμάζουμε τον έφιππο που καλπάζει και τοξεύει με ευστοχία ιπτάμενους στόχους τον ένα μετά τον άλλο, αλλά μας διαφεύγει κάποιος πεζός που τρέχει πλάι του και εκσφενδονίζει με συγκεκριμένες κινήσεις και τεχνική τους στόχους! Κι όμως, το εξασκημένο χέρι, ο καρπός και τα δάχτυλα του εκτοξεύοντος τους στόχους αποτελούν το ορόσημο της εισόδου στη τελική ευστοχία του Τοξότη! Αν η εκτόξευση δεν είναι αυτή που πρέπει, αν ο εκτοξεύων δεν εκτοξεύει υποβοηθητικά τον στόχο δυσκολεύει μέχρι πλήρους αστοχίας τον Τοξότη!

     Κάτι ανάλογο, αλλά σε μικρότερη κλίμακα, ισχύει και στην περίπτωση της σπαθιστικής αποκρούσεως βελών, όπου ο Τοξότης μεριμνά για την, αρχική, ομοιογενή τόξευση διευκολύνοντας την επαναληπτικότητα των αποκρούσεων του Σπαθιστή, πριν αναπτύξει παραλλαγές τοξεύσεων όσο, προοδευτικώς, αναπτύσσεται και η ικανότητα αποκρούσεων του Σπαθιστή. Στην προκειμένη περίπτωση ο Τοξότης θα μεριμνήσει ώστε οι αρχικές τοξεύσεις του να χαρακτηρίζονται με μια «τυποποιημένη» ομοιογένεια τροχιάς σταθερού επιπέδου και σταθερής ταχύτητος πτήσεως των τοξευομένων βελών διευκολύνοντας την «εισαγωγή» του Σπαθιστή στο πνεύμα των επιτυχών αποκρούσεων μετά την επίτευξη των οποίων όλα αλλάζουν με παραλλαγές τοξεύσεων και αποκρούσεων σε ένα πλαίσιο μαχητικής πειστικότητος.

     Και όπως στην περίπτωση των ιπταμένων στόχων η διδασκαλία της ορθής εκτοξεύσεως είναι το «κλειδί» της τελικής ευστοχίας, έτσι και στη περίπτωση των σπαθιστικών αποκρούσεων βελών η σωστή διδασκαλία του Τοξότη καθορίζει το αποτέλεσμα. Και η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» αποδίδει μεγάλη σημασία σ’  αυτές τις δύο διδασκαλίες τις οποίες «μεταφέρει» στους εκπαιδευομένους της με προσοχή και διεξοδική ανάπτυξη.

     Οι πολεμικές τέχνες και δη οι έφιππες συνιστούν ένα «πεδίο» υψηλών απαιτήσεων όπου όλες οι παράμετροι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με σοβαρότητα και εμβρίθεια, άλλως καταλήγουν σε παράσταση πεχλιβάνηδων, όπως, δυστυχώς, βλέπουμε πολύ συχνά.