ΣΠΑΘΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΡΟΥΣΕΙΣ ΒΕΛΩΝ: ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΥ

ΣΠΑΘΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΡΟΥΣΕΙΣ ΒΕΛΩΝ: 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ  ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΥ 

     Όταν ο επικεφαλής των "Ελληνων Κενταύρων Κερκύρας" Συνασκούμενος Χριστόφορος Κασφίκης δηλώνει ανυπόμονο ενδιαφέρον για την συγκεκριμένη άσκηση και σε ...εκβιάζει στυγνά ότι βιάζεται να αρχίσει τις σπαθιστικές αποκρούσεις βελών αν δεν αναρτήσεις αμέσως οδηγίες προς ... "ναυτιλλομένους", τότε, ανάγκα και Θεοί πείθονται και επισπεύδεις την έρευνα, την συγγραφή, την σελιδοποίηση και την δημοσίευση, προς αποφυγή κερκυραϊκών ...συνεπειών!

     Χάρη, λοιπόν, στον αγαπημένο μας Χριστόφορο, το εκπαιδευτικό εγχειρίδιο της ασκήσεως των "Σπαθιστικών Αποκρούσεων Βελών", μόλις αναρτήθηκε στην ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταρείας" και προσφέρεται προς μελέτη κάθε ενδιαφερομένου.

     Το δημοσιευόμενο εγχειρίδιο "Σπαθιστικές Αποκρούσεις Βελών" είναι το δέκατο τρίτο εκπαιδευτικό εγχειρίδιο της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" το οποίο προορίζεται προς χρήση των μαθητών της.

     Όπως διευκρινίζεται και στο περιεχόμενό του, το εγχειρίδιο αυτό διαλαμβάνει απλώς τα "εισαγωγικά" της συγκεκριμένης ασκήσεως, ανοίγοντας την "πύλη εισόδου" προς το "εσωτερικό" της το οποίο είναι ευρύτατο και πολύ ενδιαφέρον. 

     Τηρουμένων των όρων ασφαλείας που ρητώς αναφέρονται, συνιστούμε θερμά την εξάσκηση στις Σπαθιστικές Αποκρούσεις Βελών όλων των "Ελλήνων Κενταύρων" για τους λόγους ωφελείας που επισημαίνονται στο εκπαιδευτικό εγχειρίδιο που μόλις δημοσιεύθηκε.

ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ...! ΣΤΗ ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

 ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ...!

ΣΤΗ ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Η αναγκαιότητα της αναδείξεως ενός, ακόμη, ικανού Εκπαιδευτή για την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" παραμένει η προτεραιότητά μας και, όπως κατά κανόνα,  έ ν α ς   μ ό ν ο ν  από τους επτά(!) διαπιστευθέντες Εφιπποτοξότες, συνεχίζει την εκπαίδευσή του προς την διαπίστευση του Εκπαιδευτή κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Εφιπποτοξότη Αντώνη Διαγούπη, πάντοτε σε ετοιμότητα εφιππεύσεως!

     Έτσι, ο εκπαιδευόμενος για να ...εκπαιδεύει, με πλήρη αυτοπειθαρχία ακολουθεί τις υποδείξεις του Εκπαιδευτή του, εισαγόμενος, πρωτίστως στο πνεύματου "εκπαιδεύειν" και δευτερευόντως στην πράξη της εκπαιδεύσεως και σ΄ αυτή την τελευταία ημερίδα του λήγοντος Ιανουαρίου η ηλιοφάνεια που "έλουσε" την Κοιλάδα μας συνείργησε ώστε να απολαύσουμε ένα, σχεδόν, τρίωρο δυναμικής εκπαιδεύσεως νεολέκτου Ίππου και μέλλοντος Εκπαιδευτή. 

      Ο Ίππος μας, πρώην ιπποδρομιακός με προσφάτως αφαιρεθείσα την στομίδα, χρήζει όχι μόνον εκπαιδεύσεως στην Έφιππη Τοξοβολία, αλλά και ειδικήν αγωγή ανασχέσεως της εκρηκτικής ταχύτητος καλπασμού την οποία "κληρονόμησε" από τον Ιππόδρομο και, σήμερα, ο Αντώνης μας τον βοήθησε και προς τις δύο κατευθύνσεις, εφαρμόζοντας με ακρίβεια τις οδηγίες του Εκπαιδευτή του!

     Ακόμη μία ημερίδα με υπολογισμό κινήσεως και ελεγχόμενης ακινητοποιήσεως σε βάδην και τροχασμό, απαράμιλλη "συνταγή" για την  θεραπεία του εκρηκτικού καλπασμού ενός ιπποδρομιακού Ίππου, κατέληξε στο επιθυμητό αποτέλεσμα και ο Αντώνης εξετέλεσε όλη την διαδικασία με προσήλωση και εντέλεια, επισφραγίζοντας την εκπαίδευση του Ίππου με την εικόνα τελείων ακινητοποιήσεων (αλτ) και, μάλιστα, επί λίαν αντιξόου εδάφους!

     Τότε και μόνον τότε, με γνώση και υπομονή, ξεκινήσαμε τους καλπασμούς με κατευναστική διδασκαλία για τον Ίππο, ώστε να επιτύχουμε το ιδανικό αποτέλεσμα, όπως και τα καταφέραμε!

     'Ετσι, με σύνεση και τεχνογνωσία, ο Αντώνης κατάφερε να σταθεί επάνω στον ανεπίσακτο και ανενστόμιστο πρώην ιπποδρομιακό Ίππο με την άνεση ενοίκου σουίτας του ..."Imaret HoteL" ανεξαρτήτως εάν, ακόμη και η μειωμένη ταχύτητα καλπασμού του Ίππου δεν βρίσκεται σε ιδανικό όριο, θέλοντας, όπως είναι φυσικό, επιπλέον "δουλειά". 

     Τούτο σημαίνει ότι ναι μεν ο Ίππος βελτιώθηκε κατά πολύ σήμερα, αλλά ο Αντώνης βελτιώθηκε πολύ περισσότερο ως Ιππέας, όπως βελτιώνεται και καθένας που πραγματικά ενδιαφέρεται για την Έφιππη Τοξοβολία αφιερώνοντας χρόνο στην εκπαίδευσή του και όχι σε ...παρασυναγωγές διασκεδάσεως υπαρξιακής ανίας.

      Και ο Αντώνης μας, είναι ένας πραγματικός "εργάτης" που κοπιά για όλη την Ομάδα μας συνεχώς και αφανώς! 

     Κατά την ίδιαν ημερίδα ο Ίππος επανεφέρθη στο "κλίμα" της Έφιππης Τοξοβολίας, ώστε, εν συνεχεία, να επιχειρηθεί με ασφάλεια και η, σχετική, πρώτη πρακτική διδασκαλία της από την ράχη του! 

     Και στη προκειμένη περίπτωση ακολουθήθηκε επακριβώς το σχετικό εισαγωγικό πρωτόκολλο πριν επιχειρηθεί ο,τιδήποτε άλλο προς την κατεύθυνση της πρώτης τοξεύσεως από την ράχη του συγκεκριμένου Ίππου, δεδομένων των δυσκολιών που συνεπάγεται το ταμπεραμέντο ενός θερμόαιμου Ίππου με ιπποδρομικό παρελθόν και με τον αναβάτη του, χειριζόμενο το Τόξο και τοξεύοντας, σε ισορροπία άνευ σέλλας και ηνιών, κυριολεκτικώς, "στον αέρα"! Όμως, ο Αντώνης ακολουθεί κατά γράμμα τις οδηγίες του Εκπαιδευτή του και τα καταφέρνει θαυμάσια, χωρίς "ξερολισμούς" και υπεκφυγές! Διότι ο Αντώνης ουδέποτε διεξεδίκησε τίτλους και οφίκια, αλλά μόνον εκπαίδευση την οποία ο Εκπαιδευτής του, του την παρέχει αφειδώς, αφιερωμένος στον εκπαιδευόμενό του και μη ασχολούμενος, πλέον, με άλλους ενδιαφερομένους τους οποίους ήδη μπορεί να αναλάβει ο Αντώνης, έχοντας επαρκώς εισχωρήσει στο πνεύμα εκπαιδεύσεως της Έφιππη Τοξοβολίας! 

     Διερευνητική πιθανών αντιδράσεων, εν στάσει και πολύ προσεκτική υπό την λήψη όλων των μέτρων ασφαλείας (στρογγυλή κίνηση κλπ) η πρώτη τόξευση από την ράχη του εκπαιδευόμενου Ίππου μας, εκ μέρους του Αντώνη και υπό την καθοδήγηση του Εκπαιδευτή του, έδειξε ότι ο Ίππος, πλέον, εμπιστεύεται τον χειριστή του! Ο Ίππος διατηρήθηκε σε στάση ιδανικού "αλτ" ακόμη και μετά την ολοκλήρωση της τοξεύσεως, με τα πόδια να σχηματίζουν αδιατάρακτο ορθογώνιο παραλληλόγραμμο ακόμη και επί λίαν αντίξοης επιφανείας εδάφους.

     Κατόπιν και μόνον κατόπιν, αυτών επιχειρήσαμε τοξεύσεις εν κινήσει σε βάδην και τροχασμό με τους εξαιρετικούς χειρισμούς του αγαπημένου μας Αντώνη ο οποίος με την ιππική δεξιότητά του βοήθησε τον Ίππο να μην ανησυχήσει με την νέα "δραστηριότητα" που, ήδη, ξεκίνησε επάνω στη ...ράχη του!

     Με αργά, αλλά σταθερότατα, βήματα κατακτάται η πρόοδος σε μία πολεμική τέχνη κι αυτό ισχύει στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία, κατ΄ αυτόν τον τρόπο λειτουργεί επί 17 συνεχή χρόνια με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων! Διότι, "έτσι" διδαχθήκαμε από τον Δάσκαλό μας Kassai Lajos στη μοναδική Κοιλάδα του κι έτσι θα συνεχίσουμε, με σεβασμό στην πολεμική τέχνη της Έφιππης Τοξοβολίας. 

     "Πολυεπίπεδη" από πλευράς εκπαιδευτικής ωφελείας η σημερινή ημερίδα, περιελάμβανε και συνέχιση και ολοκλήρωση της έρευνας επί της ασκήσεως των σπαθιστικών αποκρούσεων βελών, πάντοτε, με την πολύτιμη βοήθεια του Αντώνη στον ρόλο του τοξεύοντος και με τον Ιδρυτή της Ομάδος στον ρόλο του αποκρούοντος.

     Ήδη, για την συγκεκριμένη άσκηση ετοιμάζεται ειδικό αναλυτικό εκπαιδευτικό εγχειρίδιο το οποίο, συντομότατα, θα δημοσιευθεί. Και αυτό θα είναι το δωδέκατο εκπαιδευτικό εγχειρίδιο που εκδίδει η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" για κάθε ενδιαφερόμενο αφού, στη δική μας Ομάδα η αφιλοκερδής διακίνηση γνώσεως αποτελεί κανόνα ο οποίος δεσμεύει κάθε πραγματική Σχολή πολεμικών τεχνών.

     Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι το όχημα μέσα στο οποίο οι μόνιμοι συνταξιδιώτες  (οι "μετασταθμεύοντες" δεν ...προλαμβάνουν) συνειδητοποιούν καθημερινώς ότι η πραγματικότητα είναι ακόμη καλύτερη απ΄ ό,τι αισθάνονται ακόμη και στην μεγαλύτερη έξαρση οπτιμισμού. Και σήμερα, ο οξυδερκέστατος Αρχηγός μας φρόντισε αυτό να μας το υπογραμμίσει, καταθέτοντας ένα "σκεπτικό" που ξεπερνούσε κατά πολύ εκείνο ενός απλού Αρχηγού και μέλλοντος, Εκπαιδευτή. Και, μ’  αυτά και μ’ αυτά, στη πανέμορφη Κοιλάδα μας καταφέρνουμε να πιάσουμε τον ανοιξιάτικο Μάη ακόμη και μέσα στο χειμωνιάτικο Γενάρη!

ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ

 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ

     Σε περισσότερες από 50 σελίδες τείνει να ολοκληρωθεί το εισαγωγικό, μόνον, μέρος της ασκήσεως των Σπαθιστικών Αποκρούσεων Βελών και, ευθύς αμέσως, θα εκδοθεί υπό μορφή pdf, όπως συνηθίζουμε για όλα τα εγχειρίδια της Σχολής των «Ελλήνων Κενταύρων» προς χρήση παντός ενδιαφερομένου.

     Αυτό το πρώτο μέρος είναι επαρκές ως "αφετηρία" ώστε κάθε ενδιαφερόμενος να μπορεί να ξεκινήσει την δική του προσπάθεια κατακτήσεως της ασκήσεως με ασφάλεια.

     Όλα τα παραπάνω αφορούν σε μία πρώτη «υποψία» περί την συγκεκριμένη άσκηση η οποία έχει πολλές εκφάνσεις και προεκτάσεις για τις οποίες θα ακολουθήσουν επιπρόσθετα συμπληρώματα τα οποία θα προκύψουν από τη περαιτέρω πειραματική της έρευνα η οποία συνεχίζεται.

     Προσπαθήσαμε να φανούμε συνεπείς προς όσους ενδιαφέρθηκαν να ασχοληθούν με την συγκεκριμένη άσκηση και τους καθησυχάσαμε ώστε να αναμείνουν ένα vade mecum που θα προέκυπτε κατόπιν πειραματικών δοκιμών οι οποίες θα αποτρέψουν πιθανό ατύχημα, κατόπιν δε αυτών είμαστε σε θέση να προσφέρουμε, σύντομα, αυτό που υποσχεθήκαμε. Και η σειρά των πειραματικών προσεγγίσεων που διεξήχθησαν στην Κοιλάδα και στην έδρα της Ομάδος των «Ελλήνων Κενταύρων» ήσαν πολύ καρποφόρες και ως προς τα εξαχθέντα συμπεράσματα και ως προς το αρχειοθετημένο οπτικοακουστικό υλικό το οποίο θα μας βοηθήσει στην συνέχιση της περαιτέρω πειραματικής έρευνας.

     Οι σπαθιστικές αποκρούσεις βελών εντάσσονται σε ένα πολύ κρίσιμο όσο κα σπουδαίο ειδικό ασκησιολόγιο το οποίο  θα πρέπει να «συνταχθεί» πολύ προσεκτικά και σε βάθος χρόνου πειραματικής βασάνου.

ΣΠΑΘΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΡΟΥΣΕΙΣ ΒΕΛΩΝ: ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΑΓΧΕΜΑΧΟΥ

 ΣΠΑΘΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΡΟΥΣΕΙΣ ΒΕΛΩΝ:

ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ  ΑΓΧΕΜΑΧΟΥ

     Αθροίζοντας τα συμπεράσματα από την, μέχρι τώρα, διεξαχθείσα έρευνα της ασκήσεως των σπαθιστικών αποκρούσεων βελών και, όπως θα εξηγήσουμε αναλυτικώς στις γραπτές σημειώσεις που θα δημοσιευθούν, επιλέξαμε ως το ιδανικότερο όπλο την Σπαθομάχαιρα την οποία, σήμερα, εισάγουμε για πρώτη φορά στο πρακτικό πεδίο.

     Αυτό το αγχέμαχο, κατά την σημερινή, πρώτη του δοκιμασία, απεδείχθη σωστή επιλογή διότι ευκολύνει τον αρχάριο εκεί που πρέπει και τον δυσκολεύει, επίσης, εκεί που πρέπει!

     Έτσι, λοιπόν, με ..."χρησιδάνειο" από την μουσειακή μας συλλογή, επιλέξαμε μία ρωσική σπαθομάχαιρα του 18ου αιώνος και την δοκιμάσαμε για πρώτη φορά στην συγκεκριμένη άσκηση, βαθμολογώντας την αποτελεσματικότητά της κατά τις αποκρούσεις των βελών.

     Ευχρηστία λόγω διαμορφώσεως λαβής, επαρκώς πεπλατυσμένο έλασμα και ελαφρύ βάρος τα πλεονεκτήματά της ενω, βραχύτερο μήκος από μια κανονική Σπάθη με μικρότερη κάλυψη προσβαλλομένου πεδίου το μειονέκτημά της, την καθιστούν αρκετά κατάλληλη για αρχαρίους, όπως προείπαμε, διότι τους ευκολύνει στον χειρισμό, αλλά και τους δυσκολεύει στην κάλυψη πεδίου θέτοντάς τους σε υψηλότερο επίπεδο ετοιμότητος.

     Οι επικρατούσες χειμερινές καιρικές συνθήκες στη Κοιλάδα της Ομάδος μας, με την ελαφρά χιονόστρωση αλλά και την χαμηλή θερμοκρασία και με επικρατούντα βορειοδυτικό άνεμο 5kts, δεν έδειξαν να εμποδίζουν στο παραμικρό την υλοποίηση του προσχεδιασμένου προγράμματος πειραματικής έρευνας.

     Ακόμη και το μη επανδρωμένο αεροσκάφος (μ.ε.α.) που χειρίσθηκε ο τοξεύων Αρχηγός της Ομάδος μας, Εφιπποτοξότης Αντώνης Διαγούπης, λειτούργησε με αρκετή σταθερότητα και πολύ καλή εικόνα, αιωρούμενο σε ύψος περίπου δύο μέτρων παρά κάποιες υπολογίσιμες ριπές πλαγίου ανέμου. Με την ίδιαν αξιοπιστία λειτούργησε και όλος ο εξοπλισμός της ημέρας, οπλομαχητικός και τοξευτικός.  

  

     Συν τω χρόνω, αρχίζει να συντονίζεται ο Τοξότης με τον Σπαθιστή κι αυτό τεκμηριώνεται όταν καθέ φορά πολλαπλασιάζονται οι επιτυχείς αποκρούσεις.

     Όμως, σήμερα, για εκπαιδευτικούς λόγους σε κάποια στιγμή άλλαξαν οι "ρόλοι" και ...κεφάλι η προστατευτική προσωπίδα. Σ'  αυτή τη άσκηση τα μετέχοντα ζεύγη θα πρέπει να εναλλάσσουν ρόλους ώστε να γίνεται πιο κατανοητή η διάδραση καθενός και να γνωρίζουν το εύρος χειρισμών του άλλου με γνώμονα την τελική επιτυχία κάθε αποκρούσεως.

     Κι έτσι, η σημερινή εναλλαγή ρόλων, οδήγησε τελικώς σε καλύτερο αποτέλεσμα! Aλλά, ουδέν καλόν αμιγές κακού και τούμπαλιν.

     Ο παιδιόθεν Σπαθιστής και αποκρούων στην παρούσα άσκηση, δυστυχώς και πάλι δεν κατάφερε να κυριαρχήσει επί του "αγρίου" σπαθιστικού ...παρελθόντος του με αποτέλεσμα το ατόπημα της θραύσεως ενός βέλους κατόπιν εσφαλμένης ενστικτώδους τμητικής καταφοράς με την κόψη της Σπαθομάχαιρας αντί της ενδεδειγμένης αποκρούσεως με την πεπλατυσμένη πλευρά του ελάσματός της.

     "Όποιος μικρομάθει δε γεροντοαφήνει" και ξανά στο προσκήνιο ο προβληματισμός που μας έδωσε "τροφή σκέψεως" προηγουμένως (βλ.: "ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΒΕΛΟΣ"). "Έξις, δευτέρα φύσις!" αλλά, όταν στην Οπλομαχία θέλγεσαι από βίαιες καταφορές δεν ξεμαθαίνεις εύκολα... και τα βέλη κοστίζουν! Θα τα αναλύσουμε όλα τούτα στο εγχειρίδιο της ασκήσεως που συγγράφεται.

     Σ΄ αυτή την πρακτική ημερίδα εντοπίσαμε και την ιδανικότερη "γωνία αναμονής βέλους" του αγχεμάχου, λόγω του μικροτέρου τόξου τροχιάς που θα πρέπει να διαγράψει. ώστε να έρθει σε επαφή με το βέλος του οποίου να εξασφαλίζεται, έτσι, η επιτυχής απόκρουση.

     Υπ΄ αυτή την γωνία ο καρπός του αποκρούοντος διαγράφει την μικρότερη κίνηση (τόξο) για να αγγίξει το βέλος, με όλα τα συνεπαγόμενα πλεονεκτήματα, αλλά, ενώ η γωνία αυτή θεωρείται ως πλεονεκτούσα (και είναι!) δεν είναι η ιδανική για την "αλήθεια" της ασκήσεως.

     Παρά τα πλεονεκτήματά της, αυτή η "γωνία αναμονής βέλους" αποτελεί "στήσιμο" της ασκήσεως και θα πρέπει να αποφεύγεται διότι "εγκλωβίζει" τον αποκρούοντα σε μια περιορισμένη και, κυρίως, τυποποιημένη κίνηση καρπού η οποία, χρονιζόμενη και στους ρυθμούς τοξεύσεως, μετατρέπει την άσκηση σε έναν νεκρό "μετρονόμο" αφαιρώντας της την γοητεία, αληθοφάνεια μάχης αλλά και ωφέλεια την οποία της επιτρέπει η ελεύθερη θέση της σπαθηφόρου χειρός του Σπαθιστή. 

     Την συγκεκριμένη λαβή και συνεπαγόμενη γωνία θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε "ψευδολαβή" και θα πρέπει να την αποφεύγουμε αφήνοντας ελεύθερη την σπαθηφόρο χείρα μας να αναμένει το βέλος, εάν θέλουμε να εκτελέσουμε με ωφέλεια την άσκηση υπό συνθήκες πραγματικής μάχης! Όμως, ΠΡΟΣΟΧΗ:

     Η ελεύθερη σπαθηφόρος χείρα ευνοεί τις τμητικές καταφορές ακόμη και σε Σπαθιστές οι οποίοι δεν έχουν, προηγουμένως, εμπεδώσει την χρήση της Σπάθης "εγγράφοντάς" την στο υποσυνείδητό τους. Οι, δια βίου, προσλαμβάνουσες πληροφορίες και η φύση του όπλου αμέσως μόλις "εγκαθιδρυθεί" στο χέρι, παραπέμπουν σε τμητική καταφορά με καθοδηγητικό στοιχείο την κόψη του αγχεμάχου κι αυτό θα πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία!

     Κατά την σημερινή μας ημερίδα μας εξέπληξε η φωτογραφική ικανότητα της δωδεκάχρονης Συνασκουμένης Αγγελικής η οποία χειρίστηκε με ακρίβεια την Οlympus Tough που χρησιμοποιούμε! Η φωτογραφική αντίληψη και η εξάσκησή της είναι πολύ ωφέλιμη στις πολεμικές τέχνες διότι αναπτύσσει στοχαστικό ένστικτο πέραν της αναπτύξεως εικαστικής δημιουργίας, γι αυτό, η Σχολή μας ενθαρρύνει την επικέντρωση των μαθητών της και σ΄ αυτόν τον τομέα. 

     Η επί του πεδίου έρευνα της ασκήσεως θα συνεχισθεί διότι αναφύονται πολλοί, ακόμη, τομείς οι οποίοι θα πρέπει να "φωτισθούν" και η συγκεκριμένη άσκηση των σπαθιστικών αποκρούσεων βελών δείχνει μιαν εμπεριεχόμενη σημαντικότητα που αξίζει να "χαρτογραφηθεί" σε όλη της την έκταση.

ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΒΕΛΟΣ

ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΒΕΛΟΣ

     Όταν, πριν αρκετά χρόνια (2005), ο εξαιρετικός φίλος μου Δάσκαλος του Tai Chi Πλούταρχος Βλαχόπουλος μου δώριζε το καταπληκτικό βιβλίο του δικού του Δασκάλου Grandmaster Chen Zhenglei και Master Liming Yue, με τίτλο «Tai Chi for Health», ούτε εκείνος ούτε εγώ φανταζόμασταν τις …συνέπειες διότι εγώ δεν εναποθέτω …αδιάβαστα τα βιβλία που μου δωρίζουν, αλλά τα διεξέρχομαι βιώνοντας το περιεχόμενό τους. Και το συγκεκριμένο βιβλίο με την εξαιρετική διδασκαλία του Tai Chi με κράτησε για πάντα μελετητή του, αλλά κι εκτελεστή των ασκήσεών του με αποτέλεσμα, ευεργετικότατο μάλιστα, να έχω υιοθετήσει στην καθημερινότητά μου πολλά διδάγματά του μεταξύ των οποίων και την κυματοειδή κίνηση των χεριών που την «επικαλούμαι» ενστικτωδώς στην στρογγυλή κίνηση την οποία απαιτεί η Ιππική όταν επικοινωνούμε με τον Ίππο ή όταν είμαστε κοντά του. Όμως, απ΄ ό,τι φάνηκε, από το συγκεκριμένο αυτό βιβλίο, ενέγραψα στη μνήμη μου και πολλά ακόμη τα οποία «ανεδύθησαν» ενστικτωδώς, κατά την διάρκεια της εισαγωγικής φάσεως της ασκήσεως των σπαθιστικών αποκρούσεων βελών που έγινε με «γυμνά» χέρια και χωρίς Σπάθη. Στο πλαίσιο, λοιπόν, της πρακτικής μελέτης του ως άνω συγγράμματος, επέμεινα στην κατανόηση της διαχειρίσεως των άκρων χειρών και αυτού το οποίο, στις ανατολικές πολεμικές τέχνες ονομάζεται shuto ή shou dao, δηλαδή, την «κόψη» της παλάμης όταν αυτή κινείται για να «κόψει» και όχι, απλώς, να πλήξει. Κι αυτό άφησε τις «εγγραφές» του γενικότερα στη μνήμη και, ειδικότερα, στην μυική. Έτσι, κατά την διάρκεια της ασκήσεως (δια «γυμνών» χειρών) κι ενώ είχα βρει έναν καλό ρυθμό ασφαλών αποκρούσεων (ανακατευθύνσεων) των βελών με την κυρίως επιφάνεια της παλάμης, ξαφνικά και εντελώς ασυναίσθητα επανήλθε αυτοκλήτως στη «μνήμη»το shuto / shou dao με μία «απρόσκλητη» κόψη (και όχι επιφάνεια παλάμης να τσακίζει στα δύο τον κορμό του, ευτυχώς, ξύλινου(!) βέλους όταν αυτό μπήκε στο χειριστικό μου βεληνεκές!

      Τι ακριβώς συνέβη εκείνη την στιγμή και, ουσιαστικώς, χάθηκε ο ενστικτώδης «συντονισμός» κινήσεων κι επιλογής μέσου (επιφανείας της παλάμης); Τι συνετέλεσε ώστε ένας καλώς λειτουργών ανθρώπινος οργανισμός να υποστεί μερικό «εκτροχιασμό» και να επιτρέψει σε «μνήμες» να τον οδηγήσουν στο λάθος της ακούσιας αλλαγής «μέσου» ώστε αντί της επιφανείας της παλάμης να χρησιμοποιήσει την κόψη της και το ένστικτο, το οποίο αριθμείται ως «ένα» να εμφανισθεί με ένα επιπρόσθετο, αθέατο, «ego» το οποίο αναδύεται από την αφάνεια και τεκμηριώνει την ύπαρξή του με την κοστοβόρα συνέπεια της θραύσεως του βέλους; Τελικώς, πόσα …ένστικτα διαθέτουμε και σε ποιο, απ΄ όλα, δίνουμε προτεραιότητα;

     Η περίπτωση μας παραπέμπει, σχεδόν, δύο αιώνες πίσω (1843) όταν ο Άγγλος γιατρός Arthur Wigan δημοσίευσε ένα «ιντριγκαδόρικο» σύγγραμμα με τίτλο «Η διϋκότητα  του νου» («The Duality of the Mind»). Ο Άγγλος γιατρός είχε την εμπειρία της νεκροτομήσεως ενός φίλου του στον οποίο διεπίστωσε την ύπαρξη μόνον ενός εγκεφαλικού ημισφαιρίου ενώ ο νεκρός καθ΄ όλη την διάρκεια του βίου του υπήρξε απολύτως φυσιολογικός κατά την συμπεριφορά του και, μετά από επισταμένη μελέτη του φαινομένου, το 1860, ο Arthur Wigan κατέληξε στο ρηξικέλευθο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι διαθέτουν …δύο εγκεφάλους, οι οποίοι, φυσικά είναι τα κέντρα υποδοχής πληροφοριών βάσει των οποίων διαμορφώνεται και το ένστικτο που αφορά στο ζήτημα που εξετάζουμε και που, αν δεχθούμε το συμπέρασμα του Άγγλου γιατρού, ίσως έχουμε ένα βάθρο συλλογιστικής, έστω και με την ασταθέστατη ισορροπία της αντιεπιστημονικής γενικεύσεως του Arthur Wigan. Όμως, τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικότερα… 

     Το ένστικτο φαίνεται να είναι, μάλλον, έ ν α, όμως οι φερόμενες «εγγραφές» και «φορτίσεις» του είναι ασφαλώς πολλές και ποικίλες, διαμορφώνοντας το «προφίλ» του αναλόγως την περίσταση. Και το ζήτημα του … διαρκούς «καλιμπραρίσματος», της αναρρυθμίσεως, του ενστίκτου φαίνεται εντελώς ανυπόστατο αφού, εκείνο που το χαρακτηρίζει είναι το ανεξέλεγκτο και η βελτιστοποίηση των αντανακλαστικών την οποία επιδιώκουμε με την συγκεκριμένη άσκηση εδράζεται επ΄ αυτού τούτου του ανεξέλεγκτου ενστίκτου!

     Πως, όμως θα αποφύγουμε την …χειρουργικήν επιλογή συγκεκριμένων παραμέτρων του ενστίκτου και την αποφυγή άλλων, ανεπιθυμήτων; Πως θα αποφύγουμε το …σπάσιμο κι άλλων των βελών; Μάλλον, αφήνοντας ελεύθερο το ένστικτό μας να …σπάσει κι άλλα! Η φυσιολογία των πλασμάτων, καλώς ή κακώς, δεν συγχωρεί σε αυτόν τον ευαίσθητο και καθοριστικό τομέα, στο ένστικτο, την εισχώρηση παρόμοιων «διορθωτικών νυστεριών» εάν, βεβαίως, δεν αναφερόμαστε σε οργουελλιανές μεταλλάξεις οι οποίες, άλλωστε, είναι και του συρμού στην εποχή των ανατριχιαστικών σιωνιστικών σεναρίων που μας κυκλώνουν!