ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

H ΠΟΝΗΡΑ ΑΛΩΠΗΞ 

ΚΑΙ Ο ΚΑΚΟΣ ΓΕΡΟΛΥΚΟΣ

[ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΗ ΚΩΜΩΔΙΑ]

      Είναι γεγονός ότι η Φυσική Ιππική και η Γυμνιππευτική που ακολουθεί η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επί 16 συνεχή χρόνια, αποτελεί τον ασφαλέστερο και ταχύτερο τρόπο εκμαθήσεως της Ιππικής. Έτσι, οι μαθητές μας, εκπαιδευόμενοι χωρίς σέλλα και αναβολείς, όχι μόνον αποκτούν άριστο "κάθισμα" και ισορροπία αλλά και μπορούν τάχιστα να καλπάσουν και να τοξεύσουν "ακυρώνοντας" και την χρήση των ηνιών. Έτσι και η αγαπημένη μας Χρυσούλα, ήδη έχει καλπάσει και τοξεύσει γυμνιππευτικώς καθισμένη, απλώς, στη ράχη πολλών Ίππων, χωρίς χρήση σέλλας, αναβολέων και ηνιών, ώσπου ήρθε η ώρα, σήμερα, να καλπάσει και με σέλλα και με αναβολείς.

     Όμως, όποιος ξέρει την Χρυσούλα γνωρίζει το πόσο ικανή αλλά και πανέξυπνη είναι κυρίως δε, δεν θέλει να αποκαλύπτει τις -ανύπαρκτες- μαθησιακές αδυναμίες της νομίζοντας ότι ένας μαθητής ξεκινώντας να μαθαίνει κάτι πρέπει εξ αρχής να το καταφέρει ...άψογα. Άτομο περήφανο και μαχητικό αρνείται να εμφανίσει ακόμη και την φυσιολογικότερη αδυναμία εκείνου που μόλις ξεκινά να μαθαίνει κάτι και είναι φυσικό εξ αρχής ακόμη και να μην το καταφέρει αμέσως... Ικανή, λοιπόν, να καλπάζει χωρίς σέλλα, σήμερα, ένοιωσε ότι η σέλλα της έδινε μία εντελώς διαφορετικήν αίσθηση "καθίσματος" και ισορροπίας με αποτέλεσμα, από την πρώτη στιγμή, να θέλει να διακόψει το μάθημα και να αποφύγει μια πιθανή έκθεση αδυναμίας στην, από την πρώτη στιγμή, εκτέλεση ενός άψογου επί σέλλας και αναβολέων καλπασμού. και η ...πονηρά αλώπηξ έβαλε τα μεγάλα μέσα...

     Ενώ ο Εκπαιδευτής της την προετοίμασε και της έδωσε τις κατάλληλε οδηγίες, εκείνη, μετά από ...πεντάλεπτη ίππευση, άρχισε να παριστάνει επί του Ίππου την ασυντόνιστη, την ...ταλαίπωρη, την ...κακομοίρα, δίνοντας μία ωραιότατη παράσταση ατόμου που, το ...δυστυχισμένο..., δεν μπορεί ούτε να σταθεί επάνω στον Ίππο. Ο Εκπαιδευτής της ο οποίος αμέσως μυρίστηκε την ...παράσταση, την πλησίασε ήπια και την ρώτησε τι της συμβαίνει και εκείνη Ω ΘΕΟΙ, ξέροντας ότι ο Εκπαιδευτής διακόπτει το μάθημα όταν ο μαθητής ή ο Ίππος είναι κουρασμένος, γυρίζει ...αναίσχυντα και του λέει με ...τρεμάμενη φωνή: "Είμαι κουρασμένη".

     Τότε ήταν που ο Εκπαιδευτής φόρεσε το τομάρι του κακού γερόλυκου και της είπε ψιθυριστά: "Επειδή πριν κουραστείς εσύ θα το έχω καταλάβει εγώ και επειδή μετά από πέντε λεπτά ιππεύσεως είσαι πολύ πιο ακμαία απ΄ όταν εφίππευσες, αυτοσυγκεντρώσου να βγεις σε καλπασμό διότι θα αφήσεις τα κόκαλά σου στη σέλλα. Εμπρός". Και Ω ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ, η πονηρά αλώπηξ αμέσως αυτοσυγκεντρώθηκε και αμέσως ξεχύθηκε, για πρώτη φορά, σε αμφίδρομους υπέροχους καλπασμούς με άψογο "κάθισμα", άψογη χρήση αναβολέων, άψογο κράτημα ηνιών και με "σωστό πόδι" του Ίππου, χωρίς ούτε μία φορά να κάνει κάποιο λάθος. Και για τιμωρία της πονηράς αλώπεκος αναρτώνται από το μάθημά της φωτογραφίες από τους σημερινούς καλπασμούς της ώστε να γνωρίζει ότι ο κακός γερόλυκος δεν αστειεύεται και δε "νογάει" από "100 η αλεπού κι 110 τ΄αλεπόπουλα". Χρυσουλίνι, μαύρη η μοίρα σ΄ όποιον πάει να κοροϊδέψει τον παππού...

     Κι αν θέλετε, τώρα, να θρηνήσουμε για τη κούραση ενός καημένου κοριτσόπουλου που με τρεμάμενη φωνή έλεγε στα πέντε πρώτα λεπτά του σημερινού της μαθήματος "Είμαι κουρασμένη", ελάτε να τη δούμε πως αφίππευσε μετά από μία ώρα ξέφρενων καλπασμών:

     Σήμερα, όμως, ήταν και μία εκπαιδευτική ημερίδα αφιερωμένη στη σταυλική εργασία, στην υπέρτατη υπηρέτηση του Ανθρώπου προς τον Ίππο, αυτή η οποία τον δικαιώνει ως διάκονο μιας υψηλότατης τέχνης όπως η Ιππική.

     Αυτή την φορά θα έπρεπε να φροντίσουμε μόνοι για τον καθαρισμό των φατνών σε έναν Σταύλο πολύ απαιτητικό για την τήρηση υψηλών κανόνων υγιεινής των Ίππων του.

     Υπό την καθοδήγηση του ...κακού γερόλυκου, οκτώ φάτνες φροντίστηκαν και οκτώ Ίπποι αφέθηκαν να διανυκτερεύσουν σε ένα περιβάλλον ιδανικό για την ευημερία τους.

     Οι φάτνες καθαρίστηκαν από τα κόπρανα τα οποία, εκτός Βουλής, είναι ενδεικτικά της υγείας των Ίππων [ενώ, τα εντός Βουλής είναι ενδεικτικά των κοινωνικών νόσων] τα οποία κόπρανα μετεφέρθησαν στον κοπρώνα ο οποίος, στη δική μας περίπτωση δεν διαθέτει "έδρανα" αλλά ένα φυσικότερο αποστραγγιστικό [και όχι "λιμνάζον" όπως της Βουλής] περιβάλλον. 

     Ακόμη και να μεταφέρεις αυτό τον φυσικό θησαυρό μέχρι το σημείο απορρίψεώς του και να αδειάσεις το καρότσι σωστά απαιτεί όχι μόνον καταβολή μυικής προσπαθείας αλλά και χειριστική επιδεξιότητα.

     Η μάνικα "επιστρατεύθηκε"  για να ξεπλύνει τα όσα έπρεπε να ξεπλυθούν [ευτυχώς οι Σταύλοι είναι καθωσπρέπει και δεν αποτελούν κΕνοβουλευτικούς κοπρώνες όπου τα "άπλυτα" αποτελούν σήμα κατατεθέν...] και οι δύο Γεώργιοι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους ώστε να αφήσουν πίσω τους φάτνες ..."καθρέπτες".

     Καθ΄ όλη την σταυλική εργασία μάθαμε να επικοινωνούμε καλύτερα με τους Ίππους μέσα στο οικείο τους περιβάλλον και να κινούμεθα ασφαλέστερα γύρω τους.

     Ακόμη, μάθαμε και πως να "ανιχνεύουμε" τον βαθμό ευαισθησίας των Ίππων προκειμένου να εκκενώσουμε την σακούλα με το ροκανίδι χωρίς να τους ενοχλήσουμε, κατά την τελευταία φάση της σταυλικής εργασίας πριν αρχίσουμε να ταίζουμε τους Ίππους.

     Πραγματικά ανεκτίμητη η σημερινή σταυλική εμπειρία για όλους μας, ένα από τα ωραιότερα και χρησιμότερα μαθήματα για κάθε Ιππέα, κάθε αλογατάρη.

     Και κάπως έτσι μπορούν τέσσερα ωφελημένα και χαρούμενα άτομα να κλειδώσουν πίσω τους ένα Σταύλο δίνοντας ραντεβού για την ...επόμενη ημέρα...