ΜΕ ΤΟΝ "ΣΑΥΡΩΤΗΡΑ" ΒΑΘΙΑ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ

 

ΜΕ ΤΟΝ "ΣΑΥΡΩΤΗΡΑ" ΒΑΘΙΑ 

ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ

     Επιλέγοντας τον υψηλότερο βαθμό εκπαιδευτικής δυσκολίας, αυτόν, όμως, ο οποίος προσφέρει και το υψηλότερο επίπεδο δεξιοτήτων, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", αντιθέτως από όλες τις άλλες ομότεχνες Σχολές παγκοσμίως, εκπαιδεύει τους μαθητές της με πρώτιστη προϋπόθεση την ασφάλειά τους, (α) σε φυσικό έδαφος όπως αρμόζει στην εκμάθηση μιας πολεμικής τέχνης και όχι σε κλειστά, ελεγχόμενα, Ιππευτήρια, όπου οι υπόλοιπες Σχολές συνηθίζουν, (β) σε ελεύθερες καλπαστικές διαδρομές και όχι σε προκαθορισμένες με χαραγμένα "αυλάκια" ή με κορδέλες, όπως οι άλλες Σχολές εφαρμόζουν, (γ) με ανενστόμιστους, χωρίς στομίδα, Ίππους και (δ) με ανεπίσακτους, χωρίς σέλλα, Ίππους!

     Με σταθερά εμπεπηγμένο στο "έδαφος" του εφιπποτοξοτικού αντικειμένου μας τον "σαυρωτήρα" της τεχνογνωσίας μας, χαιρόμαστε με ασφάλεια και σταθερή πρόοδο της εκπαιδευτικές ημερίδες μας αναπτύσσοντας όχι μόνον τις μαχητικές μας δεξιότητες αλλά και το Ήθος μας μέσα σε μία παρακμιακή κοινωνία η οποία αυτοδιασπάται οσημέραι με σταθερή κατάληξη τον πλήρη ευτελισμό της μέσα σε ένα βάραθρο, όπως το βιώνουμε, αρρώστιας και ασκήμιας! Και δεν υπάρχει τίποτε πιο ικανοποιητικό από το να καταφέρνεις να στέκεσαι ορθός και αλώβητος εν μέσω ερειπίων! Κι αυτά επιτύχαμε και σήμερα!  

     Σε προ-διαπιστευτική  περίοδο από σήμερα οι δύο εκπαιδευόμενοί μας περνούν στα ...δυσκολότερα των, προαναφερθέντων, ήδη ...δύσκολων και, ακολουθώντας το κλασικό πλαίσιο της "διαλειμματικής προπονήσεως" κι έτσι, τόσο αυτοί όσο, κυρίως, ο σχολικός Ίππος μας, χρειάσθηκαν σήμερα περισσότερες "ανάπαυλες" εργασίας προς αποφυγήν περιττής καταπονήσεως και το καταπράσινο γρασίδι ήταν η καλύτερη επιφάνεια για τα διαλείμματά τους. 

     Μαζύ μας, τούτη την πανέμορφην ημέρα για μια πρώτη επαφή με τον Ίππο και ο φίλτατος Νικόλαος, δια βίου αθλητής της άρσεως βαρών και γυμναστής ο οποίος ίππευσε για λιγότερο από δέκα λεπτά αλλά κατάφερε μέσα σε αυτόν τον χρόνο όσα άλλοι χρειάζονται κάμποσα μαθήματα... και παρά τις δυσκολίες δυσκαμψίας σώματος που συνεπάγεται η δραστηριότητα της καταπονητικής άρσεως βαρών. 

     Με την βοήθεια του Μάνου και της Εύας ο Νικόλαος ίππευσε σήμερα για πρώτη φορά σε μία "γνωριμία" με τον Ίππο και, χωρίς να κάνει μάθημα, χειρίσθηκε με ακρίβεια τον Ίππο του έστω για ελάχιστα λεπτά! Και όχι μόνον...

     Ο Νικόλαος επιτυχέστατα "κάθισε" με γεωμετρημένο "κάθισμα" και ευσταθή ισορροπία καταλήγοντας μέσα σε αυτό τον χρόνο "dt" όχι μόνον να διευθύνει τον Ίππο του αλλά να κρατά και Δόρυ!

     Κι όταν μία ημερίδα αρχίζει τόσο καλά είναι φυσικό να συνεχίζει ...καλύτερα!  

     Το κυρίως πρόγραμμα αυτής της ημερίδος το άνοιξε ο Μάνος με μία ολοένα και καλύτερη εφίππευση δι εφάλσεως και, βεβαίως, με Έφιππη Τοξοβολία σε ακόμη καλύτερους καλπασμούς στους οποίους εισήγαγε και τον σχολικό Ίππο μας.

     Οι καλπαστικές έξοδοι του Μάνου ακόμη καλύτερες αυτή την φορά, με ισοτονικό βηματισμό και ρυθμό, βοήθησαν όχι μόνον τον ίδιον αλλά, κυρίως τον Ίππο να αποδώσει χωρίς περιττήν εφίδρωση και άγχος! 

     Ο εξαιρετικός Μάνος είναι έτοιμος για τις πρακτικές εξετάσεις του εδώ και πολύ καιρό όμως, οι, ως νομικού, υποχρεώσεις του δεν του επέτρεψαν να προετοιμασθεί και για τις θεωρητικές κάτι που τώρα θα επιχειρήσει. 

     Και με την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" να μην "μοιράζει" πτυχία και διαπιστεύσεις όταν δεν πληρούνται οι προβλεπόμενες προϋποθέσεις (όπως, π.χ. ...διαπράττει η "Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας" κατά πως γράφει στο βιβλίο του "Σε θέση μάχης" ο ειδικός δημοσιογράφος Άρης Τασούλης) ο Μάνος μας, πέραν των πρακτικών δεξιοτήτων του,  θα προετοιμασθεί και για τις θεωρητικές εξετάσεις του όπως απαιτείται!

     Με την ανεκτίμητη διάδραση του Μάνου που την βοήθησε να βελτιώσει τον καλπασμό της, σήμερα η Εύα έδειξε ότι μπορεί να είναι ένα γλυκύτατο κοριτσάκι αλλά, ταυτοχρόνως, είναι και μια αποτελεσματική μαχήτρια και, μάλιστα, υπό τις δυσκολότερες συνθήκες, εξακοντίζοντας ευστόχως το ακόντιό της πάνω απ΄ τη ράχη του Ίππου της. 

     Με την σεμνότητά της, την αυτοπειθαρχία της και τις μαχητικές δεξιότητές της η Εύα μας κάνει υπερήφανους, κάνοντας, ομοίως, υπερήφανο και το γυναικείο φύλο που αναδεικνύει χαρακτήρες πολύ μακράν της υπελίξεως που μας «ταίζει» καθημερινώς η ...τηλεόραση και τα πρωτοσέλιδα!

     "Eπίλογος" της σημερινής ημερίδος και πάλι με έφιππο τον Μάνο σε καλπαστικούς δορατισμούς επί στόχου!

     Άψογος καλπαστικός ρυθμός, άψογη διεύθυνση του Ίππου, άψογος χειρισμός του δόρατος και ο δορατισμός δεν προκύπτει τίποτε λιγότερο από άψογος! 

     Την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ακολουθούν πολλές ευχές, αλλά την ακολουθεί και μία ...κατάρα: να αναδεικνύει συνεχώς ολοένα και καλύτερους έφιππους πολεμιστές!

     "Κοινός τόπος" όλα τούτα εκεί που η γνώση κι η συνεχής προσπάθεια διαμορφώνει οικογενειακό πλαίσιο συλλογικής προόδου κι αυτό το διατηρούμε στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Συγκινητική και σήμερα, η παρουσία του Μάνου στην Ομάδα μας! Και όχι μόνον για τον  πειθαρχημένο χαρακτήρα και, κυρίως, το Ήθος του, αλλά και για την αυθόρμητην αλληλεγγύη του προς τους Συνασκουμένους του, κάτι που τον κάνει να «ιδρώνει» χωρίς ποτέ να ανακόπτει την προσφορά του για να πάρει μιαν ανάσα, 

     Με κόπωση που φτάνει το όριο της αυτοθυσίας και "καλπάζοντας" ταχύτερα από τον Ίππο για να διευκολύνει την Συνασκουμένη του, ο Μάνος δεν μας κάνει μόνον υπερήφανους αλλά και πολύ τυχερούς, ενσαρκώνοντας το ιδανικό των «Ελλήνων Κενταύρων».

     Σήμερα, στον ανοιξιάτικον Υμηττό όλα προόδευσαν, μέσα σε ένα κλίμα αγαθής συνυπάρξεως: ένας σχολικός Ίππος, δυο εκπαιδευόμενοι, ένας Εκπαιδευτής και μια ...φιλία μνεγαλύτερη μισού αιώνος αποδεικνύοντας ότι τόσο η Έφιππη Τοξοβολία όσο και η πραγματική φιλία είναι το ίδιο ανθεκτικές μέσα στο χρόνο!   

     Και μακρύς ο «δρόμος» της ασκήσεως σε μία Πολεμική Τέχνη, μακρύς και μοναχικός, δυστυχώς δε, σήμερα, δεν ελλοχεύουν σ΄ αυτόν ούτε Λαιστρυγόνες ούτε Κύκλωπες, ειδικώς σε Σχολές όπως αυτή των «Ελλήνων Κενταύρων» που δεν διαθέτει «Δασκάλους» ...μονοήμερης "εκπαιδεύσεως" και δεν μοιράζει περγαμηνές  για ...κορνιζάρισμα και ομαδικές χαρωπές φωτογραφίες! 

     Κι ο δικός μας «δρόμος» είναι ακόμη δυσκολότερος, γεμάτος αγελαία πρόβατα που μας κυκλώνουν και μπερδεύονται στα πόδια μας δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο την πορεία μας την οποία τελικώς καταφέρνουμε επί δέκα εννέα συνεχή χρόνια. 

     Κι αυτή είναι η δική μας νίκη, μια πολιτιστική "δορατομαχία"  με την παρακμιακή απολίτιστη δημοκρατία την οποία ο Πλάτων χαρεκτήρισε, πολύ σωστά, "μήτρα της τυραννίας"!  

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

Π Ε Ν Η Τ Ε Σ ΟΣΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΙΣΤΟΙ

 Π Ε Ν Η Τ Ε Σ 

ΟΣΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΙΣΤΟΙ

«Οι των Ελλήνων Άριστοι πενία διέζων παρά πάντα τον βίον»

     Οι Πολεμικές Τέχνες, είτε Έφιππες είτε άμιππες, επιτάσσουν κανόνα ανιδιοτελείας έως και πενίας σε όσους ασχολούνται με αυτές και δη σε όσους τις διδάσκουν! Και η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» αυτό το υιοθέτησε από την πρώτη στιγμή της ιδρύσεώς της υιοθετώντας έναν χαρακτήρα μη κερδοσκοπικό και μηδέποτε αποβλέψασα στον όποιο χρηματισμό. Και αυτό όχι μόνον ως Σχολή μιας Πολεμικής Τέχνης και, μάλιστα, της κορυφαίας, αλλά και ως Σχολή Ελλήνων περί των οποίων, ο ελληνομαθής Ρωμαίος Κλαύδιος Αιλιανός (175 – 235 μ.χ.χ.) στο ένατο κεφάλαιο του ενδεκάτου βιβλίου της «Ποικίλης Ιστορίας» του, έγραψε ότι οι Άριστοι Έλληνες ζούσαν σε όλη τους τη ζωή πτωχοί, όπως μελετούμε σε ένα από τα παλαιότυπα βιβλία της Βιβλιοθήκης της Σχολής μας που εκδόθηκε το 1746 στην Γερμανία. 

     Τούτο, δηλαδή, το προνόμιον της πενίας δεν αποτελεί «τύπον» αλλά «ουσία» για την διατήρηση της ποιότητος που πρέπει να χαρακτηρίζει μία Πολεμική Τέχνη της οποίας η δραχμοποίηση της διδασκαλίας συνιστά ευτελισμόν εμπορικοποιήσεως όπου κανόνας του εμπορίου είναι το πρόταγμα του υλικού κέρδους με πλήρη «δευτεροποίηση» της ποιότητος!

     Αυτή είναι και η απάντησή μας σε όσους μας ρωτούν γιατί στην Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» δεν εισπράττουμε χρήματα από τους μαθητές μας επιμένοντας να μην εμπορευματοποιούμε το εκπαιδευτικό μας αντικείμενο αλλά να σεβόμαστε την ποιότητά του!

Η ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΗ ΣΤΟΜΙΔΑ

 Η ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΗ ΣΤΟΜΙΔΑ

 

     Το εν συνεχεία κείμενο είναι δημοσιευμένο στην σελίδα του κορυφαίου Ρώσου Ιππογνώστη Alexander Nevzorov ο οποίος διευθύνει και την Σχολή «Haute Ecole» στην οποία λειτουργεί και ειδικό ερευνητικό εργαστήριο επιστημονικής μελέτης της ευημερίας του Ίππου. Αν και ο Alexander Nevzorov, αντίθετος με το καθεστώς  του Πούτιν έχει διαφύγει στο εξωτερικό, το έργο της Σχολής του συνεχίζεται από ικανότατα Στελέχη. Ας μελετήσουμε την σχετική ανακοίνωση περί της βασανιστικής στομίδος εναντίον της χρήσεως της οποίας έχει τοποθετηθεί κατ΄ επανάληψη ο μεγάλος Ρώσος Ιππογνώστης και, ως "Έλληνες Κένταυροι" ας νιώσουμε υπερήφανοι διότι  π ο τ έ , εξ αρχής της ιδρύσεως της Σχολής μας, δεν χρησιμοποιήσαμε στομίδα, αρνούμενοι να βασανίσουμε τον Ίππο, προάγοντας ουμανιστικότερες εκπαιδευτικές προσεγγίσεις.  

 

     Παρά τις αξιοσημείωτες τεχνολογικές προόδους σε όλες τις πτυχές της ανθρώπινης πραγματικότητος, η ακατάπαυστη χρήση του σαδιστικού σιδήρου που λέγεται «στομίδα» παραμένει ως κάτι το πολύ ανησυχαστικό!

     Γενικώς, παντού στην παγκόσμια Ιππασία, από τους Ολυμπιακούς μέχρι τους πιο παρακατιανούς Σταύλους, η σιδερένια στομίδα  παραμένει ένα τεκμήριο  απόλυτης βλακείας, άγνοιας και σκληρότητας. Αυτό το βασανιστικό για τον Ίππο παρελκόμενο, σχεδιάστηκε για να το υποχειριάζει προκαλώντας του ισχυρό πόνο στο πιο ευαίσθητο και πλέον νευροβριθές μέρος ενός Ίππου, το στόμα, ενώ μας υπενθυμίζει την βαθιά μας άγνοια ως προς την κατανόηση της ευημερίας του Ίππου σε όλους τους ιππικούς «κύκλους». Και πρέπει να υπογραμμίσουμε  ότι η γειτνίαση της στοματικής κοιλότητος του Ίππου με τα κρανιακά νεύρα επιτείνει το μαρτύριο των πόνων που προκαλεί η στομίδα της οποίας και η ελάχιστη πίεση ενέχεται στην πρόκληση βασανιστικών συνεπειών στο ζώο.

     Κι αν κάποιος ...εξωγήινος μας παρακολουθεί  από κάποιον άλλο πλανήτη ασφαλώς και θα συμπεράνει ότι εμείς οι γήινοι Άνθρωποι μισούμε τον Ίππο τρέφοντας γι αυτόν μια ριζωμένη εχθρότητα! Άλλωστε, φαίνεται να υπάρχει μια απόλαυση υποβάλλοντας τους Ίππους σε ατελείωτα βασανιστήρια μέσω των ευαίσθητων βλεννογόνων, των ούλων, της γλώσσας και των δοντιών για απλή διασκέδαση του είδους μας. Όλοι οι αναβάτες αγνοούν τα σημάδια του πόνου και αποκαλούν "άτακτο" τον Ίππο, δικαιολογώντας τη συνεχή χρήση του πόνου μέσω του μετάλλου στο στόμα εναντίον ενός αβοήθητου άφωνου ζώου. Και η εμμονή στη χρήση της στομίδος συντελεί στην ακύρωση κάθε εκπαιδευτικής προόδου που θα μπορούσε να υπάρξει αντικαθιστώντας τον πόνο στο στόμα του ζώου.

     Η συνεχής χρήση της στομίδος  δια μέσου των αιώνων, όχι μόνο αποκαλύπτει την έλλειψη διαθέσεως προσεγγίσεως του Ανθρώπου προς τον Ίππο , αλλά εκθέτει επίσης τον Άνθρωπο για μια πλήρη έλλειψη ενσυναισθήσεως, σε συνδυασμό με σκληρότητα, αδιαφορία και πεισματική άρνηση αποδοχής οποιουδήποτε επιστημονικού συμπεράσματος κι επιστημονικής επιταγής . Και η εμμονή στην χρήση στομίδος ακολουθείται από τους δράστες με έωλες δικαιολογίες όπως  «δεν φταίει η στομίδα αλλά τα χέρια» κλπ κλπ  συνδυάζοντας την ανθρώπινη βλακεία η οποία αποκαλύπτει την εκ μέρους του «ελλόγου» πλάσματος απουσία κάθε ανατομικής ή επιστημονικής κατανήσεως! Και όσοι ακολουθούν την χρήση της στομίδος αψηφούν τη φύση, τους νόμους του σύμπαντος και τη βασική ανατομία! Γιατί?! Γιατί μπορούν! Και δεν θέλουν να σταματήσουν τη «πλάκα» τους με έναν Ίππο τον οποίο ιππεύουν και με τον οποίο υπερπηδούν και εμπόδια!

     Και όλα αυτά δεν συνιστούν «αγάπη» προς τον Ίππο αλλά επισφραγίζουν την ανθρώπινη άγνοια διαιωνίζοντας ένα διαχρονικό βασανισμό κατά του Ίππου με κύρια αφετηρία τον ανθρώπινο ναρκισσισμό  που μας θέλει «κυρίαρχους» του Ίππου.

ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΜΑΧΗΣ

 ΚΟΡΥΦΩΣΗ

ΤΗΣ 

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΜΑΧΗΣ

     

Αυτή την ημερίδα την ξεκίνησε η Εύα σε μια συζήτηση «του ποδαριού» με τον Εκπαιδευτή μέσα στο μετρό καθώς πλησίαζαν στον Σταύλο. Μια συζήτηση «προϊόν» της πρόσφατης μελέτης της Εύας των «εσωτερικά» της Ιππικής Ακαδημίας των Βερσαλλιών, εντυπωσιασμένης από την σκληρή πειθαρχία αυτού του καταξιωμένου ιππικού εκπαιδευτηρίου. Ναι, η πειθαρχία είναι ο άξονας της επιτυχίας κάθε προσπαθείας μας αλλά, όπως διευκρίνισε ο Εκπαιδευτής, δεν θα πρέπει να καταλήγει στην εκμηδένιση της προσωπικότητος του εκπαιδευομένου!  Και, αυτό διατηρήθηκε από την Εύα καθ΄ όλη την διάρκεια αυτής της ημερίδος κάνοντάς την να κατακτήσει για πρώτη φορά την υπέροχην εμπειρία του καλπασμού!

     Και πάλι, σήμερα, επιβεβαιώθηκε ότι η συμμετοχή περισσοτέρων του ενός εκπαιδευομένων είναι πολύ ωφελιμότερη από την εκπαίδευση ενός και μόνον συμμετέχοντος! Διότι  η παρουσία του Μάνου στην σημερινή, κρίσιμη εκπαίδευση της Εύας ήταν βασικός συντελεστής της επιτυχούς εξόδου της σε πρώτο καλπασμό, λόγος για τον οποίο είμαστε ευγνώμονες στον Μάνο ο οποίος, με προθυμία αλλά και ικανότητες σπεύδει να βοηθήσει τους Συνασκουμένους του! 

     Με γνώμονα την οικονομία δυνάμεων του Ίππου, η όλη σημερινή "σχεδίαση" της ημερίδος, συνέχεια της προηγουμένης με αντικείμενο την Διδασκαλία Έφιππης Μάχης, συντάχθηκε με την αποφυγή κάθε περιττού κόπου του τετραπόδου μας με συνεπτυγμένο χρόνο αλλά χωρίς καμία "έκπτωση" ωφελείας για τους εκπαιδευομένους μας. Γι αυτό και το βάρος του προγράμματος αφέθηκε στους ώμους των διπόδων αποφορτίζοντας τον Ίππο από ο,τιδήποτε θα μπορούσε να αναλάβει ο Άνθρωπος. Και όλα πήγαν κατ΄ ευχήν.

     Βασική διδασκαλία της σημερινής ημερίδος η ...έφιππη χρήση ενός όπλου αιχμής το οποίο κάθε άλλο για μια τέτοια χρήση προορίζεται! Σημερινό μας αντικείμενο ο Δορυπέλεκυς (Αλεβάρδα) ο οποίος, πλέον, χρησιμοποιείται μόνον από την "Ελβετική Φρουρά του Ποντίφικος" (Pontificia Cohors Helvetica) η οποία ιδρύθηκε το 1506 και προστατεύει τον Πάπα στο Βατικανό! 

     Όπλο καταγόμενο από τα γεωργικά εργαλεία, ο Δορυπέλεκυς εισήχθη στην διδασκαλία Ιππηλασίου της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" διότι με το επιπρόσθετο βάρος του ενδυναμώνει το χέρι του εφίππου πολεμιστή ώστε, αυτός, να μπορεί να χειρίζεται ευκολότερα το Ακόντιο το οποίο, ασφαλώς, προορίζεται για έφιππη χρήση! Όμως...

     ...H εισαγωγή κάθε νέας εμπειρίας στην καθημερινή εργασία ενός σχολικού Ίππου προϋποθέτει την έγκαιρη βαθμολόγηση της ανοχής του Ίππου κατόπιν προσεκτικής εκτιμήσεως από τον υπεύθυνο Εκπαιδευτή και τούτο για ευνόητους λόγους ασφαλείας των μαθημάτων και αποφυγή ατυχήματος, κάτι που φαίνεται ότι το καταφέρνουμε άριστα, κατά την πολυετή λειτουργία της Σχολής μας. 

     Αυτή την φορά, ο Δορυπέλεκυς (Αλεβάρδα) ως πρωτοεισαγόμενο όπλο στην χορεία των μαθημάτων μας, θα έπρεπε να εκτιμηθεί προσεκτικότατα η σχετική ανοχή του από τον σχολικό Ίππο μας, ανεξαρτήτως εάν ο τελευταίος ήδη έχει αποδείξει την τελειότητά του ως αδιαμφισβήτητος «Δάσκαλος» των μαθητών μας. 

     Και, επιμελώς, προ της χρήσεώς του από τους εκπαιδευομένους μας, ακολουθήθηκε το «πρωτόκολλο» εκτιμήσεως ανοχής του νέου όπλου από τον Ίππο, με μία σειρά δοκιμαστικών χειρισμών που ακολούθησε ο Εκπαιδευτής προκειμένου να βαθμολογήσει τις αντιδράσεις του ζώου το οποίο, βεβαίως, επιβεβαίωσε την αξία του ως σχολικού Ίππου. 

     Φυσιοκεντρική η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» σέβεται απολύτως τους φυσικούς κανόνες οι οποίοι προβλέπουν διακριτότατο ρόλο σε κάθε φυσικό πλάσμα, αποκλείοντας παρά φύση συγχύσεις όπως επικαλείται ο εβραιοχριστιανισμός (…ουκ ενι ιουδαιος ουδε ελλην, …,  ουκ ενι αρσεν και θηλυ…) ή όσα περί «ισότητος» αναμασά ο ιουδαιοκομμουνισμός, διότι στην φύση ούτε ισότητα, ούτε ομοιότητα υπέρχει! Η ανισότητα όσο και η διαφορετικότητα είναι κανόνες της φύσεως χωρίς όμως τούτο να δικαιολογεί την όποια απομειωτική προσέγγιση ένεκα τούτων του οιουδήποτε φυσικού πλάσματος από το οιονδήποτε συνυπάρχον! 

     Έτσι, στην Σχολή μας, σταθμίζουμε τις διαφορετικότητες των Συνασκουμένων μας αλλά χωρίς να περιορίζουμε τις εξατομικευμένες δυνατότητές τους για πρόοδο με αποτέλεσμα, σε τούτη την ημερίδα, tempore dato και με τον Δορυπέλεκυ (Αλεβάρδα) ως επίκεντρο του προγράμματος για τον Μάνο, δεν παραλείψαμε να εμπιστευθούμε αυτό το όπλο και στα επιδέξια χέρια της νεαρής Εύας με ένα ασκησιολόγιο κατάλληλο για την περίπτωσή της, με κατάληξη να εκτελέσει και αυτή έφιππη τις πρώτες της κεντητήριες καταφορές επί του στόχου.

     Βεβαίως, προηγήθηκε μία παραστατική εισαγωγή για την Εύα η οποία αμέσως, κατόπιν, επεχείρησε με επιτυχία μιαν "a prima vista" εφαρμογή των όσων άκουσε.

     Αλλά το μάθημα της Εύας δεν ολοκληρώθηκε με τον Δορυπέλεκυ (Αλεβάρδα) αλλά μόλις είχε ...αρχίσει με αυτόν! Διότι, σήμερα, για την Εύα είχε προβλεφθεί η πρώτη έξοδός της σε καλπασμό κάτι που ακολούθησε! 

     Μεγάλη κερδισμένη της ημέρας, η Εύα μας η οποία, σήμερα, κάλπασε για πρώτη φορά με τον ανενστόμιστο και ανεπίσακτον Ίππο της, διατηρώντας άριστο «κάθισμα» όχι στον περιορισμένο χώρο του Ιππευτηρίου αλλά σε ελεύθερο, φυσικό, έδαφος, όπως πρέπει κατά την εκπαίδευση εφίππου πολεμιστή, αποσπώντας τον ενθουσιασμό του Εκπαιδευτή της αλλά και του Συνασκουμένου της Μάνου ο οποίος, για άλλη μια φορά, υπήρξε μέρος της επιτυχίας Συνασκουμένου (-νης) του με έναν ρόλο ζωτικότατο για ανάλογες περιπτώσεις!

     Κάτι οι ,,,ίντριγκες του Εκπαιδευτή, κάτι το πανέξυπνο σχολικό μας αλογάκι, κάτι η σημαντική και ανεκτίμητη ευφυία του Μάνου κι ο εξαιρετικός πρώτος καλπασμός της πειθαρχημένης, στο έπακρον, Εύας αποτυπώθηκε στον φακό! 

     Ακολούθησε το πρόγραμμα του Μάνου, πολύ βαρύτερο αυτή την φορά με τον Δορυπέλεκυ (Αλεβάρδα) σε συνεχείς καλπαστικές εξόδους με στοχαστική χρήση φθάνοντας μέχρι σημείου ...εξακοντίσεως, κάτι, βεβαίως, αδιανόητο ως χρήση αυτού του όπλου. 

     Και χωρίς να αποτελεί έκπληξη, ο Μάνος όχι μόνον κατάφερε εξ αρχής να "κεντήσει", εν καλπασμώ, τον στόχο αλλά και να τον ...σηκώσει, οπότε, προχωρήσαμε ακόμη ζητώντας του να ...εξακοντίσει τον Δορυπέλεκυ (Αλεβάρδα) κατά του στόχου, όπερ, βεβαίως και ο Μάνος κατάφερε αμέσως!  

     Σημειωτέον ότι οι εξακοντίσεις του Μάνου ήσαν τόσο δυνατές ώστε ο Δορυπέλεκυς (Αλεβάρδα) μετά την πτώση της καρφώνονταν τόσο βαθιά στο έδαφος ώστε κάποια φορά ταλαιπωρηθήκαμε για να την ανασύρουμε υπό τους γέλωτες του Μάνου!

     Μπορεί η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» να λειτουργεί με ίδια μέσα στις πλαγιές του Υμηττού χωρίς να διαθέτει ούτε τα Βασιλικά Ιππευτήρια των Βερσαλλιών, ούτε το ιδανικό Ιππευτήριο που σχεδίασε στο Chantilly ο μεγάλος αρχιτέκτων Jean Aubert, ούτε και τα μέσα της  «Pontificia Cohors Helvetica» με τα 518 χρόνια λειτουργίας της, αλλά  π ο υ θ ε ν ά και  κ α ν ε ί ς  δεν μπορεί να μας δείξει μια τέτοιαν «εικόνα» όπως μας έδειξε ο Μάνος, μετατρέποντας έναν ολόκληρο Δορυπέλεκυ (Αλεβάρδα) σε …ταπεινό Ακόντιο, εξακοντίζοντάς το εν καλπασμώ, κατά στόχου! 

     Βεβαίως, στην γραικία της ναδιρικής παρακμής δεν αναμένεται η εκτίμηση μιας τέτοιας επιδόσεως από τους (αν-)«αρμοδίους», ωστόσο εμείς σεμνυνόμεθα για τον δικό μας Μάνο ο οποίος ,όχι μόνον ως ικανός έφιππος πολεμιστής, αλλά και ως κατά λειτούργημα …νομικός, αποτελεί υπόδειγμα ψυχοπνευματικής υγείας για το σάπιο «συνάφι» των απανταχού θεμιστοΚΩλων οι οποίοι αναπαράγουν ψυχοσωματική νοσηρότητα εντός «θερμοκηπίων» …γραφείων και ακροατηρίων!

     Τέσσερα ευτυχισμένα πλάσματα, όλβιοι συνοδοιπόροι, επέστρεψαν στον Σταύλο μετά από αυτή την επικήν ημερίδα και τα δύο εξ αυτών δεν παρέλειψαν να φροντίσουν τον μεγάλο Δάσκαλο, τον σχολικό Ίππο με την προβλεπόμενη φροντίδα! Όσο για τον Εκπαιδευτή, ε, αυτός προετοιμάζεται για τον σχεδιασμό της επόμενης ημερίδος που θα φέρει κάποιους ακόμη πιο κοντά στις εξετάσεις διαπιστεύσεως Εφιπποτοξότη! Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε...

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Παγία αρχή της Σχολής μας η επιμελής αποφυγή οιασδήποτε πιέσεως στους εκπαιδευομένους μας για την οιανδήποτε ένταση των προσπαθειών τους διότι πιστεύουμε ότι η ενασχόληση με μιαν πολεμική τέχνη προϋποθέτει την ενεργοποίηση της, ελεύθερης, οικείας βουλήσεως του ενδιαφερομένου. Ωστόσο δεν παραλείπουμε να εκφράζουμε την ευχαρίστησή μας βλέποντας πολλούς εξ αυτών των εκπαιδευομένων να επιμένουν στην βελτίωση της σχέσεώς τους με την δική μας πολεμική τέχνη και, παρά το όποιο εμπόδιο να συνεχίζουν στο "μονοπάτι" της.

     Έτσι, χαρήκαμε και την τελευταία εκπαιδευτική ημερίδα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" κατά την οποία ο Συνασκούμενος Μελέτιος "πλησίασε" ακόμη περισσότερο την πολυπόθητην ημέρα των εξετάσεών του ώστε, διαπιστευόμενος ως Εφιπποτοξότης να ...ξεκινήσει την πραγματική απόλαυση της Έφιππης Τοξοβολίας.  

ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ "ΑΡΙΘΜΟΥΣ"....

 

ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΜΑΣ 

ΣΤΟΥΣ "ΑΡΙΘΜΟΥΣ"....

     Παρά την περιφρόνησή μας στους αριθμούς, παρατηρούμε ότι οι αναρτήσεις που αναφέρονται στην δράση των "Ελλήνων Κενταύρων" στην δημόσια Ομάδα του Facebook "WORLD HORSEBACK ARCHERY GROUP" έχουν το υψηλότερο ποσοστό απηχήσεως δημοσιεύσεως ( 520 και 422) με πρώτη εκείνη του "The Centre of Horseback Combat" (864) η οποία, όμως, έχει αναρτηθεί πολύ περισσότερες ημέρες πριν από τις δικές μας.  Αυτό σημαίνει την θετικήν επίδραση των αναρτήσεών μας σε περισσότερους από 3.800 ομοτέχνους, παγκοσμίως.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Συνεχίζονται στους "Σταύλους Μανιάτη" οι εκπαιδεύσεις νεολέκτων Ίππων για την διεξαγωγή προγραμματισμένης επιδείξεως, από τον Αρχηγό του τοπικού Παραρτήματος Εκπαιδευτή Αθανάσιο Ψωρομύτη και τον βοηθό του, Συνασκούμενο Μελέτιο Μοίρα.

     Θα λέγαμε, συνεχίζεται η διεύρυνση της ήδη μεγάλης εκπαιδευτικής εμπειρίας του δικού μας Αθανασίου ο οποίος έχει μέχρι στιγμής εκπαιδεύσει αρκετούς και διαφορετικούς Ίππους ξεπερνώντας αμέτρητες δυσκολίες...

     Το ιδανικό σταυλικό περιβάλλον των "Σταύλων Μανιάτη" διευκολύνει το έργο του Εκπαιδευτή μας με την άνεση εγκαταστάσεων και τους καλοφροντισμένους Ίππους που προσφέρει όσο κι αν οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν αυτή την περίοδο στην πανέμορφη Μεσσηνία προκαλούν προβλήματα.

    

Κέρδος της τοπικής Σχολής είναι και η απόκτηση εκπαιδευτικής εμπειρίας από τον βοηθό του Αρχηγού, Μελέτιο Μοίρα ο οποίος, πέραν της πολύ καλής σχέσεώς του με τον Ίππο, εκπαιδευόμενος και ο ίδιος, προετοιμάζεται για τις εξετάσεις του, έχοντας ήδη καθυστερήσει, λόγος για τον οποίο προτρέπεται ο τοπικός Αρχηγός να επισπεύσει την όλη διαδικασία ώστε ο φίλτατος Μελέτης μας να ξεκινήσει την Έφιππη Τοξοβολία. Διότι, ως γνωστόν, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" η Έφιππη Τοξοβολία, το κυρίως "αντικείμενό" μας αρχίζει  μ ε τ ά  τις επιτυχείς εξετάσεις που σημαίνουν την διαπίστευση του μαθητή ως, επέκεινα, δ ι α  β ί ο υ  μ α θ η τ ή  αφού, οι πολεμικές τέχνες έχουν δια βίου μαθητές και μόνον!

     Δεδομένου δε ότι όσους Ίππους και αν ανέλαβε μέχρι τώρα ο Αρχηγός του τοπικού Παραρτήματος όχι μόνον τους εκπαίδευσε αλλά και συνέβαλε στην εδραίωση της ηρεμίας τους προσφέροντάς τους υψηλότερο επίπεδο ευημερίας, θα τα καταφέρει εξίσου καλά και με τους παρόντες νεολέκτους Ίππους ώστε να μην χρειάζεται να εκφράσουμε "ευχή" αλλά την βεβαιότητά μας για την επιτυχία. 

     Άλλωστε, το οπτικοακουστικό υλικό αποκαλύπτει την χαρά του Αθανασίου όταν βρίσκεται κοντά στους τετράποδους "μαθητές" του...