Π Ε Ν Η Τ Ε Σ
ΟΣΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΙΣΤΟΙ
«Οι των Ελλήνων Άριστοι πενία
διέζων παρά πάντα τον βίον»
Οι Πολεμικές Τέχνες, είτε Έφιππες είτε
άμιππες, επιτάσσουν κανόνα ανιδιοτελείας έως και πενίας σε όσους ασχολούνται με
αυτές και δη σε όσους τις διδάσκουν! Και η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» αυτό
το υιοθέτησε από την πρώτη στιγμή της ιδρύσεώς της υιοθετώντας έναν χαρακτήρα
μη κερδοσκοπικό και μηδέποτε αποβλέψασα στον όποιο χρηματισμό. Και αυτό όχι
μόνον ως Σχολή μιας Πολεμικής Τέχνης και, μάλιστα, της κορυφαίας, αλλά και ως
Σχολή Ελλήνων περί των οποίων, ο ελληνομαθής Ρωμαίος Κλαύδιος Αιλιανός (175 – 235
μ.χ.χ.) στο ένατο κεφάλαιο του ενδεκάτου βιβλίου της «Ποικίλης Ιστορίας» του,
έγραψε ότι οι Άριστοι Έλληνες ζούσαν σε όλη τους τη ζωή πτωχοί, όπως μελετούμε
σε ένα από τα παλαιότυπα βιβλία της Βιβλιοθήκης της Σχολής μας που εκδόθηκε το
1746 στην Γερμανία.
Τούτο, δηλαδή, το προνόμιον της πενίας δεν
αποτελεί «τύπον» αλλά «ουσία» για την διατήρηση της ποιότητος που πρέπει να
χαρακτηρίζει μία Πολεμική Τέχνη της οποίας η δραχμοποίηση της διδασκαλίας
συνιστά ευτελισμόν εμπορικοποιήσεως όπου κανόνας του εμπορίου είναι το πρόταγμα
του υλικού κέρδους με πλήρη «δευτεροποίηση» της ποιότητος!
Αυτή είναι και η απάντησή μας σε όσους μας
ρωτούν γιατί στην Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» δεν εισπράττουμε χρήματα από
τους μαθητές μας επιμένοντας να μην εμπορευματοποιούμε το εκπαιδευτικό μας
αντικείμενο αλλά να σεβόμαστε την ποιότητά του!
