ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΜΑΧΗΣ

 ΚΟΡΥΦΩΣΗ

ΤΗΣ 

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΜΑΧΗΣ

     

Αυτή την ημερίδα την ξεκίνησε η Εύα σε μια συζήτηση «του ποδαριού» με τον Εκπαιδευτή μέσα στο μετρό καθώς πλησίαζαν στον Σταύλο. Μια συζήτηση «προϊόν» της πρόσφατης μελέτης της Εύας των «εσωτερικά» της Ιππικής Ακαδημίας των Βερσαλλιών, εντυπωσιασμένης από την σκληρή πειθαρχία αυτού του καταξιωμένου ιππικού εκπαιδευτηρίου. Ναι, η πειθαρχία είναι ο άξονας της επιτυχίας κάθε προσπαθείας μας αλλά, όπως διευκρίνισε ο Εκπαιδευτής, δεν θα πρέπει να καταλήγει στην εκμηδένιση της προσωπικότητος του εκπαιδευομένου!  Και, αυτό διατηρήθηκε από την Εύα καθ΄ όλη την διάρκεια αυτής της ημερίδος κάνοντάς την να κατακτήσει για πρώτη φορά την υπέροχην εμπειρία του καλπασμού!

     Και πάλι, σήμερα, επιβεβαιώθηκε ότι η συμμετοχή περισσοτέρων του ενός εκπαιδευομένων είναι πολύ ωφελιμότερη από την εκπαίδευση ενός και μόνον συμμετέχοντος! Διότι  η παρουσία του Μάνου στην σημερινή, κρίσιμη εκπαίδευση της Εύας ήταν βασικός συντελεστής της επιτυχούς εξόδου της σε πρώτο καλπασμό, λόγος για τον οποίο είμαστε ευγνώμονες στον Μάνο ο οποίος, με προθυμία αλλά και ικανότητες σπεύδει να βοηθήσει τους Συνασκουμένους του! 

     Με γνώμονα την οικονομία δυνάμεων του Ίππου, η όλη σημερινή "σχεδίαση" της ημερίδος, συνέχεια της προηγουμένης με αντικείμενο την Διδασκαλία Έφιππης Μάχης, συντάχθηκε με την αποφυγή κάθε περιττού κόπου του τετραπόδου μας με συνεπτυγμένο χρόνο αλλά χωρίς καμία "έκπτωση" ωφελείας για τους εκπαιδευομένους μας. Γι αυτό και το βάρος του προγράμματος αφέθηκε στους ώμους των διπόδων αποφορτίζοντας τον Ίππο από ο,τιδήποτε θα μπορούσε να αναλάβει ο Άνθρωπος. Και όλα πήγαν κατ΄ ευχήν.

     Βασική διδασκαλία της σημερινής ημερίδος η ...έφιππη χρήση ενός όπλου αιχμής το οποίο κάθε άλλο για μια τέτοια χρήση προορίζεται! Σημερινό μας αντικείμενο ο Δορυπέλεκυς (Αλεβάρδα) ο οποίος, πλέον, χρησιμοποιείται μόνον από την "Ελβετική Φρουρά του Ποντίφικος" (Pontificia Cohors Helvetica) η οποία ιδρύθηκε το 1506 και προστατεύει τον Πάπα στο Βατικανό! 

     Όπλο καταγόμενο από τα γεωργικά εργαλεία, ο Δορυπέλεκυς εισήχθη στην διδασκαλία Ιππηλασίου της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" διότι με το επιπρόσθετο βάρος του ενδυναμώνει το χέρι του εφίππου πολεμιστή ώστε, αυτός, να μπορεί να χειρίζεται ευκολότερα το Ακόντιο το οποίο, ασφαλώς, προορίζεται για έφιππη χρήση! Όμως...

     ...H εισαγωγή κάθε νέας εμπειρίας στην καθημερινή εργασία ενός σχολικού Ίππου προϋποθέτει την έγκαιρη βαθμολόγηση της ανοχής του Ίππου κατόπιν προσεκτικής εκτιμήσεως από τον υπεύθυνο Εκπαιδευτή και τούτο για ευνόητους λόγους ασφαλείας των μαθημάτων και αποφυγή ατυχήματος, κάτι που φαίνεται ότι το καταφέρνουμε άριστα, κατά την πολυετή λειτουργία της Σχολής μας. 

     Αυτή την φορά, ο Δορυπέλεκυς (Αλεβάρδα) ως πρωτοεισαγόμενο όπλο στην χορεία των μαθημάτων μας, θα έπρεπε να εκτιμηθεί προσεκτικότατα η σχετική ανοχή του από τον σχολικό Ίππο μας, ανεξαρτήτως εάν ο τελευταίος ήδη έχει αποδείξει την τελειότητά του ως αδιαμφισβήτητος «Δάσκαλος» των μαθητών μας. 

     Και, επιμελώς, προ της χρήσεώς του από τους εκπαιδευομένους μας, ακολουθήθηκε το «πρωτόκολλο» εκτιμήσεως ανοχής του νέου όπλου από τον Ίππο, με μία σειρά δοκιμαστικών χειρισμών που ακολούθησε ο Εκπαιδευτής προκειμένου να βαθμολογήσει τις αντιδράσεις του ζώου το οποίο, βεβαίως, επιβεβαίωσε την αξία του ως σχολικού Ίππου. 

     Φυσιοκεντρική η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» σέβεται απολύτως τους φυσικούς κανόνες οι οποίοι προβλέπουν διακριτότατο ρόλο σε κάθε φυσικό πλάσμα, αποκλείοντας παρά φύση συγχύσεις όπως επικαλείται ο εβραιοχριστιανισμός (…ουκ ενι ιουδαιος ουδε ελλην, …,  ουκ ενι αρσεν και θηλυ…) ή όσα περί «ισότητος» αναμασά ο ιουδαιοκομμουνισμός, διότι στην φύση ούτε ισότητα, ούτε ομοιότητα υπέρχει! Η ανισότητα όσο και η διαφορετικότητα είναι κανόνες της φύσεως χωρίς όμως τούτο να δικαιολογεί την όποια απομειωτική προσέγγιση ένεκα τούτων του οιουδήποτε φυσικού πλάσματος από το οιονδήποτε συνυπάρχον! 

     Έτσι, στην Σχολή μας, σταθμίζουμε τις διαφορετικότητες των Συνασκουμένων μας αλλά χωρίς να περιορίζουμε τις εξατομικευμένες δυνατότητές τους για πρόοδο με αποτέλεσμα, σε τούτη την ημερίδα, tempore dato και με τον Δορυπέλεκυ (Αλεβάρδα) ως επίκεντρο του προγράμματος για τον Μάνο, δεν παραλείψαμε να εμπιστευθούμε αυτό το όπλο και στα επιδέξια χέρια της νεαρής Εύας με ένα ασκησιολόγιο κατάλληλο για την περίπτωσή της, με κατάληξη να εκτελέσει και αυτή έφιππη τις πρώτες της κεντητήριες καταφορές επί του στόχου.

     Βεβαίως, προηγήθηκε μία παραστατική εισαγωγή για την Εύα η οποία αμέσως, κατόπιν, επεχείρησε με επιτυχία μιαν "a prima vista" εφαρμογή των όσων άκουσε.

     Αλλά το μάθημα της Εύας δεν ολοκληρώθηκε με τον Δορυπέλεκυ (Αλεβάρδα) αλλά μόλις είχε ...αρχίσει με αυτόν! Διότι, σήμερα, για την Εύα είχε προβλεφθεί η πρώτη έξοδός της σε καλπασμό κάτι που ακολούθησε! 

     Μεγάλη κερδισμένη της ημέρας, η Εύα μας η οποία, σήμερα, κάλπασε για πρώτη φορά με τον ανενστόμιστο και ανεπίσακτον Ίππο της, διατηρώντας άριστο «κάθισμα» όχι στον περιορισμένο χώρο του Ιππευτηρίου αλλά σε ελεύθερο, φυσικό, έδαφος, όπως πρέπει κατά την εκπαίδευση εφίππου πολεμιστή, αποσπώντας τον ενθουσιασμό του Εκπαιδευτή της αλλά και του Συνασκουμένου της Μάνου ο οποίος, για άλλη μια φορά, υπήρξε μέρος της επιτυχίας Συνασκουμένου (-νης) του με έναν ρόλο ζωτικότατο για ανάλογες περιπτώσεις!

     Κάτι οι ,,,ίντριγκες του Εκπαιδευτή, κάτι το πανέξυπνο σχολικό μας αλογάκι, κάτι η σημαντική και ανεκτίμητη ευφυία του Μάνου κι ο εξαιρετικός πρώτος καλπασμός της πειθαρχημένης, στο έπακρον, Εύας αποτυπώθηκε στον φακό! 

     Ακολούθησε το πρόγραμμα του Μάνου, πολύ βαρύτερο αυτή την φορά με τον Δορυπέλεκυ (Αλεβάρδα) σε συνεχείς καλπαστικές εξόδους με στοχαστική χρήση φθάνοντας μέχρι σημείου ...εξακοντίσεως, κάτι, βεβαίως, αδιανόητο ως χρήση αυτού του όπλου. 

     Και χωρίς να αποτελεί έκπληξη, ο Μάνος όχι μόνον κατάφερε εξ αρχής να "κεντήσει", εν καλπασμώ, τον στόχο αλλά και να τον ...σηκώσει, οπότε, προχωρήσαμε ακόμη ζητώντας του να ...εξακοντίσει τον Δορυπέλεκυ (Αλεβάρδα) κατά του στόχου, όπερ, βεβαίως και ο Μάνος κατάφερε αμέσως!  

     Σημειωτέον ότι οι εξακοντίσεις του Μάνου ήσαν τόσο δυνατές ώστε ο Δορυπέλεκυς (Αλεβάρδα) μετά την πτώση της καρφώνονταν τόσο βαθιά στο έδαφος ώστε κάποια φορά ταλαιπωρηθήκαμε για να την ανασύρουμε υπό τους γέλωτες του Μάνου!

     Μπορεί η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» να λειτουργεί με ίδια μέσα στις πλαγιές του Υμηττού χωρίς να διαθέτει ούτε τα Βασιλικά Ιππευτήρια των Βερσαλλιών, ούτε το ιδανικό Ιππευτήριο που σχεδίασε στο Chantilly ο μεγάλος αρχιτέκτων Jean Aubert, ούτε και τα μέσα της  «Pontificia Cohors Helvetica» με τα 518 χρόνια λειτουργίας της, αλλά  π ο υ θ ε ν ά και  κ α ν ε ί ς  δεν μπορεί να μας δείξει μια τέτοιαν «εικόνα» όπως μας έδειξε ο Μάνος, μετατρέποντας έναν ολόκληρο Δορυπέλεκυ (Αλεβάρδα) σε …ταπεινό Ακόντιο, εξακοντίζοντάς το εν καλπασμώ, κατά στόχου! 

     Βεβαίως, στην γραικία της ναδιρικής παρακμής δεν αναμένεται η εκτίμηση μιας τέτοιας επιδόσεως από τους (αν-)«αρμοδίους», ωστόσο εμείς σεμνυνόμεθα για τον δικό μας Μάνο ο οποίος ,όχι μόνον ως ικανός έφιππος πολεμιστής, αλλά και ως κατά λειτούργημα …νομικός, αποτελεί υπόδειγμα ψυχοπνευματικής υγείας για το σάπιο «συνάφι» των απανταχού θεμιστοΚΩλων οι οποίοι αναπαράγουν ψυχοσωματική νοσηρότητα εντός «θερμοκηπίων» …γραφείων και ακροατηρίων!

     Τέσσερα ευτυχισμένα πλάσματα, όλβιοι συνοδοιπόροι, επέστρεψαν στον Σταύλο μετά από αυτή την επικήν ημερίδα και τα δύο εξ αυτών δεν παρέλειψαν να φροντίσουν τον μεγάλο Δάσκαλο, τον σχολικό Ίππο με την προβλεπόμενη φροντίδα! Όσο για τον Εκπαιδευτή, ε, αυτός προετοιμάζεται για τον σχεδιασμό της επόμενης ημερίδος που θα φέρει κάποιους ακόμη πιο κοντά στις εξετάσεις διαπιστεύσεως Εφιπποτοξότη! Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε...

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΕΦΙΠΠΟ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ

ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΕΦΙΠΠΟ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Αρχέγονη είναι η επιβλητική εικόνα στη μνήμη της Ανθρωπότητος, του έφιππου δορατοφόρου πολεμιστή όπως αποτυπώνεται σε παραστάσεις αρχαιολογικών ευρημάτων, με εντυπωσιακότερες αυτές του Θρακός Πολεμιστή από τις ανασκαφές της Λέτνιτσα (Летница) που μπορούμε να θαυμάσουμε στις συλλογές των Μουσείων της γείτονος Βουλγαρίας η οποία, εκμεταλλευόμενη την αδιαφορία των "Αθηνών" κατάφερε να οικειοποιηθεί την Θράκη και την Ιστορία της!

     Aυτή η εικαστική επιτομή του, "πατρός των πάντων", Πολέμου, η οποία συνοψίζει την ισχύ (όπλο) και την ταχύτητα (Ίππος) πολύ πριν "κοπιαριστεί" και ενταχθεί στην δογματική των νεωτέρων θρησκειών, ενέπνεε τον ηρωικό χαρακτήρα της Ανθρωπότητος εκπέμποντας ένα μήνυμα μαχητικότητος δια της οποίας δρέπεται ο μέγας καρπός της κατισχύσεως επί των αβελτεριών του βίου!

     Μετέπειτα και με την ίδιαν εικόνα κατά νου, οι αναγεννησιακοί Έλληνες Στρατιώτες της Δύσεως και χωρίς καμία δογματική προκατάληψη ή και πίστη, εξανάγκασαν τον λατίνο Πάπα να αποδεχθεί την ανίδρυση του ναού του Αγίου Γεωργίου στην Βενετία (1536) υποχρεώνοντάς τον να αναγνωρίσει τον ηρωισμό τους και την σημαντικότητά τους για τα ευρωπαϊκά στρατιωτικά "πράγματα" της εποχής!

     Αυτοί οι γενναίοι, αλλά, κυρίως, σοφοί Έλληνες Στρατιώτες της Δύσεως, αν και άθρησκοι και φανατικοί αντικληρικαλιστές (όπως ο αείμνηστος Ιστορικός Κωνσταντίνος Σάθας μας τους περιγράφει) δεν δίστασαν να "τοξεύσουν" κατ΄ ευθείαν στη "καρδιά" του θηρίου καθηλώνοντάς το, δια της τελικής υποταγής του, στο δικό τους σκοπό!

     Και ο έφιππος πολεμιστής, διασχίζοντας τους ωκεανούς των χρόνων, παραμένει εναργής στην θέαση όσων ..."ζωντανών" και, είτε με Δόρυ, είτε με Τόξο, είτε με Σπάθη, μας υποδεικνύει τον μονόδρομο της μάχης "κατά του εμαυτού δαίμονος" ο οποίος "στεγάζει" ολέθριες δειλίες και αναστολές.

     Από τους νεκρούς πολεμιστές του 12.000 - 10.000 π.χ.χ. με τις ενσφηνωμένες αιχμές στα σώματά τους που βρέθηκαν στο Jebel Sahaba του Σουδάν και μέχρι τους νεκρούς πολεμιστές της αιωνιότητος, οι "Έλληνες Κένταυροι" θα τιμούμε τον γενναίο του οποίου το ανυπότακτο παράδειγμα θα μας υπενθυμίζει το δικό μας καθήκον απέναντι στο χρέος της διεκδικήσεως της υπάρξεώς μας. 

     Έτσι, σήμερα οι "Έλληνες Κένταυροι Καλαμάτας" τίμησαν την ηρωικήν αλληγορία του έφιππου πολεμιστή, συμμετέχοντας με τον σχολικό Ίππο τους στην εορτή του τοπικού ναϋδρίου του Αγίου Γεωργίου Πλατέος Μεσσηνίας όπου και το Ιππικό Κέντρο στο οποίο δραστηριοποιούνται διότι, όπως μας θυμίζει και ο Αριστοτέλης "Πόλεμος γαρ σχολείον αρετής εστί"!

     Απέριττο το ναϋδριο του Πλατέος, μπορεί να μην είχε την ναοδομικήν επιβλητικότητα του ομωνύμου της Βενετίας, ωστόσο, για μας είχε την ίδιαν αλληγορική σημασία με εκείνο που ανίδρυσαν οι ταγοί μας, Έλληνες Στρατιώτες της Δύσεως, παραπέμποντας στην απότιση Τιμής σε έναν έφιππο πολεμιστή που εκπροσωπεί όλους τους μαχόμενους της Ιστορίας.

     Και, ανεξαρτήτως δογματικών αγκυλώσεων, χαρήκαμε μαζύ με τους υπόλοιπους προσκυνητές τούτη την ημέρα στο πανέμορφο Πλατύ μαζύ με τους σχολικούς Ίππους μας.

     Η σημερινή, όμως, εορταστική ημέρα δεν έληξε για μας εδώ, αλλά συνεχίσθηκε με πρόγραμμα και εντός Ιππευτηρίου.

     Όπως κάθε φορά, εδώ, η Έφιππη Τοξοβολία είχε προτεραιότητα με άξονα την προετοιμασία των δύο μαθητών του τοπικού Παραρτήματος για τις εξετάσεις τους.

      Και αυτή η προετοιμασία γίνεται μεθοδικότατα και προσεκτικότατα, είναι δε εμφανέστατη η πρόοδος των εκπαιδευομένων, από ημερίδα σε ημερίδα.

     Άλλωστε, ο Μανιάτης κι έτσι, φύσει πολεμιστής, Αρχηγός του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", Εφιπποτοξότης Αθανάσιος Ψωρομύτης, δεν είναι διόλου ολιγαρκής, ούτε από τους μαθητές του ούτε, πολύ περισσότερο, από τον εαυτό του. 

     Έτσι, ο μεν σχολικός Ίππος δείχνει ακόμη πιο βελτιωμένος στον καλπασμό του, οι δε αναβάτες του ακόμη πιο άνετοι στην τοξευτική αποτελεσματικότητά τους.

     Παρά δε την ένταση, ως εκ της πολυκοσμίας αλλά και των παρακείμενων ιπποδρομιών της ημέρας, στο Ιππικό Κέντρο Πλατέος η προγραμματισμένη εργασία ολοκληρώθηκε ανεμπόδιστα όπως πάντοτε, με την ίδια ευταξία και ασφάλεια.

     Σήμερα, τέλος, εκτός των άλλων ο Αρχηγός του Παραρτήματος προσέθεσε ακόμη ένα στοιχείο στην εκπαίδευση του σχολικού Ίππου: την εξοικείωση με την Σπάθη.

     Με τον δικό του τρόπο, ο Αθανάσιος, απέσπασε την εμπιστοσύνη του Ίππου προς το αγχέμαχο και, εφεξής, έπεται και το σχετικό ασκησιολόγιο της Έφιππης Σπαθασκίας. 

     Επί τη ευκαιρία, δε, της σημερινής ονομαστικής του εορτής, η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" εύχεται στον ευγενή Οικοδεσπότη μας κ. Γεώργιο Τζαβάρα υγεία και οικογενειακήν ευτυχία!