AΓΓΕΙΟΥ ΘΡΑΥΣΘΕΝΤΟΣ,
Η ΤΕΦΡΑ ...ΑΝΑΣΥΝΤΙΘΕΤΑΙ!
[Πρόβα Ιππικού Θεάτρου]
Μετά την ολοκλήρωση των πρώτων αγώνων Αθλήσεως επί Στύλου (Poll Sport) στους οποίους ανεδείχθη νικητής, ως μόνος άνδρας, ο αγαπημένος μας Σκηνοθέτης Γιάννης Δρίτσας επέστρεψε στον ρόλο του ως σκηνικού Διδασκάλου του υπό προετοιμασία θεατρικού έργου των "Ελλήνων Κενταύρων" αφιερωμένο στην μνήμη του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη και δίδαξε σε πρώτο μάθημά του τον Χρυσοβαλάντη μας.
Ευρηματικός και στη διδασκαλία του, σήμερα ο Γιάννης Δρίτσας δεν δίστασε να διαπράξει μία ιεροσυλία παραβιάζοντας τον τάφο του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, διαρπάζοντας το κτερισματικό αγγείο με την στάχτη του ...σπάζοντάς το...
Κατόπιν, ευλαβικά μάζεψε την στάχτη και την παρέδωσε στα τρεμάμενα χέρια του Χρυσοβαλάντη δίνοντάς το το πρόσταγμα της ανασυνθέσεως της υπάρξεως του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη όπως μας το παραδίδουν "νεταρισμένο" οι αιώνες, με ακρίβεια "περιγράμματος" και πιστότητα "χρωμάτων".
Διερευνητικός, αρχικώς, συνθετικός κατόπιν, ο Γιάννης Δρίτσας ξεκίνησε από τις αντιθετικές διαφορετικότητες ενός εμπείρου και ώριμου πολεμιστή και ενός δεκαεννιάχρονου σύγχρονου παιδιού, ώστε στο τέλος του μαθήματος να μην έχει εκμηδενίσει αλλά να έχει μειώσει αισθητώς την απόκλιση.
Προσπάθεια επίμοχθη και εξουθενωτική και από τις δύο πλευρές, χρειάστηκε μία προσέγγιση από πλευράς του διδάσκοντος που έκανε τον χώρο να φαντάζει περισσότερο με ατελιέ εικαστικού καλλιτέχνη παρά με δωμάτιο θεατρικής διδασκαλίας.
Ο Σκηνοθέτης μας προκάλεσε τον μαθητή του να συνθέσει "εικόνες" στο μυαλό του και έχοντάς τις μπροστά στα μάτια του να φανταστεί εαυτόν ως ..."άλλον" κι έτσι να αποδώσει τον ρόλο του.
Σπουδαία προσέγγιση αλλά και σπουδαία η πειθαρχία του νεαρού μαθητή ώστε να καταλήξει επευφημούμενος από τον Δάσκαλό του (ο οποίος δεν είναι διόλου "εύκολος" σε επαίνους...) αλλά και να αποχωρήσει, αυτός ο δεκαεννιάχρονος, όχι πια ως το παιδί που δυο ώρες πριν είχε καταφθάσει αλλά ως Estradiota πολεμιστής!
