Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

 ΟΙ ΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

     Οι διαστροφικοί παραχαράκτες της Ιστορίας, αυτοί, π.χ., που χαρακτηρίζουν ως "δικτάτορα" τον Αδόλφο Χίτλερ ο οποίος ανεδείχθη νόμιμος Καγκελάριος  κατόπιν εκλογών και που αναμασούν τα γνωστά περί "Ολοκαυτώματος", δεν άφησαν "ήσυχη" την Βενετία και όσα την αφορούν, αρχής γενομένης από την μετάφραση του επισήμου τίτλου της ως "Republica" τον οποίον αποδίδουν ψευδώς ως ..."δημοκρατία" (Democrazia) ενώ πρόκειται περί "Πολιτείας". Απύθμενο θράσος παραχαράξεως για ένα καθεστώς το οποίο ανεδείκνυε τον Ηγεμόνα του (τον Δόγη) όχι δια της λαϊκής ψήφου, αλλά δια της επιλεκτικής αποφάσεως του δεκάνδρου (Dieci) Ολιγοβουλίου της Βενετικής Πολιτείας! Εν συνεχεία, δε, της όλης παραχαράξεως επιχειρείται το αυτό και στην περίπτωση του ναού του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων στην Βενετία, εμφανίζοντάς τον, απροσδιορίστως, ως ανίδρυμα της τοπικής ελληνικής "Κοινότητος" και αποκρύπτοντας συστηματικώς ότι υπήρξε έργο των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως οι οποίοι, δια της ανιδρύσεώς του, επέβαλαν την κοινωνικοπολιτική ισχύ των Ελλήνων επί του Δόγη της Ενετικής Πολιτείας αλλά, κυρίως, του Πάπα της Καθολικής Εκκλησίας ως πολιτικής εξουσίας της Ευρώπης, υπερβαίνοντας ευφυέστατα την πλήρη αντίθεσή τους προς τον εβραιοχριστιανισμό κι επιλέγοντας ένα αποτελεσματικότατο "όπλο" παράλληλης θρησκευτικής επιβολής με την έσωθεν επιδραστικότητα του κοινού χριστιανικού "δακτυλικού αποτυπώματος"!

     Στην εγκυρότερη πηγή, προερχόμενη εκ της Βιβλιοθήκης των "Ελλήνων Κενταύρων", την έκδοση του 1893 (τύποις "Φοίνικος" της Βενετίας) "Ελλήνων Ορθοδόξων Αποικία εν Βενετία"  του Ιωάννου Βελούδου, οι σελίδες που ακολουθούν και παρατίθενται αυτούσιες, αποτυπώνουν τον καθοριστικό ρόλο των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως στην ανίδρυση του ναού του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων στην Βενετία. Αξίζουν προσοχής:    

     Όμως, όπως έχει τεκμηριώσει ο εγκυρότερος μεσαιωνοδίφης μας Κωνσταντίνος Σάθας, οι Έλληνες Στρατιώτες της Δύσεως ήσαν συνειδητοί πολέμιοι της εβραιοχριστιανικής εκκλησίας "μειονεκτούντες κατά το χριστιανικόν αίσθημα" και δεν επεδίδοντο σε κοινότυπες "φιλανθρωπίες" μέσα στις οποίες νοούνται και πράξεις δωρεών που αφορούν σε έργα αλλοτρίας σωτηρίας ψυχών κλπ...

     Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο Βυζαντινολόγος και φερέφωνο της επιχώριας εβραιοχριστιανικής εκκλησίας, Διονύσης Α. Ζακυθηνός στην τεκμηριωμένη του αναφορά για τον μεγάλο λόγιο και πολεμιστή Μιχαήλ Μάρουλλο Ταρχανιώτη (βλ. "Μεταβυζαντινά και Νέα Ελληνικά", Αθήναι, 1978) δεν μπορεί να αποφύγει την παραδοχή της "ειδωλολατρικής"  προσεγγίσεως του ναού του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων από τον Μιχαήλ Μάρουλλο Ταρχανιώτη ο οποίος υπήρξε ένας εκ των διακεκριμένων Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως: 

     Eν σμικρώ, οι Έλληνες Στρατιώτες της; Δύσεως, αυτοί που περιγράφονται επακριβώς στο ομότιτλο σύγγραμμα του αειμνήστου Κωνσταντίνου Σάθα, με οξύνοια αντιλήψεως εξωτερικής πολιτικής και κεφαλαιοποιώντας την πολεμική εποποιία τους υπέρ εθνικού συμφέροντος, ευφυέστατα επεβλήθησαν και του Ενετού Δόγη και του Καθολικού Πάπα ανιδρύοντας τον ναό του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων στην Βενετία μέσα στο πλαίσιο της τοπικής Ελληνικής Κοινότητος η οποία άνευ του κλέους των Στρατιωτών της δεν είχε ελπίδες υλοποιήσεως παρόμοιου έργου. 

     ΠΟΛΕΜΟΣ είναι η άσκηση πολιτικής με άλλα μέσα και πράγματι, οι Έλληνες Στρατιώτες της Δύσεως κατέδειξαν δια των όπλων τους, τον σωστότερο τρόπο ασκήσεως εθνικής πολιτικής και, μάλιστα, εξωτερικής! Διότι, όποιος δεν είναι προετοιμασμένος για πόλεμο δεν δικαιούται να απολαμβάνει την ειρήνη και αυτό το γνωρίζουμε και το τηρούμε όσοι Έλληνες από καταβολής αιώνων!