ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ 

ΑΠΟ ΤΟ ...ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ!

      Συναρπαστικές οι πρόβες του Ιππικού Θεάτρου έστω και με απόντα τον σκηνοθέτη μας Γιάννη Δρίτσα λόγω της αιφνιδιαστικής προσλήψεώς του σε σχολείο εκτός Αθηνών, ως καθηγητού της δευτεροβάθμιας εκπαιδεύσεως. Κι αυτή η απουσία του μας αφήνει πάντοτε με ερωτηματικά τα οποία θα απαντηθούν όταν, με την πρώτη ευκαιρία "ξανασμίξει" με την Ομάδα του.

     Ανάλογα ερωτηματικά μας άφησε και η σημερινή πρόβα η οποία επισπεύσθηκε λόγω υποχρεώσεως στο κέντρο των Αθηνών από την οποία, επιστρέφοντας, εκεί στο περίπτερο που πουλά βιβλία πίσω από την Βαλλιάνειο, ψηλά σε ένα εξωτερικό ράφι σαν το μάτι του κύκλωπος με κοίταζε ο μικρός "θησαυρός" 232 γλαφυρότατων σελίδων:

     Και η τιμή αυτού μόλις ...δύο ευρώ, έτσι σαν κάποιος να ήθελε να μου το προσφέρει αυτό το βράδυ μιας και ένα δίευρο, ρέστα από μία πρωινή ταχυδρομική αποστολή, βολόδερνε, ξεχασμένο, στη τσέπη μου... Το άρπαξα δίκην ...μάνα εξ ουρανού ενώ ο περιπτεράς με ρωτούσε ξαφνιασμένος "Τι λέει αυτό;" μην εννοώντας, προφανώς, τον τίτλο του που είναι γραμμένος σε Γερμανικά Fraktur για να λάβει την απάντηση "Τίποτε παραπάνω από απαντήσεις σε ερωτήματα που με βαραίνουν από το απόγευμα"...την ώρα που χανόμουν προς την Ασκληπιού...

     Μόλις είχα πάρει απαντήσεις σε κάποια από τα ερωτήματά μου μαζύ με έναν έντυπο πνευματικό "φάρο" που δομήθηκε στην κορύφωση της πνευματικής παραγωγής της νεώτερης Γερμανίας (1942), "βακτηρία" σταθερή στη λειτουργία του Ιππικού Θεάτρου μας. Μια "βακτηρία" που κράτησε στο χέρι του και κάποιος προϋπάρξας μελετητής ο οποίος, μέσα στο κουρνιαχτό του πολέμου (18η Μαίου 1943) προσυπέγραψε δυσανάγνωστα υπέρ της ...δραματουργίας, αδιαφορώντας για τις βόμβες που έσκαγαν γύρω του.

     Πόσα, απρόσμενα, παράξενα και, πάντως, πανέμορφα συμβάματα μπορούν να λάβουν χώρα γύρω μας, όταν συμπίπτει να κάνουμε τόσα λάθη που να αμαλγαματοποιούνται όλα σε μία αρμονική δημιουργική εξέλιξη... Ειδικώς, όταν αδιαφορούμε για τις θορυβώδεις ...βόμβες!