ΚΑΙ ΚΑSSAI KAI ...ΡΟΝΤΗΡΗ
Σε μιαν Αθήνα όπου οι τοξικομανείς σωριάζονται σαν τις σκνίπες στα κεντρικά πεζοδρόμια ακόμη κι έξω από τη "Μεγάλη Βρεταννία", κάποιοι επιμένουμε στο φυσικό τρόπο ζωής ενός Ιππευτηρίου με τα οφέλη που συνεπάγεται.
Σήμερα υποδεχθήκαμε στην "Οικογένεια" την Ελένη, την αδελφή της αγαπημένης μας Αμαλίας. Και όποιοι γνωρίζουν την Αμαλία μάλλον δεν θα δουν καμία διαφορά από την Ελένη και ίσως νομίσουν ότι πρόκειται περί του ιδίου ατόμου... Κι όμως... Η Ελένη στο σημερινό εισαγωγικό της μάθημα ήταν ακριβώς ίδια η αδελφή της, το ίδιο συμπαθής και προσηνής, το ίδιο εύστροφη, ικανή και αποτελεσματική, μέχρι σημείου ο Sepp να "αποκολληθεί" πλήρως από τον Εκπαιδευτή και να προσκολληθεί στην ...Ελένη από την πρώτη στιγμή της επαφής.
Λίαν αυτοπειθαρχημένη η Ελένη εξετέλεσε τον Κύκλο και τις αρχικές διατατικές ασκήσεις όπως ακριβώς θα της εκτελούσε και η αδελφή της, με ακρίβεια, πλαστικότητα αλλά και δυναμισμό.
Ακολούθως αυτοσυγκεντρώθηκε στα μπαλλάκια κι έπαιξε μ' αυτά στη ράχη του χαλαρού Sepp.
Μας διάβασε κι όμορφες σελίδες με υπερρεαλιστικές "εικόνες" του Paul Éluard...
...ενώ δεν παρέλειψε και να μεταπέσει από τον έφιππο ρεαλισμό στην ...υπερπραγματιστική "ψηλάφιση" ενός πνευστού το οποίο της απέσπασε τα χέρια από τις ηνίες και τον νου από την ιππευτική διαδικασία ενσωματώνοντάς την με το ιππικό "όλον"μέσα στο οποίο "έρευσε" αρμονικά, αφομοιωμένη πλήρως από την εκπαιδευτική διαδικασία.
Και κάπως έτσι, ολοκλήρωσε αυτό το μάθημα με το κλασικό ορθοστάδην και την, μετά ταύτα, δυναμική πηδητική αφίππευση.
Η παρουσία της Ελένης, του Συζύγου της και της υπέροχης μικρούλας θυγατέρας της μας έδωσε μεγάλη χαρά γνωρίζοντας πλάσματα με τόση θετική αύρα όση μας πιστοποίησε η εκπληκτική συμπεριφορά του Sepp που δεν έλεγε να απομακρυνθεί από κοντά τους.
Κι ενώ το μάθημα με την Ελένη κύλησε "ζάχαρη" το επόμενο μάθημα με το γνωστό αγρίμι της στέπας, την λατρεμένη μας Χρυσούλα ήταν η πραγματικά "καυτή" πατάτα για τον Εκπαιδευτή της ο οποίος, όμως, μετά τα καπρίτσια και λοιπά "δύσκολα" της Χρυσούλας του προηγουμένου μαθήματος, τον έκαναν να σχεδιάσει καλά αυτή την ...μονομαχία στο στίβο. Έτσι, ο Εκπαιδευτής φόρεσε τη πιο άγρια μουτσούνα ...Μαορί και από τη πρώτη στιγμή που παρέλαβε την Χρυσούλα άρχισε να μουγκρίζει ως πολυνήσιος ...ανθρωποφάγος.
Παρά ταύτα, το σκληρό καρύδι που ακούει στο όνομα Χρυσούλα δεν πτοήθηκε και πάτησε το κουμπί για να αρχίσει και πάλι η κασέτα της γκρίνιας να ...παίζει.
"Δεν μπορώ, μου βγαίνουν οι αναβολείς", "Δεν μπορώ να κάνω εδραίο αλλά μπορώ να κάνω μόνο ανακουφιστικό", "Δεν μπορώ να κάνω τούτο αλλά μπορώ να κάνω μόνον το ...άλλο", "Δεν μπορώ να κάνω βάδην αλλά μπορώ να καλπάσω φουλ γκάλοπ με το ένα χέρι", "Θα πέσω αλλά θα ξανακαλπάσω με το ένα χέρι..." κι όμως, με τον Εκπαιδευτή να βρυχάται (πρώτη φορά είναι αλήθεια αλλά όταν έχεις τελειώσει ανωτάτη ...Δραματική) η πολυαγαπημένη μας Χρυσούλα έκανε εξαιρετικό ανακουφιστικό, εδραίο και ανοικτούς καλπασμούς με πλήρη ταχύτητα, ενώ δεν παρέλειψε και πλήρεις προσομοιώσεις πάνω από αυτό το γλυκύτατο αλογάκι που δείχνει την θέλησή του να ανταποκριθεί στις επιθυμίες του χειριστή του αντιστρόφως ανάλογα με την διάθεση της καλομαθημένης μας Χρυσούλας να εκτελέσει τις εντολές του Εκπαιδευτή της.
Κι όμως, θέλεις η μουτσούνα του Μαορί κανιβάλου, θέλεις η φωνή υποσαχάριου φυλάρχου, έδωσε στον Εκπαιδευτή την απέραντη χαρά να βλέπει την Χρυσούλα και σήμερα να τα καταφέρνει σε όλα τέλεια.
Γι αυτό επιμένουμε ότι ένας καλός Εκπαιδευτής Ιππασίας εκτός από Kassai, Hempfling, Nevzorov, Parelli θα πρέπει να έχει μελετήσει και ...Δημήτρη Ροντήρη γιατί, δεν μπορεί, πάντα μία Χρυσούλα θα βρεθεί μπροστά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.