KURULTAJ (ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ)

 KURULTAJ

(ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ)

Όταν ο μέγιστος των, επί Γης, Ηγεμόνων Temüjin (ᠲᠡᠮᠦᠵᠢᠨ) γνωστός και ως Genghis Khan (ᠴᠢᠩᠭᠢᠰ) κατάφερε να συνενώσει τις αλληλοσπαρασσόμενες Μογγολικές φυλές σε μία Αμφικτυονία (Kurultaj) και να σχηματίσει την μεγαλύτερη και ισχυρότερη Αυτοκρατορία της Ιστορίας, κατείχε τρεις βασιλικές τέχνες:

1. Tην ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ, το "ε σ ω τ ε ρ ι κ ό μονοπάτι" που μπορεί να εξουδετερώσει τον πλέον επικίνδυνο εχθρό μας, ήτοι, τον ...ατελή εαυτό μας. Διότι, το Τόξο όταν "ανοίγει" σωστά δεν στοχεύει προς τα έξω, αλλά προς τα έσω, παρά τα όσα αντίθετα πολλοί νομίζουν!

2. Την ΙΠΠΑΣΙΑ, το "ε ξ ω τ ε ρ ι κ ό μονοπάτι" που μπορεί να εξουδετερώσει τον πλέον αφανή εχθρό μας, ήτοι, τον χρόνο! Διότι, οι διασκελισμοί του Ίππου, όταν αξιοποιούνται σωστά, ακυρώνουν και τα πλέον επίμονα χρονόμετρα! Και,

3. Την ΙΕΡΑΚΟΘΗΡΙΑ, τον "κ ώ δ ι κ α" με τον οποίο διεισδύουμε βαθιά στην Φύση που μας περιβάλλει κι εναρμονιζόμαστε μαζύ της. Διότι, όποιος νιώσει το σκίρτημα του αρπακτικού στο χέρι του ο νους του καβαλάει τις φτερούγες του και χάνεται στην απεραντοσύνη των οριζόντων!

Έτσι, "πάνοπλος" ο μέγας Genghis Khan, κατάφερε να αναδειχθεί στην Ιστορία ως ύπατος Αμφικτύων, συναδελφώνοντας τους Μογγόλους στην λαμπρότερη Αυτοκρατορία όλων των εποχών η οποία συνεισέφερε στον παγκόσμιο Πολιτισμό με την ανάπτυξη της τέχνης του Πολέμου, με πρωτοφανείς εμπορικές και διπλωματικές προόδους καθώς και με πολιτιστικά επιτεύγματα, σε μια τεράστια γεωγραφικήν έκταση στην οποία κάλπασαν οι οπλές των Μογγολικών Ίππων.

Ο Μογγόλος συνοδός, διερμηνέας και Εκπαιδευτής μας, άπλωσε επάνω στο τραπέζι ένα σκαρίφημα που είχε σχεδιάσει και το οποίο απεικόνιζε έναν Ίππο, με σημειωμένη επάνω του την ορολογία των μερών του Ίππου στα ...Μογγολικά. Μπορεί η επικοινωνία μας να ήταν στα Αγγλικά αλλά ο υπερήφανος Μογγόλος θεωρούσε -και δικαίως!- ότι ο μαθητής του, εγώ, θα έπρεπε να γνωρίζει και την μογγολική ορολογία! Κάτι ανάλογο είχα αντιμετωπίσει κάποια χρόνια πριν όταν ξεκίνησα να εκπαιδεύομαι στον Οργανισμό "Kassai" όπου ήταν υποχρεωτικό για όλους να γνωρίζουν την ουγγρικήν ορολογία και διατηρώ ακόμη το σχετικό σημείωμα που, τότε, χρησιμοποιούσα.

Βλέπετε, οι υπερήφανοι λαοί δεν είναι σαν τις πόρνες και τους κατωτικούς που σπεύδουν να μιλήσουν ξένες γλώσσες για να καταθέσουν διαπιστευτήρια υποτελείας στον κάθε ξένο! Κι εγώ βεβαίως άρχισα να μαθαίνω την μογγολική ορολογία του Ίππου διαισθανόμενος, πάντως, ότι ο Εκπαιδευτής μου, σε πρώτο πλάνο στη φωτογραφία με έφιππο τον μεγαλο-ιπποτρόφο θείο του, κάτι άλλο επεδίωκε... Πράγματι, η μεσογειακή οξυδέρκειά μου επιβεβαιώθηκε όταν κατάλαβα πως ο Εκπαιδευτής μου έδινε πολύ μεγαλύτερη σημασία στον βαθμό πειθαρχίας μου παρά στο αν, τελικώς, θα μάθαινα και δεν τον διέψευσα... Κι έτσι αρχίσαμε!

Μετά ήρθε η μελέτη των προκαταρκτικών και ο καταιγισμός αποριών κι ερωτήσεων, μαθαίνοντας να "ψηλαφίζουμε μογγολικά" μία-μία τις τρεις βασιλικές τέχνες αυτής της αχανούς χώρας, σε τρεις διαφορετικές περιοχές της όπου φτάσαμε με το αεροπλάνο και το αυτοκίνητο, συναντώντας άξιους Δασκάλους και απολαμβάνοντας τον ρόλο μας ως μαθητών ...ισόβιας διδασκαλίας αφού δεν υπάρχει τίποτε πιο ωφέλιμο από την αέναη μάθηση και άσκηση, την μάθηση και άσκηση μέχρι θανάτου, όπως θα έλεγε "Έφιππη Τοξοβολία μέχρι θανάτου!" κι ο Ούγγρος Δάσκαλός μας Kassai Lajos.

Τοξοβολία, λοιπόν, στο Ζuunmod, λίγο πιο έξω από την πρωτεύουσα Ulaanbaatar, Ιππασία στην απέραντη πεδιάδα του Karakorum (ᠬᠠᠷᠠᠬᠣᠷᠣᠮ,) αρκετές ώρες με αυτοκίνητο ανατολικώς του Ulaanbaatar και Ιερακοθηρία (με αετό) στο Μοναστήρι Erdene Zuu (Kharkhorin) όπου η σχετική μυσταγωγία επιτελείται απλοϊκά και χωρίς την πολυτέλεια η οποία χαρακτηρίζει, π.χ., την Ρωσική Ιερακοθηρία με τα χρυσοπλούμιστα παραφερνάλια και τις εντυπωσιακές συνάξεις.

Εν αντιθέσει με την Ιερακοθηρία ως πλατφόρμα επιδείξεως πλούτου όπως "εκφράζεται" στην γείτονα Ρωσία, η Μογγολία την προάγει ως μέρος της καθημερινότητος της στέπας, ως φυσική συνάρτηση της νομαδικής ζωής με την συνεπαγόμενη λιτότητα αλλά και ουσία.

Με όσα απαιτούμενα προϋποθέτει ο αετός, κατά πολύ βαρύτερος του ιέρακος, με τον απαραίτητο υποβαστάζοντα εξοπλισμό που ανακουφίζει την κόπωση του χεριού του θηρευτή, στην Μογγολία ο γερακάρης μαθαίνει να μιλά με το αρπακτικό και μέσω αυτού να μιλά με την ίδια την Φύση. Διάλογος ...σιωπηλός αλλά και ατελείωτος, αποκαλυπτικότατος για αθέατες πραγματικότητες που αγγίζουν όλα τα επίγεια ζωντανά πλάσματα και όσα τα συνδέουν μεταξύ τους, η αίσθηση του σκιρτήματος αυτών των μεγαλόσωμων πτηνών στο χέρι του χειριστή τους τον κάνει σοφότερο και του ανοίγει τα "μάτια" του νου ώστε να διεισδύσει στις αλήθειες του κόσμου όπως τίποτε άλλο, με πρώτη αλήθεια αυτή που αποκαλύπτει την δομή των φυσικών κοινωνιών κι ολόκληρου του κόσμου, την σ υ ν ο χ ή του και την α δ ι α ί ρ ε τ η σχέση των απαρτιζόντων μερών του, την απαρχή του Kurultaj, της Αμφικτυονίας, ενός αποτελέσματος ανέφικτου χωρίς την ολοκλήρωση όλης της προηγούμενης "διδασκαλίας" στην οποία ο μέγιστος Αμφικτύων Genghis Khan είχε επιτύχει!

     Ύστερα, η Φύση "διαβάστηκε" κι ερμηνεύτηκε σε βάθος στην έρημο Gobbi (ᠭᠣᠪᠢ), στη γη των Τσατάνων Khövsgöl, σε Τεγκρικές θεραπευτικές ιερουργίες, μέσα σε απόμερες γιούρτες και φαράγγια στα οποία ο πάγος ποτέ δεν λειώνει κι όλα αυτά γιατί; Γιατί για έναν, άλλωστε, Έλληνα; Μα, διότι, η κατανόηση της "αρχιτεκτονικής" της ζωής και του κόσμου είναι κοινή υποχρέωση κάθε νουνεχούς όντος, ανεξαρτήτως φυλής και προελεύσεως. Κι έτσι η Φύση αποκρυπτογραφήθηκε και ο ορισμός του "Kurultaj" αποτυπώθηκε ευκρινής και ακέραιος στην συνείδηση ενός ισόβιου μαθητή.

     Κι ο υποδεέστερος του κορυφαίου Μογγόλου Genghis Khan, ο Έλληνας Αλέξανδρος ο Μέγας, υπήρξε λαμπρός στρατηλάτης και δημιουργός μιας μεγάλης Αυτοκρατορίας έστω και κατά πολύ μικρότερης εκείνης του Genghis Khan! Όμως, στην πάλαι "Ελλάδα" όπου ο Μέγας Αλέξανδρος, δυστυχώς, δεν κατάφερε κανένα "Kurultaj", ελάχιστα αγάλματα τον θυμίζουν και κάποιες υπoτονικές ιαχές πατριωτών τιμούν την ιερή μνήμη του ενώ, ακόμη πιο λίγοι, μελετούν τον βίο και τα επιτεύγματά του αφού οι γραικύλοι και μηδέποτε Έλληνες στερούνται Παιδείας και, δη, εθνικής, αλλοτριωμένοι σε ρόλους που επικυρώνουν τον Jakob Philipp Fallmerayer ο οποίος διεχώρισε την Ελλάδα και τον Ελληνισμό από το σημερινό μόρφωμα της γραικίας των ανελλήνιστων γραικύλων. Αντιθέτως, στην Μογγολία η σεπτή μνήμη του Γενάρχη τους Genghis Khan παραμένει ολοζώντανη με το πορτραίτο του να δεσπόζει σε κάθε δημόσιο χώρο, σε κάθε σπίτι, σε κάθε γιούρτα και με τους Μογγόλους να μη βάζουν μπουκιά στο στόμα σε κάθε γεύμα εάν προηγουμένως δεν υμνήσουν αυτόν που τους κοιτάζει από ψηλά έχοντας καταφέρει το Kurultaj! Kαι με δεδομένο για εμάς τους Έλληνες το "ΕΘΝΙΚΟΝ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ" η αλήθεια θα πρέπει να ομολογείται ...διαπρυσίως και άνευ αλλοιώσεων: Μόνον όσοι επιτυγχάνουν "Kurultaj" κυριαρχούν στην Ιστορία!

Χωρίς πειθαρχία, χωρίς γνώση, χωρίς άσκηση, ας μη καταπιάνεται κανείς με υψηλά δημιουργήματα, ας μη μεγαλοπιάνεται διασύροντας εαυτόν και τον σκοπό του κι ας αρκείται στον έντιμο βιοπορισμό της καθημερινότητος, κάτι που όχι μόνον κακό δεν είναι αλλά είναι και επιβραβεύσιμο. Κι είναι πολύ εντιμότερο να αρκείσαι σε εκείνο που η φύση σου σε έταξε παρά να γελοιοποιείσαι! Διότι, ακόμη κι εσύ αν είσαι ικανός ως μέλλον ύπατος Αμφικτύων, εάν αυτοί στους οποίους απευθύνεσαι δεν έχουν την απαιτούμενη π ο ι ό τ η τ α είσαι καταδικασμένος να αποτύχεις! Και το Kurultaj απευθύνεται σε σοφούς πολεμιστές κι όχι σε θαμώνες ...ουζερί που επιδιώκουν τζάμπα κέρασμα επί ..."ζητωΜπατριωτικώ" προσχήματι !

Περισσότερα ΕΔΩ

ΣΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗ ΖΟΥΛΑ ΕΧΕΙ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ Η ...ΣΟΥΛΑ ΟΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΙ Η ΒΑΒΟΥΡΑ ΑΔΕΤΑΙ ΑΠ΄ ΤΗ ΒΑΖΟΥΡΑ!

 ΣΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗ ΖΟΥΛΑ

ΕΧΕΙ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ Η ...ΣΟΥΛΑ

ΟΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΙ Η ΒΑΒΟΥΡΑ

ΑΔΕΤΑΙ ΑΠ΄ ΤΗ ΒΑΖΟΥΡΑ!

     Η φωτογραφία είναι σαφέστατη, ένας Ίππος εν κινήσει, π ε ρ π α τ ά ελεύθερος με τον αναβάτη του και φέρει προστατευτικά περισφύρια ("γκέτες") ώστε κατά τον καλπασμό να μη χτυπούν τα πόδια του μεταξύ τους. Επίσης, ο Ίππος είναι  α ν ε π ί σ α κ τ ο ς  και ελεύθερος  σ τ ο μ ί δ ο ς,  κάτι πολύ σπάνιο στην Ιππασία, που δείχνει πόσο πολύ ο Ίππος αυτός προστατεύεται από τον Άνθρωπο που τον ιππεύει και, βεβαίως, όταν ο Ίππος δεν φέρει στομίδα δεν υποφέρει και από κανέναν πόνο στο στόμα του όπως φαντάζεται η κάθε Σούλα η οποία ούτε ξέρει τι βλέπει, ούτε έχει μυαλό να σκεφτεί και απλώς αναμασά ανοησίες! Και όμως, η ...Σούλα, λαϊκή αΗδός, έχει και παραισθήσεις και διατυπώνει γνώμη παρά την ασχετοσύνη της, εκλαμβάνοντας τα περισφύρια ως ...δεσμά(!) που εμποδίζουν τον Ίππο να κινηθεί παρά το ότι ο Ίππος  κ ι ν ε ί τ α ι, παραβλέποντας ότι ο Ίππος δεν φέρει στομίδα ώστε να πονά το στόμα του από την χρήση της, αγνοώντας Ιππασία, Ιππογνωσία και, γενικώς, Ιππική, ξεδιπλώνοντας όλο το φάσμα της  α ν ο η σ ί α ς  της, μιλώντας υστερικά για ..."απανθρωπιά", για "κτηνωδία", "αισχρότητα" και "δεσίματα ποδιών", "παρανοϊκούς βασανιστές", "δυστυχισμένα πλάσματα" και ..."δικαστήρια"!

    Ονομάζεται Βαζούρα "Σούλα", προφανώς δεν έχει πλησιάσει Ίππο ούτε για να τον χαϊδέψει, όμως, στη δημοκρατική ζούλα έχει γνώμη και η ...Σούλα την οποία, κατά δήλωσή της, την παρέσυρε το ρέμα! 

     Στη Σούλα απαντήσαμε και θεωρήσαμε περιττό ο,τιδήποτε επιπλέον για τα όσα συκοφαντικά και ανόητα ξεστόμισε, νομίζοντας ότι βρίσκεται σε κάποια εμποροπανήγυρη από εκείνες που βγάζει το μεροκάματό της παρέα με τους ομοίους της αΗδούς! Όμως, είναι σημαντικό να ανατάμουμε το πρόσωπο, την Σούλα, η οποία δηλώνει "καλλιτέχνις", "τραγουδίστρια", "συνθέτις" και "στιχουργός" μηδεμία σχέση έχουσα με τον Ίππο, προς εξαγωγή κοινωνιολογικών συμπερασμάτων που αφορούν στην τάλαινα εποχή μας! Και επ΄ αυτού θα επικαλεσθούμε την αρωγή του προσωπικού της λογαριασμού του Facebook που, άλλωστε, αποτελεί και το "δακτυλικό αποτύπωμα" της εποχής μας!

     Ένα άτομο, λοιπόν, που δεν μπορεί να εννοήσει ότι ένας Ίππος που κινείται δεν μπορεί να έχει ...δεμένα πόδια, δεν μπορεί παρά να είναι δ η μ ο κ ρ ά τ η ς. Και η Σούλα από τα Γρεβενά είναι μία δεδηλωμένη και αναμφισβήτητη οπαδός της δημοκρατίας και, δη, της  α μ έ σ ο υ!

      Οπαδός της δημοκρατίας, λοιπόν, η Σούλα από τα Γρεβενά και όχι μόνον! Είναι και ...κασσελίστρια, θαυμάστρια του Στέφανου Κασσελάκη και όσων ο αμερικανόφερτος επαμφοτερίζων Στέφανος κομίζει από την άλλη όχθη του Ατλαντικού! Και η Σούλα, όλα τούτα τα "θαγμάζει" διότι στα Γρεβενά, αλλά και στα υπόλοιπα Βαλκάνια, τα δολλάρια, οι βίλες, οι πισίνες και τα ξεκάλτσωτα loafers είναι πολιτιΖΖΖΖμός! Και η Σούλα μας, απαιτεί όχι μόνον δημοκρατία αλλά και ...ά μ ε σ η  δημοκρατία (Κασσελάκης), υποκύπτοντας στην ...γοητεία της όψιμης λεξιπλασίας που θέλει  ά μ ε σ η  την  τ υ ρ α ν ν ί α,  όπως ο Πλάτων την όρισε!

     Όμως, η Σούλα δεν περιορίζεται στον θαγμασμό μόνον του Στέφανου, αλλά επεκτείνει τα εσώτερα συναισθήματά της σε ολόκληρη την έκταση του ...ζεύγους, διεκδικώντας, ποιος ξέρει τι και αναρτώντας το σε κοινή θέα!

     Άλλωστε, η Σούλα είναι εμφανές ότι ψάχνει να βρει την ...χαρά χωρίς να προσδιορίζει "πού ακριβώς", αφήνοντας την φαντασία μας να κατευθυνθεί ακόμη και σε ..."πολυσυλλεκτικότητες", τόσο συνήθεις για τους καιρούς που ζούμε! 

     Και, όπως κάθε σωστός δημοκράτης, η Σούλα είναι και αντιφασίστρια νομίζοντας ότι ο Ezra Pound κι ο Luigi Pirandello αποτελούν απαξιωτικές ύβρεις! Και χαρακτηρίζει ως ...Φασίστα οποιονδήποτε εκπίπτει της ...ευαρεσκείας της με την επικατάρατη φασιστική νοοτροπία να ...ξεπερνά το δυσθεώρητο μεγαλείο της νοημοσύνης της. Αμ' πώς;...

     Δυστυχώς, η Σούλα δεν αναφέρει στο βιογραφικό του λογαριασμού της τις ...σπουδές της, τα Ωδεία στα οποία φοίτησε, τα διπλώματα αντιστίξεως και φούγκας που κατέχει... Θα είναι τόσα πολλά που δεν θα τα θυμάται, όμως, απεριφράστως δηλώνει "τραγουδίστρια", "συνθέτις" και "στιχουργός" εξάπτοντας την φαντασία μας στο να ερευνήσει την σχέση της με την Μουσική, τις εμφανίσεις της στην Σκάλα του Μιλάνου, στο Μέγαρο Μουσικής, στο Ηρώδειο (έστω, όπως το κατήντησαν...) αλλά ...πουθενά η Σούλα! Αντιθέτως, η Σούλα εντοπίζεται στα Τρίκαλα (όχι στα δυο στενά όπου ξέκαναν τον ...Σακαφλιά!) και σε πάλκα αναλόγου περιωπής και καλλιτεχνικής κορυφώσεως... με τσιφτετέλια και άλλες οσμανλίδικες ζεμπεκιές, ανεξαρτήτως αμερικανολαγνικών ιδιαιτεροτήτων! 

      "Γαρύφαλλο στ΄ αφτί", λοιπόν, ή μάλλον ...μαργαρίτα, ενώ η Σούλα αποφαίνεται επί παντός ...επιστητού, της Ιππασίας συμπεριλαμβανομένης κι ας μην έχει πλησιάσει ούτε καν περίφραξη Σταύλου! Για το ρωμιό, όταν κατέχει το τσιφτετέλι είναι δεδομένο και το δικαίωμα να έχει γνώμη και επί της ...Πυρηνικής Φυσικής!

     Και κάπως έτσι, καταλήγουμε στην βαθμολόγηση του ...IQ της Σούλας, της δημοκράτισσας, της αντιφασίστριας κλπ κλπ..., εκείνης που χωρίς να γνωρίζει τι εστί "Ίππος" έχει ...άποψη περί του ...Ίππου, εκείνης που χωρίς να έχει γνώση, έχει ...γνώμη, εκείνης που επιβεβαιώνει πλήρως την φράση του Πλάτωνος στο η' βιβλίο της "Πολιτείας": 

ΟΥΚ ΕΞ ΑΛΛΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΥΡΑΝΝΙΣ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ 

Ή ΕΚ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ! 

"ΙΠΠΑΣΙΑ" ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ κ. ΜARIA BOTSI

 "ΙΠΠΑΣΙΑ"  ΓΙΑ  ΤΑ  ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ 

ΚΑΙ ΤΗΝ κ. ΜARIA BOTSI

     Συμπαθέστατη η κυρία Μαρία, όπως και όλες οι κυρίες Μαρίες που ανοίγουν φύλλο για να φτιάξουν μπακλαβά στη κουζίνα τους που στολίζεται από αστραφτερά μπακιρένια σινιά και κατσαρολικά! Σε προχωρημένη ηλικία, συμμετέχει σε ομαδικές εκδρομές θρησκευτικού τουρισμού, σε εκδηλώσεις εναντίον των «κακών κατακτητών» και, επιπλέον, έχει και άποψη για την ...Ιππασία, προφανώς, μην έχοντας πλησιάσει αλογάκι...! Βεβαίως, η κυρία Μαρία, έχει και λογαριασμό, όχι μόνον στην τράπεζα, αλλά και στο Facebook όπου, αδίστακτα, αποφαίνεται και επί παντός ...επιστητού, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση της φωτογραφίας ενός Ιππέως από ένα λαϊκό πανηγύρι στο Μεσολόγγι, το πανηγύρι του Άη Συμιού, βοήθειά μας... Και η κυρία Μαρία μας δεν κρύβει τον θαυμασμό της για το ...θελκτικό θέαμα, σημειώνοντας: «Υπεροχη εικονα.Ανθρωπου -Αλογου»! Ναι, η κυρία Μαρία ...απεφήνατο για μία φωτογραφία την οποία τράβηξε ο κύριος «Tsomakos photography» όπως υπογράφει και θεώρησε και πρέπον να την δημοσιεύσει προς είσπραξη "like" από τις απανταχού κυρίες Μαρίες του μέσου δικτυώσεως!

     Δυστυχώς όμως για την κυρία Μαρία, τον κύριο «Tsomakos photography» και, δυστυχέστατα, για τον ίδιο τον εικονιζόμενο, το «μάτι» του ειδικού της Ιππασίας όχι μόνον δεν θα συμφωνήσει με τους διθυράμβους των ασχέτων, αλλά θα  δ α κ ρ ύ σ ε ι  από τα όσα αλγεινά αποκαλύπτει το συγκεκριμένο στιγμιότυπο όχι απλώς για ένα «κακώς ιππεύειν», αλλά για την  Ο Δ Υ Ν Η  που υφίσταται και αποκαλύπτει ο ίδιος ο Ίππος, ενώ καταγράφεται ακέραιη στο φακό. Αλλά, ας δούμε αναλυτικώς τα αρνητικότατα σημεία της φωτογραφίας:

     1. Η στομίδα που φέρει ο Ίππος, με σχεδίαση βαρύτατης μοχλικής επενεργείας η χρήση της οποίας απαιτεί επιδεξιότατον αναβάτη με «ελαφρές χείρες», προκαλεί ισχυρότατο πόνο στην υπερώα του Ίππου με αποτέλεσμα αυτός, για να μειώσει τον πόνο, ανοίγει το στόμα του το οποίο ήδη είναι αφρισμένο από την ένταση! Και δυστυχώς, ο Ίππος προσπαθεί με αγωνία να ανοίξει το στόμα του για να απαλλαγεί από τον πόνο που του προκαλεί η στομίδα παρεμποδιζόμενος από το σφιχτά στερεωμένο περισιαγώνιο, κάτι που του επιτείνει την αγωνία.

     2. Το υποδέραιο είναι πολύ σφιχτά στερεωμένο γνωστού όντος ότι η σωστή στερέωσή του προϋποθέτει την δυνατότητα διεισδύσεως μεταξύ αυτού και του λαιμού του Ίππου μιας κάθετης ανθρώπινης γροθιάς. 

     3. Ο αναβάτης κρατά στο ένα χέρι και τις δύο ηνίες, ταυτοχρόνως με ένα ...μαστίγιο σε λάθος πλευρά (κανονικώς πρέπει να φέρεται στην εξωτερική και όχι στην εσωτερική όπως εδώ). Κρατώντας και τις δύο ηνίες στο ίδιο χέρι και, μάλιστα, όχι στο κέντρο αλλά προς τα δεξιά (λόγω δεξιοχειρίας) εντείνει τις συνέπειες τις στομίδος στην υπερώα πολλαπλώς, όντας αναγκασμένος και να διατηρεί σε ασφαλή λαβή και το μαστίγιο.

     4. Απαράδεκτη εφαρμογή του ποδιού στον αναβολέα η οποία και επικίνδυνη για τον αναβάτη είναι και δείχνει αναβάτη άσχετο με την Ιππασία, κάτι που δείχνει και η προς τα πίσω μεγάλη κλίση της κνήμης του! Άρα ο αναβάτης αυτός κάθε άλλο παρά καλός Ιππέας μπορεί να χαρακτηρισθεί και όλα τα υπόλοιπα ...ερμηνεύονται!

     5. Βασανιστικό σπιρούνι εντελώς πλεονάζον αφού ήδη υπάρχει και ...μαστίγιο. Είναι προφανές ότι αυτός ο αναβάτης υποδύεται ρόλο ...western αλλά ο δύσμοιρος Ίππος...

     Έχουμε αναφερθεί και πάλι στην οικτρή κατάσταση της Ιππασίας στην Ελλάδα και σε ό,τι και όσα παρατηρούνται στα λαϊκά πανηγύρια όπου κακοποιούνται ατυχείς Ίπποι για ένα επιδεικτικό και συχνά απάνθρωπο "θεαθήναι"! 

    Έχουμε, κατ΄ επανάληψη, θίξει το ζήτημα της κακοποιήσεως Ίππων στην ελλαδικήν επαρχία (και όχι μόνον...!), ανεξαρτήτως εάν οι Ιππαγωγοί τους έχουν ή όχι  "α ί σ θ η σ η"  της κακοποιήσεως που καταφέρουν στα ατυχή ζώα τους και η οποία συνεχίζεται ανεξέλεγκτη σε μια χώρα η οποία πάσχει από άγνοια Ιππικής με τους αρμόδιους εισαγγελείς ομοίως πάσχοντες!

     Δυστυχώς οι συμπαθέστατες κυρίες Μαρίες, όμως, θα συνεχίσουν να θεωρούν «υπέροχες» τέτοιες «εικόνες», ίσως ενθουσιασμένες από τον ...σταυρό του υποσάγματος μιας και είναι βέβαιο ότι δεν ξεχωρίζουν το υπόσαγμα από τον ...Ίππο, όπως δεν τα ξεχωρίζουν και οι αναβάτες των ελλαδικών πανηγυριών για τα οποία είναι ολόκληρη η ντόπια Ιππασία πλην ελαχίστων εξαιρέσεων...          

ΧΑΛΑΡΑ, ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ!

ΧΑΛΑΡΑ, ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ!

      Μακράν ημών των "Ελλήνων Κενταύρων" κάθε ...σοβαροφάνεια όμως οι προϋποθέσεις προσεγγίσεως των πολεμικών τεχνών δεν μας αφήνουν περιθώρια "χαλαρότητος", γενικώς στην καθημερινότητά μας, εντός ή εκτός του χώρου της ασκήσεώς μας. Και τούτο σημαίνει ότι η ανάγκη ασφαλέστερου όσο και αποτελεσματικότερου σχολικού έργου επιτάσσει την αποφυγή κάποιων ωραίων μεν, περιττών δε, εκδηλώσεων οι οποίες μπορεί να προάγουν δημόσιες ή και πελατειακές σχέσεις, πάντως, παρεμποδίζουν την ανάπτυξη ουσιώδους πολεμικής διδασκαλίας η οποία απαιτεί αυτοσυγκέντρωση και αφιέρωση. Γι αυτό και στους "Έλληνες Κενταύρους" και, δη, στην Σχολή των Αθηνών, δεν εορτάζουμε ...Halloween, δεν ψήνουμε ...κοντοσούβλια, δεν κρούομε ...ταμπουράδες, δεν ...διασκεδάζουμε επισκέπτες, δεν μετατρεπόμεθα σε ...παιδική χαρά!

     Σήμερα, όμως, προς χάρη του αγαπημένου και πολυτάλαντου Μέλους μας Βασίλη (δεινός αλογατάρης, μαθηματικός, μέλλων εμποροπλοίαρχος και, φύσει, ...πολιτικός!) κάναμε μιαν υπέρβαση προκειμένου να "φρεσκάρουμε" στον ίδιο το εφιπποτοξοτικό "παρελθόν" του και να υποδεχθούμε με ιδιαίτερη χαρά τον νεαρό γιο του, προσωπικούς του φίλους, οικογενειάρχες με τα παιδιά τους και βεβαίως και την Εύα μας, σε μια ημερίδα Έφιππης Τοξοβολίας, Ιππακοντισμού αλλά και ατομικών μυήσεων πρωτοεισάκτων στην Ιππασία και Έφιππη Τοξοβολία που κατέληξε σε μια διασκεδαστική συλλογική δράση Ιππευτηρίου ξαναφέρνοντας σε "πνεύμα εργασίας" και τον Εκπαιδευτή των "Ελλήνων Κενταύρων" μετά την πολυήμερην απουσία του στο εξωτερικό όπου βρέθηκε για λόγους ιδίας ...εκπαιδεύσεως! 

     Τούτη την ημερίδα "άνοιξε" η Εύα με καλπαστικές εξόδους επιτυχών τοξεύσεων!

     Ραγδαία η πρόοδος της Εύας η οποία, πλέον, διατηρεί ακόμη καλύτερα τον καλπαστικό ρυθμό όσο και την καλπαστική διάρκεια των τοξευτικών εξόδων της, αυξάνοντας σημαντικά και την καλπαστική ταχύτητά της, κάτι που την προδιαθέτει για μελλοντικές αγωνιστικές συμμετοχές! 

     Η εισαγωγή του Ιππακοντισμού, βεβαίως, απεδείχθη σοφή τακτική διότι επιβεβαιώθηκε ότι αυτός σταθεροποιεί το βαθύ "κάθισμα", επαυξάνει την ισορροπία κατά τον καλπασμό και η Εύα, όπως και πολλοί μαθητές μας, ωφελήθηκε από την ιδιαίτερην αυτή άσκηση με "αντανάκλαση" στην Έφιππη Τοξοβολία.  

     Και, σήμερα, η Εύα μας έδωσε ένα ακόμη καλύτερο "δείγμα" ...ιππακοντιστικής "γραφής"! Κανονικό, πολεμικό, το Δόρυ της Σχολής μας, με βάρος για στιβαρά, ...ανδρικά, χέρια κι όμως, η Εύα και κάλπασε κρατώντας το σταθερά και αφίππευσε ταχύτατα και μαχητικότατα, διατηρώντας ισορροπία προσγειώσεως, έτοιμη να πλήξει επίγειο αντίπαλο!

     Τέλος, μέσα στο πλαίσιο της αναπτύξεως και εκπαιδευτικών ικανοτήτων, αυτή τη φορά η Εύα ανέλαβε και την εισαγωγική διαδικασία πρωτοεισάκτων, κάτι που αναπτύσσει τον εισάγοντα στην βαθύτερη κατανόηση του εκπαιδευτικού αντικειμένου.

     Βεβαίως, η Εύα δεν παρέλειψε και να ..."προβάρει" τα μελλοντικά της ...μητρικά καθήκοντα, φροντίζοντας και την φύλαξη ,,,βρεφών, όσο οι γονείς ίππευαν και, ασφαλώς και σ'  αυτό τον τομέα απεδείχθη επαρκέστατη.

     Ο Βασίλης μας ιππεύει με εξαιρετική δεινότητα, αγάπη και σεβασμό προς τον Ίππο, ως πραγματικός αλογατάρης, Ιππαγωγός κι ο ίδιος με δικό του Ίππο και ...Ημίονο, έχοντας χρηματίσει και Διαχειριστής Σταυλικών Εγκαταστάσεων παρά το εύρος των λοιπών σπουδών και δραστηριοτήτων του! 

     Ο Βασίλης σήμερα ξαναβρέθηκε σε σχέση επαφής με την Έφιππη Τοξοβολία με άνεση και αυτοπεποίθηση.

     Ωφελιμότατες για τον ίδιο και οι καλπαστικές ιππακοντιστικές του έξοδοι, τον προετοίμασαν καλύτερα για ασφαλέστερο και καλύτερο "κάθισμα".

     Στο τέλος, ο Βασίλης μας, ζήτησε να υπερπηδήσει μία διαγώνια και το απόλαυσε!

     Βεβαίως, ο Βασίλης δεν παρέλειψε να "βαπτίσει" και τον γιο του στην "κολυμβήθρα" του σχολικού μας Ίππου και, όπως ήταν αναμενόμενο, "ανάδοχος" αυτής της "βαπτίσεως" ήταν ο ...Εκπαιδευτής ο οποίος του τον παρέδωσε για ένα πατρικό ...δικάβαλο, ενώ ο νεαρός βλαστός αδημονούσε να εφιππεύσει και χαμογελούσε γεμάτος χαρά για την έφιππη εμπειρία με τον μπαμπά! 

     Με ενδιαφέρουσες ικανότητες και οι σημερινοί, πρωτοείσακτοι, επισκέπτες μας εκ του φιλικού περιβάλλοντος του Βασίλη.

     Πως, άλλωστε θα ήταν δυνατόν για έναν αλογατάρη να μην διαμορφώνει κι ένα ανάλογο ...φιλικό περιβάλλον.

     Και αυτό το "περιβάλλον" μας έδωσε τούτη τη φορά ωραία στιγμιότυπα ατόμων που ενώ ζουν μια καθημερινότητα γραφείου, μπορούν, ωστόσο, να σταθούν με ασφάλεια επάνω στη ράχη ενός Ίππου.

     Ιδιαίτερη εντύπωση μας προκάλεσε ένας εκ των νεαρών συνοδευομένων επισκεπτών μας, παιδί χωρίς προηγούμενη ιππική και τοξευτική εμπειρία, ο οποίος, με υποδειγματικήν αυτοπειθαρχία, τόξευσε έφιππος και εν κινήσει για πρώτη φορά και, μάλιστα με εμφανή μαχητικότητα.

     Προηγουμένως, ο ίδιος νεαρός εξετέλεσε με ακρίβεια και δυναμισμό ασκήσεις ιππακοντισμού χωρίς καμία απώλεια, έστω και πρόστιγμη, του καλού "καθίσματός" του.

     Με επιτυχία αλλά κι ευγνώμονες ευχαριστίες προς τον Βασίλη μας ο οποίος είχε και την πρωτοβουλία της "συνθέσεως" της σημερινής ημερίδος, αλλά και προς την Εύα μας η οποία ανέλαβε εκπαιδευτικές αλλά και ...μητρικές ευθύνες για την επιτυχή ολοκλήρωση του όλου προγράμματος, ολοκληρώθηκε και αυτή η πολυσχιδής δράση Ιππευτηρίου.