ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΜΙΑ ΠΟΛΥΠΡΙΣΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

ΚΑΙ 

ΜΙΑ ΘΗΛΥΚΗ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ 

ΕΝΟΣ ESTRADIOTO

     Στρατιώτης-πολεμιστής καθώς ήταν ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης, όπως ήταν αναμενόμενο δεν πέθανε στο κρεβάτι του φορώντας τις πυζάμες του αλλά ετελεύτησε τον βίο του έφιππος, φορώντας την πανοπλία του και κατευθυνόμενος προς την μάχη, καταλήγιοντας στα άγρια νερά ενός ανταριασμένου ποταμού που προσπάθησε να διασχίσει.

     Επειδή αυτή την σκηνή είμαστε υποχρεωμένοι να την μεταφέρουμε στη θεατροποιημένη διάλεξη γι αυτόν τον άγνωστο ήρωα του Ελληνισμού που οργανώνει η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" και ο ποταμός στην θεατροποίηση της σκηνής θα συμβολιστεί με μία ξεχωριστή επιφάνεια διαφορετική του εδάφους επάνω στο οποίο ο Ίππος εμπιστεύεται να πατούν τα ..."πέλματά" του κρίθηκε απαραίτητο να τον εκπαιδεύσουμε ώστε να εμπιστεύεται κάθε είδους επιφάνεια κινούμενος επάνω της απρόσκοπτα.

     Διότι, άλλο για τον Ίππο να κινείται επάνω σε ένα φυσικό έδαφος που του είναι ...αταβιστικώς οικείο κι άλλο να βάζει το πόδι του σε μία τεχνητή επιφάνεια  η οποία του είναι άγνωστη.

     Σήμερα, λοιπόν, η εκπαιδευτική ημερίδα μας άρχισε με την πρώτη φάση της εκπαιδεύσεως του επιβήτορος Sepp μας στην κίνηση επί παντοειδούς επιφανείας και, όπως είναι επιβεβλημένο, η εκπαίδευση ξεκίνησε μέσα από την φάτνη, το οικείο "γήπεδο" του αγαπημένου μας τετραπόδου, προετοιμάζοντάς τον για τα ...περαιτέρω.

     Ακολουθώντας την βαθμιαία διαδικασία επιδείξεως της "επιφανείας" (εν προκειμένω, πλαστικό) και της ενθαρρύνσεώς του να την εμπιστευθεί, τον προετοιμάσαμε για την μεγάλην έξοδο και παρά τις αρχικές του επιφυλάξεις, σύντομα αντελήφθη το τι του ζητήσαμε και, την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος, άρχισε δειλά-δειλά να ανταποκρίνεται.

     Ακολουθήθηκε η σοφή ρυταγωγιτική διαδικασία του συστήματος που ακολουθεί η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ώστε χωρίς άσκηση σωματικής ή ψυχικής βίας ο Ίππος να συναινέσει στη συνεργασία με τον Άνθρωπο.

     Τάχιστα, ο επιβήτορας Sepp όχι μόνο κινήθηκε με άνεση επάνω στην αφύσικην επιφάνεια αλλά και υπερέβη εαυτόν παραμένοντας ελεύθερος επάνω της με τον Εκπαιδευτή του να διαλέγεται επί παντός ...επιστητού μαζύ του, ώστε να βαθαίνει ολοένα και περισσότερο η εμπιστοσύνη του προς την άγνωστη, μέχρι προ τινος, επιφάνεια του πλαστικού.

     Τότε και μόνον τότε, όταν ο Ίππος έδειξε να εμπιστεύεται την πλαστικήν επιφάνεια, βγάλαμε και την ομαδική εναρκτήρια φωτογραφία που, σε κάθε εκπαιδευτικήν ημερίδα, σηματοδοτεί την έναρξη της και η οποία φωτογραφία, στη παρούσα περίπτωση, μάλλον η καταληκτική της όλης διαδικασίας υπήρξε.

     Και τα μαθήματα ξεκίνησαν με τον Sepp ιππευόμενο, εναλλάξ, από τους δύο Γεωργίους, με αντικείμενο την κατανόηση της ανάγκης "καλών χειρών" κατά την χρήση των ηνιών και με την χρήση δύο επιβαρυντικών παραμέτρων: Την χρήση coif και την κατάληξη σε τροχασμό άνευ ηνιών με εκτεταμένες στη διάσταση τις χείρες!

     Το αλυσιδωτό κάλυμμα κεφαλής (coif) μαζύ με το σκουφάκι του που ζυγίζουν περίπου τέσσερα κιλά, αποτελούν ένα στοιχείο το οποίο διαταράσσει πάρα πολύ την όλη κατάσταση ισορροπίας του Ιππέως και αυτό ελάχιστοι το γνωρίζουν ή το φαντάζονται.

     Παρατηρώντας έναν Ιππέα που φορά coif δεν είναι τόσο επαισθητές οι εκτροπές ισορροπίας που μπορεί να ασκεί στον Ιππέα αλλά αν αναλογισθούμε ότι αυτά τα περίπου τέσσερα κιλά πολλαπλασιάζονται και ...υπέρπολλαπλασιάζονται με την επιτάχυνση της κινήσεως του Ίππου θα καταλάβουμε πόση δυσκολία επιπροσθέτουν στους διευθυντικούς και ισορροπιστικούς χειρισμούς του Ιππέως. Σήμερα, μάλιστα, εξ αιτίας της coif ο Γεώργιος στην προσπάθειά του να εφιππεύσει δι εφάλσεως έπεσε καταγής από την άλλη πλευρά του Ίππου διότι το πολλαπλασιαζόμενο βάρος της τον εξέτρεψε πέραν του τόξου εφιππεύσεως!

     Ανοίγοντας, λοιπόν, την "αυλαία" των σημερινών μαθημάτων ο πρώτος Γεώργιος δεν άργησε να καταλήξει στο ποθητό αποτέλεσμα με σωστές εντολές και σωστή χρήση των βοηθημάτων κατά την διευθυντική διαδικασία, χωρίς την συμμετοχή των ηνιών.

     Το αυτό επανελήφθη και με τον δεύτερο Γεώργιο ο οποίος μας έδωσε, επίσης, μία ιδανική εικόνα ολοκληρώσεως της ασκήσεως.

     Ο θηλυκός μας Τσίγκις Κχάαν, ή ελβετικός σουγιάς, ή, η ...κατά κόσμον Χρυσούλα, όμως, υπήρξε η πραγματικά κορυφαία.

     Σήμερα θα έπρεπε να ελέγξει τον υπερβολικά ανοικτό καλπασμό της φοράδος της ως κύριο εκπαιδευτικό ζητούμενο και κατόπιν... Κατόπιν, ας μη τα συζητήσουμε... Πάντως, θα έπρεπε να εργασθεί εντελώς μόνη, χωρίς την παρουσία του Εκπαιδευτή της σε ένα ειδικό μάθημα "Solo Schooling" κάτι που ο Εκπαιδευτής της, της το εξήγησε εξ αρχής και εκείνη μάλλον μετά χαράς συμφώνησε. Της επισημάνθηκε ότι θα ήταν εντελώς μόνη σε όλη την διαδικασία του ελέγχου του ανοικτού καλπασμού και μόνον όταν η ίδια ένοιωθε ότι τα κατάφερε, μόνον τότε θα καλούσε τον Εκπαιδευτή της να την ελέγξει. Βέβαια, ο πανταχού παρών Εκπαιδευτής της την παρακολουθούσε αθέατος συνεχώς και την χαίρονταν για τους σωστούς χειρισμούς που από μόνη της, ενστικτωδώς, έκανε επαληθεύοντας την ορθότητα της μέχρι τώρα διδασκαλίας. Παραμένοντας στην εξαιρετική ψυχολογία της των τελευταίων ημερών, η Χρυσούλα προετοίμασε τον Ίππο της με επιμέλεια και με χαμόγελο και ξεκίνησε το πρόγραμμά της. Πολύ ενωρίτερα από τον αναμενόμενο χρόνο τα είχε καταφέρει και πριν προλάβει να καλέσει τον Εκπαιδευτή της να την θαυμάσει εκείνος ήταν δίπλα της λέγοντάς της "βιαστικά": "Καλά-καλά ας αρχίσουμε τώρα το ...μάθημα!" 

     Ξεροκατάπιε η Χρυσούλα και ανέλαβε -κι αυτή!- την coif  για να δοκιμάσει τις επιδράσεις της στην ίππευση.

     Της ζητήθηκε κατ΄ αρχήν να βαδίσει και να τροχάσει άνευ Τόξου, ενώ αμέσως μετά της δόθηκε και το Τόξο!

     Coif, τροχασμός και Τόξο της ήρθαν "ζόρικα" με τον ευαίσθητο, κοριτσίστικο, αυχένα της να δυσκολεύεται να κρατήσει κάθετη τη κεφαλή της αλλά το πείσμα της Καζακστανής απερίγραπτο...

     Σε λίγο η εύθραυστη κοπελλίτσα αποκάλυπτε τον πολεμιστή που κρύβει μέσα της και της ζητήθηκε με όλη αυτή την εξάρτηση να καλπάσει ελεγχόμενα κάτι το οποίο αμέσως κατάφερε!

     Στο τέλος του εκπαιδευτικού της προγράμματος η Χρυσούλα έδειξε όλη την επιβάρυνση που της προξένησε η coif  στον αυχένα, αλλά αυτό κάθε άλλο παρά την εμπόδισε να εκτελέσει άψογα όλες τις καλπαστικές ασκήσεις της.

     Στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν επικαλούμεθα "πειραματικά" ...άλλοθι, αλλά επιμένουμε στην, κατόπιν επιμελούς μελέτης, εφαρμοστική βιωματικήν εμπειρία κάθε καταστάσεως εφίππων πολεμικών τεχνών, Έφιππης Τοξοβολίας και Τοξοβολίας, ώστε οι μαθητές μας να μην "εφάπτονται" επιδερμικώς και μόνον με το γνωστικό αντικείμενο αλλά να το βιώνουν!

     Μάλλον ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης βρίσκεται μετενσαρκωμένος στο σώμα της Χρυσούλας Ηλιάδη αλλά οι βουδδιστικές μας γνώσεις δεν είναι τόσο επαρκείς ώστε να το επαληθεύσουμε.

     Αν όμως στη Χρυσούλα μας δεν είναι μετεσνσαρκωμένος ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης θα πρέπει να είναι ο ...Ταμερλάνος, γι αυτό όσοι περνάτε δίπλα της ...το νου σας!

     Καταπληκτική και η σημερινή εκπαιδευτική ημερίδα για τους ίππους και τους μαθητές μας, καταπληκτική και για τη μοναδική Σχολή Ιππικού Θεάτρου που λειτουργεί στους κόλπους της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" όπου η ισοτιμία όλων έναντι του πολεμικού καθήκοντος ξεκινά από το Ιππευτήριο και εξαντλείται στον απέραντο ορίζοντα του βίου.