ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

     Εάν κάποιος περαστικός περνούσε από το Ιππευτήριο μας και στεκόταν σήμερα να παρακολουθήσει τα μαθήματα που γίνονταν στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" το πιθανότερο θα ήταν να απορήσει γιατί δεν θα του θύμιζαν καθόλου μάθημα Ιππασίας. Βέβαια εμάς αυτό μας χαροποιεί γιατί ενώ δεν διστάζουμε να ξεφύγουμε από τα καθιερωμένα συνεχίζουμε να ανεβάζουμε τον πήχη δυσκολίας και ολοένα και περισσότερο οι μαθητές μας να προοδεύουν χωρίς να όμως να τον ακολουθεί και ο πήχης επικινδυνότητος διότι εξακολουθούμε στην Σχολή μας να μην έχουμε ατυχήματα. Και αυτό διότι ό,τι κάνουμε φροντίζουμε να το δοκιμάζουν οι ίδιοι οι εκπαιδεύοντες, έπειτα από πολύ έρευνα, κόπο και εργασία.

     Έτσι, ενώ σε έναν εκτός της Σχολής μας θα φάνταζε αδιανόητο αντί για Ίππο να βλέπει να εισέρχεται στο Ιππευτήριο αυτή η καταπληκτική μητέρα και σύζυγος να τρέχοντας επί του στίβου, όμως για εμάς αυτό είναι κάτι το καθημερινό. Και αυτό γιατί θεωρούμε πως εάν πρέπει να ζητήσουμε από ένα ευγενές πλάσμα όπως ο Ίππος να μας αποδεχθεί, να μας κουβαλά στην ράχη του και δη να τρέχει κιόλας με εμάς επάνω του, θα πρέπει πρωτίστως εμείς οι ίδιοι να μπορούμε να το υλοποιήσουμε.

      Γι’ αυτόν  λοιπόν το λόγο, σήμερα, η αγαπημένη μας Χρυσούλα βρέθηκε προτού ανέβει στην ράχη του ίππο της και να καλπάσει, να «καλπάσει» η ίδια ...δίχως αυτόν. 

     Αφού τελείωσε την προθέρμανση της υπό την καθοδήγηση του Εκπαιδευτή της, ο τελευταίος ξεκίνησε να την προϊδεάζει για το τι θα επακολουθούσε σήμερα.

     Το να γράφουμε για άλλη μια φορά για το ταλέντο της Χρυσούλας φαντάζει πλεονασμός, όμως αξίζει να σημειώσουμε πως όχι απλά η κοπέλα αυτή κατάφερε να εκτελέσει την άσκηση που της ζητήθηκε αλλά και να την υλοποίησε σε καλύτερο βαθμό από τον ίδιο τον Εκπαιδευτή της.

     Αφού επαληθεύτηκαν οι δυνατότητες αυτού του κοριτσιού προχωρήσαμε ένα βήμα παραπέρα και ξεκίνησαν ασκήσεις με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.

     Ενώ προηγουμένως έπρεπε να διατηρήσει την ισορροπία της και να την μοιράσει σε τρία μέρη του σώματός της το επόμενο βήμα ήταν να μειωθούν τα σημεία επαφής με το έδαφος σε δύο.

     Και πάλι εδώ η Χρυσούλα δεν σταμάτησε να ξεπερνάει τον Εκπαιδευτή της. 

     Όλες οι ισορροπιστικές ασκήσεις και δη αυτές που απαιτούν να κρατήσεις όλο το σωματικό σου βάρος στα δύο σου χέρια και να διατηρήσεις την ισορροπία σου με ακρίβεια και έλεγχο είναι απαιτητικές, όμως το κατακόρυφο είναι από τις πλέον πιο εντυπωσιακές. 

     Και μιας και ο στόχος όλων αυτών των ασκήσεων ήταν να καταλήξουμε σε αυτήν την άσκηση και με μια Χρυσούλα ασταμάτητη περάσαμε πολύ γρήγορα και στην εκτέλεση της. 

     Ήρθε όμως και η στιγμή που έπρεπε όλα αυτά τα ωραία να το δοκιμάσουμε και επάνω στον Ίππο. Αφού η Χρυσούλα καθάρισε τον Βίτο, τον προθέρμανε κατάλληλα,

     Ξεκίνησε να εφαρμόζει της ασκήσεις που έμαθε στο έδαφος και επάνω στον ίππο της.

     Σε μια άλλη ζωή η κοπέλα αυτή θα σάρωνε τα μετάλλια σε διοργανώσεις ενόργανης γυμναστικής, όμως επειδή σε αυτήν οι στόχοι της είναι λίγο διαφορετικοί, εφαρμόζει τα ταλέντα της επάνω σε μια ράχη ενός εξίσου καταπληκτικού Ίππου που δέχθηκε σήμερα όλα αυτά τα όμορφα πρωτόγνωρα γι’ αυτόν με χαρά και υπομονή. Ποιος ξέρει μπορεί και ο Βίτος μας σε μία προηγούμενη ζωή από Ίππος Σχολής να ήταν Ίππος τσίρκο. Το σημαντικό είναι πως ένα μεγάλο κεφάλαιο ανοίγει από σήμερα για αυτά τα δύο υπέροχα πλάσματα.

Εφιπποτοξοτικά!

Κωνσταντίνος Δαμιανάκης,

Αρχηγός Ομάδας.