Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

ΕΚΠΩΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΜΠΑΝΙΤΗ 


     Τα ποτήρια των μαθητών στην τραπεζαρία της Γαλλικής στρατιωτικής ιππικής Ακαδημίας Saumur ήσαν πάντα γεμάτα με σαμπάνια, όχι από την γαλαντομία της επιμελητείας του Γαλλικού Στρατού αλλά από τις πτώσεις των μαθητών κατά την διάρκεια των μαθημάτων τους. Κάθε φορά που ένας μαθητής έπεφτε από τον Ίππο του προσέφερε μία φιάλη καμπανίτη οίνου στους συμμαθητές του και, αμέτρητα πώματα κρέμονταν από την οροφή της τραπεζαρίας συμβολίζοντας τις ...αμέτρητες πτώσεις των μαθητών αυτής της εμβληματικής στρατιωτικής Ιππικής Ακαδημίας. 


     Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" όπου οι πτώσεις είναι ελάχιστες και μηδενικά τα ατυχήματα, τα ποτήρια γεμίζουν με σαμπάνια ακόμη και χωρίς πτώσεις, όπως σήμερα, για τον εορτασμό της ελεύσεως του 2018 σε μία έκτακτη [από κάθε άποψη] προπονητική ημερίδα που οργάνωσε ο Αρχηγός της Ομάδος μας, Εφιπποτοξότης Κωνσταντίνος Δαμιανάκης με την συνεργασία των αγαπημένων Συνασκουμένων μας Χρυσούλας, Σταύρου και Έλσας, αλλά και όλων όσων παρευρέθησαν δημιουργώντας μια μοναδική εορταστική ατμόσφαιρα στη Κοιλάδα μας.


     Στο Ιππευτήριο η πανέμορφη αυτή ημερίδα ξεκίνησε με τα προγραμματισμένα μαθήματα που διεξήγαγε ο Αρχηγός μας, με πρώτο μαθητή τον διανοούμενο-Πολεμιστή, Ιστορικό, Βασίλειο Φράγκο ο οποίος ήρθε από την Γαλλία όπου ζει και διδάσκει για να μας προσφέρει την διάλεξη περί "Ιπποτισμού" της οποίας ο "απόηχος" εξακολουθεί και μετά την λήξη της, υπογραμμίζοντας την μοναδικότητά της στα ελληνικά πνευματικά χρονικά.


     Ο δικός μας Βασίλειος όχι απλώς εξετέλεσε άμεσα και ακριβέστατα τις ασκήσεις στις οποίες τον υπέβαλε ο Κωνσταντίνος αλλά και κατά την διάρκεια του μαθήματός επέδειξε αξιοπρόσεκτην αυτοσυγκέντρωση διαμορφώνοντας μία μυσταγωγική, πραγματικά, "ατμόσφαιρα", όμοια με εκείνη που μας είχε προσφέρει κατά την διάρκεια της ...πεντάωρης, σχεδόν, διαλέξεώς του.


     Πολλοί νομίζουν ότι οι διανοούμενοι υστερούν σε φυσικές δεξιότητες και δη σε πολεμικές. Ο Βασίλειος τους διαψεύδει.


     Αυτός ο Άνθρωπος της θεωρίας, των βιβλιοθηκών και των πανεπιστημιακών εδράνων, απέδειξε ότι το σφρίγος δεν αποτελεί προνόμιο διπλωματούχων προγαστόρων των οποίων η "προβεβλημένη" ...σκέψη αποτελεί προκάλυμμα αδυναμιών όπου το πνεύμα κάθε άλλο παρά υγιές είναι σε ένα μη υγιές σώμα. 


     Ο Βασίλειος, υπό την καθοδήγηση του Κωνσταντίνου και με βοηθό τον Εκπαιδευτή υπό επίβλεψη Γεώργιο, στο μάθημα αυτό κατάφερε τόσα πολλά που, συνήθως, σε άλλες Σχολές, οι μαθητές χρειάζονται πολύ περισσότερα μαθήματα για να τα καταφέρουν και ...εάν..., φθάνοντας, μάλιστα, να καταφέρει και την εφίππευση δι' εφάλσεως, όπως του την δίδαξε με ευκρίνεια και παραστατικότητα ο Κωνσταντίνος.


     Η κατάληξη του μαθήματος του Βασιλείου ήταν θριαμβευτική, όπως και οι καταλήξεις όλων των μαθημάτων που προσφέρει ο Κωνσταντίνος στους μαθητές του, με τον Βασίλειο σε ένα τέλειο ορθοστάδην επί του Ίππου να υπογραμμίζει τον κανόνα του "Νους υγιής εν σώματι υγιεί" ο οποίος πρέπει να διέπει κάθε νουνεχές ον.


     Εν συνεχεία, ο Κωνσταντίνος ανέλαβε να εξοικειώσει τον Ίππο μας Βίτο στην Έφιππη Τοξοβολία και δη στην αποδοχή τοξεύσεων από την ράχη του σε καλπασμό.



     Αφού ακολούθησε τις εναρκτήριες διαδικασίες από εδάφους, ο Κωνσταντίνος εφίππευσε και κατάφερε να "πείσει" τον τετράποδο Βίτο ότι η Έφιππη Τοξοπβολία είναι ό,τι πιο συναρπαστικό για ένα αλογάκι.



     Ο αγαπημένος μας τετράποδος Δάσκαλος ...δασκαλεύτηκε τόσο καλά και σε ελάχιστο χρόνο από τον Κωνσταντίνο που έδειξε ότι σε συντομότατο χρόνο θα είναι ακόμη ένας ιδανικός Ίππος Έφιππης Τοξοβολίας μέσα στους πάμπολλους που έχουν αναδειχθεί από τους "Έλληνες Κενταύρους".



     Μετά τον Βίτο, ο Κωνσταντίνος ανέλαβε και την ...Χρυσούλα η οποία δείχνει ότι βρίσκεται, πλέον, στο "κατώφλι" των εξετάσεών της για την διαπίστευσή της ως Εφιπποτοξότριας. Και, επειδή η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν είναι χρηματοθηρική ώστε να τρενάρει την εκπαίδευση των μαθητών της για ευνόητους λόγους, ήδη δρομολογεί τις εξετάσεις της.


     Βεβαίως, η τελειομανής Χρυσούλα, διστάζει να αποδεχθεί ότι, πια, πλησίασε την διαπίστευσή της, αλλά, ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το καλό είναι το ...καλύτερο.


     Και η αγαπημένη Χρυσούλα μας δείχνει ότι μπορεί να καταλάβει τα πάντα, ξεπερνώντας ακόμη και τις αναστολές της ...τελειομανίας της.



     Στη Γραμμή Βολής της Κοιλάδος μας, οι παρόντες δεν έφεραν μόνον τα Τόξα και την τοξευτική διάθεσή τους... Και σε αυτή την Γραμμή Βολής οι "Έλληνες Κένταυροι" είχαμε την Τιμή να συνασκηθούμε και με τα δύο κορυφαία Στελέχη της "Hellas Canyon", τον Γεώργιο και Ορφέα Ανδρέου που ήρθαν κοντά μας σ΄ αυτή τη γιορτινή ημερίδα.



     Με την ιδιαίτερη εκπαιδευτική φροντίδα του Αρχηγού της Ομάδος, και ο δεδιδαγμένος, Γεώργιος και ο πρωτοείσακτος Ορφέας κατάφεραν αμέσως να τοξεύσουν.



     Το αποτέλεσμα και για τους δύο φίλους της Ομάδος μας ήταν ενθουσιαστικό παρακολουθώντας και τους δύο, πατέρα και γιο να τοξεύουν άψογα.



     Και, όχι απλώς "άψογα" αλλά να χαρούμε και την ευστοχία στο "κίτρινο" του νεαρού Ορφέως ο οποίος, εκτός από διεθνής αθλητής της χειροσφαιρίσεως στη Πολωνία αναδεικνύεται και εύστοχος τοξότης.



     Ύστερα ήρθαν οι ...σαμπάνιες,ήρθε το γλέντι και ξεχείλισε η Κοιλάδα με πρωτοχρονιάτικα συναισθήματα.



          Η Χρυσούλα μας έφερε την εξαίσια -για όλους όσους την γευθήκαμε- χειροποίητη πίτα της στολισμένη με έναν υπέροχο, ιδιοκατασκεύαστο Κένταυρο. Μια πίτα γεμισμένη με νοστιμότατους ξηρούς καρπούς και με ...φουλ αγάπη για όλους.



      Κατόπιν, ο Σταύρος έφερε τις ...σαμπάνιες...ενώ η Έλσα έφερε τα υπέροχα χειροποίητα μελομακάρονά της... 



     Μπορεί να ...ξεφύγαμε ως ...ζενικοί πολεμοτεχνίτες αλλά απολαύσαμε το ...αμάρτημα.



     Ο Αρχηγός, ως οργανωτής και ...οικοδεσπότης έστω και της ασκεπούς Κοιλάδος, έκοψε την πίτα μη παραλείποντας και κομμάτι για τον θεό των Ελληνικών φαραγγιών.



     Ακολούθησε ο εκπωματισμός των φιαλών με τον καμπανίτη και η Κοιλάδα μας ποτίστηκε από τους εορταστικούς αφρούς της υψηλής οινογνωσίας που μας προσέφερε ...εμφιαλωμένη ο Συνασκούμενος Σταύρος.



     Η κραιπάλη μέχρι σημείου να ...γλαρώσουν ακόμη και τα ματάκια των "ανηλίκων" Εφιπποτοξοτών και Εκπαιδευτών υπό επίβλεψη, τρομάρα τους... 



     Και ο ...βλάσφημος εκπωματισμός συνεχίστηκε και με άλλη φιάλη, μέχρι σημείου ο πρεσβύτης Ιδρυτής της Ομάδος να θεωρεί ότι βρίσκεται στου ...Απότσου και όχι στο τέμενος της Ελληνικής Έφιππης Τοξοβολίας, αλλά, τέλος πάντων, μέρες που είναι...



     Κι ενώ τα κομμάτια της πίτας δεν υφίσταντο μόνον το απολαυστικότατο κατασπάραγμα αλλά και το ψάξιμο για το φλουρί που είχε προνοήσει να βάλει η Χρυσούλα μας, αυτό απεκαλύφθη στο κομμάτι της απούσας αλλά πανταχού παρούσας ...Φλώρας η οποία, σημειωτέον, δεν έχει αφήσει φλουρί για φλουρί που να μην έχει κερδίσει σε πίτες τις οποίες, μάλιστα, δεν τρώει ως ...ωμοφάγος.



     Έτσι, το εκπληκτικό χειροποίητο βέλος με μεσαιωνική αιχμή και πυθμένιο από κέρατο νεροβούβαλου που κατασκεύασε γι αυτό τον σκοπό ο Συνασκούμενος Σπυρίδων Νικόλης-Πρωτεσίλαος και που αντιστοιχούσε στο φλουρί, παραδόθηκε σε έναν διερχόμενο ηλικιωμένο κούριερ για να το μεταφέρει στην τυχερή-απούσα.



     Κι εκεί που όλοι νομίζαμε ότι θα παραμέναμε σωριασμένοι κατά γης μέχρι την επόμενη πρωτοχρονιά για να συνέλθουμε από τον καμπανίτη, ω του θαύματος, αποδείξαμε ότι όλη αυτή η ευωχία όχι μόνον δεν μας είχε καταβάλει αλλά μας προετοίμασε, απρόσμενα δε λέω..., για την συνέχιση της συνασκήσεως με μία θριαμβευτική Τοξοβολία πολύ πρωτότυπη, έχοντας ως σκοπό την δημιουργία ενός μεταμοντέρνου πίνακος ζωγραφικής φιλοτεχνημένου με ...τοξεύσεις. Δράστες και πάλι για την ιδέα, ο Κωνσταντίνος με την Χρυσούλα η οποία είναι εικαστική καλλιτέχνις και προετοίμασε όλο το ιδιαίτερο υλικό γι αυτόν τον πρωτοποριακό πίνακα.



     Έτσι, ενώ όλοι νόμιζαν ότι η ..."παράσταση" θα λάβαινε τέλος, οι δύο "συνήθεις ύποπτοι", ο Κωνσταντίνος με την Χρυσούλα, μας αιφνιδίασαν και πάλι στήνοντας τον νέο στόχο ο οποίος δεν ήταν άλλος από το λευκό χάρτινο "πρόσωπο" επάνω στο οποίο στερεώθηκαν μικρά μπαλόνια που περιείχαν ρευστές μπογιές διαφόρων χρωμάτων.



     ταν ξεκίνησε ο νέος "γύρος" Τοξοβολίας, τα βέλη τα οποία έπεφταν επάνω στα μπαλονάκια τα τρυπούσαν και οι περιεχόμενες μπογιές χύνονταν επάνω στο "πρόσωπο" σχηματίζοντας συναρπαστικές συνθέσεις.



     Το εικαστικό αποτέλεσμα το οποίο άρχιζε να σχηματίζεται επάνω στην επιφάνεια του στόχου άρχισε να προξενεί τον θαυμασμό όλων, προσπαθώντας να μαντέψουμε ποιά απόχρωση θα έρχονταν να προσθέσει δραματικότητα στην όλη σύνθεση.



     Και όταν ολοκληρώθηκε και η τελευταία τόξευση ο πίνακας που δημιουργήθηκε θα μπορούσε να συναγωνισθεί ένα εμπνευσμένο δημιούργημα μοντέρνου ζωγράφου.



     Η ...οινόφλυξ συλλογικότητα των συνδημιουργών δεν παρέλειψε να πλαισιώσει το έργο της και να απαθανατίσει την εικαστική οντότητά της πέριξ αυτού... 



     Ευτυχώς που η σαμπάνια είχε εξαντληθεί διότι ποιος ξέρει τι άλλο θα μπορούσε να οργανώσει ο ευφάνταστος Κωνσταντίνος ...



     Τέλος, το έργο υπεγράφη από όλους τους παρόντες αν και αντ΄ αυτού όλοι θα έπρεπε να δώσουν όρκο μελλοντικής εγκρατείας προς αποφυγή παρομοίων εκτροπών, όμως, όλοι ήσαν τόσο ευτυχείς από αυτή την υπέροχη ημερίδα που μάλλον έδωσαν όρκο να την ...επαναλάβουν.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.